King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 32 เลือกซื้อ

" เชิญเลือกได้เลยคะ! "

โซฟีพูดออกมา หลังจากที่เธอวางกล่องเอาไว้บนโต๊ะ และเธอเปิดมันออกมาเพื่อให้ผมดูของที่อยู่ด้านใน อืม~ ตามจริงมันก็ไม่ต้องคิดหรอกว่าจะเอาอันไหน เพราะเราะมาซื้อคริสตันแสงตั้งแต่แรกแล้วละนะ

ตอนนี้ที่ด้านหน้าของผมมีคริสตันอยู่ทั้งหมด 6 ธาตุ เรียงสลับกันไปมา แล้วก็มีตัวเลขเขียนเอาไว้ข้างๆ พวกมันเอาไว้ด้วย ว่าคริสตันแต่ละอันมีค่าพลังเท่าไหร่

" วันนี้.... คริสตันแสงอันเล็กหายไปไหนแล้วละ? "

" ออ! ถ้าคริสตันแสงท่านยารอนมาซื้อไปเมื่อวานแล้วคะ เห็นบอกว่าะเอาไปให้ลูกชายที่พลังตื่นขึ้นมา "

หืม! บารอนเหรอ? ตั้งแต่อยู่ที่นี้มา 3 เดือน ยังไม่เคยเห็นหน้าเลยสักครั้ง เวลามาเก็บภาษีก็ส่งลูกน้องมาแทนตลอด แต่พอเรื่องแบบนี้กลับมาเอง อยากรู้จังว่าเป็นบารอนแบบไหน แต่ก็นะของมีค่าอย่างคริสตันเวทย์มนต์ มันก็เป็นเรื่องปกติที่ต้องดำเนินการเองนั่นแหละ

" น่าเสียดายจังเลยนะครับ "

ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงผิดหวัง

" วันนี้ท่านก็อยากได้คริสตันธาตุแสงเหรอ? "

" ครับ! "

" ถ้างั่นเอาอันนี้ไหมคะ คริสตันแสงเหมือนกันแต่มันแพงหน่อย เพราะมีพลังเวทย์อยู่ 1,000 จุด ค่ะ "

โซฟีพูดออกมาแล้วก็เอื้อมมือมาหยิบคริสตันแสงที่เขียนเอาไว้ว่า 1,230 จุด ที่ด้านข้างของมัน แบบนี้มันไม่แพงหน่อยแล้วละ ขนาดคริสตันแสง 100 จุด ยังมีราคาอยู่ที่ 2 เหรียญเงิน แล้ว 1,000 จุดแบบนั้นราคาต้องสูงมากแน่ อย่างน้อยๆ ก็ต้อง 20 เหรียญเงินแน่ เราเองตอนนี้ก็ยังมีเงินไม่เยอะด้วย เอาไว้วันหลังค่อยมาดูใหม่ดีกว่า ถ้างั้นวันนี้ก็คงต้องเอาคริสตันเวทย์ธาตุไฟไปสักสองอันก็แล้วกัน!

" เอาไว้วันหลังดีกว่าครับ เพราผมยังไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นด้วย เอาธาตุไฟ 2 อันดีกว่า "

" ค่ะ "

โซฟีพูดตอบออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแบบดีใจ แล้วเธอก็เอาคริสตันธาตุไฟ 2 อัน ใส่ถุงผ้าแล้วยื่นมันมาให้กับผม ส่วนผมก็ใช้เงินที่ได้จากการขายหมูป่าให้เดลล์ไปส่งให้เธอทันทีเช่นกัน

" ท่านดรารอน์คะ "

" ครับ? "

ผมที่กำลังจะเดินออกจากร้านได้ยินเสียงโซฟีพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนกับว่าสงสัยอะไรบางอย่าง และผมก็หันไปตอบเธอด้วยหน้าตาสงสัย

" ขอถามหน่อยได้ไหมว่าท่านเอาคริสตันเวทย์ไปทำอะไร อย่างเมื่อวานก็เอาคริสตันธาตุลมไป แล้ววันนี้กลับมาเอาคริสตันธาตุไฟไปอีก??? "

มันก็เรื่องของฉันไหมละ! แต่จะคิดแบบนี้ก็ไม่ได้ เพราะที่เธอถามมาก็เพราะแค่แปลกใจเท่านั้น เพราะเด็ก 3 ขวบ มาซื้อคริสตันเกือบทุกวัน แล้วก็ต่างธาตุกันอีก เพราะคนปกติจะมีแค่ธาตุเดียวเท่านั้นในร่างกาย เธอเลยกำลังแปลกใจอยู่่สินะ ว่าเราซื้อไปหลายธาตุทำไม แต่เรื่องนี้ก็คิดคำตอบเอาไว้แล้วเหมืนกัน หุหุ

" อาจารย์ให้ซื้อเพื่อเตรียมตัวเอาไว้ครับ เพราะตอนนี้ผมยังเด็กเลยไม่รู้พลังธาตุของตัวเอง ผมก็เลยเตรียมเอาไว้ทุกธาตุ เพราะหลังจากที่พลังตื่นจะได้เริ่มดูดซับเลย "

" คำนวณเอาไวไกลเลยนะคะ " ' คิดแบบนั้นก็ได้เหรอ พอโตแล้วค่อยมาซื้อธาตุของตัวเองไม่ดีกว่าหรือยัง??? '

ตอบแบบนี้ก็น่าจะได้!

" งั้นผมกลับก่อนนะ "

" ค่ะ! โอกาศหน้าเชิญใหม่นะคะ "

' เป็นเด็กที่ฉลาดจริงๆ แถมยังรู้เรื่องคริสตันเวทย์เยอะแบบนี้อีก ในอนาคตต้องการเป็นกำลังรบหลักของประเทศเมซัสได้แน่ เพราะงั้นเราต้องหาทางกำจัดให้เร็วที่สุด เพราะมันอาจจะเป็นปัญหากับแผนที่อณาจักรของเราวางไว้ในอนาคตได้!!! ' โซฟีคิดในใจขณะที่กำลังมองดรารอน์เดินออกไปจากร้าน

-----------------------------

" ขอร้องละคะ ให้ฉันทำงานเป็นคนรับใช้ด้วย "

เอ๋~ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย??? หลังจากที่ผมซื้อคริสตันและเดินออกมาจากร้านของโซฟี ผมก็เดินตามทางมาเรื่อยๆ เพื่อมุ่งตรงกลับบ้านที่เดฟีเรียรอสอนผมอยู่ แต่ระหว่างทางก็มีเด็กผู้หญิงผมสีดำแววตากลมโต ความสูงมากกว่าผมไม่เท่าไหร่ ผิวสีขาวสะอาดวิ่งเข้ามาอยู่ด้านหน้าของผม แล้วเธอก็พูดแบบนั้นออกมา

" ผมตามไปทันแล้วนะ??? "

" ช่วยให้งานฉันทำด้วยคะ ไม่ว่างานอะไรก็จะทำ "

เด็กหญิงด้านหน้าของผมเงยหน้าขึ้นมา แล้วพูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจังอย่างมาก พร้อมทั้งแววตาของเธอก็กำลังมองมาทางผมอย่างจริงจัง แต่ว่าท่าทางแบบนี้ผมรู้จักดี เพราะในชาติก่อนจะเจอคนแบบนี้อยู่บ่อยๆ ในสนามรบ ความรู้สึกที่สัมผัสได้จากเธอผมมั่นใจได้เลยว่าเธอจริงจังกับคำพูดที่พูดออกมามาก มากแบบมากจริงๆอะ แต่ว่าเรื่องที่จริงจังมันกลับเป็นเรื่องอย่าง ของานทำนี่สิ! เหอะๆ

" นะคะ ตอนนี้ฉันต้องทำงานจริงๆ "

เธอพูดออกมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงขอร้อง แล้วก้มหน้าลงไปกับพื้นอีกครั้งโดยเอาหน้าแนบลงไปกับหิมะที่ทับทมกันอยู่

" ก่อนอื่นเงยหน้า แล้วยืนขึ้นก่อนดีกว่านะ "

" ....คะ- ค่ะ "

หลังจากที่่เธอตอบรับคำสั่งของผม เธอก็ยืนขึ้นมาโดยยังมองหหน้าผมด้วยแววตาจริงจังอยู่ สูงกว่าเรานิดหน่อยจริงด้วย! แล้วไอแววตาจริงจังแบบนั้น ถ้าเป็นทหารในสนามรบละก็ น่ากลัวชิป! แต่เธอกลับอยากทำงานเนี่ยนะ การทำงานมันน่ากลัวหรือยังไง ทำไมต้องจริงจังขนาดนั้น??? เห้อ~

แต่เธออาจจะมีเหตุผของเธอก็ได้ ยังไงก็ลองถามดูก่อนก็แล้วกัน!