King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 86 อณาเขตส่วนกลาง

" ดรารอน์รับอณาเขตส่วนกลาง "

เอ่ะ!

อะไร? หมายความว่ายังไง? ผมเริ่มรู้สึกสับสนหลังจากที่ได้ยินดิวนีสันพูดออกมา และก็ได้ยินเสียงของพวกขุนนางที่อยู่ด้านหลังซุบซิบกันขึ้นมาด้วยเช่นกัน

" -เอาจริงเหรอเนี่ย? "

" -แบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยนะ? "

" -องค์ราชากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่? "

อะไรกันอย่างน้อยช่วยบอกกันหน่อยได้ไหม ว่าอณาเขตส่วนกลางมันหมายถึงอะไร หมายถึงอย่างบริหารเมืองหลวงนะเหรอ หรือว่าอะไร พูดด้วยน้ำเสียงตกใจแบบนั้นมันไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะ

" ข้ามีคำถามครับ? "

" ว่ามา! "

ผมพูดออกไปแล้วดิวนีสันก็ตอบออกมาทันที โดยในตอนนี้ เขาก็ยังยื่นกระดาษม้วนวงกลมมาให้ผมอยู่ โดยที่ผมยังไม่ได้รับมันเอาไว้ เพราะถ้ารับกระดาษม้วนนี้มันก็แปลว่ารับคำสั่งเมื่อคู่

" อณาเขตส่วนกลางหมายถึงอะไรครับ??? "

" ก็เมืองหลวงไง "

" แบบนั้นข้าคิดว่ามันไม่เป็นธรรมครับ ทำไมข้าถึงได้เมืองหลวง แต่พวกท่านพี่ทั้งสี่ได้อณาเขตแต่ละทิศกันละ "

" ฮาๆๆๆๆ- เจ้าคิดว่าอณาเขตส่วนกลางมันปกครองง่ายหรือไง "

ดิวนีสันหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงชอบใจ แล้วก็พูดออกมาต่อ แต่ว่าผมกลับกำลังแปลกใจมากกว่า ที่่หมายเลข 1 - 4 ไม่มีใครท้วงอะไรออกมาเลยสักคนเดียว พวกนั้นกลับนั่งนิ้งสงบแบบไม่เคยเป็นมาก่อน

เพราะถ้าเป็นปกติพวกนนี้ต้องลุกขึ้นมาพูดโน้นพูดนี่ หลังจากที่ตัวเองเสียเปรียบไปแล้ว แต่ว่ากลับนั่งสงบแบบไม่มีใครคัดค้านอะไรเลย ชักแปลกแล้วสิ!

" องค์ชายท่านกำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่นะ "

ทารอนพูดขึ้นมาขณะที่ผมกำลังสงสัยอยู่ เขาพูดออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแบบอ่อนๆ

นั่นไง!

รู้สึกว่าคนที่เสียเปรียบมันคงจะกลายเป็นเราแล้วสินะ ท่าทางแบบนั้น แต่ว่าเดี๋ยวค่อยถามสาเหตุก็แล้วกัน เพราะแบบนี้ก็เข้าทางเราพอดีเสียเปรียบสิดี จะได้ไม่ต้องโดนว่าทีหลังได้ว่าแพ้เพราะไร้ความสามารถ แต่ที่แพ้เพราะเสียเปรียบ หึหึ!

เมื่อสามารถตัดสินใจได้ผมก็เอื้อมมือไปหยิบม้วนกระดาษด้านหน้าทันที หลังจากนั้นก็เริ่มเดินกลับที่เพื่อไปเข้าแถวอีกครั้ง

" พวกเจ้าออกเดินทางกันได้เลย นับจากนี้อีก 5 ปี ข้าจะเป็นคนตัดสินเองว่าใครที่จะได้รับตำแหน่งราชา "

" ครับ! "

" ค่ะ! "

หลังจากที่ดิวนีสันพูดจบพวกเราทั้ง 5 คน ก็ตอบออกไปพร้อมกันทันที

...

....

......

หลายนาทีต่อมา

หลังจากที่ประกาศการรับรางวัลเสร็จภายในห้องโถงมันก็เริ่มกลายเป็นงานเลี้ยงขึ้นทันที และเจ้าพวกหมายเลข 1 - 4 ก็โดนพวกขุนนางรุมล้อม ส่วนผมก็กำลังยืนอยู่ที่หน้าต่างของผนังห้องอยู่คนเดียว เพราะดูเหมือนว่าทั้งเอรีน่า และเวโรนิก้าก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ ถึงจะรู้ว่าพวกเธออยู่ไหนก็เถอะแต่จะเดินออกจากงานแบบนี้มันก็ยังไงอยู่

" ไม่ได้เจอกันนานเลยนะดรารอน์ "

" ครับ "

ระหว่างที่ผมกำลังมองในงานไปเรื่อยก็มีเสียงของทารอนพูดขึ้นมาจากทางด้านขวาของผม เมื่อได้ยินเขาพูดออกมา ผมก็รีบหันหน้ากลับไปตอบพร้อมกับรอยยิ้มแบบสดใส ถึงสภาพร่างกายตอนนี้มันจะใช้คำว่าสดใสไม่ได้ก็เถอะ!

" ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าเจ้าตัวน้อยในวันนั้นจะโตขนาดนี้แล้ว "

" แหะๆ "

ผมยิ้มออกไปแบบเฝื่อนๆ แล้วก็เอามือเก้าหลังหัวไปมา ก็ไม่ได้เจอกันตั้ง 6 ปี ฉันมันก็ต้อตัวสูงขึ้นบ้างสิ

" แต่ว่าก็เป็นแบบที่คิดจริงๆ ที่ว่าไม่มีขุนนางคนไหนสนับสนุนนายเลย "

ทารอนเริ่มพูดขึ้นมาอีกครั้ง และกวาดสายตามองพวกขุนนางด้านหน้าที่กำลังจับกลุ่มกันอยู่กับรัชทายาทคนอื่น ในตอนนี้พวกขุนนางทั้งยศน้อยยศใหญ่ต่างก็กำลังจับกลุ่มเป็นกลุ่มกับพวกรัชทายาททั้งสี่คนอยู่ และการทำแบบนี้จะแสดงให้เห็นทันทีว่าใครที่สนับสนุนใครบ้าง

โดยตอนนี้กลุ่มที่ใหญ่ที่สุดน่าจะเป็นเจ้าหมายเลข 2 ซิคฟรีส แต่ก็ด้วยความสามารถเวทย์แสง และตอนนี้พลังเวทย์ยังมีตั้ง 80,000 จุด เรียกได้ว่าสมแล้วที่เป็นอัจฉริยะ แบบนี้อีกไม่นานต้องเข้าเป็นจอมเวทย์ชั้นกลางอย่างแน่นอน

ส่วนทางเจ้าหมายเลข 1 เนดีสัน ก็มีคนสนับสนุนเยอะเหมือนกัน แต่จำนวนน้อยกว่าซิคฟรีสอยู่นิดหน่อย แต่ว่าที่ต่างก็คือส่วนมากคนที่สนับสนุนหมอนี่เป็นดยุคทั้งนั้น ถ้าเทียบอำนาจละก็คงเยอะกว่าซิคฟรีสพอดู พลังหมอนนี้เองก็เป็นธาตุไฟ 140,000 จุด เข้าไปแล้ว แต่อายุ 20 ปี ยังได้เพียงเท่านี้นับว่าช้ามาก [ สำหรับผม ] ถ้านับแบบคนปกติก็หมายความว่าเป็นการพัฒนาที่ปกติ

ส่วนทางหมายเลข 3 - 4 ก็มีคนรุมเหมือนกัน แต่ว่าก็มีไม่มากเท่าไหร่ เรนีเฟียตอนนี้พลังของเธอก็แทบจะไม่มีเลย แต่ว่าจะดูถูกความสามารถของเธอก็ไมไ่ด้

ส่วนทาง เวนเดฟิน มีพลัเวทย์ธาตุดิน พลังอยู่ที่ 20,700 จุด ปกติ! ไม่มีอะไรพิเศษ! บางทีก็รำคาญหมอนี่จังแหะ ถ้าเราเป็นหนึ่งในคนที่ต้องการตำแหน่งคงต้องตัดไฟสะตั้งแต่ต้นลม โดยการเก็บหมอนั้นไปแล้วเพราะมันเป็นตัวแปรที่ควบคุมยาก

" นายนะตอนนี้พลังเท่าไหร่แล้ว และร่างจำแรงอสูรตอนนี้ไปถึงขั้นไหนแล้ว "

ทารอนที่ยืนอยู่ด้านข้างของผมถามออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง แล้วเขาก็มองตรงมาที่ผม เอาไงดีนะ...? ตามจริงถ้าเจอถามแบบนี้เราต้องหาทางปฏิเสธพลังไป เช่น อาจารย์เดฟีเรียให้เก็บเป็นความลับ แต่ว่าหมอนี่ยังไงก็เป็นลุงของเรา แล้วตอนที่เรายังเด็กก็ตามใจเราด้วย บอกให้รู้หน่อยก็แล้วกัน!