เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 22 ความน่ารำคาญของพวกมดปลวก

หลังจากที่หยางเฉินพูดจบเขาก็เริ่มถอดหน้ากากดำสลับขาวที่สวมอยู่ออกอย่างช้าๆ ทันทีที่หน้ากากถูกถอดออกเสียงของเย่หมู่ที่ยืนอยู่กลางห้องก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ " ....ยะ หยางเฉิน " เย่หมู่พูดขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปที่หยางเฉินด้วย แล้วก็ก้าวถอยหลังด้วยความหวาดกลัว 2 ก้าว

" ใช่ฉันเอง หมาหมู่- หึหึ...! เจอกันอีกแล้วนะ " หยางเฉินตอบกลับพร้อมกับใบหน้าที่มีรอยยิ้มมุมปาก จากนั้นก็หันมาหาเย่เหล่าทีอยู่ด้านหน้าตนเองอีกครั้ง " มดปลวกตัวแรกที่ต้องโดนกำจัดมันต้องเป็นแกสินะ "

หลังจากที่หยางเฉินพูดจบบนมือที่จับแขนของเย่เหล่าเอาไว้ก็มีไฟลุกขึ้นมา และไฟที่ลุกขึ้นมาก็ไหมแขนเสื้อของเย่เหล่าทันทีเพราะเสื้อผ้าเป็นเชื้อไฟอย่างดี " อากก!!! ปล่อย! ปล่อย! อากกก " เสียงของเย่เหล่าร้องด้วยน้ำเสียงเจ็บปวดพร้อมกับสบัดแขนที่ถูกไฟไหม้อยู่ไปมา

ฟุบ!

เสียงแขนของเย่เหล่าหลุดออกจากมือของหยางเฉินทันทีที่แขนหลุดออกไปไฟที่กำลังลุกอยู่มันก็หายไปด้วย " หอบ.... หอ " เสียยงของเย่เหล่าหอบออกมาขณะที่เอามืออีกแขนมาจับแขนที่โดนไฟไหม้เอาไว้ พร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' นี่มันเป็นผู้ฝึกตนด้วยหรอ ชิ! เราพลาดไปที่คิดว่ามันต่อยตีเก่งเลยไม่ไเ้เชิญปรมจารย์มา '

" แกจะยืนอีกนานไหมฉันจ้างแกมาดูแลความปลอดภัยนะ ไม่ได้มายืนดูฉันตาย " เสียงของเย่เหล่าตะโกนใส่การ์ดที่ยืนดูอยู่ด้วยน้ำเสียงไม่พอใจที่ดังมาก การ์ดที่ยืนอยู่นั้นเป็นคนที่พาหยางเฉินเดินเข้ามาในห้อง แต่หลังจากที่โดนตะโกนใส่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ' จะบ้าหรือไงให้ไปสู้กับคนแบบนั้นมันก็มีแต่ตายกับตายเท่านั้นแหละ จากที่เราเคยได้ยินมาคนที่สามารถสร้างไฟเองจากอากาศได้ต้องเป็นผู้ฝึกตนขั้นสูงขึ้นไปแน่ คนธรรมดาอย่างเราจะไปชนะได้ยังไง ไม่สิ! ต่อให้ใช้คนเป็นร้อยที่มีอาวุธครบมือจะชนะชายคนนี้ได้หรือป่าวก็ไม่รู้ ' การ์ดยืนคิดในใจขณะที่ยืนมองหยางเฉินอยู่

จากนั้นเมื่อเวลาผ่านไปสักพักการ์ดก็เดินเข้าไปหาหยางเฉินที่ยืนอยู่ ' หมอนั้นเป็นถึงยอดนักสู้ต้องถ่วงเวลาให้เราหนีได้บ้างแหละ ' เย่เหล่าคิดในใจ และก็มองไปที่เย่หมู่ส่งสัญญาณให้รีบหนีโดยพยักหน้าเล็กน้อย ทางเย่หมู่เองก็ดูเหมือนจะเข้าใจสิ่งที่พ่อตัวเองต้องการจะบอกเลยพยักหน้ากลับไป แต่ในระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังพยักหน้าให้กันอยู่นั้นเสียงของการ์ดที่เดินถึงด้านหน้าของหยางเฉินก็ดังขึ้นมา " ขอโทษครับปรมจารย์- ที่ผมเสียมารยาทไปตอนพาท่านเดินมาที่นี่ " การ์ดพูดขึ้นมาพร้อมกับก้มหัวให้กับหยางเฉินประมาณครึ่งตัว

ทันทีที่เย่เหล่ากับเย่หมู่ได้ยินเสียงแบบนั้นทั้งสองต่างก็พากันทำหน้าตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน " นี่แกทรยศเหรอ รู้ไหมฉันต้องเสียเงินจ้างแกไปเท่าไหร่ " เย่เหล่าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงโมโห แล้วก็ชี้นิ้วไปยังการ์ดที่กำลังก้มหัวอยู่พร้อมกับคิดไปด้วย ' ชิ! ตอนแรกว่าจะให้มันสู้เพื่อถวงเวลาเอาไว้แต่มันดันไปก้มหัวให้สะได้ '

หลังจากที่เย่เหล่าพูดจบการ์ดที่ก้มหัวอยู่ก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับ และทางเย่เหล่าก็พูดต่อ " แกรีบสู้กับมันสิ ไปก้มหัวให้มันทำไม ห่ะ!!! " หลังจากพูดจบเสียงของหยางเฉินก็พูดต่อ " บลา บลา บลา- เสียงของมดปลวดนี้มันฟังแล้วแสบหูจังเลย "

" ....กะ แก " เย่เหล่าพูดออกมาพร้อมกับกัดฟันด้วยความโกรธแบบเต็มที่

ฉวบ!!!!

หลังจากที่เย่เหล่าพูดจบเสียงก็ดังขึ้นมา เสียงที่ดังขึ้นมานั้นเป็นเสียงของร่างกายเย่เหล่าถูกตัดออกเป็นสองท่อนจากการสบัดมือของหยางเฉินเพียงครั้งเดียว " พ่อ!!!!! " เย่หมู่ตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง แล้วก็วิ่งเข้ามาหาร่างไร้วิญญาณของเย่เหล่าที่นอนอยู่กับพื้นพร้อมกับกองเลือดสีแดงขนาดใหญ่ " พ่อ พ่อ พ่อ่ " เสียงของเยหมู่พูดออกมาอย่างต่อเนื่องขณะที่นั่งคุกเข่าอยู่บนกองเลือดด้านหน้า

' เท่านี้ก็เรียบร้อยเมื่อผู้นำตระกูลตายไป เดี๋ยวพวกคนในตระกูลมันก็จะเริ่มฆ่ากันเองเพื่อชิงอำนาจและสมบัตร แล้วถ้าเป็นแบบนั้นชีวิตของเย่หมู่มันก็เรียกได้ว่าตกนรกทั้งเป็นอย่างแน่นอน เพราะงั้นยังไม่จำเป็นต้องฆ่ามันตอนนี้เอาไว้ตระกูลมันพอตั้งตัวได้ แล้วค่อยมากวาดล้างพวกมันอีกรอบดีกว่า ' หยางเฉินคิดในใจขณะที่มองเย่หมู่ที่นั่งอยู่หน้าศพของพ่อตัวเองอยู่

จากนั้นเย่หมู่ก็หันหน้าไปทางการ์ดที่กำลังยืนอู่ " ฝากปิดเรื่องนี้จนกว่าการประมูลจะจบด้วย "

" เอ่ะ! " เสียงของการ์ดร้องออกมาด้วยน้ำเสียงแปลกใจ แล้วทางหยางเฉินก็ถามกลับไปด้วยน้ำเสียงสงสัย " มีอะไร ? "

" ....คะ คือว่า งานประมูลมันจบไปแล้วครับ " การ์ดตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ " ห่ะ! " หยางเฉินร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อได้ยินการ์ดพูดจบ แล้วก็คิดในใจไปด้วย ' มั่วแต่วุ่นวายกับพวกนี้งานประมูลจบเลยเหรอ แต่มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเพราะเรารู้พลังวิญญาณของเธอแล้ว จะตามไปก็ไม่ใช่เรื่งยากอะไร เห้อ~~~ แค่จัดการมดปลวกสองตัวเราใช้เวลาจนงานประมูลจบเลยเสียเวลาจริง ' หลังจากที่หยางเฉินยืนคิดสักสักก็เดินออกจากห้องไป

...

.....

......

ด้านนอกบ้านตระกูลเย่

หลังจากที่หยางเฉินเดินออกจากห้องที่ฆ่าเย่เหล่าได้ไม่นานก็ออกมาด้านหน้าบ้าน แล้วเริ่มตรวจสอบหาพลังของอารีญาทันที ' ยังไงเราก็ต้องได้เธอมาให้ได้ เพราะร่างบริสุทธิ์ของเธอมันอาจทำให้เราก้าวขึ้นไปถึงระดับขั้นเทพสงครามอีกครั้งได้เลย ' หยางเฉินคิดในใจขณะที่กำลังตรวจหาพลังอยู่

จากนักเขียน.

ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่ติดตามอ่านกันมา ทุกเม้นทุกรีวิวช่วยเป็นกำลังใจในการเขียนอย่างมากเพราะงั้นช่วยกันรีวิวนิยายให้หน่อยนะครับ ขอบคุณครับ