ตอนที่ 290 : ใช่ไหมล่ะ? มันเป็นเรื่องบังเอิญ!
ตอนที่ 290 : ใช่ไหมล่ะ? มันเป็นเรื่องบังเอิญ!
เมื่อเห็นเธอตกตะลึงอยู่ครู่หนี่ง เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างๆซือลั่วเฟยก็ถามออกมาด้วยความสงสัย
“มีอะไรผิดปกติหรอ?”
“เอ่ ไม่มีอะไร พอดีฉันเหมือนเห็นคนรู้จักน่ะ แต่พอคิดดูแล้วน่าจะไม่ชใช่” ซือลั่วเฟยกำลังคิดว่างานรับจ้างทำธุระของเจียงเฉินนั้นน่าจะได้เงินค่อนข้างน้อยและคงเป็นไปไม่ได้ที่จะมาทานอาหารที่ร้านอาหารเมอร์เซเดส-เบนซ์ได้
เพราะท้ายที่สุดแล้ว หากจะสุ่มเลือกอาหารของที่นี่มาสักจาน ราคาของพวกมันนั้นก็มากกว่า 1,000 หยวนทั้งนั้นซึ่งมันค่อนข้างไม่สอดคล้องกับรายได้ของคนรับจ้างทำธุระเลย
แล้วเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?
เมื่อเห็นเธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างๆ ซือโหล่วเฟย ก็ถามด้วยความสงสัย:
เห้อ~~ฉันอยากจะช่วยเขาจริงๆนะ~~
สาวสวยซือลั่วเฟยก็เดินเข้าไปในร้านพร้อมกับกลุ่มเพื่อนสาวของเธอ หลังจากนั้นภายใต้การจัดการของบริกรพวกเธอนั้นก็มานั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆของเจ้าบ่าวและเจ้าสาว
ทันทีที่เธอนั่งลง เพื่อนสนิทของเธอนั้นก็ถามออกมาด้วยความสงสัย “ลั่วเฟย ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่าเธอนั้นกำลังไล่ตามหนุ่มรับจ้างทำธุระ มันเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอ?”
“ใช่ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน”
“ลั่วเฟย เธอเป็นคนผู้หญิงที่มีผิวขาว สวยแถมยังรวย เธอจะลดตัวไปให้กับคนทำธุระทำไม?”
หยางเฟิงกับฉินอี้ถิง “….”
เพื่อนเจ้าสาวและเพื่อนเจ้าบ่าว “….”
สับสน!
คนรับจ้างทำธุระ?
สาวผิวขาว สวยแถมยังรวย?
อาจจะเป็นเศรษฐีสาวที่พร้อมจะมอบห้อง 10 ห้องให้กับเจียงเฉินที่เขาเพิ่งพูดถึง?
คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั้ง?
ซือลั่วเฟยพูดออกมาด้วยความโกรธ “พวกเธอไม่รู้หรอกว่าผู้ชายคนนั้นหยิ่งยโสแค่ไหน เขาเอาแต่ปฏิเสธฉันตลอดเลย!”
มุ่ย~~~
“อะไรนะ!”
“อะไรนะ!”
“อะไรนะ!”
เหล่าเพื่อนของเธอตกตะลึง!
“เดี๋ยวนะ! เธอสวยจะตายไป! ถ้าพวกผู้ชายได้เห็นเธอเมื่อไหร่พวกเขาก็สมควรที่จะเข้ามาไล่ตามเธอไม่ใช่หรอ?”
“ใช่ ยังมีคนที่ไม่ชอบเธอแล้วยังปฏิเสธการไล่ตามของเธออยู่ด้วยหรอเนี่ย?”
“เป็นคนที่ตรงไปตรงมาอะไรขนาดนี้”
“.…”
ซือลั่วเฟยถอนหายใจ “อย่าพูดแต่เรื่องที่เขาปฏิเสธการไล่ตามของฉันเลย ฉันถึงกับเสนอห้องชุดให้เขา 10 ห้องหากเขายินดีที่จะแต่งงานกับฉัน ฉันก็จะมอบให้เขาทันที แต่เขาก็ยังปฏิเสธฉัน”
พรูด~~
เพื่อนสาวที่กำลังจิบชาอยู่ก็พ่นชาออกมา
“บ้าไปแล้ว! มีผู้ชายแบบนี้ด้วยหรอ?”
“ห้องชุด 10 ห้อง แถมทุกห้องยังอยู่ในเมืองหลวง! ผู้ชายคนนี้เป็นเกย์รึเปล่าเนี่ย?”
เมื่อซือลั่วเฟยได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที!
“พวกเธอไม่ได้รับอนุญาติให้พูดถึงเขาแบบนั้นนะ เขานั้นทั้งหล่อและอ่อนโยน บอกเลยว่า ตอนที่เขาแกล้งเป็นสามีของฉันในอีกสิบปีข้างหน้า ใจฉันเต้นแรงมาก แรงมากเสียจนฉันคิดว่าฉันกำลังได้พบกับเทพบุตรตัวจริงด้วยซ้ำ”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้วใบหน้าของซือลั่วเฟยนั้นก็เต็มไปด้วยความหมกมุ่นทันที
เมื่อเหล่าเพื่อนสาวได้เห็นแบบนั้นพวกเธอนั้นก็พากันแสดงสีหน้าเหยเกกันออกมา
คิดไม่ถึงเลยว่าซือลั่วเฟยก็จะมีวันแบบนี้ด้วย!
ในเวลานี้เองที่โต๊ะข้างๆ
หยางเฟิง ฉินอี้ถิง เพื่อนเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าสาว “….”
เงียบมาก!
คุณมองมาที่ฉัน มองไปที่คุณ ทุกคนมองหน้ากัน
นี่มันเรื่องจริง!
ปรากฏว่าห้องชุด 10 พร้อมกับสาวสวยเจียงเฉินก็ยังไม่หวั่นไหว!!
เดิมทีพวกเขานั้นยังคงสงสัยในตัวเจียงเฉินอยู่บ้าง แต่ตอนนี้ความสงสัยของพวกเขานั้นหายไปหมด!
นอกจากนี้เพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 3 และ 5 ที่เคยแอบนินทาเจียงเฉินก่อนหน้านี้ ในใจของพวกเขานั้นก็เต็มไปด้วยความอิจฉากมากกว่าเดิม!
ท้ายที่สุดพวกเขานั้นก็ตาสว่าง!
ก่อนหน้านี้พวกเขานั้นเห็นอาเฟิงสั่งสอนอาเว่ยก็เพราะเจียงเฉิน
ตอนนี้พวกเขานั้นก็เห็นแล้วว่ามันมีสาวสวยที่พร้อมมอบห้องให้เขา 10 ห้องจริงๆ.....
พระเจ้า! ทำไมเรื่องดีๆแบบนี้ถึงไม่เกิดขึ้นกับฉันบ้าง?
เมื่อลองคิดดู สาวสวยคนนี้ยังชอบคนรับจ้างทำธุระได้ แล้วพวกเขาที่มีรายได้เดือนละ 40,000 ถึง 50,000 จะไม่มีโอกาศเลยหรอ?
เมื่อคิดได้แบบนี้เพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 3 ก็ลุกขึ้นและเดินไปที่โต๊ะข้างๆพร้อมกับโทรศัพท์มือถือของเขา “สวัสดี คนสวยเรามาเป็นเพื่อนกันหน่อนไหม ช่วยแอดเพื่อนในวีแชทหน่อยได้ไหมครับ?”
ซือลั่วเฟยมองไปที่เขา “ไปให้พ้น!”
เพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 3 “….”
อับอายมาก!
และในเวลานี้เองเพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 5 ก็ลุกขึ้นและมองเพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 3 ด้วยความดูถูก
วิธีจีบสาวของนายมันห่วยแตกมาก ลองดูฉันนี่!
เขาเดินไปที่ด้านข้างของสาวสวยและทำการปัดผมพร้อมกับคิดในใจว่าความหล่อของฉันอยู่ยงคงกระพัน!
“สวัสดีคนสวย ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม พอดีผมอยากเป็นเพื่อนกับคุณเรามาแอดเพื่อนวีแชทกันหน่อยได้ไหม?”
เพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 5 ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
แต่ผลก็คือ...
ซือลั่วเฟยพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา “เจ้าอัปลักษณ์! ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้นะ!”
พรูด~~~
แขกที่อยู่ในร้านพากันพ่นน้ำออกมา!
เพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 3 และ 5 ก้มหน้าทั้งน้ำตาเดินกลับไปด้วยความสิ้นหวัง
.......
หยางเฟิงนั้นรู้สึกไม่ค่อยจะพอใจกับพฤติกรรมของเพื่อนเจ้าบ่าวคนที่ 3 และ 5 แต่นี่ก็เป็นเพื่อนของเขาดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไร
“อี้ถิง ถามเพื่อนสนิทของเธอซูเสี่ยวเสี่ยวหน่อนว่าแฟนของเธอชื่ออะไร?”
“ว่าไงนะ?”
“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากรู้ชื่อของเขา”
ฉินอี้ถึงพยักหน้า “ฉันจะถามให้”
เธอส่งวีแชทถึงซูเสี่ยวเสี่ยวทันที
แฟนของเพื่อนเจ้าสาวคนที่ 1 รู้สึกว่าบรรยากาศนั้นค่อนข้างอึดอัดเขาจึงเริ่มเปลี่ยนเรื่อง
“นายน้องเฟิง ไม่ทราบว่าในงานแต่งงานครั้งนี้มีแขกเป็นใครบ้างหรอ? คงจะมีดาราเยอกมากเลขใช่ไหม?”
หยางเฟิงยิ้มออกมาอย่างไม่ยอมรับ “เพราะว่าตระกูลหยางของฉันนั้นเป็นตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงในเมืองหลวง ทรัพย์สินของลุงป้าน้าอาของฉันร่วมกันแล้วก็ได้อย่างน้อยห้าถึงหกพันล้าน ดังนั้นแขกที่เชิญมางานแต่งของฉันครั้งนี้จะต้องไม่ใช่แค่คนธรรมดาอย่างแน่นอน”
“แต่ฉันจะแนะนำพวกเขาให้พวกนายรู้จักก่อน เพราะไม่งั้นเมื่อพวกนายเข้าไปอยู่ในงานแล้วไปทำให้พวกเขาขุ่นเคือง ฉันคงช่วยอะไรไม่ได้”
เพื่อนเจ้าสาวเพื่อนเจ้าบ่าวพากันนั่งตัวตรงทันที
เพื่อนเจ้าสาวคนที่ 3 4 และ 5 นั้นยังไม่มีแฟน ดังนั้นพวกเธอจึงต้องการที่จะ ค้นหาผู้ชายที่ทั้งหล่อและรวยในงานเลี้ยงนี้ และแต่งงานเข้าตระกูลของพวกเขา
ส่วนบรรดาเพื่อนเจ้าบ่าวทั้งสี่คนนั้นต่างก็ต้องการที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับเราคนรวยรุ่นที่สองเช่นกัน
พวกเขารอการแนะนำของหยางเฟิงอย่างใจเย็น
หยางเฟิงที่เห็นแบบนั้นก็เริ่มพอใจกับปฏิกิริยาของเหล่าเพื่อนเจ้าสาวเพื่อนเจ้าบ่าวมาก เขาพูดออกมาว่า “ฉันจะไม่แน่นอนพวกคนที่เป็นตาแก่ให้เพราะท้ายที่สุดแล้วพวกนายก็ยังไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะไปติดต่อพวกเขา แต่พูดไม่สามารถลองทำความรู้จักกับเหล่าคนรวยที่สองได้ แต่สิ่งหนึ่งที่พวกไม่ต้องดูไว้ก่อนเลยก็คือเหล่าคนรวยสองนั้นมักจะดูถูกคนที่อยู่ต่ำกว่าเสมอ ดังนั้นพวกนายจะผูกมิตรกับพวกเขาได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกนายแล้ว”
ทุกคนตื่นเต้น!
“นายน้อยเฟิง พูดออกมาเลย!”
“ก่อนอื่น ฉันจะเริ่มจากแนะนำเศรษฐีรุ่นที่สองที่ค่อนข้างทรงพลัง ชื่อของเขาคือเฉียนเทียนอี้ เรามักจะเรียกเค้าว่าพี่ใหญ่เทียนอี้ เขาค่อนข้างที่จะคุ้นเคยกับพี่รองของฉันเขามาจากเมืองเซี่ยงไฮ้ และพ่อของเขานั้นก็เป็นคนเซี่ยงไฮ้เหมือนกันชื่อของเขาก็คือเฉียนทง เขาเป็นมหาเศรษฐีที่มั่งคั่งมากคนนึง ทรัพย์สินของเขานั้นมีมากกว่า 1 แสนล้านหยวน!”
ทุกคนสูดอากาศเย็น!
ให้ตายเถอะ หลักแสนล้าน!
น่ากลัวมาก!!
“นอกจากนี้ยังมีหลัเส้า คนโดยรุ่นที่สองในวงการอสังหาริมทรัพย์ หนิวเส้าจากตระกูลหยิว หลิวเฉา คนรวยรุ่นที่สองจากหนานไห่ และซุนห่าว ต้าเส้า จากเมืองหลวง....”
เจ้าบ่าวหยางเฟิง ได้นำคนรวยรุ่นที่สองบางคนออกมา และในหมู่พวกเขานั้นก็มีบางคนที่เชิญรู้จัก
........
ยิ่งกลุ่มเพื่อนเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าสาวได้ฟังมากเท่าไหร่ พวกเขานั้นก็ยิ่งต้องแปลกใจมากขึ้นเท่านั้น
พระเจ้า! มีคนใหญ่คนโตมากมาย! ถ้าเกิดได้รู้จักกับใครคนใดคนหนึ่งในนั้นคงเป็นประโยชน์ไปทั้งชีวิตเลย! งานแต่งนี้จะต้องมีแต่เรื่องดีๆแน่นอน!
ติ้ง~~~
ในเวลานี้เองวีแชทของฉินอี้ถิงก็แจ้งเตือน
ซูเสี่ยวเสี่ยวตอบกลับมากแล้ว
“สามีของฉันชื่อเจียงเฉิน~~”
ฉินอี้ถิงดึงแขนเสื้อของหยางเฟิงและยื่นโทรศัพท์ของเธอให้เขาดู
“เจียงเฉิน?”
หยางเฟิงส่ายหัว เขานั้นไม่รู้จักชื่อนี้จริงๆ
หลังจากคิดอยู่สักพักหยางเฟิงก็ส่งข้อความวีแชตไปหาหยางอี้พี่รองของเขา
....
หยางอี้ได้รับที่ได้มารับเฉียนเทียนอี้นายน้อยจากเมืองเซี่ยงไฮ้
เฉียนเทียนอี้ในตอนนี้กำลังมีอารมณ์ที่ดีมากๆ เพราะก่อนหน้านี้เขานั้นเพิ่งจะสร้างรายได้หลายสิบล้านจากธุรกิจของตัวเองซึ่งทำให้เขาคิดไปเองหว่า “โลกทั้งใบอยู่ภายใต้กำมือของฉัน!”
ติ๊ง~~
มีข้อความวีแชทส่งเข้ามา
“พี่รอง พี่รู้จักคนที่ชื่อเจียงเฉินไหม เขาบอกว่าเขารู้จักพี่”
หยางอี้ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
เจียงเฉิน?
ใครกัน?
หลังจากนั้น…
อะไรนะ!
ฉันจำได้แล้ว! มันคือไอ้สารเลวนั่น….. ไม่สิ นั่นมันคือคนใหญ่คนโต!
เมื่อเขานึกถึงการเดินทางไปเมืองซานย่าทะเลจีนใต้ครั้งล่าสุด หยางอี้นั้นก็แทบจะน้ำตาออกมา....
“ฉันรู้จักเขา มีอะไรหรือเปล่า?”
“พี่รองรู้จักเขาใช่ไหม? ผมจะได้เชิญเข้าไปงานแต่งด้วย”
“…..นายที่มีแขนขาเล็กๆแบบนั้นไปรู้จักกับเขาได้ยังไง?”
“??? เขาหยิ่งมากหรอ?”
“เขาสุดยอดกว่าพ่อของพวกเราอีก!”
“....พี่รอง อย่ามาอำกันเล่นดีกว่านะ”
“ฉันไม่ได้ล้อเล่น เขามันราชาปีศาจที่ยิ่งใหญ่ชัดๆ!”
เฉียนเทียนอี้มองไปที่หยางอี้ “เกิดอะไรขึ้นหรอ?”
หยางอี้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า “เจียงเฉินก็จะมางานแต่งของน้องชายฉันด้วย”
“อะไรนะ! เจียงเฉิน!”
เฉียนเทียนอี้ที่กำลังเต็มไปด้วยอารมณ์ดีก็เหลือเพียงแต่ความตกใจทันที!
ครั้งก่อนเขานั้นก็โดนพ่อของเขาทุบจนจะแย่อยู่แล้ว!
ความทรงจำครั้งนั้นยังติดอยู่ในหัวสมองเขา!
….
ในอีกด้านหนึ่งหยางอี้นั้นก็ตกตะลึงเมื่อเขาได้รับข้อความจากพี่ชายของเขา
“ราชาปีศาจที่ยิ่งใหญ่?”
ทำไมพี่รองถึงดูเหมือนจะกลัวเจียงเฉินคนนี้ขนาดนี้? เห้ย
ไม่เข้าใจ
o((⊙﹏⊙))o.