King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 199 เรื่องบ้าอะไรอีก

ตอนที่ 199 เรื่องบ้าอะไรอีก

ปลายดาบของโดตอลกำลังแทงไปยังส่วนท้องของอยุคฮาฟอยู่ ยอมรับเลยว่าตอนนี้ผมตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะไม่คิดเลยว่าเรื่องมันจะลงเอ่ยแบบนี้ แต่เป็นแบบนี้เรื่องมันจะเรียกว่าง่ายขึ้นเยอะก็คงไม่ได้แปลกอะไร

“ทะ… ทำไมกัน”

ดยุคฮาฟแสดงสีหน้าตกใจ เมื่อก้มมองดาบที่ปังท้องตัวเองอยู่

“เจ้ายังมีหน้ามาถามอีกหรือไง คิดว่าเรื่องที่เจ้าทำข้าผู้เป็นแม่ทัพของประเทศจะปล่อยไปได้เหรอ ยุยงให้เกิดสงคราม! พยามทำลายความสงบ! ทำให้ลูกศิษย์ของข้าเดือดร้อนอีก!”

ฉวบ!!!

หลังพูดกับโดตอลก็สะบัดดาบออกไปทางชายโครงซ้ายทำให้มีแผลขนาดใหญ่บนร่างกายของดยุคฮาฟ จากนั้นมันก็ล้มลงไปนอนกับพื้นทันทีแบบไม่พูดอะไรต่อเพราะน่าจะทนเจ็บไม่ไหวจึงตายไปแล้ว

“เจ้าขยะ…”

โดตอลพรึมพรำเสียงเบา ระหว่างกำลังยืนมองร่างของดยุคฮาฟที่นอนราบอยู่กับพื้นอยู่

“ช่วยอธิบายมาหน่อยได้ไหมว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

“ก็อย่างที่เห็นเมื่อครู่ข้าพึ่งฆ่าเจ้าขยะไป เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอะไรแล้วเพราะงั้นกลับไปได้”

กลับไปได้? แปลว่าหมอนี่พอรู้เรื่องทั้งหมดอยู่แล้วสินะถึงได้พูดกับเราแบบนี้ แต่ถ้ารู้แล้วก็แปลว่าเราโดนหลอกเอาเงิน 100 เหรียญทอง ฟรีนะสิ

ไม่ๆ เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน ตอนนี้ต้องมาสนใจเรื่องของมันก่อนดีกว่าเพราะเมื่อกี้ได้ยินคำว่า [ทำให้รู้ศิษย์ของข้าเดือดร้อน] ออกมาจากปากของมันก่อนที่จะฆ่าดยุคฮาฟไปด้วย

“รออะไรอีกทำไมยังไม่ไป!”

โดตอลถามเสียงไม่พอใจ พร้อมสายตาที่มองมาทางผม

“ข้ายังมีเรื่องสงสัยอยู่”

“อะไรอีก”

“ลูกศิษย์ที่พูดถึงเมื่อครู่คือเฮสเฟียร์งั้นเหรอ”

ถ้าคิดตามพลังเวทย์ที่การตั้งท่าต่อสู้แล้วคงเดาได้ไม่ยาก เพราะคนที่เรารู้จักที่ประเทศแห่งนี้ก็มีเธอเพียงคนเดียว แถมพลังเวทย์ของหมอนี่ยังเป็นพลังเวทย์ธาตุลมอีก คิดยังไงก็ไม่น่าจะเป็นคนอื่นได้แล้ว

“ใช่! รู้แล้วก็ไปได้แล้วเดี๋ยวเรื่องทั้งหมดข้าจะเป็นคนจัดการเอง ตอนนี้เจ้าต้องไปอยู่ในที่ที่ตัวเองสมควรอยู่ ถ้ามาสร้างปัญหาภายในประเทศนี้ต่อให้เป็นองค์ราชินีก็คงไม่สามารถช่วยอะไรได้หรอก”

พูดจบโดตอลก็สะบัดหน้าไปทางหน้าต่างของห้องเล็กน้อย เหมือนกับว่ากำลังจะสื่อให้ผมออกไปทางหน้าต่างแทนการแอบออกไป แต่ก็ช่วยไม่ได้ ยังไงเรื่องครั้งนี้ก็จบแล้วไหนจะยังไม่ต้องลงมือเองอีกเล่นตามบทที่มันวางเอาไว้หน่อยแล้วกัน

เพล้ง!!!

ผมเริ่มทำลายหน้าต่างแล้วหนีออกจากคฤหาสน์ทันทีตามบทที่โดตอลต้องการ  โดยระหว่างกำลังหนีก็พยามหนีเชื่องช้าแบบทำท่าหมดแรงและบาดเจ็บจากการต่อสู้ เพื่อให้พวกทหารของคฤหาสน์ตามมาด้วย

แต่ด้วยความสามารถของผมการหนีพวกมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก ส่วนทางโดตอลก็แค่อธิบายว่าสู้จนผมบาดเจ็บแล้วแต่ผมหนีได้หลังจากที่สังหารดยุคฮาฟ พวกทหารที่วิ่งตามคงเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดี

เท่ากับว่า ครั้งนี้โดตอลก็ไม่ได้เสียอะไรมากนักทั้งด้านชื่อเสียง และความเชื่อใจ เพราะได้พยามมาปกป้องดยุคฮาฟแล้วแต่ไม่สามารถทำได้ แผนการเหนือชั้นจริงๆ หึ!

##############

ณ บ้านพักของดรารอน์ในประเทศภูติ

ช่วงเวลากลางคืน

หลังจากที่ผมเดินทางกลับมาถึงก็เจอกับพวกทหารภูติกำลังวางกำลังป้องกันรอบบ้านอย่างเข้มงวด ซึ่งที่เป็นแบบนี้ก็น่าจะเป็นคำสั่งของเฮสเฟียร์นั่นแหละที่พยามทำให้ผมเห็นว่าที่นี่ยังปลอดภัยอยู่ ที่เป็นแบบนี้ก็เท่ากับว่า เธอกำลังพยามจะสื่อว่าไม่ต้องห่วงลาฟเชียร์แล้วตั้งใจฝึกได้เลย แต่ความเชื่อใจเมื่อโดนทำลายไปแล้วหนึ่งครั้งมันไม่มีครั้งที่สองหรอก!

“-ยินดีต้อนรับกลับครับองค์ชาย”

หนึ่งในทหารเริ่มทักหลังจากที่ผมบินลงพื้นที่ด้านหน้าบ้าน

“อาการของลาฟเชียร์เป็น… ไม่สิ! เธอได้สติกลับมาหรือยัง”

“-เรื่องนั้นท่านไม่ต้องเป็นห่วงครับทางเราได้รักษาเธอเต็มที่แล้ว หมอเองก็บอกว่าไม่เป็นอะไรมากไม่เกินพรุ่งนี้เช้าน่าจะตื่นขึ้นมา”

เหมือนจะตอบตรงคำถามนะ แต่สิ่งที่ทางนี้ต้องการรู้ก็คือเธอตื่นหรือยังก็เท่านั้นไม่ได้ต้องการรู้เลยว่าหมอของพวกแกวิเคราะห์อะไรเอาไว้บ้าง เพราะเรื่องความปลอดภัยของเธอฉันก็ตรวจสอบก่อนหน้าที่จะมานี่ไปแล้ว

ถ้าอย่างงั้นก็มาเริ่มแผนต่อไปเลยแล้วกัน!

“ช่วยไปเรียกตัวเฮสเฟียร์มาหาข้าหน่อยบอกว่าข้ามีเรื่องที่จะคุยด้วย”

“-ครับ”

…

….

…..

ในเวลาต่อมา

“ให้ทหารเรียกฉันมาข้างนอกทำไม มีอะไรทำไมไม่ไปคุยในบ้าน?”

เฮสเฟียร์เริ่มถามหลังเดินมาถึงผม

“ถ้าเข้าไปยังไงก็ต้องออกมาอยู่ดี เข้าไปทำไม”

“ออก??? นี่นายกำลังจะทำอะไรอีก” ‘หมอนี่ต้องคิดจะทำอะไรอีกแน่เลย ให้ทหารคุ้มกันขนาดนี้แล้วยังไม่พอใจอีกหรือไง ชิ!’

“ใช่ข้าต้องการจะทำอะไรบางอย่าง แต่ก่อนหน้านั้นขอถามอะไรเพื่อยืนยันหน่อยก็แล้วกันว่าตอนนี้เธอคริสตันเวทย์ทั้งหมด… ไม่สิ! เธอสามารถหาคริสตันเวทย์ทั้งหมดได้เท่าไหร่”

ยังไงตอนนี้ความปลอดภัยของลาฟเชียร์ก็ต้องมาก่อน ตามจริงก็ไม่อยากใช้วิธีนี่หรอกแต่มันช่วยไม่ได้ เมื่อเรื่องทั้งหมดมันเป็นความผิดของพวกเผ่าภูติตัวหัวหน้าอย่างเฮสเฟียร์ก็ต้องรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย

หลังถามไปเฮสเฟียร์ก็ทำหน้าคิดแต่ไม่จริงจังเท่าไหร่

“…ถ้าเอาตามตรงก็คงประมาณ 40,000 จุด แต่ถ้ารวมของพวกทหารที่เอาไว้ดูดซับด้วยก็น่าจะราว 50,000 จุด ไม่น่าจะขาดเกินจำนวนนี้หรอก”

เยี่ยม! ตามจริงตอนแรกคิดว่าได้ไม่เกิน 30,000 จุด แล้วต้องเอาของเราออกเองไปอีก 20,000 จุด แต่ไม่คิดเลยว่ายัยนี่จะสามารถหาได้เยอะขนาดนี้

“ว่าแต่ว่านายถามเรื่องนี้ทำไม ต้องการจะทำอะไร???”

เฮสเฟียร์หรี่ตาลงเล็กน้อย แบบคนไม่ไว้ใจอะไรบางอย่าง

แต่ท่าทางไม่ไว้ใจของเธอมันก็ถูกต้องแล้ว เพราะคริสตันที่เธอกับทหารมีอยู่มันต้องโดนเอามาใช้ทั้งหมดกับเรื่องที่ผมกำลังจะทำต่อจากนี้ หึหึ!

“เอามาสร้างกำแพงเวทย์ป้องกันบริเวณกว้าง!”