บทที่ 17 ของหมั้น

“แม่คะ พ่อจะให้ Skyriver กับเจ้าลูกหมาตัวนั้นได้อย่างไร? ก็ไหนสัญญาว่าจะเก็บไว้ให้หนูไงคะ!” โม่หยูเว่ยกล่าวอย่างไม่พอใจ

หลินซี พูดอย่างไม่พอใจ "คิดว่าฉันอยากทำแบบนั้นหรือไง? อีกฝ่ายเป็นถึงองค์ชาย! พ่อของเธอก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกัน”

โม่หยูเว่ย ดึงหน้าของเธอและพูดอย่างบูดบึ้ง “เขาไม่ดีพอสำหรับองค์ชายอวี้ในทุกทาง เขาหมั้นกับองค์ชายแล้ว แต่เขายังคงลอบพบกับโอหยางฉี!”

หลินซี กัดฟันของเธอ “ไอ้เด็กเลวนั่น!”

“แม่คะ แล้ว… หนูไปแทนโม่เฟยได้มั้ยคะ” โม่หยูเว่ยถาม

ใบหน้าของ หลินซี มืดลง “การแต่งงานของพวกเขาได้รับการจัดการโดยมเหสีของจักรพรรดิ ไม่มีใครเปลี่ยนมันได้”

…

โม่อี้ขยับไปข้างหูของโม่เฟยและกระซิบ บลาบลาบลา...

ดวงตาของ โม่เฟย ก็ส่องประกาย “หมายความว่าชายชรากำลังมอบ Skyriver ให้ฉันเหรอ?”

โม่อี้พยักหน้า “ใช่แล้วครับ!”

โม่เฟย ลูบคางของเขา “ถือว่าชายชราคนนั้นยังสติดีอยู่ แม้ว่าบริษัทนั้นจะขาดทุนตลอดทั้งปี แต่อย่างน้อยก็เป็นบริษัท”

โม่อี้่พยักหน้า “ได้ยินมาว่า ทั้งนี้ ก็เพื่อเห็นแก่องค์ชายอวี้”

โม่เฟย ยิ้มพร้อมกับขมวดคิ้ว “บอกแล้ว องค์ชายอวี้นั้นดีกว่าโอหยางฉีจริงๆ ลืมเรื่องอื่นๆ ไปเลย แม้แต่ใบหน้าขององค์ชายอวี้ก็ยังคู่ควรกับใบหน้าของฉัน” โม่เฟย คิดว่าถ้าคนที่เขากำลังจะแต่งงานไม่ใช่องค์ชายอวี้ นางจิ้งจอกหลินซีจะเตะเขาออกจากบ้านมือเปล่าอย่างแน่นอน”

"ใช่ครับ! องค์ชายอวี้หล่อกว่าโอหยางฉีมาก” โม่อี้

โม่เฟยพูดพลางถูหน้าตัวเองว่า “ถ้าฉันหล่อเหมือนองค์ชายอวี้ ฉันจะหาเลี้ยงชีพด้วยการขายตัว และฉันจะรวยมาก!”

ปัง ประตูถูกเตะเปิด

โม่เฟย และ โม่อี้ เงยหน้าขึ้นพร้อมกันและมองไปที่ชายคนนั้นที่ประตู

เมื่อเห็นใบหน้าบูดบึ้งของ หลัวอวี้ โม่เฟย ก็ยิ้มทันที “องค์ชายอวี้! อะไรทำให้คุณมาที่นี่? เรากำลังพูดถึงคุณ…ในทางที่ดี…ฉันหมายถึง”

“ในทางที่ดี? หาเงินจากการขายร่างกายของฉัน?” หลัวอวี้อย่างเย็นชา

โม่เฟย ฝืนยิ้ม “จริงๆ แล้ว ฉันพยายามที่จะบอกว่าคุณดูหล่อ มากๆ เท่านั้นเอง”

หลัวอวี้ นำชุดออกจากแหวนมิติของเขาแล้วโยนไปที่ โม่เฟย “นี่! ชุดแต่งงาน! สามวันต่อมา ขบวนแต่งงานจะมารับคุณ”

หลัวอวี้ เหลือบมอง โม่เฟย อย่างเย้ยหยัน แล้วเดินจากไป

โม่เฟย “…”

โม่อี้ มองหลัวอวี้เดินหายไปและขมวดคิ้ว “นายน้อย องค์ชายอวี้เพิ่งจากไปอย่างนั้นหรือ? เขายังไม่ได้นั่งเลย”

โม่เฟยเยาะเย้ย “ดีแล้วนี่! แม้ว่าเขาจะอยู่ ฉันก็จะไม่เลี้ยงอาหารค่ำเขาแน่นอน!”

โม่อี้ “…”

ไม่นานหลังจากที่องค์ชายอวี้จากไป ตระกูลโม่ทั้งหมดก็ตกอยู่ในความโกลาหล

หลินซี มองกล่องสมุนไพร ระดับ 1 นั้นด้วยความโกรธ “นายท่าน นี่มันเหลือทน! นี่มันอัปยศ! เขาเป็นองค์ชาย! เขาส่งแค่กล่องหญ้าดาวระดับ 1 เป็นของขวัญหมั้นงั้นหรอ? ดูหมิ่นเราขนาดนี้เลยเหรอ?”

สำหรับคนทั่วไป สมุนไพรดาราระดับ 1 อาจมีค่าเพียงพอ แต่สำหรับครอบครัวใหญ่อย่างพวกเขา ไม่มีอะไรเลย กล่องสมุนไพรแห่งดวงดาวนี้มีค่าเพียง 20.000 ถึง 30,000 เหรียญดาวเท่านั้น องค์ชายอวี้เห็นพวกเขาเป็นขอทานหรือไง?

โม่หยางขมวดคิ้ว “การแต่งงานครั้งนี้ถูกจัดการโดยมเหสีของจักรพรรดิ ฉันเดาว่าองค์ชายอวี้ ก็ไม่พอใจกับมันเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงส่งของขวัญหมั้นเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้เพื่อแสดงความไม่พอใจ!”

หลินซี โบกผ้าเช็ดหน้าของเธอ “เป็นความผิดของโม่เฟย ถ้าเขาสามารถแต่งงานก่อนหน้านี้ได้ มันจะไม่จบลงแบบนี้”

โม่หยางพยักหน้า “ฉันเดาอย่างนั้น!” คงจะดีถ้าองค์ชายอวี้สามารถหาที่พักพิงให้เขาหลังจากที่พวกเขาแต่งงานแล้ว แต่ประเด็นคือ องค์ชายอวี้ไม่สนใจโม่เฟยเลย