ร้านไวน์เทพเซียน ตอนที่ 13 แพ็คเกจขยายร้านค้า

ร้านไวน์เทพเซียน ตอนที่ 13 แพ็คเกจขยายร้านค้า

ขณะที่จิ่วเซินนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสงบ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงอันเคร่งขรึมของระบบดังอยู่ข้างหูของเขา

- ติ๊ง!

- ภารกิจสำเร็จ: มีรายได้รวม 1,000 ทรูคริสตัล

- กำลังโหลดรางวัล!

- ท่านได้รับ ‘แพ็คเกจขยายร้านค้า’

- ท่านได้รับกรรมวิธีการผลิตไวน์ ‘ต้นกำเนิดแช่แข็ง’

จิ่วเซินยังคงมีสีหน้าที่สงบหลังจากยินการแจ้งเตือนที่ดังอยู่ในหูของเขา แต่เขารู้สึกประหลาดใจอยู่ภายในใจ

‘ระบบ แพ็คเกจขยายร้านค้านี้คืออะไร’

- ติ๊ง!

- ด้วยไอเทมนี้ โฮสต์จะสามารถขยายร้านค้าได้ ท่านต้องการใช้งานตอนนี้หรือไม่

‘ไม่! ยังไม่ใช่ตอนนี้ เตือนข้าอีกครั้งหลังจากที่ข้าได้ปิดร้านแล้ว’ จิ่วเซินพูดอยู่ในใจของเขา

หลังจากนั้นระบบก็เงียบไป

“อึก! อึก! อึก! อึก!”

“รสชาติของไวน์นี้เกือบจะเทียบเท่ากับไวน์ที่จักรพรรดิโปรดปรานมากที่สุด นั่นคือไวน์เปลวไฟศักดิ์สิทธิ์ของฟีนิกซ์! และข้าคิดว่ายังมีบางอย่างที่ดีกว่านี้อยู่ในร้านนี้! ตอนนี้ ข้ากำลังรอคอยรสชาตินั้นอยู่ น้ำค้างฤดูใบไม้ผลิในทะเลลึก แม้แต่ท่านพ่อของข้าก็อาจจะหลงใหลกับไวน์นี้เช่นกัน...” องค์ชายสี่ยิ้มออกมาอย่างโง่เขลาขณะสรรเสริญไวน์ต่อไป ผู้พิทักษ์ต้วนมู่พยักหน้าเป็นครั้งคราวเพื่อบ่งบอกว่าเห็นด้วย

“ปรมาจารย์ไวน์จิ่ว ได้เวลาออกเดินทางของข้าแล้ว ขอบคุณสำหรับไวน์และอาหารที่ทำให้พี่น้องของข้าทะลวงขอบเขตไปได้” หัวหน้าสการ์ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขในขณะที่เขาป้องหมัดให้จิ่วเซิน คนที่อยู่หลังเพียงพยักหน้าโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของเขา

หัวหน้าสการ์และทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ก็ได้โค้งคำนับให้กับองค์ชายสี่และผู้พิทักษ์ต้วนมู่ด้วยความเคารพเช่นกัน “ฝ่าบาท ข้ายินดีที่ได้พบท่านในวันนี้ หวังว่าพวกเราจะได้พบกันอีกในร้านนี้...”

องค์ชายสี่โบกมือขวาและพยักหน้า “แน่นอน ข้าจะไม่มาที่นี่ได้อย่างไร ไวน์ชั้นเลิศและแม้แต่อาหารจานเดียวในร้านนี้ก็เทียบได้กับอาหารที่ดีที่สุดของศาลามังกรหมอบเสียอีก”

“ด้วยทักษะของปรมาจารย์ไวน์จิ่ว เขาสามารถทำได้ดีกว่านี้อย่างแน่นอน บางทีอาจจะมีไวน์และอาหารมากขึ้นในอนาคต” หัวหน้าสการ์พูดพร้อมกับน้ำลายที่ได้ไหลเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของเขา

องค์ชายสี่พยักหน้าตอบเพื่อบ่งบอกว่าเห็นด้วย “แน่นอน! ถึงแม้ว่าปรมาจารย์ไวน์จิ่วเซินจะมีบุคลิกที่ค่อนข้างแปลกประหลาดก็ตาม แต่ไวน์และอาหารที่เขาทำขึ้นมานั้นเป็นอาหารรสเลิศอย่างแท้จริง มันยังมีผลในการกระตุ้นแก่นแท้ภายในร่างกายของเราอีกด้วย ช่างน่าทึ่งจริงๆ!”

ผู้พิทักษ์ต้วนมู่กำลังเพลิดเพลินกับความคิดของเขา เขาไม่ได้เหลือบมองที่หัวหน้าสการ์และทหารรับจ้างคนอื่น ๆ เขาจดจ่ออยู่ที่จุดตันเถียนของเขาเท่านั้น ‘อะไรกัน! มันช่วยปรับปรุงการบ่มเพาะของข้าได้ไม่น้อย! ถ้าเป็นเช่นนี้ข้าอาจจะสามารถทะลวงไปยังขอบเขตที่ 8 ระดับศักดิ์สิทธิ์ ถ้าข้าได้มาที่นี่ต่อไปในอนาคต จักรพรรดิจะต้องรู้เรื่องร้านนี้...’

หลังจากที่หัวหน้าสการ์และทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ออกจากร้านไปแล้ว มีเพียงองค์ชายสี่และผู้พิทักษ์ต้วนมู่เท่านั้นที่ยังคงอยู่ พวกเขายังคงต้องการสั่งอาหาร แต่จิ่วเซินส่ายหัวอย่างมั่นคง “ไม่อนุญาตให้สั่งอาหารเพิ่ม...”

องค์ชายสี่ขมวดคิ้ว แต่แล้วเขาก็นึกถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายได้ ดังนั้นเขาจึงซ่อนความไม่พอใจไว้ในใจ ส่วนต้วนมู่รู้สึกเศร้าใจและเขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม “ปรมาจารย์ไวน์จิ่วทำไมท่านไม่อนุญาตให้เราสั่งเพิ่ม? ท่านยังคงเก็บความแค้นเพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไว้หรือไม่”

จิ่วเซินเหลือบมองที่ผู้พิทักษ์ต้วนมู่อย่างเฉยเมย ทำให้หัวใจของอีกฝ่ายเต้นผิดจังหวะ ‘บัดซบ! ข้าลืมไปว่าชายคนนี้สามารถฆ่าเราได้เพียงแค่สะบัดนิ้วของเขา!’

“ไวน์และอาหารที่ขายในร้านของข้ามีแก่นแท้อยู่ในนั้นเป็นจำนวนมาก วันนี้พวกเจ้าได้รับไปมากแล้ว และแก่นแท้ที่อยู่ภายในร่างของเด็กนั่นก็อัดแน่นมากพอแล้ว ถ้าเขากินไปมากกว่านั้นอีกเขาจะ...” จิ่วเซินขยับมือทั้งสองข้างของเขาในขณะที่พูดคำว่า ‘ระเบิด!’ ออกมาอย่างน่าขนลุก

ผู้พิทักษ์ต้วนมู่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความตื่นตระหนก จากนั้นเขาก็รีบวางมือบนหลังขององค์ชายสี่เพื่อตรวจสอบแก่นแท้ภายในร่างกายของเขา และหลังจากตรวจสอบแล้ว เขาก็พบว่ามีแก่นแท้จำนวนมหาศาลได้อัดแน่นอยู่ภายในร่างขององค์ชายสี่ ถ้าเขากินมากกว่านั้น ตัวเขาจะระเบิดเนื่องจากการสะสมของแก่นแท้ที่มากเกินไปอย่างแน่นอน

ตันเถียนของมนุษย์สามารถบรรจุแก่นแท้ได้จำนวนหนึ่งได้ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งในการบ่มเพาะหรือความแข็งแกร่งของร่างกาย แม้ว่าองค์ชายสี่จะเป็นอัจฉริยะที่หายากซึ่งอยู่ในจุดสูงสุดของขอบเขตที่ 4 ระดับอัศวินครูเซเดอร์แล้วก็ตาม แต่ตันเถียนของเขาก็ยังคงมีขีดจำกัดที่สามารถเก็บแก่นแท้ได้ในปริมาณที่จำกัดเช่นกัน ผู้พิทักษ์ต้วนมู่ไม่รู้ตัวเพราะแก่นแท้ที่อยู่จุดตันเถียนของเขายังไม่เต็ม และเขากำลังหมกมุ่นอยู่กับการก้าวกระโดดเล็ก ๆ ของความแข็งแกร่งของเขาเอง

“ปรมาจารย์ไวน์จิ่ว ขอบคุณมาก ชายชราผู้นี้ตาบอดและไม่ได้ตระหนักถึงความยิ่งใหญ่ของสวรรค์และโลก” ผู้พิทักษ์ต้วนมู่ขอบคุณจิ่วเซินอย่างสุดซึ้ง ถ้าหากเขาสั่งอาหารมาอีก องค์ชายสี่คงจะตัวระเบิดจากการสะสมของแก่นแท้ที่มากเกินไป เขาไม่สามารถแบกรับความรู้สึกผิดแบบนี้ไปได้ในชีวิตอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงรู้สึกขอบคุณจิ่วเซินอย่างสุดศึ่ง

องค์ชายสี่ไม่เคยรู้เรื่องนี้ด้วยว้ำ และเขารู้ตัวก็ต่อเมื่อได้เขายินคำพูดของจิ่วเซินเท่านั้น ร่างกายของเขาเริ่มเย็นลงและเขารีบตรวจสอบจุดตันเถียนของเขาเอง เขารู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาหลังจากที่สัมผัสได้ถึงจุดตันเถียนได้ของเขาเอง

เนื่องจากแก่นแท้จากไวน์และอาหารของจิ่วเซินนั้นสงบและคงที่ เขาจึงไม่รู้สึกว่าจุดตันเถียนของเขาเต็มแล้ว มันไม่เหมือนกับแก่นแท้ที่ปั่นป่วนและรุนแรงจากโอสถที่ทำโดยนักกลั่นโอสถจากหอกลั่นโอสถ

“ขอบคุณที่เตือนสติ ปรมาจารย์ไวน์จิ่วเซิน” องค์ชายสี่ป้องหมัดขึ้นด้วยความเคารพ จริง ๆ แล้วเขาได้เก็บสะสมความโกรธไว้เฉพาะคนที่ต้องการขัดขวางผู้ที่คอยดูแลเขามาตลอดเท่านั้น ตอนนี้เขากำลังโกรธตัวเอง

“พวกเจ้าไปได้แล้ว และไม่ต้องกังวล ข้าไม่ได้มีแผนที่จะพิชิตจักรวรรดินี้ หากข้ามีความคิดเช่นนั้น ข้าคงจะทำสำเร็จไปนานแล้ว หากพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของข้า” คำพูดของจิ่วเซินนั้นค่อนข้างหยิ่ง แต่องค์ชายสี่และผู้พิทักษ์ต้วนมู่กลับไม่คิดอย่างนั้น ชายที่อยู่ตรงหน้าพวกเขามีพลังมากพอที่จะพิชิตจักรวรรดิของพวกเขาได้จริง ๆ ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ที่จะหยิ่งผยองเช่นนี้

องค์ชายสี่และผู้พิทักษ์ต้วนมู่ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกหลังจากได้ยินคำพูดของเขา หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้ออกจากร้านไป แน่นอนว่าพวกเขาจะรายงานเรื่องนี้ต่อจักรพรรดิเกี่ยวกับการปรากฏตัวของผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่ได้อาศัยอยู่ในจักรวรรดิของพวกเขา และจากนี้เขาก็เป็นเหมือนระเบิดที่สามารถระเบิดได้ทุกนาที

จิ่วเซินไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่ แม้ว่าเขาจะรู้ เขาก็ไม่สนใจสักนิด เขาปิดร้านหลังจากที่ทุกคนออกไปแล้ว และขอให้ระบบมอบแพ็คเกจขยายร้านค้าให้เขา

- ท่านต้องการใช้งานตอนนี้หรือไม่?