King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 48 ความแน่ใจ

" ทะ- ท่านกำลังพูดถึงลูกของเนเรน่าอยู่เหรอ!!! "

วอเตอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ เนเรน่า? ใครหว่าหรือว่าจะเป็นแม่ของเนสก้า ตัวเราเองก็ไม่เคยเห็นเธอกับถามชื่อเธอจากเนสก้าด้วยสิ พลาดไปแหะ!

แต่ดูจากท่าทางตกใจแบบนั้นก้แปลว่าต้องมีอะไรแน่

" ท่านดรารอน์ท่านรู้ที่อยู่ของน้องสาวข้าด้วยเหรอ "

เสียงเทเลอร์ด้านหลังของผมตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจอีกคนหมอนนี่เป็นอะไรอีกละเนี่ย มันต้องตกใจขนาดนั้นเลยหรือยังไงมันเกิดอะไรกับครอบครัวนี้กัน???

" ก่อนอื่นต้องขอถามให้แน่ใจก่อนว่าตระกูลของพวกนายไม่ได้ไล่เธอออกไปใช่ไหม วอเตอร์?

" ใช้ครับ! เมื่อ 6 ปีก่อนช่วงกลางดึกเนเรน่าที่ท้องหนีออกไปจากบ้าน แล้วผมก็ส่งคนตามหkตัวเธอมาตลอดแต่ก็ไม่เจอเลย ที่ท่านบอกว่าเธอกับลูกอยู่หมู่บ้านมิลล์เป็นเรื่องจริงใช่ไหมครับ "

หนีออกไป? หรือเธอจะมีความคิดแบบเราที่ไม่อยากให้เนสก้าเข้ามายุ่งกับตระกูลขุนนาง รู้สึกผิดเลยแหะที่พูดเรื่องของเธอออกไป-

" เดี๋ยวข้าจะส่งคนไปตามตัวเธอกับลูกมาที่- "

" ไม่ต้อง! "

ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงแข็ง ถ้ามันเป็นแบบที่เราคิดเอาไว้เราก็ควรไxบอกแม่ของเนสก้าด้วยตัวเอง จะให้หมอนนี่ไปพากลับมาเองไม่ได้เราต้องไปคุยเรื่องเนสก้ากับเธอด้วย แล้วเราก็ต้องขอโทษเธอที่ทำให้ลูกเธอเป็นแบบนั้น

" ตอนนี้เธอสองคนอยู่ในการดูแลของฉัน และอีกอย่างนายเข้าใจเหตุผลที่เนเรน่าหนีออกไปเมื่อ 6 ปีก่อนหรือยัง "

" ระ- เรื่องนั้นมันก็... "

" เรื่องของเนสก้ากับเนเรน่าฉันจะเป็นคนคุยกับพวกเธอเอง นายไม่ต้องทำอะไร "

" ครับ... "

วอเตอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเสียใจ แล้วก็ก้มหน้าลงเล็กน้อยแต่ในระหว่างนั้นเสียงของเทเลอร์ด้านหลังของผมก็ดังขึ้นมาอีกคน

" องค์ชายรับผมเป็นผู้ติดตามด้วยครับ ไม่สิ! อย่างน้อยก็ให้ผมได้เจอกับน้องผมด้วยเถอะ "

แล้วทำไมนายถึงได้อยากเจอเนสก้าขนาดนั้นกันละ ถ้าเราบอกไปว่าน้องของนายในตอนนี้มีพลังเวทย์อยู่ 10,000 จุด ที่อยู่ในชั้นต่ำของจอมเวทย์ตัวนายจะทำหน้ายังไงกันนะ เหอะๆ

" เอาสิ! "

เดฟีเรียที่ยืนฟังเรื่องทั้งหมดพูดออกมา เอ๋~ เอานี่คือเอาอะไรเอาหมอนี่เป็นผู้ติดตามนะเหรอ

" เรื่องผู้ติตตามผมขอบอกเอาไว้ก่อนเลยนะว่าไม่อย่างเด็ดขาด "

ผมหันไปพูดกับเดฟีเรียที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย ถ้ารับผู้ติดตามเข้ามาตอนนี้มันก็เหมือนกับยอมรับการแย่งชิงราชบัลลังก์นะสิ ยังไงก็ไม่ยอมอย่างเด็ดขาด ไม่! ไม่!

" อย่าเข้าใจผิดสิฉันไม่ได้ให้หมอนั่นเป็นผู้ติดตามของนายสักหน่อย- ฉันจะรับหมอนั้นเป็นลูกศิษย์สายตรงต่างหาก "

เอ่ะ! เอาจริงดิเธอรู้ไหมว่าตัวเองกำลังพูดอะไรออกมา คนระดับเธอมารับลูกของบารอนบ้านอกแบบนี้เป็นลูกศิษย์เนี่ยนะ นี่กำลังล้อกันเล่นอยู่เหรอ ยัยนี่ต้องมีแผนอะไรอีกแน่!!!

" ขอถามเหตุผลได้ไหมครับ? "

" หึหึหึ! ก็คิดเอาไว้แล้วว่าต้องพูดแบบนี้ เหตุผลก็เป็นเพราะว่าฉันชอบความสามารถของหมอนี้ยังไงละ "

" ตรงไหนครับ "

เมื่อกี้เทเลอร์มันแสดงควาสามารถอะไร เมื่อกี้มันก็แค่โดนฉันอัดไปไม่ใช่เหรอมันมีเวลาที่หมอนนี่มันแสดงความสามารถอะไรด้วยหรือไง???

" ความอึด และการระงับอารมณ์ของหมอนี่มันสามารถทำได้ดีมาก- ก่อนอื่นต้องขอบอกเอาไว้ก่อนเพื่อมาตฐานมนุษย์ในความคิดของนายมันจะสูงเกินไป มันก็จริงอยู่ที่เวทย์กระสุนลมของนายทำให้มันอ่อนแรงที่สุดแล้ว แต่ว่ามันก็ไม่มีเด็ก 10 ขวบคนไหนที่โดนไปจังๆ แล้วจะรีบลุกขึ้นมาแบบนั้นหรอก และอีกเรื่องก็คือฉันเห็นแววในตัวหมอนี้ด้วย "

แค่เนีย! เฮ้อ~

แต่ก็ช่างเถอะ! เพราะมันเป็นเรื่องของเธอที่จะเลือกใครมาเป็นลูกศิษย์ เมื่อเดฟีเรียพูดกับผมเสร็จ เธอก็หันไปพูดกับเทเลอร์ที่กำลังยืนทำหน้าอ้าปากค้างอยู่ทันที

" เจ้าหนูพลังเวทย์ของนายมีกี่จุดในตอนนี้? "

ตรวจก็ตรวจได้จะถามทำไมละนั่น! ก็เห็นๆกันอยู่ว่าพลังมีอยู่ 3,784 จุด ผมคิดในใจหลังจากที่ได้ฟังเดฟีเรียถามเทเลอร์ออกไป เพราะแค่ครวจสอบก็รู้แล้วไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะถาม เพื่อ?

" 3,784 จุดครับ "

" อื้ม! งั้นก็หมายความว่าตอนนี้นายสู้ก็แพ้น้องของนายที่อายุ 6 ปีอีกคนแล้วละ เฮ้อ~ "

" เอ่ะ! "

" เอ่ะ! "

เสียงของเทเลอร์ แล้วก็วอเตอร์ร้องออกมาพร้อมกันด้วยน้ำเสียง และสีหน้าตกใจ หลังจากที่ได้ยินเดฟีเียพูดออกมา จากนั้นวอเตอร์ที่ทำสีหน้าตกใจอยู่ก็เริ่มพูดต่อทันที

" ท่านหมายถึงอะไรครับท่านเดฟีเรีย ที่บอกว่าแพ้น้องที่อายุ 6 ปี ท่านพูดถึงลูกของเนเรน่าอยู่เหรอ??? "

แล้วนายคิดว่ามันมีคนอื่นอีกหรือไง หรือนายยังมีแอบเอาไวอีกเลยสับสนแบบนี้!

" ก็ตามที่บอกไป ตอนนี้ยัยเด็กนั้นสามารถใช้เวทย์ได้แล้ว แถมธาตุเวทย์ยังเป็นธาตุไฟด้วย ถ้าเกิดหมอนี่ไปสู้ด้วยในตอนนี้ก็แพ้อยู่ดี เพราะเด็กนั่นมีฝีมือการยิงธนูที่หาตัวจับได้ยากมาก "

เดฟีเรียพูดพร้อมกับท่าทางมั่นใจ แต่ที่เธอพูดออกมามันก็ถูกนั่นแหละ เพราะแค่ 5 เดือน เนสก้ามีความสามารถด้านการยิงธนูมากในตอนแรกผมก็นึกว่าเธอจะเก่งอย่างอื่นด้วย แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลยเพราะอาวุธชนิดอื่น เช่น ดาบ หอกหรือขวาน เธอไม่มีความสามารถใช้มันเหมือนธนูเลย

" ท่านรับเธอเป็นลูกศิษย์แล้วเหรอครับ? "

วอเตอร์ถามออกมาด้วยความสงสัย

" ไม่ใช่- แต่อย่าคุยเรื่องนี้กันดีกว่า ตอนนี้นายก็เตรียมส่งหมอนี่ไปที่หมู่บ้านมิลล์ได้เลยฉันจะเริ่มฝึกให้เอง "

เปลี่ยนเรื่องแบบนี้เลยเหรอ แล้วอีกอย่างฝึกให้บ้าอะไรกันแค่ฝึกให้ฉันเธอก็แทบไม่มีเวลาแล้วไม่ใช่หรือยังไง เพราะต้องไปโน้นไปนี่ตลอด คิดจะโยนการฝีกเจ้าหมอนี่เอาไว้ให้ฉันนะสิ!

" เราแพ้น้อง 6 ปี เราแพ้น้อง 6 ปี เราแพ้น้อง 6 ปี "

เสียงของเทเลอร์พูดออกมาด้วยสีหน้าตกใจ เพราะตอนนี้จิตใจคงงถูกทำลายไปแล้ วเมื่อรู้ว่าตัวเองแพ้น้องที่อายุห่างกันตั้ง 4 ปี ทั้งๆที่ก่อนจะถึงวันนี้ ตัวเขาคงโดนเรียกว่าสุดยอดที่มีเวทย์ธาตุแสงในร่างกาย แต่เจอเรื่องผมกับเนสก้าไปก็คงจะสะเทือนใจไม่น้อยคำว่าสุดยอดในหัวตอนนี้คงกลายเป็น กระจอก ไม่ก็ต่ำต้อยไปแล้วแน่ๆ แต่เดี๋ยวก็ต้องสติได้เองเพราะงั้นปล่อยไปเถอะ แล้วหมอนนี่เองก็น่าจะทำประโยชน์ให้กับเราได้ด้วยในการล่าพวกสัตว์อสูร เมื่อไปอยู่ด้วยกัน หึหึ!

ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ!

" ท่านพ่อเปิดประตูด้วยคะ ทำไมองค์ชายดรารอน์มาท่านไม่ไปบอกหนูเลย ท่านพ่อ!!! ท่านพี่!!! "

เสียงมือทุบประตูไม้ที่เป็นประตูทางเข้าดังขึ้นมา จากนั้นก็มีเสียงของเด็กผู้หญิงดังขึ้นมาด้วยอารมณ์กำลังโมโหอย่างสุดๆ แล้วเธอก็ตะโกนออกมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทันทีที่ได้ยินเสียงผมก็รู้ได้ทัรททีว่าคนที่กำลังเคาะประตูอยู่ในตอนนี้ก็คือ ลาฟเชียร์ อย่างแน่นอน !

" งั้นพวกเราก็กลับกันเถอะ! คนเห็นองค์ชายเยอะไปมันก็ไม่ดีเพราะตอนนี้คนก็เห็นเยอะมากแล้ว "

เดีฟีเรียพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล จากนั้นก็มีวงเวทย์เคลื่อนย้ายปรากฏออกมาที่ด้านล่างยังจุดที่ผมกำลังยืนอยู่

" เดียวก่อนสิครับ! "

" ทำไม "

" ผมรู้จักเธอนะขอเจอ- "

." ไม่ได้!!! นายรู้เหตุผลที่ต้องแอบตัวนายเอาไว้ไหม ขนาดเอรีน่าร้องอ้อนวอนฉันฉันยังไม่พามาด้วยเลย!!! "

" อะไรกัน.... "

ฟุบ!!!!

.....

......

.......

ณ xxxxxx

" คือว่า.... พวกเรามาทำอะไรกันที่นี่ครับ "

ผมถามเดฟีเรียด้านหน้าของผมออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัย หลังจากที่โดนส่งมาด้วยเวทย์เคลื่อนย้ายของเธอ เพราะตอนนี้รอบตัวของผมมันไม่ใช่บ้านที่อยู่ทุกวัน แต่มันเป็นทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ เป็นพื้นที่กว้างแบบสุดลูกหูลูกตามองไปทางไหนก็เจอแต่หญ้า แล้วก็สายลมที่พัดไปมาพร้อมกับกลิ่นของธรรมชาติที่แค่ได้กลิ่นก็สบายใจได้

" วันนี้ฉันจะทดสอบนายเรื่องพลังการต่อสู้ "

เดฟีเรียพูดออกมา

" ทดสอบ? พลังต่อสู้?- อาจารย์ก็เห็นพลังของผมทุกวันแล้วไม่ใช่เหรอ "

" ฉันไม่ได้หมายถึงพลังนั่น แต่เป็นพลังของร่างอสูระดับเงินที่นายสามารถทำได้เมื่อ 3 วันก่อต่างหาก "

ว่าแล้ว! แอบดูตอนเราฝึกจริงด้วยตอนแรกกจะเก็บเอาไว้เป็นความลับสะหน่อย แต่เมื่อพูดออกมาแบบนี้มันก็ช่วยไม่ได้แล้วละ และทางเราเองก็กำลังอยากทดสอบพลังของร่างระดับเงินอยู่พอดี หึหึ!

เมื่อผมคิดเสร็จผมก็เริ่มเปลี่ยนร่างเป็นร่างระดับ 2 ของร่างจำแรงอสูรทันที หรืออีกชื่อก็คือร่างอสูรระดับเงิน!!!!

รอบตัวของผมตอนนี้มีแสงออร่าสีทองกระจายออกมาจากร่างกาย แล้วร่างกายเองก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยโดยผิวหนังของผมมันเหมือนกับว่ามีเกล็ดงอกออกมาด้านใต้ผิวหนังแต่มันยังออกมาไม่ทั่วตัว น่าขนลุกมาก! เกล็ดตอนนี้เหมือนกับมันงอกออกมาเพื่อป้องกันะวกอวัยวะด้านในเท่านั้น เพราะนี้เป็นร่างระดับ 2 ได้แค่นี้ก็ไม่ได้แปลกอะไรมาก ในส่วนบริเวณเล็บเท้าและเล็บมือทั้งหมดเองก็มีเล็บงอกออกมาเพิ่มยาวขึ้นประมาณ 10 เซน แต่เล็บที่งอกออกมามันมีลักษณะที่คล้ายกับเหล็กมาก ทั้งเรื่องความแข็งแล้วก็สี และนี่แหละที่เป็นร่างจำแรงอสูรระดับสองของผม!!!

เกล็ดความรู้ : ร่างจำแรงอสูร!

ตามที่ได้บอกไปว่าร่างจำแรงอสูรนั้นสามารถแบ่งออกเป็นได้ทั้งหมด 5 ระดับ ซึ่งการแปลงร่างแต่ละระดับพลังของผู้ใช้ก็จะเพิ่มมากขึ้น แล้วตัวผู้ใช้ก็จะมีรูปร่างคล้ายกับสัตว์อสูรที่อยู่ในร่างกายไปด้วย เช่น ดรารอน์ที่มีกงเล็บ แล้วก็เกล็ดงอกออกมาเหมือนกับมังกรอย่างโอทารอสนั่นเอง!!!