ตอนที่ 385+386 ต้องการบางอย่าง
พันเอกหลินหลบกการตีของคุณหลินและพูดต่อ “ฉันกำลังคิด ในเมื่อนายยังมีชีวิตต่อ ก็ใช้ชีวิตให้สบายเถอะ ตายไปแล้วจะเอาอะไรติดตัวไปได้ ใครจะไปรู้นายจะฟื้นขึ้นมาได้ล่ะ”
เขามองไปที่เจียงเหยาและหัวเราะ “ฉันเคยคิดนะว่าจะเผาตุ๊กตากระดาษที่เหมือนกับภรรยาของนายให้ไปอยู่เป็นเพื่อนนายที่ปรโลก”
เมื่อพูดจบ เขาก็เปลี่ยนท่าที “ดีใจมากจริง ๆ ที่ได้ยินว่านายฟื้น! มีภรรยาน่ารักขนาดนี้ ไม่รู้จะมีใครทำตุ๊กตากระดาษให้สวยเหมือนเธอได้รึเปล่าน่ะสิ!”
ทหารที่ใช้ชีวิตอยู่กับความเป็นความตายตลอดเวลา การต้องเผชิญหน้ากับความตายไม่ใช่เรื่องแปลก
ทั้งผู้พันหลินและลู่ชิงสีได้เขียนพินัยกรรมก่อนที่จะออกไปปฏิบัติภารกิจในครั้งนี้ โชคยังดีที่ทั้งคู่ยังมีชีวิตอยู่
“แล้วคุณล่ะครับ? บาดแผลของผมน่ะขี้ปะติ๋ว นอนพักผ่อนเดี๋ยวเดียวก็หาย ของคุณเถอะน่าสมเพชกว่าไม่ใช่หรือไงครับ” แน่นอนว่าลู่ชิงสีก็โย้แย้งกลับอีกฝ่ายเช่นกัน เขายังพูดซะภาคภูมิใจกับบาดแผลของเขา
“จึจึ ดูขาฉันซะก่อน อีกสามเดือนก็หายแล้ว! นายเถอะ สามเดือนยังไม่รู้ว่าจะลงจากเตียงได้รึเปล่าเลย!” พันเอกหลินกลอกตาไปที่ลู่ชิงสี เมื่อเห็นว่ายาบาลชายเริ่มเบื่อที่แบกเปลให้เขาแล้ว เขาจึงขอตัวกลับไปที่ห้องของตัวเองก่อน ระหว่างออกจากห้อง เขาพูดว่า “ฉันดีใจนะที่เห็นภรรยาของนายมาดูแลนายที่นี่ ภรรยาฉันต้มซุปมาให้ฉันล่ะคงไม่แบ่งให้นายล่ะนะ”
หลังจากผู้พันหลินและคนอื่น ๆ ออกไปแล้ว ลู่ชิงสีก็กล่าวว่า “เด็กจริง ๆ”
เขาหันไปทางเจียงเหยา ผู้ซึ่งกำลังหันหลังอยู่และตะโกนว่า “ที่รัก ผมก็อยากได้ซุปเหมือนกัน”
เจียงเหยาโต้กลับ “ใครกันแน่ที่เป็นเด็กหะ? ตอนนี้คุณกินได้แค่โจ๊กเท่านั้นแหละ อย่างอื่นยังกินไม่ได้!”
ลู่ชิงสีตระหนักว่าเขาทำตัวเป็นเด็ก ๆ และหยุดพูดไปในที่สุด
เขามองไปที่เจียงเหยาและคิดว่าภรรยาของเขาสวยเพียงใด
โจวเหวยฉีและคนอื่น ๆ มาถึง หลังจากผู้พันหลินจากไปได้ไม่นาน คุณย่าเหลียงเดินมาด้วยตัวเองถึงที่นี่ เธอดูอาการดีขึ้นมาก
หลังจากที่นายพลเหลียงเข้ามา เขาเห็นเจียงเหยากำลังใช้ก้านสำลีเปียกเช็ดริมฝีปากที่แตกให้กับลู่ชิงสี ดวงตาของชายหนุ่มจับจ้องไปที่เจียงเหยาตลอดเวลา และไม่แม้แต่จะมองผู้มาเยือนที่เพิ่งจะเข้ามาเลย
“หมอมาตรวจแล้วหรือยัง?” นายพลเหลียงถาม
เจียงเหยาโยนก้านสำลีลงในถังขยะและวางถ้วยกลับเข้าไปในตู้ เธอตอบว่า “ฉันตรวจอาการแล้วคะ เขาไม่เป็นไร เราไม่รบกวนหมอดีกว่าค่ะ”
__
ตอนที่ 386 การตรวจสอบบางอย่าง
ทุกคนในตระกูลเหลียงเชื่อถือในทักษะทางการแพทย์ของเจียงเหยาอย่างเต็มที่ โดยเห็นว่าทั้งผู้พันหลินและลู่ชิงสีรอดชีวิตมาได้โด มีผลข้างเคียงเพียงเล็กน้อย พวกเขาโล่งใจที่ได้ยินคำรับรองจากเจียงเหยาว่าลู่ชิงสีอาการดีขึ้นแล้ว
ลู่ชิงสีงงงวยว่าเจียงเหยาตรวจสอบบาดแผลของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่?
อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าเธอไม่ใช่คนประเภทที่จะตอบแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ บางทีเธออาจตรวจก่อนที่เขาจะตื่น คงเป็นอย่างนั้น
นอกจากนี้เจียงเหยายังเป็นนักศึกษาแพทย์ คงเป็นเรื่องปกติที่เธอจะมีความรู้เกี่ยวกับร่างกายมนุษย์
แต่...
ทันใดนั้นลู่ชิงสีก็ตนึกถึงบางเรื่องที่เขาลืมไปหลังจากที่เขาฟื้น
ถ้าความทรงจำของเขายังใช้การได้ดีอยู่ ตอนอยู่ในห้องผ่าตัด เจียงเหยายืนกรานที่จะทำการผ่าตัดให้เขา หลังจากที่หมอทุกคนต่างยอมแพ้ไปแล้ว
เขาจำได้ว่าเขาพยายามเกลี้ยกล่อมเจียงเหยา แต่สติก็ขาดหายไป หลังจากได้รับยาสลบ สิ่งต่อจากนั้นที่เขาจำได้คือ การฟื้นขึ้นมาอยู่ในห้องนี้
ภรรยาสุดที่รักของเขาเป็นคนทำการผ่าตัดให้เขาเหรอ? เธอช่วยชีวิตเขาหลังจากที่หมอทุกคนต่างมีความเห็นว่าเขาไม่รอด?
ในขณะนี้ลู่ชิงสีตระหนักว่าเจียงเหยามีความลับที่เธอปิดบัง ไม่ให้เขารู้
เขารู้ดีว่านี่ไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดในการหาคำตอบ
ลู่ชิงสีคุยกับนายพลเหลียง และคนอื่น ๆ อยู่พักหนึ่งก่อนที่จะกระตุ้นให้พวกเขาจากไป เขาเริ่มเหนื่อยและต้องกรใช้เวลาพูดคุยกับภรรยาของเขา
เมื่อเจียงเหยากลับมาหลังจากไปส่งแขกที่มาเยื่ยม เธอเห็นลู่ชิงสีพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียงของเขา เธอตะโกนออกไป “คุณกำลังทำอะไร? นอนลง!”
ลู่ชิงสีเลิกคิ้วและมองไปที่เจียงเหยา ความปรารถนาของเธอคือคำสั่งที่เขาต้องปฏิบัติตาม เขาจึงย่อตัวลงนอนราบไปบนเตียง
“ที่รัก ผมได้ยินว่าขาของพันเอกหลินจะหายดีในอีกสามเดือน หมอบอกอะไรกันแน่?” ลู่ชิงสีตบพื้นที่ว่างบนเตียงของเขา ขยับให้เจียงเหยานั่งลง “คุณต้องบอกผมว่าเกิดอะไรขึ้นกับขาของผู้พันหลิน ระหว่างรอเฮลิคอปเตอร์ ผมจำได้ว่าหมอของกาชาดบอกว่าขาของเขาน่าจะต้องตัดเพื่อให้เขารอดชีวิต”
เจียงเหยานั่ลงและมองไปที่ลู่ชิงสีอย่างเงียบ ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของพันเอกหลินด้วยการยิงคำถามมาอย่างไม่หยุดหย่อน
อย่างไรก็ตาม เจียงเหยาได้ยินคำพูดของเขาแต่ละประโยค ดูเหมือนเขากำลังพยายามสอบสวมและดูว่าเธอเข้าใจอาการบาดเจ็บของพันเอกหลินดีเพียงใด เพื่อพยายามทำความเข้าใจว่าเธอเกี่ยวข้องกับการผ่าตัดของเขาหรือเปล่า?
เธออธิบายรายละเอียดอาการบาดเจ็บของพันเอกหลินอย่างมั่นใจ ไปพร้อม ๆ กับการใช้ศัพท์แสงทางการแพทย์บ่อยครั้ง จนรู้ลู่ชิงสีรู้อย่างแน่นอนว่าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับการผ่าตัดเขา
พูดตามตรง สำหรับเจียงเหยาแล้ว เธอไม่เคยคิดที่จะปกปิดความจริงที่ว่าเธอได้ทำการผ่าตัดให้กับผู้พันหลินและลู่ชิงสีเพียงลำพัง