King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 84 สิ่งที่รออยู่

เอ่ะ!

เอาจริงดิ นี่เล่นแบบนี้เลยเหรอ ผมรู้สึกตกใจเล็กน้อยหลังจากที่เดินออกมาจากเวทย์เคลื่อนย้าย และก็พบกับทหารสวมชุดเกราะหนัก เป็นเหล็กสีน้ำเงินเงาทั่วร่างกาย แม้แต่ใบหน้าก็ปิดเอาไว้

ในมือขวาของทหารด้านหน้าของผมก็กำลังถือดาบเอาไว้ 1 เล่ม ทหารด้านหน้าดูยังไงมันก็เตรียมพร้อมสู้กับผมชัดๆ รอบตัวของผมตอนนี้เองก็เป็นห้องกว้างขนาดหญ่ที่มองไปทางไหนมันก็เป็นพื้นเรียบเหมือนกับว่าเอาไว้ฝึกต่อสู้ และรอบห้องก็ไม่มีใครยืนอยู่เลยถึงจะใช้เวทย์ตรวจสอบก็ยังหาไม่เจอ

แต่ว่าต้องมีคนดูอยู่แน่ อย่างน้อยก็ต้องมีเดฟีเรียอยู่ เราจะประมาทไม่ได้

เฮ้อ~

สรุปแล้วเราต้องชนะหรือแพ้ดีละ???

" ขอยืนยันหน่อยได้ไหม "

" ครับ "

ผมพูดออกไปโดยหน้าตากำลังเหนื่อยใจ แล้วทหารด้านหน้าของผมก็ตอบออกมาทันที

" นายเป็นองครักษ์ของท่านพ่อใช่ไหม "

" ทะ- ท่านรู้ได้ยังไง "

ไม่รู้สิแปลก คิดว่าประเทศนี้มันมีคนที่มีพลังเวทย์ชั้นสูงเยอะนักหรือไง แล้วอีกอย่างชุดเกราะดีขนาดนั้นมันต้องไม่ใช่ของทหารปกติอย่างแน่นอน!

" สรุปใช่ใช่ไหม "

ถึงจะรู้เพราะการตอบเมื่อกี้แล้วก็เถอะ

" ใช่ครับ ผมโดนส่งมาให้ทดสอบฝีมือของท่าน ก่อนที่จะเข้าไปในงานประลอง "

" ออ~ ถ้างั้นในห้องนี้ก็มีแค่ฉันกับนายสองคนใช่ไหม? "

" ใช่ครับ ส่วนเรื่องความปลอดภัยท่านมะ- "

เคล้ง!

ระหว่างที่ทหารกำลังพูดอยู่ผมก็โยนขวานศึกในมือของผมตรงเข้าไปทันที ทำให้ทหารเอาดาบที่อยู่ในมือขวามาป้องกันเอาไว้และเกิดเสียงออกมา พร้อมกับร่างกายของเขาที่ถไหลกับพื้นยาวไปประมาณ 2 เมตร

ชิ!

ว่าจะโดนให้ตกเวทีประลองจะได้จบไว้ๆ แต่ไม่ตกสะได้้ ผมเริ่มรู้สึกหัวเสียเล็กน้อยกับผลที่ออกมา หลังจากที่โมตีตอนเผลอไปแต่ก็เอาชนะในครั้งเดียวไม่ได้

' เมืื่อกี้มันพลังอะไรกัน ท่านดรารอน์อายุ 10 ปี ไม่ใช่เหรอ แล้วแรงมหาศาลที่พุ่งเข้าใส่เราเมื่อกี้มันอะไร ' ทหารเริ่มรู้สึกตกใจหลังจากที่รับขวานศึกที่ดรารอน์โจมตีใส่เมื่อคู่

" ท่านดรารอน์เมื่อกี้ทำไมพลังของท่านถึง- "

ระหว่างที่ทหารด้านหน้าของผมกำลังพูดอยู่ เขาก็ต้องหยุดพูดไปอีกครั้ง และมีสีหน้ากำลังตกใจกับสิ่งที่เห็น เพราะตอนนี้ผมกำลังเปลี่ยนแขนทั้งสองข้างของผมเป็นแขนของร่างจำแรงอสูรอยู่ โดยมีกรงเล็บงอกออกมาทั้งสองข้าง พร้อมกับเกล็ดที่อยู่บนแขน

' บะ- บ้าไปแล้ว นะ- นั่นมันเปลี่ยนร่างเฉพราะส่วนของร่างจำแรงอสูร แถมยังเป็นร่างจำแรงชั้นสูงอีก ' ทหารเริ่มรู้สึกตกใจมากกว่าเดิม ที่ดรารอน์สามารถใช่ร่างอสูรได้ แถมยังสามารถเปลี่ยนร่างเฉพราะส่วนได้อีก

" พร้อมไหม... "

ผมถามออกไปพร้อมกับสแยะยิ้มออกไปแบบอ่อนๆ

" ชะ- เชิญเข้ามาเลยครับ "

ทหารตอบออกมา แล้วก็เริ่มตั้งท่าเตรียมพร้อมเพื่อต่อสู้กับผมโดยหันปลายดาบตรงมายังจุดที่ผมยืนอยู่ งั้นก็รีบทำให้มันจบไว้ๆ แล้วกัน เพราะถ้านานกว่านี้มันอาจจะมีคนมาเห็น

...

....

.....

3 นาทีต่อมา

" ยะ- ยอมแพ้แล้วครับ "

ทหารด้านหน้าของผมที่กำลังนอนหงายอยู่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเกร็งๆ หลังจากที่ผมเอากรงเล็บขวาหันไปที่กลางตัวของเขาอยู่ แต่ถึงจะบอกว่าสู้กันก็เถอะ เรียกว่าผมทำฝ่ายเดียวมากกว่า ตอนนี้ทหารที่มีพลังเวทย์ชั้นสูงไม่มีทางสู้ผมในตอนนี้ได้อย่างแน่นอน

หลังจากที่ทหารด้านหน้าของผมพูดยอมแพ้ออกมา ผมก็เริ่มเปลี่ยนร่างกลับมาเป็นมนุษย์เหมือนเดิม แต่ว่าแขนเสื้อมันก็ขาดนิดหน่อยเพราะผมเปลี่ยนร่างไปเมื่อคู่

อีกแล้วแหะ! ผมมองแขนเสื้อแล้วก็รู้สึกหนักใจ เพราะเสื้อที่ผมใส่อยู่เป็นเสื้อประเทศเอลฟ์ที่พวกขุนนางเอลฟ์ใส่กัน มันเป็นของที่แพงมาก ขนาดที่ว่าามารถซื้อคริสตัสเวทย์ได้เลยเมื่อเอามันไปขาย แต่ตอนนี้มันกลับขาดไปแล้ว เฮ้อ~

" ถ้างั้นพวกเราก็ไปกันเถอะครับท่านดรารอน์ ตอนนี้ทุกคนกำลังรอท่านอยู่ที่ห้องโถงแล้ว "

ทหารด้านหน้าของผมพูดออกมา พร้อมกับใช้มือทั้งสองของเขาพยุงร่างกายตัวเองขึ้นมา

" ขอเปลี่ยนเสื้อก่อนได้ไหม? "

" จริงสิ! "

ทหารพูดออกมา พรางมองแขนเสื้อทั้งสองของผมที่กำลังขาดอยู่ไปด้วย ไม่ต้องมาจริงสิเลย! แกจะให้ฉันไปพิธีสำคัญแบบนั้นในชุดนี้จริงๆเหรอ ให้ตายสิ!

" ผมก็อยากพาท่านไปนะครับ แต่ทางออกของห้องประลองมันเชื่อมไปที่ห้องพิธีตอนนี้ทางเดียวนะสิครับ "

ทหารพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักใจ

ห่ะ! อยากรู้จริงๆ ไอบ้าคนไหนที่มันเป็นคนออกแบบปราสาทนี้ แต่วาตอนนี้รู้สึกจะเจอปัญหาแล้วละ ถ้าเข้าไปในงานโดยเสื้อผ้าของเอลฟ์แบบนี้ได้เป็นปัญหาแน่

...

....

.....

" ข้าคิดออกแล้วครับ! "

หลังจากที่ผมกับทหารด้านหน้าใช้เวลาคิดกันสักพัก เขาก็พูดออกมา เหมือนกับว่าคิดอะไรออก จากนั้นก็มีเวทย์มิติปรากฏออกมาที่ด้านหน้าของเขา โอ้ว!!! สมแล้วที่เป็นองครักษ์ของราชา สามารถใช้เวทย์มิติได้ด้วย แบบนี้เราก็ไม่ต้องเป็นห่งเรื่องเสื้อผ้าแล้วละ

แต่ในระหว่างที่ผมกำลังโล่งใจอยู่นั้น ผมก็ต้องหนักใจกับสิ่งที่ทหารด้านหน้าของผมเอาออกมาจากเวทย์มิติของเขา เฮ้อ~ มันเป็นความผิดของเราเองแหละที่ไปมีความหวัง ที่ว่าจะได้ชุดดีๆ สิ่งที่ทหารเอาออกมาจากเวทย์มิติก็คือ...

เกล็ดความรู้ : เสื้อผ้า!

เสื้อผ้าที่ดรารอน์กำลังใส่อยู่นั้นเป็นเสื้อผ้าสำหรับขุนนางของประเทศเอลฟ์ เพราะขุนนางแต่ละปะเทศ ไม่ว่าจะเป็น มนุษย์ เอลฟ์ หรือภูติ ต่างก็มีชุดที่เป็นเนื้อผ้าเอกลักษณ์ของตัวเอง และการที่ดรารอน์ใส่เข้าไปในงานก็หมายความได้หลายต่อหลายความหมาย แต่ว่าเรื่องที่แน่นอนก็คือจะมีพวกขุนนางส่วนมากไม่ชอบแน่นอนเพราะทุกคนก็ยังมีความแค้นกับเอลฟ์อยู่นั่นเอง!