King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 167 มหาเมนูไข่

ตอนที่ 167 มหาเมนูไข่

ไข่????

นี้เอ็ดเน่กำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ ให้ทำอาหารจากไข่เนี่ยนะใครมันจะไปทำได้ ต่อให้เป็นเซฟอันดับหนึ่งของประเทศก็ไม่สามารถทำได้หรอกที่ต้องทำให้ทุกคนยอมรับด้วยเมนูไข่แบบนี้

“ตกลงคะ!”

ลาฟเชียร์ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ จากนั้นก็เดินไปยังตะกร้าที่ใส่ไข่อยู่แล้วหยิบมันเดินตรงไปยังส่วนของครัวร้อนที่มีเตาไฟอยู่ตรงนั้น ด้วยสีหน้าจริงจังไม่มีความลังเลออกมาเลยแม้แต่น้อย

เอาจริงเหรอเนี่ย?

รับปากแบบนั้นถ้าทำไม่ได้เอ็ดเน่ไม่ให้เธอไปแน่นะ

ถึงจะรู้สึกเป็นห่วงแต่ด้วยสถานการณ์เวลานี้ผมก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะขนาดยังไม่ได้ทำอะไรเอ็ดเน่ยังมองมาทางผมด้วยแววตาไม่พอใจอยู่แล้ว ถ้าออกตัวเพื่อปกป้องลาฟเชียร์ตอนนี้มีแต่จะโดนโกรธเพิ่มเอา เพราะงั้นอดทนเอาไว้ก่อนตัวเรา

“…นี่เทเลอร์น้องนายจะไหวไหม….”

ผมเริ่มกระซิบเทเลอร์ด้านข้าง

“ท่านถามข้าแบบนี้ข้าเองก็ไม่รู้จะตอบยังไงครับ เพราะทางข้าเองตั้งแต่เดินทางออกมาจากบ้านเมื่อหลายปีก่อนก็พึ่งมาเจอเธออีกครั้งนี้แหละ แต่ข้าคิดว่าไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ!”

โห่ว!

“อะไรทำให้นายมั่นใจว่าไม่ต้องเป็นห่วง?”

“ตอนนี้ลาฟเชียร์น่ารักมากกว่าแต่ก่อนมากครับ”

“ห่ะ?!?!?!”

ไม่ไหวมาตรฐานการทำอาหารมันเอาไปรวมกับความน่ารักสะแล้ว เฮ้อ~

คงหวังถามอะไรจากเจ้านี่ไม่ได้แล้วละ เมื่อไม่สามารถถามกับเทเลอร์ได้ผมก็หันไปหาเนสก้าที่กำลังยืนอยู่อีกคน แต่ “ชิ ชิ ชิ ชิ ชิ” อะไรสวดคาถาอะไรอยู่เหรอ! เมื่อได้ยินเนสก้าพรึมพรำเหมือนกับบทสวดที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจและมองไปทางลาฟเชียร์ที่กำลังทำอาหาร ผมก็ตัดสินใจว่าไม่ถามดีกว่า

ส่วนสาเหตุที่เธอเป็นแบบนี้ก็คงเดาไม่ยาก

มันก็คงเป็นเพราะกำลังไม่พอใจที่ลาฟเชียร์จะได้ไปกับผมเมื่อทำอาหารอร่อย แต่ตัวเองไม่มีสิทธิ์ได้ไปเลยแน่นอน แต่ตามจริงก่อนที่จะเจอลาฟเชียร์ผมก็ว่าจะพาเธอไปด้วยอยู่หรอก เพราะถึงแม้ว่าจะฝึกกับเดฟีเรียอยู่ก็จริง

แต่พลังของเธอก็ยังไม่ขนาดนั้น

ให้ผมฝึกให้มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร แถมยังทำอาหารเก่งด้วยเพราะตั้งแต่เด็กต้องทำอาหารกับแม่ของเธอตลอดเวลา และไม่รู้เพราะอะไรเมื่อเธอทำอาหารมันจะถูกปากของผมมากจริงๆ

ตอนแรกก็คิดว่าเป็นรสชาติของคนหมู่บ้านมิลล์เพราะผมกินมาตั้งแต่เด็ก ร่างกายก็เลยชอบไปแล้ว แต่พอลองกินของคนอื่นที่มาจากหมู่บ้านมิลล์เหมือนกันมันกลับไม่ได้รสชาติเหมือนกับเธอทำเลย

จนมีความคิดมาแว๊บนึงว่า ‘ให้เธอไปสมัครเป็นเซฟดีกว่าไหมนะ’ แต่ถึงแบบนั้นผมก็ทำได้เพียงคิด เพราะไม่รู้จะพูดกับเธอยังไงเมื่อลองคิดถึงช่วงเวลาที่ยากลำบากตลอดมาในช่วงการฝึกของเธอ จะให้เธอทิ้งการต่อสู้ไปเป็นเซฟมันเป็นไปไม่ได้หรอก

เลยเลือกที่จะเงียบเอาไว้ดีกว่า

…

…..

……

ในเวลาต่อมา

“-ไม่คิดเลยว่าท่านลาฟเชียร์จะทำได้ขนาดนี้!?!?!”

“-แบบนี้มันเรียกว่าอัฉริยะชัดๆ!!!”

“-สามารถสร้างเมนูออกมาจากไข่ได้ขนาดนี้เชียว!?!?!?”

พวกเมดพากันพูดชม และบางคนก็พูดแบบตกใจออกมาหลังจากที่เห็นเมนูสุดยอดไข่มากมายบนโต๊ะอาหารในห้องครัวตอนนี้ เพราะเพียงเวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมง ลาฟเชียร์สามารถทำมันออกมามากกว่า 10 เมนู แถมยังมีหน้าตาน่ากินมากกอีกด้วย

หึหึ!

สมแล้วๆ

“พะ… ผิดคาดเลยนะคะที่สามารถทำออกมาได้รวดเร็ว แล้วจัดจานอย่างสวยงามแบบนี้ได้ ท่านลาฟเชียร์”

“ไม่ขนาดนนั้นหรอกคะคุณหัวหน้าเมด”

หัวหน้าเมดพูดชมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ส่วนทางลาฟเชียร์ก็ตอบกลับด้วยคำพูดแบบเป็นมารยาท อาหารด้านหน้าของผมตอนนี้เรียกได้ว่าสุดยอดเลยละ ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าเพียงไข่จะสามารถทำออกมาได้แบบนี้

แล้วอีกอย่าง

อาหารบางชนิดด้านหน้าผมก็ไม่เคยเห็นมันด้วย

น่ากินมาก !

“มันก็มีดีแค่หน้าตานั้นแหละ!”

“ถ้างั้นท่านเอ็ดเน่ก็ลองทานก่อนเลยคะ ว่าจะสามารถยอมรับได้ไหม”

ทันทีที่เอ็ดเน่พูดแควะออกมาลาฟเชียร์ก็ตอบกลับทันทีพร้อมกับใบหน้าปั้นยิ้มแบบชอบใจ แต่ในใจของลาฟเชียร์ผมคิดว่าต้องกำลังไม่พอใจในตัวของเอ็ดเน่อยู่แน่น ถึงได้พูดแบบนั้นกัน

“เนสก้าลองก่อนเลย”

“เอ่ะ! ทำไมต้องเป็นฉันละคะท่านเอ็ดเน่”

“ข้าบอกให้ลองก็ลองไปเถอะ อาหารระดับนี้ก่อนที่จะทำให้ข้ากินได้ต้องยอมรับจากคนที่สวยมากอยางเธอก่อน”

“มะ… แหม~ ถ้าท่านพูดขนาดนั้นก็ช่วยไม่ได้นะคะ”

เมื่อยอมรับคำสั่งเนสก้าก็เดินเข้าไปยังพวกอาหารที่วางเอาไว้อยู่บนโต๊ะทันที แต่ก่อนหน้านั้นผมอยากจะรู้ว่าเนสก้าไม่รู้หรือไงว่าตัวเองกำลังโดนเอ็ดเน่หรอกใช้อยู่ เพียงแค่ชมว่า ‘สวย’ ท่าทางการต่อต้านเมื่อกี้มันก็หายไปหมดเลย

“ทะ… ท่านเอ็ดเน่ข้าขอกินพร้อมกับเนสก้าเลยได้ไหม”

เทเลอร์พูดขึ้นมาด้วยท่าทางเกร็งๆ แต่แววตาของมันตอนนี้กลับกำลังมองไปที่โต๊ะอาหารเหมือนกับพวกกระหายอาหารที่ไม่ได้กินมาหลายสิบวัน

แบบต้องการมันมากๆ

แต่เอาตามจริงผมเองก็เข้าใจความรู้สึกของเทเลอร์ตอนนี้อยู่หรอก

ถ้าเกิดเอ็ดเน่ทำอาหารผมก็อยากกินคนแรกเหมือนกัน รวมถึงอาหารเมนูมหาไข่ของลาฟเชียร์ตอนนี้ด้วย ถ้าไม่ติดที่เอ็ดเน่ไม่พอใจเธออยู่ผมคงไม่ยอมให้เนสก้ากับเทลอร์ได้กินก่อนแน่ หึ!

“อยากลองก็ลองได้เลย แต่จำเอาไว้ด้วยว่าเรื่องทีเจ้าพูดกับข้าว่า ‘ไร้มารยาท’ เมื่อครู่ มันยังไม่จบหรอกนะ จะพูดอะไรก็คิดถึงเรื่องตรงนี้ด้วยก็แล้วกัน”

“คะ… ครับ”

เทเลอร์ยิ้มอ่อนๆ แล้วตอบไป

เดี๋ยวก่อนสิน้อง พูดแบบนั้นมันโกงกันต่อหน้าเลยไม่ใช่หรือไง กดดันเทเลอร์มันขนาดนั้นเดี๋ยวผลมันก็ออกมาไม่ตรงหรอก สรุปแล้วนี่เธอใช่เอ็ดเน่ที่ฉันรู้จักไหมความน่ารักมันหายไปไหนหมดแล้วตอนนี้มันเหมือนกับแม่ที่กำลังแกล้งลูกสะใภ้ชัดๆ