King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 68 เจ็ดวันต่อมา

7 วันต่อมา

ตูม!!!!

เสียงของต้นไม้ใหญ่หลายสิบต้น กำลังพากันโค้นลมลงไปกับพิ้นที่ด้านหน้าของผม หึหึ! สมแล้วที่เป็นพลังของร่างอสูรระดับ 4 พอควบคุมได้แบบนี้แล้วรู้สึกได้เลยว่ามันสุดยอดขนาดไหน!

รอบตัวของผมตอนนี้เต็มไปด้วยต้นไม้เล็กใหญ่ที่ถูกกงเล็บของผมฟันขาดเป็น 2 ท่อน ก่อนที่ผมจะมา สถาณที่แห่งนี้เต็มไปด้วยป่า และพวกสัตว์อสูรจำนวนมาก แต่ว่าในตอนนี้มันกลับเป็นที่โล่งขนาดใหญ่ที่มีตอไม้นับ 1,000 ต้น ส่วนพวกสัตว์อสูรเองบริเวณ 5 กิโลเมตร จากจุดที่ผมกำลังยืนอยู่มันก็ไม่มีแล้วด้วยเพราะผมเก็บเรียบหมด ป่าแห่งนี้มองอีกมุมมันก็คือสุดยอดแหล่งหาคริสตันเวทย์เลยละ หุหุ

" เท่านี้ก็เรียบร้อย เหลือแค่รอแลนด์กรีสมารับ รู้สึกอยากทดสอบพลังกับทหารเอลฟ์พวกนั้นสะแล้วสิ ฟันต้นไม่กับพวกสัตว์อสูรจนเบื่อแล้ว "

ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงค่อยๆ พรางยกมือทั้งสองของตัวเองขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตา โดยระหว่างนั้นก็เริ่มเปลี่ยนร่างกายเป็นมนุษย์ไปด้วย แต่ว่าในตอนนี้ผมกำลังเจอปัญหาใหญ่เลยละ เพราะเมื่อแปลงร่างเป็นร่างจำแรงอสูรระดับ 4 เสื้อก็ขาดตลอดเพราะปีกที่มันงอกออกมา และแลนด์กรีสเองก็ไม่ได้ทิ้งเสื้อเอาไว้ให้ด้วย เฮ้อ~

ระหว่างที่ผมกำลังหนักใจกับเสื้ออยู่ ประตูเคลื่อนย้ายด้านหน้าของผมก็ปรากฏออกมา แล้วแลนด์กรีสก็เดินออกมาจากประตูด้านหน้าในชุดแบบเต็มยศ ชุดเกราะเบาที่ปกป้องตามร่างกายส่วนสำคัญ เช่น ลำตัว ขาและแขน เป็นชุดเกราะสีทองสวยงาม บวกกับผมสีทองนั่นมันเข้ากันแบบสุดๆ

" เจ้าพร้อมแล้วใช่ไหมครับ "

" ครับ! "

แลนด์กรีสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทางผมก็ตอบกลับไปทันที ที่ตอบพร้อมคือพร้อมไปสู้กับทหารเอลฟ์นะ ไม่ได้พร้อมไปทำอย่างอื่น

" ถ้างั้นก็ไปกันเลย วันนี้ข้ามีประชุมกับสภาเวทย์มนต์ด้วย "

เมื่อแลนด์กรีสพูดจบก็เดินเข้าไปในประตูเคลื่อนย้ายทันที ส่วนผมก็รีบคว้าขวานศึกด้านข้าง และเดินตามเข้าไป

...

....

.....

หลังจากที่ออกมาจากประตูมิติผมก็อกมาที่ลานกว้างของคฤหาสน์ของแลนด์กรีส ฮูว.... นึกว่าจะพาเราไปโผล่อย่างที่ประชุมสถาเวทย์มนต์สะอีก ผมโล่งใจอย่างมากที่ในตอนนี้ได้กลับมาที่นี้ และไม่ได้ไปทำอะไรที่อื่นอีก

ด้านหน้าของผมตอนนี้ มีแลนด์กรีสที่เดินออกมาก่อนยืนอยู่ และถัดออกไปประมาณ 5 เมตร ก็มีทหารเอลฟ์ที่เป็นทหารคุ้มกันของทารฺ์เทียร์ยืนอยู่ในท่ายืนตรงกัน ทุกคนต่างใส่เกราะหนักขนาดใหญ่ พร้อมกับดาบ และโล่ขนาดใหญ่อย่างละชิ้นต่อคน ไม่เจอกัน 7 วัน ไปเอาโล่มาจากไหนกันหว่า~

" ยินดีตอนรับกลับครับท่านดรารอน์ "

ทาร์เทียร์เดินเข้ามายังจุดที่ผมกำลังยืนอยู่ แล้วพูดออกมาโดยก้มหน้าลงเล้กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ ในตอนนี้ทาร์เทียร์เองก็อยู่ในชุดพร้อมรบเหมือนกัน แต่เป็นชุดเกราะหนักสีทองแบบของแลนด์กรีส เพียงดูก็รู้ถึงความสูงส่ง และราคาที่โครตจะแพงของมัน เหอะๆ

" ทาร์เทียร์คนของเจ้าพร้อมกันหรือยัง? "

แลนด์กรีสพูดออกมา

" ครับ พวกนั้นอยากสู้กับท่านดรารอน์แล้วแต่ว่าให้เข้าไปพร้อมกันมัน... "

" ไม่เป็นไร ทหารพวกนั้นในตอนนี้ ก็เป็นเพียงแค่เด็กน้อยในสายตาเจ้านี้เท่านั้นแหละ "

เด็กน้อยเหรอ พุดเกินไปหรือป่า วยังไงพวกนั้นก็เป็นกลุ่มทหารที่ได้รับหน้าที่ปกป้องแม่ทัพใหญ่แห่งประเทสเอลฟ์เลยนะ จะพูดแบบนั้นมันก็เกินไปหน่อย แล้วฉันเองก็ไม่ได้เก่งเพิ่มอะไรมากมายขนาดนั้น แค่ 7 วัน มันจะไปเก่งเพิ่มขนาดนั้นได้ยังไง

" ถ้างั้นก็มาเริ่มกันเลยเถอะครับ "

" คะ- ครับ... ถ้างั้นท่านฝากขวานศึกกับข้าก่อนไหมท่านดรารอน์? "

ทาร์เทียร์พูดขึ้นพร้อมกับยืนมือขวาเข้ามาทางผม

" ไม่เป็นอะไรครับ ผมจะใช้มันสู้ด้วย! "

" ใช้มันสู้??? " ' แปลงเป็นร่างจำแรงอสูรที่มีกรงเล็บแล้วจะใช้ขวานศึกสู้ยังไง??? ' ทาร์เทียร์รู้สึกแปลกใจกับเรื่องที่ดรารอน์พูดออกมา แต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรกลับไป ได่แต่ทำหน้ายิ้มฝื่อนๆ ให้กับดรารอน์ด้านหน้า

เมื่อคุยกับทาร์เทียร์จบผมก็เริ่มเดินตรงเข้าไปยังจุดที่พวกทหารเอลฟ์ยืนอยู่กันทันที โดยจำนวนที่ผมสามารถนับได้ตอนนี้ขณะที่กำลังเดินเข้าไปมีอยู่ 20 คน พลังเวทย์ชั้นกลาง 15 คน พลังเวทย์ชั้นสูง 5 คน ถ้าเป็นเราก่อนที่จะได้รับร่างจำแรงอสูรระดับ 4 ก็คงต้องบอกว่าไม่มีทางสู้กลุ่มคนที่มีพลังระดับนี้ได้อย่างแน่นอน แต่ว่าตอนนี้มันได้เปลี่นไปแล้ว

ทันทีที่ผมเดินถึงจุดที่อยู่ห่างจากกุ่มทหารเอลฟ์ด้านหน้าประมาณ 3 เมตร ผมก็หยุดลงแล้วก็พูดออกไปพร้อมกับเริ่มกายร่างเป็นร่างจำแรงอสูรระดับ 4 ทันที

" เข้ามาได้เลยนะครับ เพราะตอนนี้ผมสามารถอยู่ในร่างนี้ได้เพียง 10 นาทีประมาณนั้น!!! "

" -สิบนาทีล้อเล่นน่า! "

" -ทำไมเพียง 7 วันถึงได้สามารถทำได้แบบนั้น "

" -ปกติการจะอยู่ในร่าจำแรงอสูรระดับสี่ได้ 1 นาที ต้องหมดพลังเวทย์นาทีละ 50,000 จุดเลยนะ???? "

พวกทหารที่ได้ยิน และเห็นดรารอน์กำลังเปลี่ยนร่างอยู่ก็กันพูดออกมาด้วยน้ำเสียง และท่าทางตกใจกัน เพราะถ้าเป็นปกติ

การจะคงร่างอสูรระับ 4 มันต้องใช้พลังเวทย์มหาศาลมาก แต่ดรารอน์ที่เป็นเพียงเด็กอายุ 10 ปี กลับสามารถควบคุมมันได้ถึงกับ 10 นาที

" ทะ- ท่านแลนด์กรีสนะนั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ "

ทาร์เทียร์ที่กำลังยืนดูการต่อสู้ข้างๆ กับแลนด์กรีสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ หลังจากที่ได้ยินเรื่องที่ดรารอน์พูดกับทหารของต้นเมื่อคู่

" เฮ้อ~ ตอนแรกที่เจอเจ้านั่นใหม่ๆ ข้าก็มีอาการแบบเจ้านี้แหละทาร์เทียร์ แต่พออยู่ไปอยู่มามันก็ชินไปเอง ขนาดหลานของข้าที่โดนเรียกว่าอัฉริยะดาบยังสู้กับเจ้านี้ไม่ได้เลย "

" มันก็ช่วยไม่ได้หรอกครับ ก็ท่านดรารอน์มีทั้งเวทย์ ทั้งร่างจำแรงอสูร แต่หลานของท่านพึ่งสามารถดูดซับพลังเวทย์ได้- "

" ไม่ใช่แบบนั้น! "

แลนด์กรีสพูดพร้อมกับส่ายหัวไปมาอย่างช้าๆ จากนั้นก็เริ่มพูดต่อโดยมีแววตาจริงจังมองไปที่ดรารอน์

" เจ้านั่นไม่เคยใช้เวทย์ หรือร่างจำแรงอสูรสู้กับเธอเลย แถมยังใช้แค่ขวานศึกเอาชนะโดยไม่ถึง 1 นาทีเท่านั้นอีก พูดตรงๆเลยว่า ข้าเองก็แอบคิดเหมือนกันว่ามาตฐานของประเทศเรามันต่ำไป หรือป่าว... "

" เอ่ะ! " ' นี่กำลังจะบอกว่าเอเนเชียร์อัจฉริยะการใช้ดาบของประเทศเอลฟ์ แพ้เด็กที่อายุเท่ากัน แถมเด็กคนนั้นยังเป็นร่างจำแรงอสูรระดับ 4 แล้วไม่ใช้สู้ แต่สู้เพียงอาวุธก็ชนะเธอได้ ' ทาร์เทียร์ร้องออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ แล้วก็มองไปที่ดรารอน์ที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้า พร้อมกับคิดไปด้วย

เกล็ดความรู้ : ระยะเวลาที่แท้จริง!

ปกติการที่อยู่ในร่างจำแรงอสูรนั้นจะกินพลังเวทย์ประมาณ 50,000 จุด / นาที แต่ดารารอน์นั่นต่างจากคนอื่นตรงมีพลังเวทย์อยู่ทั้งหมด 6 ธาตุ ธาตุละ 100,000 โดยประมาณ ทำให้เวลาจริงๆที่สามารถแปลงร่างได้จะอยู่ที่ 12 นาที แต่เนื่องด้วยการที่พลังเวทย์หมดตัวมันมีปัญหามาหลายอย่างตามมท ก็เลยต้องเหลือพลังไว้นั่นเอง!