เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 42 คำถาม

" ทำไมพลังของนายมันแปลกมาก เพราะพลังของนายตอนนี้มันมีทั้งหลายต่อหลายอย่างร่วมกัน ไม่ว่าจะแสงสว่างหรือความมืด แม้กระทั้งพลังฉี มันเกิดขึ้นกับมนุษย์ได้ยังไง? " เผ่านางฟ้าถามออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัย แล้วก็ได้คิดในใจไปด้วย ' ปกติแล้วมนุษย์ ต้องสามารถเลือกฝึกตนได้เพีบงอย่างเดียวไม่ใช่เหรอ แล้วทำไม??? '

" หึ! " หยางเฉินพูดออกมามาด้วยท่าทางไม่พอใจ แล้วก็พูดต่อ " มันก็เป็นสะแบบนี้ ไม่ว่าเผ่านางฟ้าที่ไหนก็ดูถูกมนุษย์ตลอดเผ่านางฟ้าอย่างพวกเธอคงคิดว่าตัวเองสูงส่งเลยคิดว่ามนุษย์ฝึกตนได้เพียงอย่างเดียวสินะ ส่วนตัวเองสามารถทำอะไรกี่อย่างก็ได้ บ้าบ่อสิ้นดี! "

" มันก็แน่สิ! มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชั่นต่ำที่ถูกพระเจ้าสร้างขึ้นมาเพื่อรั- "

" พระเจ้า? " หยางเฉินพูดขัดออกไปขณะที่เผ่านางฟ้าพูดอยู่ ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแบบอ่อนๆ ที่มุมปาก ' พระเจ้าฉันก็ฆ่ามาไม่รู้กี่คนแล้ว คนพวกนั้นมันก็แค่มีความสามารถในการสร้างดวงดาวเนิดหน่อยก็เียกตัวเองสะสูงส่งเชียว ' หยางเฉินคิดในใจขณะกำลังยิ้มอยู่ แล้วก็นึกถึงเรื่องตอนที่ตัวเองอยู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์

สมัยนั้นมีพระเจ้ามากมายเข้ามาท้าทายหยางเฉินที่เป็นเทพสงคราม แล้วก็มีมากมายที่มาก้มหัวให้ทำใให้ตัวตนที่เรียกว่าพระเจ้าสำหรับหยางเฉินนั้น มันก็ไม่ได้ต่างจากมดปลวดเลยแม้แต่น้อย

" ...รู้สึกว่าพูดไปก็ไม่บอกอะไรสินะ " เผ่านางฟ้าพูดออกมา แล้วก็ชี้นิ้วไปทางหยางเฉินที่ยืนอยู่ด้านหน้า " งั้นฉันจะทำให้บอกเองโดยแบบที่จำใจต้องบอก " เผ่านางฟ้าพูดออกมา แล้วก็ปล่อยแสงสีขาวออกมาจากมืออีกครั้ง แต่แสงที่กำลังพุ่งไปหาหยางเฉินอยู่ตอนนี้เป็นแสงที่มีขนาดใหญ่กว่าที่เธอใช้เมื่อกี้หลายเท่า

' เราต้้องรีจัดการผู้ชายคนนี้ เพราะรู้สึกไม่ดีเลยเมื่อคุยกับเขาเมื่อกี้ เพราะคนปกติเห็นเรามันต้องตกใจหรือไม่ก็หวาดกลัวบ้าง แต่ชายคนนี้กลับมองมาที่เราด้วยสายตาปกติ ไม่สิ! สายตาที่เขามองมาเรียกได้ว่ากดดันเลยก็ว่าได้ ' เผ่านางฟ้าคิดในใจหลังจากปล่อยแสงออกไป

ส่วนทางด้านของหยางเฉินที่กำลังยืนอยู่ก็ยกมือขึ้นมาเพื่อป้องกันแสงด้านหน้าเอาไว้

ตูม!!!!

เสียงระเบิดออกมาจากการป้องกันของหยางเฉิน ทำให้ตอนนี้พื้นที่โดยรอบเต็มไปด้วยกลุ่มควันสีดำ แล้วเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ก็พากันลมแบบระเนระนาดวางเต็มพื้นไปหมด

' มันหมายความว่ายังไงกันเนี่ย เมื่อกี้มันพลังเกือบ 100% ของเราแล้วนะ ' เผ่านางฟ้าคิดในใจหลังจากที่รู้ว่าหยางเฉินสามารถป้องกันการโจมตีได้

" เป็นพลังหลอกเด็กที่รุนแรงจริงๆ "เสียงของหยางเฉินพูดออกมาหลังจากที่กลุ่มควันสีดำเริ่มหายไป

' มะ- มันไม่เป็นอะไรเลยเหรอเนี่ย! ' เผ่านางฟ้าคิดในใจด้วยสีหน้าตกใจ เมื่อได้เห็นหยางเฉินด้านหน้า แล้วก็กำลังยังยืนอยู่ท่าเดิมโดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย " นี่แกทำแบบนั้นได้ยังไง!!!! " เผ่านางฟ้าถามด้วยใบหน้ากำลังสัยสนกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

เพราะปกติแล้วสำหรับมนุษย์ต่อให้อยู่ระดับผู้ฝึกตนขั้นสูงสุดก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของเธอได้อย่างแน่นอน แต่การโจมตีเต็มที่ของเธอกับโดนมนุษย์คนเดียวป้องกันเอาไว้อย่างง่ายดาย ก็เลยทำให้เธอสับสนอย่างมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น

" คิดว่าพลังเด็กเล่นของเธอมันจะทำอะไรฉันได้หรือยังไง? " หยางเฉินตอบกลับมา แล้วก็ค่อยๆ เดินเข้าไปหาเผ่านางฟ้าที่อยู่ด้านหน้า

ทางด้านของเผ่านางฟ้าก็กำลังทำสีหน้ากังวล เมื่อเห็นหยางเฉินเดินเข้ามา ' หมอนี่มันอันตรายจริงด้วย นี้ขนาดเราใช้พลังไปขนาดนั้นยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย ถ้าอย่างงั้นก็คงเหลือวิธีสุดท้ายแล้วละ ' เผ่านางฟ้าคิดในใจขณะที่กำลังมองหยางเฉินเดินเข้ามาหาตัวเองอยู่ แล้วก็เริ่มรวบรวมพลังเพื่อเตรียมทำอะไรบางอย่าง

ตอนนี้รอบตัวของเผ่านางฟ้ากำลังมีกลุ่มก้อนพลังสีขาวกำลังลอยเข้าไปหาตัวเธออย่างช้าๆ เหมือนกับว่าพลังจากธรรมชาติกำลังไหลไปรวมอยู่ที่เธอทีละน้อย ' เริ่มใช้แล้วสินะ ร่างศักดิ์สิทธิ์ สำหรับเผ่านางฟ้านั้น มีความสามารถพิเศษกว่าเผ่าอื่นก็คือสามารถยืมพลังจากธรรมชาติมาใช้ได้ ตอนแรกที่เราเจอพวกมันใช้ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็เล่นเอาลำบากเหมือนกันเพราะมันสามารถทำให้พลังเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวเลย แต่ว่าตอนนี้มันก็เท่านั้นแหละแค่ไม่ปล่อยให้ทำได้สะก็จบ '

" เอ่ะ! " เสียงของเผ่านางฟ้าที่กำลังรวบรวมพลังอยู่เหมือนกับว่าตกใจกับอะไรบางอย่างพร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' นี่มันหมายความว่ายังไงกันเนี่ย ทำไม ทำไมพลังของเรามันถึงไม่เพิ่มขึ้นเลยละ '

" ไม่มีประโยชน์หรอก! " เสียงของหยางเฉินพูดออกมาขณะที่กำลังเดินเข้าไปหาเผ่านางฟ้า แล้วเธอก็ถามกลับมาด้วยน้ำเสียงสงสัย " นี่นายทำอะไรลงไป? มันเกิดอะไรขึ้น? "

เมื่อเผ่านางฟ้าถามออกมาหยางเฉินก็หยุดเดิน แล้วก็พูดต่อด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย " จะดีเหรอเป็นถึงเผ่านางฟ้าผู้สูงส่งมาถามมนุษย์ที่เป็นแค่คนรับใช้แบบนี้ หึหึ! "

" อย่ามากวนประสาท!- รีบบอกออกมาว่ากะ- แก..... " เสียงของเผ่านางฟ้าตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงกำลังโมโหอย่างสุดเสียง แล้วเสียงของเธอก็ค่อยๆ เงียบไป เมื่อได้เห็นสิ่งที่หยางเฉินกำลังทำอยู่ตอนนี้ที่ด้านหน้าของเธอ แล้วก็ได้คิดในใจขณะที่เห็นสิ่งที่อยู่ด้านหน้า ' บ้าน่า! บ- แบบนี้มันไม่ใช่แล้ว มนุษย์มันจะทำแบบนี้ได้ยังไงมันเป็นอะไรกันแน่ '

ตอนนี้ใบหน้าของเผ่านางฟ้าที่เต็มไปด้วยความโมโหกลับเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่มีแต่ความหวาดกลัวอยู่เต็มไปหมด แล้วสิ่งที่เธอกำลังเห็นอยู่ด้านหน้าตอนนี้ก็คือ...