เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 84 มาแล้ว

หลังจากที่หยางจิ๋วตะโกนออกมาทุกคนที่กำลังนั่งอยู่ก็มองไปที่เขาทันทีด้วยแววตาแปลกใจ ' ผู้นำตระกูลหยางจะตกใจทำไม วันนี้เป็นวันจัดงารประจำตระกูลไม่ใช่เหรอ ' เทียนเสี้ยนคิดในใจขณะที่มองหยาจิ๋วอยู่ จากนั้นเสียงของรั่วเฮียงก็พูดขึ้นมา " ท่านจะตกใจทำไม หยางเฉินก็ต้อง- ไม่สิ! ปรมจารย์หยางต้องมาที่นี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ "

เมื่อรั่วเฮียงพูดจบก็ได้คิดในใจไปด้วย ' นี่หรือว่าปัญหาของมันกับหยางเฉินยังไม่เคลียร์กันเหรอ ไม่ผิดแน่ท่าทางตกใจแบบนั้นหมอนี้มันต้องยังมีปัญหากับหยางเฉินอยู่แน่ ชิ!!! ตอนแรกเห็นมันใช้ชื่อหยางเฉินในการเจรจาต่อรองเรื่องธุรกิจเราก็คิดว่ามันคืนดีกันแล้วสะอีก แบบนี้รีบออกจากงานดีกว่าถ้าช้ามีหวังโดนมันเหมารวมแน่ '

" งะ- งั้นข้าขอออกไปตอนรับหลายชายหน่อยก็แล้วกัน ฮาๆๆๆๆ " หยางจิ๋วพูดออกมา แล้วก็หันหน้าไปทางหยางโม่ฉิวจากนั้นก็พูดต่อ " แกก็มาด้วย "

" ผมด้วยเหรอ! " โม่ฉิวพูดออกมาด้วยน้ำเสียง งงๆ แล้วก็ใช้นิ้วชี้ที่ตัวเองไปด้วย แต่ทางหยางจิ๋วก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับ และเริ่มเดินออกไปจากห้องทันที ส่วนทางโม่ฉิวก้รีบเดิมตามออกไปทันทีโดยคิดในใจไปด้วย ' แล้วพ่อจะให้เราไปด้วยทำไมกันละเนี่ย? ไหนจะท่าทีแบบนั้นอีก? เหมือนกับว่ากลัวหยางเฉินอยู่เลยไหนเขาบอกว่าคืนดีกับมันแล้วไง เฮ้อ~ '

....

.....

......

หลังจากที่โม่ฉิวเดินตามหยางจิ๋วสักพักก็ได้ถามออกมาด้วยน้พเสียงสงสัย " พ่อทำไมต้องกลัวหยางเฉินมันขนาดนั้นด้วยละ ไม่ใช่ว่าพ่อคุยกับมันรู้เรื่องแล้วเหรอ ??? " จากนั้นหยางจิ๋วที่เดินอยู่ด้านหน้าก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ " คุยบ้า คุยบออะไรกันละแกคิดว่ามันให้ฉันเข้าไปคุยด้วยหรือยังไง- ฉันไปขอเจอมันเป็นร้อยรอบแล้วมั้ง ในเวลา 3 เดือน ที่ผ่านมา แต่มันก็ให้คนของมันไล่ฉันกลบมาตลอดแกรู้ไหมว่ามันมาที่นี้ันหมายความว่ายังไง "

" เอ่ะ! " โม่จิ๋วร้องออกมาด้วยน้ำเสียง และสีหน้าตกใจหลังจากที่ได้ฟังพ่อตัวเองพูดออกมา แล้วคิดในใจทันที ' เฮย เฮย แบบนี้ไมใช่ว่ามันกำลังแย่มากๆ เลยไม่ใช่หรือยังไง ปัญหากับมันก็ยังไม่เคลียร์แถมยังใช้ชื่อของมันในเรื่องธุรกิจอีก และตอนนี้มันก็มางานที่ไม่ได้รับเชิญขากตระกูลหยางของเราอีก! '

ตอนนี้ัทั้งหยางจิ๋ว แล้วก็หยางโม่ฉิวต่างก็รู้ดีว่าตอนนี้ตัวเองกำลังจะเจอกับอะไร เพราะทั้งสองต่างก็รู้ดีว่าตระกูลหยางทำอะไรกับหยางเฉินเอาไว้บ้าง แถมยังเกือบฆ่าหยางเฉินไปอีกเพื่อป้องกันการชิงตำแหน่งภายในตระกูล หน้าของทั้งสองคนที่กำลังเดินอยู่ตอนนี้ต่างก็มีสีหน้าซีดเหมือนกับไก่ต้มไม่มีผิด

....

......

,,,,,,,,

หน้าประตูทางเข้างาน

' นี่เหรองานxประจำตระกูลของตะกูลหยางหยาง " หยางเฉินพูดออกมาพร้อมกับกวาดสายตาไปมารอบตัวด้วยความแปลกใจ พร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' ยิ่งใหญ่ขึ้นเยอะเลยนะเนี่ยตระกูลหยาง เมื่อชาติที่แล้วยังจัดอยู่แค่โรงแรม 3 ดาว เองไม่ใช่หรือไง รู้สึกว่าผลประโยชนที่ได้จากตัวเรามันจะมหาศาลมากเลยสินะ หึหึ! ' ในระหว่างที่หยางเฉินกำลังคิดอยู่นั้นอู่เชียงที่ยืนอยู่ด้านหลังก็พูดออกมาพร้อมกับใบหน้าที่กำลังยิ้มแบบประจบอยู่ " ใช้แล้วครับปรมจารย์- ตอนนี้ตระกูลหวังกำลังเติบโตอย่างมากในเรื่องของการทำธุรกิจเพราะภายใน 3 เดือน ที่ผ่านมา ตระกูลหยางมีการเตบโตถึง 300 %"

" ....300 เลยเหรอ! " หยางเฉินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแปลกใจเมื่อได้ยินผลลัพท์ที่อู่เชียงบอกมา แล้วอู่เชียงก็รีบตอบกลับทันทีด้วยน้ำเสียงมั่นใจพร้อมกับพยักหน้าขึ้นลงไปด้วย " ใช่ครับ "

' แค่ 3 เดือน พวกตระกูลหยางมันก็เล่นเข้ามามีส่วนแบ่งในตลาดค้าขายของตระกูลเราไปแล้วกว่า 10% ถ้าขีนปล่อยเอาไว้ละก็ ตระกูลอู่ของเราเจอมันแย่งไปหมดแน่ ' อู่เชียงคิดในใจขณะที่กำลังพูดกับหยางเฉินอยู่ แล้วก็คิดใช้ประโยชน์จากความโกรธของหยางเฉินในตอนนี้เพื่อจัดการกับพวกตระกูลหยางอีกด้วย

ส่วนทางด้านหยางเฉินเองตอนนี้ก็กำลังคิดในใจเหมือนกัน ' ถ้าจำไม่ผิดตระกูลหยางของเราอยู่ภายใต้การดูแลของตระกูลอู่สินะ นั่นก็หมายความว่าต้องทำธุรกิจแบบเดียวกัน ไม่ก็คล้ายๆ กัน และเจ้านี้ก็กำลังจะใช้ประโยชน์จากเราอยู่แน่ถ้าธึรกิจของตระกูลหยางโตขนาดนั้น หึหึ! ก็เอาสิเดียวจะทำใหรู้ว่าการมาหาผลประโยชน์กับฉันคนนี้มันเป็นยังไง '

.ในระหว่างที่หยางเฉินกำลังคุยกับอู่เชียงอยู่นั้น เสียงของหยางจิ๋วก็ดังขึ้นมาจากทางด้านข้างของตน " ว่าไงหลานรักไม่ได้เจอกันนานเลย ทำไมจะมางานไม่บะ- "

" พอเถอะครับคุณลุง ผมมาวันนี้ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้น " หยางเฉินพูดขัดออกมาขณะที่หยางจิ๋วพูดออกมาด้วยน้ำเสียเคารพ ทันทีที่ได้ยินหยางเฉินพูดออกมาหยางจิ๋ว และหยางโม่ฉิวที่ยืนอยู่ก็ยืนอ้าปากค้างกันทันที

' นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมมันถึงได้พูดจาดีกับเราละ??? ' หยางจิ๋วคิดในใจขณะที่กำลังตกใจอยู่

' หยางเฉินมันไม่ได้จะมาแก้แค้นพวกเราเหรอ???? ' หยางโม่ฉิวคิดในใจขณะที่กำลังทำหน้าตกใจอยู่เหมือนกัน

ส่วนทางอู่เชียงที่ยืนอยู่ก็มีสีหน้าไม่ต่างจากสองพอลูกเลยแม้แต่น้อย แล้วคิดในใจไปด้วย ' ไหนบอกว่ามีปัญหากับพวกตระกูลหยางไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเขาถึงได้พูดจาเคารพแบบนั้น???? '

สีหน้าของหยางเฉินตอนนี้ก็กำลังยิ้มแบบมีนัย แล้วก็มองไปทางอู่เชียงที่ยืนอยู่ด้านหลังของตน และก็คิดในใจไปด้วย ' ก่อนจะจัดการพวกมดปลวกนี้ คงต้องจัดการกับปลิงแบบแกก็ก่อนแล้วกัน คิดเหรอว่าจะมาหรอกใช้ประโยชน์จากฉันคนนี้ได้ เหอะ! '