ตอนที่แล้วKing X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 90 คฤหาสน์ตระกูล
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปKing X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 92 แผน

King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 91 ทดสอบ


ชุดเกราะ!

บนร่างกายของผมตอนนี้กำลังวมชุดเกราะเอาไว้อยู่ ตามจริงก็ไม่อยากสวมมันแล้วละ แต่ก็คิดว่ามันอาจจะเป็นปัญหาได้้ถ้าพวกคนใช้ในบ้านเห็น เพราะมนุษย์ส่วนมากในตอนนี้ก็ยังมีความแค้นกับเอลฟ์อยู่ ก็เลยสวมชุดเกราะเหมือนเดิมดีกว่า

" ท่านพ่อดรารอน์ไม่ได้- "

" เงียบไป!!! "

ทารอนที่กำลังพูดแก้ตัวให้ผมก็โดนตะคอกใส่ทันทีด้วยน้ำเสียงแข็ง

" เจ้าชื่อดรารอน์สินะ "

" ครับ! "

ก็รู้อยู่แล้วจะถามอีกเพื่ออะไร เมื่อกี้ทารอนก็บอกไปแล้วแท้ๆ

แต่มันก็ปกติละนะ ตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งเคยเจอกัน มันก็ต้องมีสงสัยเป็นธรรมดา แต่ฉันคนนี้นี่แหละ ดรารอน์!

" ผิดจากที่ได้ยินมาจริงๆ "

กริมเซอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงครุ่นคิด พรางเอามือลูบเคราตัวเองไปด้วย

" ผิดจาดที่เอรีน่าบอกจริงๆ "

เหอะๆ! งั้นก็เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงได้มีความคิดแบบนี้ เธอคนนั้นมองฉันเป็นสิ่งมีชีวิตน่ารักนะสิ ถึงได้พูดสะเกินจริงไปแบบนั้น และเวลามันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ความน่ารักสมัยเด็กมันไม่มีอีกแล้ว

" ท่านพ่อถ้างั้นพวกเราเข้าไปคุยด้านในกันดีไหมครับ "

ดีมากทารอน ทำยังไงก็ได้ให้พ้นจากคำถามไร้สาระนี้ที เมื่อทารอนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ กริมเอร์ก็หันไปทางเขาทันทีด้วยท่าทางไม่พอใจ

" แกจะให้คนที่ยังไม่ผ่านการทดสอบเข้าบ้านได้ยังไง "

ผ่านการทดสอบ?!

บ้านหลังนี้เป็นตู้เซฟเหรอ!?

ถึงแค่เข้าไปในบ้านฉันต้องผ่านการทดสอบด้วย ผมรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินเขาพูดออกมา แค่เข้าไปในบ้านมันต้องผ่านกดทดสอบเลยหรือไง???

" เอาละถ้างั้นก็ตามมา ข้าเตรียมนักสู้ที่จะทดสอบเอาไว้ให้เจ้าแล้ว "

ทันทีที่ได้ยินกริมเซอร์พูดออกมา ผมก็หันหน้าไปทางทารอนทันที

หงิก หงิก!

แต่ก็เห็นทารอนก็กำลังพยักหน้าแบบหมดทางเลือก หมดหวัง! นี่เราต้องไปสู้อีกแล้วเหรอพลังเวทย์ตอนี้ยิ่งเหลือน้อยอยู่ เฮ้อ~

###########

ณ ด้านหลังของคฤหาสน์

พื้นที่ด้านหน้าของผมเป็นพื้นที่ล้านกว้างขนาดใหญ่ พื้นดินสีเหลืองอ่อน มีหญ้าต้นเล็กขึ้นรอบลานกว้างเป็นสีเขียวสวยงามขนาดความกว้างของพื้นที่ก็ประมาณ 20 - 30 เมตร

มันเหมือนกับสนามประลองไม่มีผิด และตรงกลางของลานกว้างก็เจอกับคนใส่ชุดเกราะอยู่ 2 คน

พวกนั้นมาทำอะไรที่นี่???

ทันที่ที่เห็นผมก็เข้าใจทันทีว่าสองคนนั้นเป็นใคร จากพลังเวทย์ที่สัมผัสได้

" สองคนนั้นเป็นนักสู้เด็กที่เก่งที่สุดที่ข้ามีอยู่เจ้า- "

" ไม่ใช้ว่าเทเลอร์กับเนสก้าต้องคอยปกป้องเอ็ดเน่เหรอ "

ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงแปลกใจ ทันใดนั้นกริมเซอร์ก็มีสีหน้าตกใจออกมาทันที

อะไรตกใจอะไร แค่ตรวจสอบพลังเวทย์ฉันก็รู้แล้วว่าพวกนั้นเป็นใคร คิดจะเอาคนที่ฉันเป็นคนฝึกมสู้กับหรือไง

" ดรารอน์รู้จักสองคนนั้นด้วยเหรอ??? "

ทารอนถามออกมาด้วยความสงสัย

กวัก กวัก!

ผมกวักมือเรียกทั้งสองคนให้เดินเข้ามาหา แล้วก็หันไปพูดกับทารอนต่อ " ครับ "

" โห่ว! จะบอกว่ารู้จักกับพวกลูกศิษย์สายตรงของท่านเดฟีเรียด้วยเหรอ "

กริมเซอร์ยังคงพูดแดกดันผมอยู่

แต่เมื่อหลังจากทั้งสองคนเดินมาถึงด้านหน้าขอผม ทั้งสองก็คุกเข้าลงทันทีเพื่อแสดงความเคารพ

" ยินดีทีได้พบกับท่านอีกครั้งครับ/ค่ะ "

" แล้ทำไมสองคนถึงได้มาอยู่ที่นี่ เนสก้าฉันบอกเธอว่าอะไร? "

" ฉะ- ฉันก็อยู่กับ่านเอ็ดเน่นะคะ แต่วันนี้ท่านกริมเธอร์บอกว่าให้มาทดสอบคน แต่ไม่คิดว่าจะเป็นท่าน "

เนสก้าตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเกร็ง

เป็นแบบที่คิดเอาไว้ไม่ผิด หมอนนี้คิดจะให้พวกนี้สู้กับเราจริงๆ เหอะๆ

" ถึงจะรู้จักกันแต่ก็ต้องสู้! "

กริมเธอร์ยืนคำขาดออกมาแบบไม่สนใจความสัมพันของพวกเรา แต่ทางเทเลอร์กับเนสก้ากลับทำสีหน้ายิ้มอ่อนๆ ออกมาเหมือนกับว่ารู้ฉะตากรรมของตัวเอง

ไม่ต้องมายิ้มแบบนั้นเลย ถ้าฉันไม่สู้ฉันก็คงไม่ได้เจอเอ็ดเน่สักทีสิ

" ทำตามที่ท่านตาบอกเถอะ "

" เอ๋~ "

" เอ๋~ "

ทั้งเทเลอร์กับเนสก้าพากันร้องเสียงหลงออกมา ด้วยสีหน้ากำลังตกใจหลังจากที่ผมพูดไป

" ถ้าอย่างงั้น ฉันจะไม่ใช่ร่างจำแรงอสูรสู้ก็แล้วกัน "

" ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะครับ... "

เทเลอร์พูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

" ถ้าไม่สู้เดี๋ยวข้าจะเป็นคนสู้เองนะ "

หลังจากที่กริมเธอร์ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงมีน้ำโห เทเลอร์กับเนสก้าก็มองหน้ากันและพยักหน้าขึ้นลงเล็กน้อย

อื้ม! มันต้องแบบนั้นแหละ ตัดสินใจกันได้แล้วสินะ

" ครับ "

" ค่ะ "

" ดีมากมันต้องแบบนี้สิ "

กริมเธอร์ยิ้มออกมาเล็กน้อยขณะที่พูดอยู่ จากนั้นก็หันหน้ามาหาผมต่อ และพูดออกมา " แล้วนายจะใช้อาวุธอะไร? "

นั่นสินะ!

เราไม่อยากทำให้พวกนนี้บาดเจ็บกันด้วย งั้นเอาของง่ายๆ ก็แล้วกัน

" โล่ครับ "

." ห่ะ!

กริมเมอร์ร้องด้วยเสียงแปลกใจ

ถึงมันจะดูเหมือนพูดตลกออกไปแต่มันก็เป็นอาวุธที่เป็นตัวเลือกดีที่สุด ในตอนนี้เพราะถึงพวกนี้จะใส่เกราะหนักเพื่อป้องกันร่างกายกันอยู่ แต่ถ้าเราพลาดฟันไปเกราะอาจพังก็ได้ เพราะงั้นโล่นี่แหละดีสุด

" ข้าให้โอกาศเจ้าพูดใหม่อีกครั้ง "

หลังจากที่ตั้งสติได้กริมเมอร์ก็พูดออกมาต่อทันที

" โล่ครับ! แต่จะให้ดีก็ขอแบบที่พอดีกับตัวผมก็ดีนครับ "

" ข้าขอบอกเอาไว้ก่อนนะถ้าเจ้าแพ้ละก็ ข้าจะไม่ให้เจอกับแม่และน้องสาวของเจ้าเด็ดขาด "

โห่ว!

นี่กล้าขู่ฉันคนนี้เลยเหรอ

" คำตอบก็เหมือนเดิมครับ "

" ชิ!

กริมเธอร์แสดงอาการไม่พอใจออกมาโดยสแยะปากเล็กน้อย

หึหึ! เดี๋ยวได้รู้กันว่าโล่มันดีขนาดไหนเมื่อมาอยู่ในมือของฉันคนนี้ !!!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด