King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 95 ออกล่า
ณ ด้านหน้าคฤหาสน์
กำลังมีขบวนทหารหลายสิบคนที่สวมชุดเกราะน้ำเงินเงายืนเรียงแถวกันอยู่ และก็มีเนสก้ากับเทเลอร์ยืนอยู่ด้านหน้าของทหารพวกนั้น
ก็บอกไปอยู่หรอกว่าให่เตรียมตัว
แต่ไม่คิดเลยว่าพวกนี่จะเตรียมขนาดนี้ ผมที่เห็นทหารหลายสิบคน ก็บยิ้มแบบเฝื่อนๆ ออกไป
" ทหารพวกนี้คือ.. "
" ท่านบอกให้พวกเราเตรียมตัวไงครับ เพราะความปลอดภัยของท่านต้องมาก่อนท่านทารอนก็เลยส่งทหารพวกนนี้มาเพื่อช่วยล่าสัตว์อสูร และคุ้มกันท่าน "
เทเลอร์ตอบเหมือกับเรื่องปกติ
เฮ้อ~
ในเมื่อมันเป็นคำสั่งของทารอนก็ช่วยอะไรไม่ได้ และอีกอย่าง มีคนเยอะแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน เพราะจะได้ช่วยให้ล่ามอนเตอร์ได้เร็วขึ้น เราเองก็ไม่ได้ว่างจนสามารถออกไปล่าได้ทุกวันได้
" ถ้างั้นก็เริ่มออกเดินทางกันเลย "
" ครับ "
" ค่ะ "
###########
ณ ด้านนอกเมือง
บริเวณรอบเมืองหลวงนั้นมันก็จริงอยู่ที่มีความปลอดภัยสูง แต่มันก็ปลอดภัยบางพื้นที่เท่านั้น เพราะยังมีเขตป่าอยู่จำนวนมากที่มีสัตว์อสูรระดับต่ำ หรือกลางอาศัยอยู่ ทำให้การล่าของผมสะดวกสบายขึ้นเยอะ
และในตอนนี้พวกเราก็เดินทางมาถึงเขตป่า ซอร์!
เขตป่านีี้เป็นเขตที่ว่ากันว่ามีมอนเตอร์ออกมาทำร้ายขบวนนักเดินทางอยู่บ่อยๆ ทำให้เกิดปัญหาอย่างเช่น พวกพ่อค้าที่ขาดทุนเพราะโดนพวกมันโจมตี ก็เลยไม่ค่อยมีของส่งมาที่เมืองหลวงจากทางใต้ เท่ากับว่ายิงปืนนัดเดียวได้กสองตัวเลยแบบนี้ ช่วยเมืิิงหลวงเรื่องการค้าขาย แถมยังได้คริิสตันเวทย์
หึหึ!
พื้นที่โดยรอบเป็นพื้นที่ส่วนมากเป็นพุ้มไม้ และต้นไม้ใหญ่ เพราต้นไม้ใหญ่จำนวนมากที่เกิดขึ้นทำให้แสงอาทิตย์ส่องมาไม่ค่อยถึง ด้วบเหตุนี้บรรยกาศก็เลยมืดครึ้มตลอดเวลา ให้ความรู้สึกน่ากลัวแบบสุดๆ และด้านหน้าของผมตอนนี้ก็มีพวกทหารหลายสิบคนที่เดินทางมาด้วยยืนอยู่
" ฟังนะการล่าสัตว์อสูรครั้งนี้เน้นที่ความปลอดภัย อย่าเอาชีวิตไปเสี่ยงเด็ดขาด "
" ครับ!!! "
ผมพูดกับเหล่าทหารด้านหน้าที่กำลังยืนอยู่ และทั้งหมดก็ตอบออกมาด้วยน้ำเสียงพร้อมเพียง
ทันใดนั้น
" ท่านดรารอน์วันนี้มีเป้าหมายเท่าไหร่คะ "
เนสก้าก็ถามออกมาถึงจำนวนคริสตันที่ผมต้องการ อืม.... เท่าไหร่ดีนะ? ตามจริงก็คิดเอาไว้อยู่แล้วหรอก ว่าจะเอาเท่าไหร่ แต่คิดแบบเพียงกำลัง 3 คน ของเรา เนสก้าและเทเลอร์เท่านั้น จำนวนคนเพิ่มมาขนาดนนี้ก็เลยต้องเพิ่มไปด้วย
" เอาเป็น 300 ชิ้น ก็แล้วกัน "
" ค่ะ "
เนสก้าตอบรับคำสั่งเหมือนกับว่าเป็นเรื่องปกติ
มันก็ไม่แปลกหรอกเพราะสมัยก่อนเธอก็ล่ากับผมวันละสิบชั้นเพียงแค่ 2 คน เท่านั้น และตอนนี้ฝีมือของเธอเองก็เพิ่มขึ้นมากแล้วสามร้อยชิ้นเรื่องง่ายๆ แต่พวกทหารที่กำลังยืนอยู่นี่สิทำหน้าตาต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
พวกทหารต่างทำหน้าตาตกใจหลังจากที่ผมได้ออกคำสั่งไป แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดออกมา ได้แต่ยืนทำหน้าแบบนั้น พวกนายไหวอยู่แล้วน่าแค่ 300 ชิ้นเอง เหอะๆ
" เริ่มได้!!! "
############
5 ชั่วโมงต่อมา
" ครบแล้วคะ "
เนสก้าพูดขึ้นมา ขณะที่ผมกำลังจ้องมองกองคริสตันขนาดใหญ่ที่กำลังเก็บเอาไว้บนรถม้าที่พวกเราเอามาด้วย
โห่ว!
ผิดคาดเหมือนกันที่สามารถจัดการได้เร็วกันขนาดนี้ เราแถบยังไม่ต้องลงมืออะไรเลยด้วยซ้ำ สุดยอด!
ผมที่กำลังมองคริสตันบนรถม้าอยู่พรางคิดในใจถึงความสุดยอดของพวกทหาร และจำนวนของสัตว์อสูรที่มันมีมากมายของป่านี้ เพราะคริสตันด้านหน้าดูยังไงมันก็อาจจะมากกว่า 300 ชิ้น
แต่ที่ได้มาขนาดนนี้ผมก็แค่ปล่อยพลังเวทย์กระตุ้นให้สัตว์อสูรภายในรัศมี 5 กิโลเมตร เข้ามาโจมตีเท่านั้นเอง
" ไม่คิดเลยว่าพวกสัตว์อสูรจะเยอะขนาดนนี้ ทั้งๆที่ตรงนี้ติดกับเมืองหลวงแท้ๆ "
ผมพรึมพรัมด้วยความแปลกใจ แล้ว
" มันเป็นเพราะทางเมืองหลวงไม่ยอมส่งทหารออกมาจัดการครับ "
เทเลอร์ก็อธิบายออกมา
" นั้นสินะ "
" เพราะแค่ปัญหาภายในเมืองอย่าง การขโมของ การลักพาตัวไปขาเป็นทาส หรือจัดการกลุ่มต่อต้าน ทางเมืองหลวงก็มีทหารไม่พอกันแล้วครับ "
ออ~
" ลำบากกันจังเลยนะ "
" ครับ ข้าเคยไปเข้ารวมกับกลุ่มจับขโมย 1 ครั้ง- "
" แล้วก็มีแต่พวกชาวบ้านที่หิวโหยมาขโมยของ "
" ทะ.. ท่านรู้ได้ยังไง "
เทเลอร์ที่กำลังคุยกับผมอยู่พูดออกมาด้วยสีหน้าตกใจ
มันจะเป็นเรื่องยากอะไร ที่เมืองหลวงมันมีคนอยู่หลายประเภท ที่โลกเก่าของเราก็เหมือนกัน ผู้คนที่ไม่มีเงินและอดอยากทางเลือกเดียวมันก็คือการขโมย คิดว่าทารอนเองก็คงรู้เรื่องนี้ ก็เลยไม่ได้จัดการแบบจริงจังสินะ
" เรื่องนั้นช่างมันเถอะแต่ตอนนี้พวกเรากำลังเจอปัญหาแล้ว? "
ขณะที่พูดออกไปผมก็ชี้นิ้วตรงไปยังกองคริสตันเวทย์ด้านหน้า ทั้งสองคนที่กำลังยืนอยู่กับผมก็พากันทำหน้าสงสัยทันที
แล้ว
" อะไรคะ???? "
เนสก้าก้ถามออกมาเพราะความสงสัย โดยเอียงคอลงเล็กน้อย ขณะที่กำลังมองไปยังกองคริสตันที่ผมชี้อยู่
เกล็ดความรู้ : ป่าซอร์!
เป็นป่าขนาดใหญ่ที่ขึ้นอยู่่ทางทิศใต้ของเมืองหลวง ที่เป็นแหล่งอาศัยของพวกสัตวอสูรและสัตว์ปกติมากมาย และยังเป็นป่าที่มีเส้นทางทอดลงไปยังอาเขตทางใต้ของประเทศอีกด้วย ทำให้เป็นเส้นทางหลักในการค้าขายกับอณาเขตทางใต้อย่างมาก
แต่ทว่ากลับมีความปลอดภัยอยู่น้อยนิด การปล้น สัตว์อสูรโจมตี เกิดอขึ้นอยู่บ่อยครั้งกับเส้นทางที่อยู่ใกล้กับป่าซอร์ ด้วยเหตุนี้ต้นทุนในการค้าขายเพิ่มสูงมากขึ้นเพราะต้องจ่ายคนคุ้มกัน ทำให้ผลผลิตอย่างผลไม้ที่โตในอากาศร้อนชื้นจากอณาเขตทางใต้มีราคาแพงอย่างมากในเมืองหลวง