King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 111 แนะนำ

หลังจากพูดจบเอเนเชียร์ก็มองไปทางหน้าอกขนาดใหญ่ของเฮน่า และมามองที่หน้าอกของเธอ [ ชิ! ] เป็นเสียงที่เธอพรึ่มพรัมออกมาด้วยความไม่พอใจ แต่ก็ช่วยไม่ได้สำหรับเฮน่าแล้วขนาดมันใหญ่กว่าของเธอเป็นเท่าตัว จะรู้สึกภายแพ้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

อย่าใส่ใจเลยอีกเดี๋ยวเธอก็โตตามยัยนั้นทันแล้ว ผมอยากพูดออกไปแบบนี้ แต่ถ้าพูดออกไปผมได้มีปัญหากับเฮน่าแทนแน่ก็เลยตัดสินใจเงียบมันเอาไว้ดีกว่า

" ก่อนจะถามคนอื่นเธอต้องแนะนำตัวก่อนสิ! "

เฮน่าพูดโดยชี้นิ้วตรงมาที่เอเนเชียร์

" นั่นสินะ ข้าชื่อเอเนเชียร์เป็นเพื่อนของดรารอน์ "

" เหอะ! ก็แค่เพื่อนเอง "

" แล้วมันทำไม เธอละเป็นใครถึงได้เรียกดรารอน์แบบนั้น "

เอเเชียร์ถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ใบหน้าของเธอเริ่มมีอารมณ์โกรธออกมาอย่างเห็นได้ชัด ในตอนนี้ผมก็เข้าใจดีเลยว่า ผมต้องหาทางหยุดการสนทนาของทั้งสองคนนี้ก่อนให้ได้ เพราะไม่งั้นมันอาจจะเป็นปัญหาได้... ไม่สิ! มันได้กลายเป็นปัญหาแน่นอนถ้ายังปล่อยให้สองคนนี้คุยกัน

" ข้าปะ- "

" เป็นอะไรก็ช่างเถอะเรื่องพวกนั้น "

ผมขัดระหว่างที่เฮน่ากำลังจะพูดมา สีหน้าของเฮน่าหลังจากที่โดนผมขัดไปก็มองมาทางมด้วยใบหน้าชอบใจโดยยิ้มออกมาอ่อนๆ ยัยนั้นคงกำลังคิดว่าตัวเองได้จุดอ่อนของผมแล้วแน่ๆ

" ไม่ได้นะดรารอน์นายโดนคนอื่นเรียกด้วยชื่อแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด "

เอเนเชียร์เริ่มอธิบายด้วยหน้าตาจริงจังกับผม ทำไมชื่อของฉันมันวิเศษขนาดนั้นเลยหรือไง ถึงห้ามคนเรียกชื่อแบบนั้น เฮ้อ~ ตามจริงเมื่อชาติก่อนเรื่องแบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับผมเหมือนกัน ชื่อราชาผู้พิชิตที่คนธรรดาห้ามเรียกเด็ดขาดถ้าเรียกก็ต้องโดนประหาร ถึงมันจะฟังแล้วเป็นกฏหมายบ้าบ่อแต่มันก็เป็นเรื่องจริง

เพราะกฏหมมายการเรีียกชื่อมันกลับมีคนตายถึง 100,000 คน เพราะเผลอเรียกชื่อของผม พอมาลองคิดใหม่ดูอีกทีก็เข้าใจดีเลยว่ามันเป็นเรื่องที่ไร้สาระสุดๆ อยากย้อนเวลาจัง~

แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ! ยังไงตอนนี้ก็ต้องหาทางทำให้อเนเชียร์ยอมรับในตัวของเฮน่าให้ได้แบบที่พวกนี้ไม่คุยกันก่อน เพราะถ้าไม่อย่างงั้น-

" เธอคนนี้เป็นองค์หญิงของประเทศทอซัส "

" เอ่ะ! "

" เ่อะ! "

ขณะที่ผมกำลังหาวิธีอยู่เสียงของเดฟีเรียก็พูดขึ้นมา เหมือนกับว่ารู้ว่าตอนนี้ผมต้องการอะไร สุดยอด! ส่วนเสียงตกใจทั้งสองที่ตามขึ้นมาก็คือของ ทาร์เทียร์และเอเนเชียร์ ส่วนทางเฮน่าก็ยืนยืดหน่อยๆ หลังจากที่ถูกแนะนำตัว

" ท่านเดฟีเรียท่านพาองค์หญิงมาวันนี้ได้ยังไงครับ ตามที่นัดกันเอาไว้มันต้องอีก 2 วัน.... "

ทาร์เทียร์ที่ตั้งสติได้ถามด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ แต่ก็เข้าใจคสามรู้สึกของหมอนี้อยู่หรอก เพราะถึงจะเป็นแม่ทัพใหญ่ของประเทศเอลฟ์แต่เดฟีเรียก็คือหนึ่งในตำนานที่มีชีวิต เวลาจะพูดอะไรด้วยมันก็ต้องเกร็งเป็นเรื่องธรรมดา

" จะมาวันนี้หรืออีกสองวันมันก็เหมือนกันนั่นแหละ เพราะยังไงก็ต้องมาอยูดีจริงไหม? "

" คะ... ครับ ถ้าท่านว่ามาแบบนั้น "

ทาร์เทียร์ที่โดนคำพูดแสนไร้ความรับผิดชอบของเดฟีเรียพูดใส่น่าเห็นใจมาก แต่หมอนั่นก็ต้องจำใจตอบกลับไฟเพราะถึงจะพูดอะไรไปตอนนี้มันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่ดี เพราะงั้นการยอมเป็นเรื่องที่ดีที่สุดหรือเพราะกลัวเดฟีเรียก็ไม่รู้ เหอะๆ

" ถ้าเช่นนั้นองค์หญิงข้าจะจัดคนคอยดูแลท่านเองครับ "

ทาร์เทียร์มองไปทางเฮน่าและเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเคารพ

" อื้ม! "

แปลกนะที่เฮน่าเชื่อฟังแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะยัยนี่อยู่ในการดูแลของทหารทาร์เทียร์เราก็ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัย เพราะแม่ทัพใหญ่อย่างทาร์เทียร์ก็คงไม่ปล่อยให้องค์หญิงของประเทศอื่นมาเป็นอะไรในประเทศขอตัวเองหรอก เพราะถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นมันได้เกิดปัญหาระหว่างประเทศแน่!

จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็เริ่มแยกกันโดยทาร์เทียร์นำทางเดฟีเรียกับเฮน่าไป ส่วนผมก็โดนเอเนเชียร์นำทางเพื่อไปห้องสมัครลงแข่งต่อสู้ในงานประจำปีของคนที่อายุไม่เกิน 15 ปี ที่กำลังจะจัดขึ้นในวันนี้!

จากนักเขียน. ถ้าเจอตรงไหนไม่สมเหตุสมผลก็ทักท้วงมาได้นะครัง เนื้องด้วยผมไม่ได้แต่งนานเกือบเดือนมันอาจะมีหลงลืมอะไรไปบ้าง ทักได้ไม่ต้องเกร็งใจนะครับ ขอบคุณนักอ่านทุกท่านมากครับ