บทที่ 24: หลังงานเลี้ยง

โม่เฟย สะอึกเพราะท้องของเขายื่นออกมา

"ขับช้าๆ! ฉันเมารถ ฉันจะอ้วก” โม่เฟยพูดกับหลัวอวี้ที่กำลังขับรถสตาร์

หลัวอวี้ มองดู โม่เฟย อย่างสุภาพ

“เหตุผลเดียวที่เธออยากจะอ้วกก็คือเธอกินมากเกินไป”

โม่เฟย เลียริมฝีปากของเขา “พวกมันอร่อยเกินไป พ่อครัวโรงแรมอิมพีเรียลนั้นยอดเยี่ยมมาก ดีกว่าที่อื่นมาก”

ใบหน้าของหลัวอวี้มืดลงจากนั้นเขาก็ถามว่า “ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าเธอเล่นเปียโนได้”

โม่เฟยยิ้มอย่างมีความหมายและพูดว่า

“คุณเป็นสามีของฉันด้วยเหรอ? เราแต่งงานกันโดยที่คุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับฉันเลย!”

“นายน้อย องค์ชายอวี้ต้องบริหารประเทศ เขาจะมีเวลาทำความรู้จักกับคุณได้อย่างไร? คนที่รู้จักคุณดีที่สุดคือผม!” โม่อี้ประจบ

ซูหรง "…'

โม่อี้่ “นายน้อย คุณรู้สึกดีขึ้นแล้วเหรอ?”

โม่เฟย “โม่อี้นายดีมาก ถ้านายยังไม่ได้รับ S potion ฉันคงแต่งงานกับนายไปแล้ว”

โม่อี้ “นายน้อย ถ้าผมไม่ได้รับ S potion คงมอบหัวใจให้คุณไปแล้ว”

ซูหรง “…” มันเป็นเรื่องดีจริง ๆ ไหมที่จะจีบกันต่อหน้าองค์ชายอวี้?

“โม่เฟย ประพฤติตัวให้ดีกว่านี้” หลัวอวี้ กล่าวอย่างเย็นชา

โมเฟยยักไหล่ “ฉันได้ยินมาว่าตุ๊กตาตัวน้อยในงานเลี้ยงเป็นอดีตคนรักของคุณ คุณรู้สึกเจ็บปวดที่ฉันทำให้เขาขายหน้าหรือไม่”

ซูหรง “…”

“เฟยอวี้ไม่ใช่ตุ๊กตา ระวังคำพูดด้วย” หลัวอวี้เหยียบคันเร่งอย่างแรง

โม่เฟยตัวสั่น “ใช่ ฉันรู้ ฉันแค่บอกว่าเขามีผิวขาวและดูน่ารัก ไม่มีอะไรอย่างอื่น ขับช้าๆ! ฉันยังเด็ก คุณอยากตาย แต่ฉันไม่และฉันไม่อยากเป็นหม้าย”

ซูหรง “…”

หลัวอวี้ พยายามสงบสติอารมณ์ “เทอมใหม่ของวิทยาลัยอิมพิเรียลกำลังเริ่มต้น ฉันโอนรายชื่อของเธอมาแล้ว”

โม่เฟยถูจมูกของเขา เมื่อเขาได้เกิดใหม่ในโลกนี้ โม่เฟย คนเดิมเพิ่งฆ่าตัวตายหลังจากถูกพักการเรียน ตอนนี้ก็ครบปีแล้ว

โม่เฟยก็กระพริบตา “ฉันต้องเรียนที่นั่นไหม”

ซูหรงพยักหน้าและอธิบายให้เขาฟังว่าคุณชายโม่ คุณเป็นเชื้อพระวงศ์แล้ว คุณต้องเรียนรู้ในคลาสชนชั้นสูงของวิทยาลัยอิมพีเรียล”

“คลาสอีลิท?” โม่เฟยถามด้วยความอยากรู้

ซูหรงพยักหน้า “ใช่ ผู้ที่เข้าร่วมคลาสอีลิทล้วนเป็นภรรยาของทายาทของตระกูลผู้สูงศักดิ์”

ดังนั้นซูหรงจึงหมายถึงวิทยาลัยชั้นสูงที่สั่งสอนบรรดาภรรยาของทายาทของครอบครัวใหญ่โดยเฉพาะ ภรรยาของคนชั้นสูงเหล่านั้น? ดังนั้น…

โม่เฟยลืมตาขึ้นแล้วถามด้วยความตื่นเต้น “งั้นมีผู้หญิงสวย ๆ ในชั้นเรียนเยอะไหม?”

"มีอย่างแน่นอน." ซูหรงตอบ

"อนิจจา! การโยนฉันเข้าชั้นเรียนนี้ก็เหมือนกับการโยนหมาป่าเข้าไปในฝูงแกะ” โม่เฟยกล่าวอย่างตื่นเต้น

โม่อี้ มองไปที่ โม่เฟย อย่างน่าสงสาร “นายน้อย คุณคิดผิด มันเหมือนกับการโยนแกะเข้าฝูงหมาป่า พวกเขายากที่จะเล่นด้วย ระวังตัวไว้จะดีกว่า”

โม่เฟย พยักหน้า “มันสมเหตุสมผล ทุกวันนี้ผู้หญิงสวยที่มีอัธยาศัยดีหายากกว่าผู้วิเศษระดับเก้า”

โม่อี้ขมวดคิ้ว “นายน้อย ผู้หญิงสวยๆ พวกนั้นหมั้นกันหมดแล้ว ยิ่งยากขึ้นไปอีก”

โม่เฟยฝืนยิ้ม “ฉันก็แค่พูด”

ซูหรงมองดูโม่เฟยและกล่าวว่า “ไม่เหมือนชั้นเรียนอื่นๆ ผู้หญิงสวยๆในชนชั้นสูง ความงามเหล่านั้นล้วนมีภูมิหลังที่มั่นคง อย่าแตะต้องพวกเขาเลย”

โม่เฟยกะพริบตา “เข้าใจแล้ว”

ซูหรงมองไปที่โม่เฟย “คุณยังจำระดับคะแนนในวิทยาลัยรอบก่อนได้ไหม?”

โม่เฟยส่ายหัว “ไม่”

หลัวอวี้ก็พูดแทรก “ศิลปะการป้องกันตัว 34 คะแนน การใช้พลังจิต 44 คะแนน ประวัติศาสตร์ดวงดาว 47 คะแนน เภสัช 54 คะแนน คณิตศาสตร์ระหว่างดวงดาว 64 คะแนน วรรณกรรมระหว่างดวงดาว 74 คะแนน…คะแนนสูงสุดเพียง 74 ทำไมไม่ฆ่าตัวตายล่ะ”

โม่เฟย ลูบจมูกของเขา “แม้แต่มดก็ยังรู้ว่าต้องดิ้นรนเพื่อชีวิต ฉันจะฆ่าตัวตายด้วยเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ได้อย่างไร? องค์ชายอวี้ ช่างไม่หวงแหนชีวิตจริงๆ”

หลัวอวี้ กล่าวอย่างสุภาพว่า “ถ้าฉันมีลูกชายที่มีคะแนนต่ำแบบนี้ ฉันจะบีบคอเขา!”

โม่เฟยพ่นลมหายใจ “อย่าหวังว่าฉันจะให้กำเนิดลูกชายแก่คุณ”

“ไม่เคยคาดคิดมาก่อน” หลัวอวี้ กล่าวอย่างเย็นชา

ซูหรงมองทั้งสองคนอย่างสับสน