ข้าถูกเลี้ยงในกรงมาร 49 สามีที่แปลกไป (ฟรี)
ข้าถูกเลี้ยงในกรงมาร 49 สามีที่แปลกไป
ซูหยานรู้สึกว่าสามีของนางดูแปลกไปในคืนนี้
แต่นางไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“สามี ท่านจะไม่นอนต่อสักหน่อยหรือ?” ซูหยานยืนอยู่ข้างบ่อน้ำ มองไปยังคงหนิงที่กำลังอาบน้ำอยู่ แล้วกล่าวว่า “อีกตั้งพักใหญ่กว่าจะถึงรุ่งสาง”
คงหนิงเหลือบมองนางก่อนจะพูดว่า “เจ้าไปก่อนเถิด ข้าจะตามไปทีหลัง”
พูดจบคงหนิงก็ยกอ่างไม้ขึ้นมาเทราด น้ำบาดาลเย็นจับใจรดตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า
ซูหยานรู้สึกแปลกๆ อีกครั้ง
จนกระทั่งนางที่อยู่บนเตียง เห็นสามีผมเปียกเดินผลักประตูเข้ามา นางก็ค้นพบที่มาของความรู้สึกแปลกๆ นี้
“สามี ท่าน.......ดูเหมือนจะไม่กลัวหยานเอ๋อแล้วหรือ?”
บนเตียงบ่าวสาว ซูหยานเพิ่งจะล้มตัวลงนอนทั้งชุดชั้นใน นางแอบประหลาดใจเล็กน้อย
ปกติแล้วที่มักจะเกรงกลัว ระมัดระวังตัวตลอด ทุกครั้งนางจะต้องเป็นฝ่ายเข้าหาสามีเสมอ แต่ตอนนี้เขากลับซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มโดยไม่ลังเล
ไม่ได้เห็นความรู้สึกระแวดระวังอีกต่อไป
ซูหยานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แย้มยิ้มโน้มตัวเข้ามาหาแล้วกล่าวว่า “เกิดอะไรขึ้น? สามี จู่ๆ ท่านก็รู้ว่าอะไรควรไม่ควรขึ้นมาได้?”
นิ้วเรียวเล็กเลื่อนไปที่หน้าอกของคงหนิง ปีศาจสาวหัวเราะออกมาอย่างแผ่วเบา “เป็นไปได้ไหมว่าในที่สุดสามีของข้าก็เปลี่ยนใจแล้ว ยินดีจะใช้ช่วงเวลาดีๆ กับหยานเอ๋อ? นั่นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง เราสามีภรรยาควรจะอยู่เคียงข้างพึ่งพาอาศัยกัน ถ้าสามียอมทิ้งอคติ กลมเกลียวสามัคคี หยานเอ๋อก็คงจะมีความสุขมาก”
เมื่อพูดออกไปเช่นนั้น ปีศาจสาวก็กอดคงหนิงอย่างมีความสุข ซุกใบหน้าของนางไว้ที่หน้าอกของคงหนิง ถูใบหน้าไปมาทำตัวเป็นเด็กน้อยซุกซน
ท่าทีของคงหนิงสงบนิ่ง สัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของปีศาจในอ้อมอก ร่างกายไม่ได้แข็งขืนเหมือนแต่ก่อน
เมื่อตัดสินใจจะกำจัดปีศาจร้ายทั้งหมดในเมืองแล้ว ทำไมจะต้องเกรงกลัวนางด้วย?
ไม่ช้าก็เร็ว กระดูกคนตายก็จะถูกฝังอยู่ในเนินดิน ดวงวิญญาณก็จะล้มตายใต้คมกระบี่ ถ้าแม้แต่นางปีศาจตนนี้เขายังกลัว จะไปคิดถึงเรื่องการคร่าสังหารปีศาจและล้างบางวิญญาณชั่วร้ายได้อย่างไร?
คงหนิงปล่อยให้ปีศาจสาวกอดตามใจชอบ ร่างกายของเขาผ่อนคลาย ท่าทางก็ค่อนข้างสงบ
ปีศาจสาวโอบรอบตัวเขาอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเงยศีรษะขึ้น มองไปที่ใบหน้าของคงหนิงด้วยรอยยิ้มแล้วกล่าวว่า “แต่ว่านะสามี ท่านมีกลิ่นเหมือนผู้หญิงติดอยู่.......กลางค่ำกลางคืน หลังจากที่หยานเอ๋อออกไป ท่านไปนัดพบผู้หญิงมาหรือ?”
ปีศาจสอบสวนพร้อมกับเผยรอยยิ้ม
คงหนิงหยุดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงกล่าวออกโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าแม้แต่น้อย “น่าจะเป็นผีผู้หญิง ข้าออกไปเดินเล่นมาเมื่อครู่ ก็เลยเห็นอะไรบางอย่างเข้า”
คำพูดของคงหนิงทำให้ซูหยานหัวเราะออกมาเบาๆ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้แปลกใจกับคำตอบของคงหนิง
“แค่บางอย่างหรือ? สิ่งที่สามีเห็นควรจะมีเยอะแยะมากมายรึเปล่า.......แล้วก็มีบางสิ่งที่ใหญ่เป็นพิเศษ”
ใบหน้าของซูหยานเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่แฝงความหมาย
คงหนิงมองไปที่นางแล้วถามว่า “ถ้าเช่นนั้น สิ่งนั้นคือเทพเจ้าประจำเมืองจริงๆ หรือ?”
ปีศาจสาวผู้นี้ ต้องรู้ความผิดปกติของโลกวิญญาณเป็นแน่
ตอนที่เห็นว่าน้ำเสียงของนางอ่อนลงเล็กน้อย คงหนิงจึงเลือกยิงคำถามออกไปทันที
ซูหยานยิ้มแล้วกล่าวว่า “สามีนี่ดื้อรั้นจริงๆ หยานเอ๋อก็ย้ำท่านแล้วว่าอย่าออกไปเที่ยวเล่นด้านนอก มันอันตรายมาก สุดท้ายก็ยังออกไปอยู่ดี”
“โชคดีที่ไม่เป็นอันตราย ไม่เช่นนั้นหยานเอ๋อคงเป็นม่ายไปแล้ว”
ซูหยานนอนอยู่ด้านข้างของคงหนิง วางมือประคองแก้มของนางเอาไว้ จ้องมองคงหนิงด้วยรอยยิ้มแล้วกล่าวว่า “ถูกต้อง สิ่งนั้นคือเทพเจ้าประจำเมืองจริงๆ เพียงแต่มันไม่ได้ปกป้องผู้คนอีกต่อไป”
“แม้แต่โลกวิญญาณในปัจจุบัน เหล่าวิญญาณร้ายก็ต้องหาที่ยึดเหนี่ยวไว้ให้มั่น”
“แต่สถานการณ์ในโลกวิญญาณเขตชานหลานนั้นน่าสนใจเป็นพิเศษ เพราะผีร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไม่ใช่เหล่าภูตผีปีศาจเฒ่าเก่าแก่ แต่เป็นเทพเจ้าประจำเมืองที่ครั้งหนึ่งเคยปกป้องดินแดนและผู้คน”
“ฮิฮิ......ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา เขาได้แปรเปลี่ยนเป็นวิญญาณชั่วร้าย กลายเป็นฝั่งที่คอยทำร้ายผู้คน”
ซูหยานหัวเราะแล้วกล่าวว่า “ถ้าได้รู้เรื่องราวเบื้องหลัง คงจะน่าสนใจไม่น้อย”
น้ำเสียงของปีศาจนั้นดูสบายๆ เป็นครั้งแรกที่พูดคุยเกี่ยวกับความลับของเหล่าภูตผีในเขตชานหลาน เห็นได้ชัดว่าอารมณ์ดี
ซึ่งอารมณ์ของนางตอนก็เหมือนจะมาจากพฤติกรรมของคงหนิง
คงหนิงเหลือบมองนางแล้วกล่าวถามอีกครั้ง “ปีศาจในเขตเมืองแห่งนี้มีข้อตกลงกับวิญญาณเทพเจ้าประจำเมืองงั้นหรือ? ให้วิญญาณเทพเจ้าประจำเมืองลงมาดูดซับปราณหยางของมนุษย์ในวันสารทจีน?”
ซูหยานส่ายศีรษะแล้วกล่าวว่า “หยานเอ๋อไม่ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้.......อย่างไรเสีย หยานเอ๋อก็เป็นคนนอก ไม่ได้คุ้นเคยกับเหล่าปีศาจในพื้นที่ ทั้งยังมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีอีกด้วย”
“แต่ตัดสินจากสถานการณ์ในคืนนี้.......ใช่ หยานเอ๋อคิดว่าปีศาจเหล่านั้นมีข้อตกลงบางอย่างกับเทพเจ้าประจำเมือง”
คงหนิงกล่าวถามอีกครั้ง “เจ้าไปอยู่ที่ไหนมาเมื่อตอนที่วิญญาณเทพเจ้าประจำเมืองมาถึง? ข้าเห็นว่าเมืองนี้สงบสุขดี ไม่เห็นว่าเจ้าจะไปต่อสู้กับปีศาจตนไหนเลย แต่เจ้ากลับได้รับบาดเจ็บกลับมา......”
ดวงตาของคงหนิงจ้องค้างไปที่ไหล่สีขาวนวลของปีศาจสาวอยู่ชั่วครู่
บนไหล่ขาวเนียน มีรอยเลือดจางๆ อยู่หลายจุด ปล่อยกลิ่นอายปีศาจอันมืดมนออกมา
“อาการบาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง” คงหนิงถามออกไปหน้าซื่อๆ แต่จิดใจข้างในนั้นคดเคี้ยว
ซูหยานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงรีบเข้ามากอดคงหนิง จูบคงหนิงอย่างหนักหน่วง แล้วพูดอย่างมีความสุขว่า “นี่เป็นครั้งแรกที่สามีสนใจหยานเอ๋อหลังจากแต่งงานกัน......ฮิฮิ......”
“อาการบาดเจ็บไม่มีปัญหาอะไรอย่างแน่นอน หยานเอ๋อแข็งแกร่งมาก เหล่าปลาซิวปลาสร้อยในเมืองยังห่างไกลจากความสามารถที่จะหยุดข้าได้”
“ถึงจะเจ็บนิดหน่อย แต่ด้วยความห่วงใยจากสามี ก็ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของหยานเอ๋อได้ในทันทีเลย”
ปีศาจสาวกอดคอคงหนิง ค่อยเลื่อนตัวขึ้นมาทับร่างของคงหนิง แล้วกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มว่า “แต่คืนนี้หยานเอ๋อเหนื่อยเล็กน้อย สามีอยากทำหรือไม่?”
ซูหยานเลียริมฝีปากอย่างเย้ายวน
คงหนิงเหลือบมองนาง แล้วพลิกตัวเขาโผกอดหญิงสาวตรงหน้า
ภายในห้อง จู่ๆ ก็มีเสียงกรีดร้องด้วยความประหลาดใจของปีศาจสาวดังขึ้น
“ไอ้หยา สามี ช้าก่อน......ฮึก!”
ภายในห้อง เสียงของปีศาจค่อยๆ แผ่วลงเรื่อยๆ
เมื่อรุ่งอรุณมาถึง ท้องฟ้ากลายเป็นสีทองอร่าม จากที่มืดมิดค่อยๆ เปลี่ยนเป็นแสงนวล เสียงแผ่วเบาของซูหยานก็ดังขึ้นอีกครั้งในห้องที่เงียบสงบ
“สามี หยานเอ๋อมีความสุขมาก......”
บนเตียงบ่าวสาวที่ค่อนข้างยุ่งเหยิง ปีศาจสาวนอนอยู่ในอ้อมแขนของคงหนิง นิ้วของนางเลื่อนไปที่หน้าอกของคงหนิงอย่างช้าๆ นางกล่าวด้วยความเกียจคร้านผสมเสียงออดอ้อนอ่อนหวาน “เราสามีภรรยาสานสัมพันธ์รักเข้าคู่กันได้อย่างกลมเกลียว ช่างเป็นเรื่องที่ดีนัก”
“หยานเอ๋อดีใจจนตัวลอยไปหมดเลย”
“สามี ในอนาคตข้างหน้า เพียงแค่เราเข้ากันได้ดี หยานเอ๋อจะไม่มีการปฏิบัติต่อท่านไม่ดี”
ปีศาจสาวหนุนนอนอยู่ข้างหูของคงหนิง เสียงของนางทั้งยานคางและอ่อนหวาน คำพูดก็ไพเราะ
คงหนิงถึงกับเงียบไปเล็กน้อย
เขาพบว่าเขาไม่เข้าใจปีศาจข้างกายของเขามากขึ้นเรื่อยๆ
ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายเหนือกว่าเขามาก ไม่จำเป็นต้องมาล้อเล่นกับเขาเช่นนี้
ดูเหมือนว่าหญิงนางนี้สนใจทัศนคติของคงหนิงที่มีต่อนาง และมีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตเฉกเช่นมนุษย์
แต่นางทิ้งไข่ปีศาจไว้ภายในท้องของคงหนิง ตามคำยืนยันของหว่านเอ๋อ นี่เป็นเคล็ดวิชาชั่วร้ายทดแทนชีวิต
แล้วแบบนั้น นางปีศาจตนนี้กำลังพยายามจะทำอะไรกันแน่?
หากเป็นเพียงการแก้แค้น ด้วยความแข็งแกร่งของปีศาจตนนี้ นางสามารถใช้วิธีการชั่วร้ายมากมายในการจัดการกับคงหนิง
ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งทำเป็นสนิทสนมกับคงหนิง แต่งงาน หรือเล่นสวาทกับคงหนิง แม้แต่การเล่นแต่งงานใช้ชีวิตเป็นครอบครัวเดียวกันแบบนี้
ปีศาจตนนี้สมองผิดปกติที่ไหนสักแห่งหรือเปล่านะ?
