King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 17 รัชทายาททั้ง 4

ตอนที่ 17 รัชทายาททั้ง 4

ในที่สุด! ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงจนได้ วันที่ผมอายุครบ ปี และตอนนี้ผมก้กำลังยืนอยุ่หน้ากระจกจ้องมองตัวเองที่อยู่ใในชุดแบบเต็มยศอยู่ ผมสีเหลืองเหมือนกับเอรีน่า แล้วก็ดวงตาสีแดงเหมือนกับเลือด ผิวขาวเนียลดวงตาทั้งสองกลมโต หุหุ! ไม่คิดเลยว่าตัวเรามันจะหล่อขนาดนี้ ไม่สิ! เรียกว่าน่ารักน่าจะเหมาะกว่า

ที่ผ่านมามัวแต่สนใจเรื่องการฝึก เลยไม่ได้สนจหน้าตาของตัวเองเลย ถึงจะรู้อยู่แล้วว่าตัวเองน่ารักก็เถอะ ก็ทั้งทารอน ทั้งเวก็เวโรนิก้าตามใจขนาดนั้น แต่พอพูดถึงทารอนผมก็ไม่ค่อยเห็หน้าเลยช่วงนี้ แต่ก็ช่างเถอะ! หมอนั้นก็คงมีงานต้องทำนั้นแหละ วันนี้เรามาตั้งใจกับงานเปิดตัวดีกว่า!

สำหรับคนของราชวงศ์ประเทศเมซัส เมื่ออายุครบ 3 ปี จะได้รับสิทธิ์ต่างๆ เช่น การเรียนหนังสือ การเรียนเวทย์มนต์ การเรียนดาบเพื่อต่อสู้ และการเปิดตัวที่ผมกำลังจะไปในวันนี้ ซึ่งงานเปิดตัวนั้นเป็นงานที่พวกขุนนางทั่วทั้งอณาจักรต้องมารวมตัวกันเพื่อมาดูหน้าของผมเอาไว้

แต่มันก็เป็นเพียงงานสำหรับพบเจอของพวกนั้น เท่านั้นแหละ ตัวผมรู้ดีอยู่แล้วว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในสายตาพวกนั้นหรอก ก็เล่นเป็นถึงองค์รัชทายาทคนที่ 5 เลยนิ ตามปกติพวกขุนนางที่จะสนับสนุนก็สนับสนุนแค่พวกอันดับ กับ 2 เท่านั้น แต่เรื่องนั้นผมไม่ได้สนใจอยู่แล้ว เพราะยังไงก็ตัดสินใจไแล้วว่าจะออกจากวัง และไม่ชิงบัลลังค์บ้าบ่ออะไรทั้งนั้น

" หล่อมากเลยคะองค์ชาย~ "

เสียงของเวโรนิก้าที่ยืนอยู่ด้านหลังของผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงชอบใจ

อื้ม! มันก็แน่อยู่แล้ว ถึงตอนนี้รู้สึกว่าการชมตัวเองมันจะรู้สึกแปลกอยู่ก็เถอะ แต่ยังไงตัวผมที่มองรูแตัวเองในกระจกอยู่ตอนนี้มันก็หล่อจริงๆ แล้วยิ่งอยู่ในชุดที่เป็นทางการอย่างเสื้อสีขาว กางเกงสีขาว และก็มีเครื่องประดับมากมายที่ติดอยู่กับเสื้อมันก็เพิ่มความหล่อเข้าไปอีก

" องค์ชายงั้นมาเริ่มทำความรู้จักรัชทายาทคนที่ 1 - 4 กันดีกว่าคะ "

เวโรนิก้าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนกับจริงจัง แต่ใบหน้าของเธอที่กำลังมองผมอยู่ตอนนี้มันก็ทำเอาความจริงจังพวกนั้นหายไปหมดเลย เพราะเธอกำลังทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่มากทางผมอยู่ เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักเธอก็ยังไม่พูดออกมา

นี่คิดจะให้ฉันรอถึงไหนกันเนี้ย หยุดยิ้มแล้วพูดออกมาได้แล้ว

" ผมรอฟังอยู่นะ "

" อะ... คะ " ' ให้ตายสิ โดนความน่ารักขององค์ชายตอนนี้ดึงสติไปสะได้ แต่ความน่ารักแบบนี้มันมากกว่า-ไม่สิ! ไม่สิ! ตอนนี้เราต้องตั้งสติก่อน ต้องแนะนำรัชทายาททั้ง 4 คน ก่อน '

เปียะ! เปี่ยะ!

เสียงของเวโรนิก้าใช้มือซ้าย แล้วก็มือขวาของเธอตบที่แก้มของเะอทั้งสองข้าง อะไรกัน? แค่จะพูดเรื่องพี่น้องของเรามันต้องขนาดนนี้เลยเหรอ หรือมันจะเป็นพิธีของโลกนี้ ก่อนที่จะพูดเรื่องชองเชื้อพระวงศ์?

" ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักกับรัชทายาทคนที่ 1 กันก่อนนะคะ- "

...เริ่มได้สักที! ตามจริงเรื่องของรัชทายาทคนอื่นๆ ผมก็ถามเธอไปหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ยอมบอกรายละเอียดออกมา จนสุดท้ายผมก็ตองตัดใจไป เพราะขนาดทารอนที่ชอบหลุดปากยังไม่พูดเลย

" คนที่ 1 องค์ชาย เทนีสัน โรล์ เดฟีเกียร์ เป็นลูกคนที่ 1 ค่ะ และตอนนี้ก็อายุ 15 ปี พลังเวทย์ตื่นขึ้นมาเมื่อ 5 ปี ที่แล้ว เป็นผู้ใช้เวทย์ไฟ ส่วนพลังจุดเวทย์ตอนนี้ก็อยู่ในขั้นต่ำ 13,000 จุด ค่ะ- "

...5 ปี ได้พลังเวทย์แค่นั้นมันมัวเล่นบ้าอะไรอยู่ เหอะๆ

" คนที่ 2 องค์ชาย ซิคฟรีส โรล์ เดฟีเกียร์ เป็นลูกคนที่ 2 ค่ะ อายุ 14 ปี พลังเวทย์คือธาตุแสงคะ ซึ่งพลังเวทย์ของท่านซิคฟรีสตื่นตอนอายุ ปี แต่เด้วยธาตุเป็นธาตุแสงทำให้พลังจุดมีเพียง 8,000 จุด เท่านั้นคะ- "

....อื้ม! อายุต่างกันไม่มากเลยนะเนี่ย แบบนี้เทนีสันก็คงลำบากแล้วละเพราะน้องอายุน้อยกว่เพียง 1 ปี และถึงตอนนี้เวทย์พลังจุดจะน้อยกว่า แต่ก็เพราะมันเป็นเวทย์ธาตุแสง ที่สามารถใช้ประโยชน์ได้เยอะกว่า แถมยังพลังจุดไปตั้ง 8,000 จุด เข้าไปแล้ว แต่มันก็ยังถือว่าช้าอยู่ดี 8 -14 มัน 6 ปี เลยไม่ใช่เหรอ เห้อ~

" คนที่ 3 องค์หญิง เรนีเฟีย โรล์ เดฟีเกีย เป็นลูกคนที่ 3 ค่ะ อายุ 12 ปี พลังธาตุเวทย์คือไฟคะ เธอเป็นองค์หญิงเพียงคนเดียวของพี่น้องอีกทั้ง 4 คน ขององค์ชาย แล้วเธอมีความสามารถทางด้านการเรียนมากเลยคะ เธอสามารถแก้ปัญหาเรื่องของการขาดแคลนอาหารของอณาจักรเขตทางใต้ได้ด้วยคะ "

เวโรนิก้าพูดถึงคนที่ 3 ด้วยน้ำเสียงชื่นชมออกมา

....แต่มันก็เป็นเรื่องปกติละนะ ถึงเธอจะไม่มีความสามารถด้านการต่อสู้ เลยไปถนัดส่วนนั้นแทน แล้วก็ให้การช่วยเหลือผู้คนที่ขาดแคลนอาหารได้ ในยุคที่ผมปกครองเองก็มีช่วงที่เรียกว่าช่วงเศรษฐกิจทดถอยอยู่ ช่วงนั้นมันลำบากมากเลยละ แล้วตอนนั้นผมก็สนใจทำแต่สงครามอยู่พอมาเจอปัญหานั้นก็เลยเปลี่ยนความคิดไปเลย ว่าการต่อสู้ชนะ กับชัยชนะจริงๆ มันคนละอย่างกัน

แถมก็ได้ไปบริหารประเทศที่จาดแคลนอาหารหลังจากที่ยึดได้ บอกได้คำเดียวเลยว่า ปวดหัวมาก!-

" ต่อไปก็คนที่ นะคะ องค์ชาย เวนเดฟิน โรล์ เดฟีเกีย อายุ 8 ปี พลังเวทย์ยังไม่ตื่นออกมา และยังไม่มีความสามารถโดดเด่นอะไรคะ ทั้งเรื่องของการเรียน เรื่องของการต่อสู้ ตอนนี้อยู่ระดับกลางหมด "

..นี่แหละคนที่น่ากลัวที่สุด เวนเดฟิน ชายที่มีความสามารถระดับกลาง ไม่เดน ไม่เก่ง ไม่สมบูรณ์แบบ แต่ในขณเดียวกันก็ไม่กระจอก ไม่โดนกดขี่และไม่มีคนต้องการกำจัด เป็นหลักความคิดแบบผมเลย และเรื่องนี้มันก็ใช่ได้จริงๆ เพราะในชาติก่อนผมก็ใช่วิธีนี่แหละเพื่อรอดพ้นการฆ่ากันเองในครอบครัวเพื่อตำแหน่งราชา ตอนที่ตัวเองกำลังอ่อนแออยู่

" แล้วผมก็เป็นคนที่ 5 คนสุดท้ายใช่ไหม ? "

ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัย แล้วกระพริบตาไปมาเพื่อเพิ่มคะแนนความน่ารัก

ตามจริงก็เข้าใจอยู่หรอก ว่าโดรเรียกว่ารัชทายาทลำดับสุดท้าย มันก็สุดท้ายนั่นแหละ แต่หลังจากที่ผมถามออกไปเวโรนิก้าก็มองซ้ายมองขวา แล้วเอียงคอลงมาที่ผมเล็กน้อย เหมือนกับว่ากำลังจะพูดสิ่งที่สำคัญมากออกมา

" องค์ชายอาจจะไม่ใช่คนสุดท้ายคะ! เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าท่านเอรีน่าจะท้องลูกอีกคนแล้ว "

เอ่ะ! เอาจริงเหรอเนี่ย? น้องเหรอ...

ผมสตั้นไปสักพักหลังจากที่เวโนิก้าพูดออกมา เพราะมันเป็นความรู้สึกว่าจะเหมือนดีใจ แต่ก็ไม่ได้ดีใจขนาดนั้นจะกลัวก็ไม่ใช่ มันเป็นความรู้สึกแบบว่าอธิบายไม่ถูก แต่ในหัวของผมตอนนี้เริ่มมีความคิดเปลี่ยนหน่อยๆ ออกมาแล้ว ว่าถ้าผมหนีออกจากวังเพื่อไปใช้ชีวิตปกติ น้องของผมที่กำลังจะเกิดมาก็ต้องโดนพวกที่เหลือ หมายเลข 1 - 4 เล่นงานแน่ เห้อ~

คิดตอนนี้ไปก็เท่านั้นแหละ! เมื่อผมหยุดคิดได้ ผมก็มองไปที่หน้าเวโรนิก้าแล้วพูดออกไป

" ผมเข้าใจแล้ว งั้นพวกเราไปกันเถอะ "

" ค่ะ ! "

จากนั้นผมกับเวโรนิก้าก้เดินออกจากห้องทันที เพื่อไปงานเปิดตัวของผมที่จัดขึ้นในห้องโถงขนาดใจใหญ่กลางปราสาท!