ตอนที่ 351+352 การเตรียมการ
หลังอาหารเย็นทุกคนก็กลับออกไป เจียงเหยารีบกลับไปอาบน้ำและเข้านอนแต่หัวค่ำ
เธอนอนไม่หลับ บิดตัวพลิกไปมาบนเตียง เพราะเธอเป็นห่วงลู่ชิงสีอย่างมาก
แน่นอนว่าเขาคงถึงปลายทางแล้ว จะอันตรายสักแค่ไหนนะ?
เขาคิดถึงเธอหรือเปล่า? แล้วยาที่เธอให้ก่อนหน้านี้ เขาพกไปด้วยไหม เขาจะใช้มันหรือเปล่า?
คืนนั้นเจียงเหยานอนไม่หลับเลย จิตใจของเธอเต็มไปด้วยสถานการณ์ที่เลวร้ายต่าง ๆ นานา
ช่วง 5 ทุ่ม เธอเลือกเข้าสู่ระบบการแพทย์ เขาไปฝึกทำแลปแบบจำลองของย่าเหลียง ฝึกฝนอยู่อย่างนั้นซ้ำแล้วซำเล่า กระทั่งเช้า เธอสามารถสอดเข็มเข้าไปในจุดฝังเข็มแต่ละจุดได้อย่างแม่นยำ ท้ายที่สุด เธอจำลำดับของลำดับและตำแหน่งของจุดฝังเข็มได้แล้ว
วันรุ่งขึ้น ตอนสิบโมงเช้า เจียงเหยาของให้โจวเหวยฉีไปส่งเธอที่โรงพยาบาล
เมื่อพวกเขามาถึงก็เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงกว่า มีเพียงหลัวเหลาหรุนเท่านั้นที่เฝ้าไข้อยู่ที่นั่น
“พี่เหลียงไปไหนล่ะ” โจวเหวยฉีเข้าไป เมื่อไม่เห็นเหลียงเยวื่อจือ เขาเลยหันไปถามหลัวเหลาหรุน
“เขามาพร้อมกับฉันตอนเช้า เพิ่งออกไปได้ครึ่งชั่วโมง ทางบริษัทโทรมาว่ามีเรื่องด่วนให้ต้องจัดการน่ะ” หลัวเหลาหรุนอธิบายขณะที่ยื่นแอปเปิ้ลให้กับคนอื่น เธอกล่าวต่อ “คงยังไม่ได้ทานข้าวกลางวันกันใช่ไหมล่ะ?”
“ยังเลย เจียงเหยาอยากจะมาเยี่ยมย่าเหลียงให้เร็วที่สุดน่ะสิ เราเลยตรงมาที่นี่ทันที” โจวเหวยฉีตอบอย่างตรงไปตรงมา
หลัวเหลาหรุนมองไปที่เจียงเหยาและถอนหายใจ “อาการของท่านยังเหมือนเดิม ไม่ดีขึ้นหรือแย่ลง ฉันเองก็ไม่รู้ว่าท่านจะฟื้นเมื่อไหร่”
เธอมองดูนาฬิกาและพูดว่า “พวกเธออยู่ที่นี่น่ะ เดี๋ยวฉันออกไปหาซื้ออะไรมาให้ หรือว่าจะออกไปกินข้าวข้างนอกกันล่ะ?”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจะออกไปซื้อเอง” โจวเหวยฉีไม่คิดจะให้หลัวเหลาหรุนทำอะไรประเภทนี้ นอกจากนี้ เธอยังดูเหนื่อยมาก จะดีกว่าถ้าให้เธออยู่นิ่ง ๆ
พูดจบเขาก็คว้ากุญแจรถแล้วจากไป เจียงเหยาเหลือบมองไปที่หลัวเหลาหรุนและเห็นถึงใต้ตาของเธอคว้าไปหมดแล้ว เธอรู้อย่างแน่นอนว่าหลัวเหลาหรุนคงไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน
อย่างน้อยเจียงเหยาก็มีระบบการแพทย์ แม้ว่าเธอจะไม่ได้นอน แต่เธอก็สามารถเติมพลังจากระบบได้ สิ่งต่าง ๆ ไม่ดีนักสำหรับหลัวเหลาหรุน
“ไม่ได้นอนหลับสบาย ๆ มาสองสามวันแล้วใช่ไหม” เจียงเหยาชอบหลัวเหลาหรุนมาก แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่เพื่อนกันตั้งแต่ชาติก่อน แต่เจียงเหยาก็สามารถสัมผัสได้ถึงจิตใจดีของหลัวเหลาหรุนที่มีต่อเธอ
“ใช่ จะทำยังไงได้ล่ะ? ไม่มีใครในบ้านได้นอนหลับสบาย ๆ ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น” หลัวเหลาหรุนยิ้มอย่างขมขื่น
“ให้ฉันเตรียมสมุนไพรให้ไหม จะได้ช่วให้หลับสบายขึ้น ฉันรู้ว่าทุกคนกังวลเรื่องของนายพลเหลียงและย่าเหลียง แต่การไม่พักผ่อนเลยไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง” เจียงเหยาพยายามหาวิธีให้หลัวเหลาหรุนออกจากห้อง เพราะในตอนนี้โจวเหวยฉีออกไปแล้ว เธอต้องการฝังเข็มรักษาย่าเหลียง แต่ไม่สามารถเหตุผลดี ๆ ให้หลัวเหลาหรุนออกไปได้เลย
ในขณะที่เจียงเหยาครุ่นคิดอย่างหนัก โทรศัพท์มือถือของหลัวเหลาหรุนก็ดังขึ้น เธอได้ยินจากน้ำเสียงของหลัวเหลาหรุนว่ามีเรื่องด่วน ดูเหมือนว่าที่บริษัทของหลัวเหลาหรุนจะมีเรื่องบางอย่างให้เธอเข้าไปจัดการในทันที แต่เธอไม่อยากไป จึงเกิดการทะเลาะกันระหว่างเธอและปลายสายใหญ่โต
__
ตอนที่ 352 การรักษาที่เป็นความลับ
“ฉันจะอยู่ที่นี่เอง คุณไปจัดการงานเสียหน่อยเถอะ นี่ก็สองสามวันแล้วไม่ใช่เหรอที่คุณไม่ได้ทำงาน คงไม่ดีถ้าจะทิ้งไปไว้มากอย่างนั้น เสร็จแล้วค่อยกลับมาก็ไดนี่” เจียงเหยามองเห็นโอกาสและรีบคว้ามันไว้
หลัวเหลาหรุนมองไปที่หญิงชราบนเตียงด้วยท่าทางจริงจัง และหันมามองเจียงเหยา ในที่สุดเธอก็พยักหน้าและกล่าวขอบคุณเจียงเหยา “ขอโทษที่ต้องรบกวนนะ เสร็จงานแล้ว ฉันจะรีบกลับมา”
เธอรีบคว้ากระเป๋าและจากไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากแน่ใจว่าหลัวเหลาหรุนออกไปแล้ว เจียงเหยาก็รีบปิดประตู เธอเดินไปทางย่าเหลียงและหยิบชุดเข็มเงินพร้อมกับยาที่เธอต้มไว้เมื่อวันก่อนในระบบการแพทย์
หลังจากใช้เวลาทั้งวันในการฝึกในห้องแลป เจียงเหยาจึงสอดเข็มเข้าไปในแต่ละจุดได้อย่างแม่นยำบนร่างกายของย่าเหลียง ถึงอย่างนั้น เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเกร็งทุกครั้งที่เข็มปักลงในร่างกายของคนที่นอนนิ่งอยูตรงหน้า เพียงครู่เดียว ฝ่ามือของเธอก็มีเหงื่อออก เธอต้องเช็ดมือให้แห้งด้วยผ้าเช็ดหน้าเป็นระยะ ๆ
กระบวนการทั้งหมดใช้เวลามากกว่าครึ่งชั่วโมง หลังจากฝังเข็ม เจียงเหยาได้ป้อนยาที่เตรียมมาให้กับย่าเหลียง
หลังจากเช็ดคราบของเหลวสีดำรอบ ๆ ริมฝีปากของย่าเหลียง เจียงเหยาก็จัดระเบียบและเก็บเข็มเงินของเธอ เธอมองดูการหายใจที่คงที่ของย่าเหลียง พร้อมกับถอนหายใจลึก พึงพอใจอย่างมากกับการฝั่งเข็มที่ไม่มีการสะดุดในครั้งนี้
ในตอนนั้นเองที่เธอเห็นว่าตลอดกระบวนการ เธอใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อไปมากทีเดียว โดยตระหนักว่าตัวเองคงจะเครียดและวิตกกังวลอย่างมาก
จากผลการทดลองระบบ ย่าเหลียงควรจะฟื้นภายในหนึ่งถึงสองชั่วโมงหลังจากรักษา ยานี้มีไว้เพื่อรักษาโรคความดันโลหิตของเธอให้คงที่ ในขณะที่การฝังเข็มใช้เพื่อปลดล็อคหลอดเลือกของเธอ การรักษาเหล่านี้เป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพและเห็นผลอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่เจียงเหยาจดจ่ออยู่กับการฝั่งเข็มตั้งแต่เริ่ม มีคนยืนอยู่ข้างนอกห้องผู้ป่วย เฝ้าดูเธอเป็นเวลาห้านาทีแล้ว
โจวเหวยฉีมองไปที่การกระทำของเจียงเหยา ผ่านกระจกในที่ประตูโดยไม่ส่งเสียเลย เขาเห็นการแสดงออกที่จริงจังของเจียงเหยา เมื่อสอดเข็มเข้าไป การกระทำของเธอรวดเร็วและแม่นยำ ดูเหมือนว่าเธอจะทำมาหลายร้อยครั้งแล้ว เขาเห็นว่าเธอจะเช็ดฝ่ามือของเธอกับผ้าเช็ดหน้าหลังจากสอดเข็มทุก ๆ สองเข็ม ก่อนที่จะกลับมาโฟกัสกับกระบวนการฝังเข็มอีกครั้ง
โจวเหวยฉีไมได้หยุดเธอ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเธอเพิ่งเริ่มเรียนแพทย์เมื่อเดือนก่อน เขาไม่ได้ผลักเปิดประตูเข้าไป
เขามั่นใจว่าเจียงเหยารู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ เธอคงไม่ทำอย่างนั้น หากไม่มั่นใจในผลลัพธ์
น้องใหม่ในวิทยาลัยแพทย์จะปฏิบัติต่อหญิงชราด้วยท่าทางที่เก่งกาจและจริงจังได้อย่างไร นั้นขึ้นอยู่กับการคาดเดาของทักคน แต่โจวเหวยฉีรู้อยู่ในใจเขาว่าเจียงเหยาไม่มีทางทำร้ายย่าเหลียง
เขามองไปที่โจ๊กในมือของเขา เขายิ้มและหันหลังทิ้งทั้งหมดลงในถังขยะข้างบันได เขาเดินลงไปชั้นล่าง และขับรถออกไปที่ร้านอาหาร ซื้ออาหารแบบเดิมมาอีกครั้ง
หลังจากทำความสะอาดตัวเองในห้องน้ำ เจียงเหยาก็เห็นว่าโจวเหวยฉีกลับมาในห้องพร้อมกับกล่องอาหารแล้ว