บทที่ 8: สิ่งที่เรียกว่าชื่อเสียง
บทที่ 8: สิ่งที่เรียกว่าชื่อเสียง
โม่เฟยถามโดยเอียงศีรษะ “โม่อี้ รู้ไหมว่าทำไมองค์ชายอวี้ถึงจะแต่งงานกับฉัน”
“มีคนกล่าวไว้ว่าเป็นเพราะความเข้ากันได้ครับ และองค์ชายอวี้ถูกจำกัดระหว่างกันกับคู่ของเขา ผู้ที่จับคู่กันได้ไม่สามารถควบคุมเขาได้เลย ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้แค่หาคนที่มีแนวทางตรงกันข้ามเท่านั้น” โม่อี้ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า
“เพียงเพราะว่าฟีโรโมนของเราเข้ากันไม่ได้?” โม่เฟยสงสัย
“อาจจะเป็นเพราะชื่อเสียงของคุณด้วย” โม่อี้สะท้อน”
โม่เฟย เลิกคิ้วและถามว่า “ชื่อเสียง? ฉันค่อนข้างมีชื่อเสียงเหรอ?”
"แน่นอนครับ นายน้อย คุณมีชื่อเสียงมาก” โม่อี้กล่าว
โม่เฟยแสดงความสนใจ “จริงเหรอ? พวกเขาพูดอะไรบ้างเกี่ยวกับฉัน”
“พวกเขาบอกว่าคุณน่าเกลียด ไร้ค่า อายุสั้น เป็นคนประหลาด ไม่มีศีลธรรม และไร้ยางอาย…” โม่อี้รู้สึกเขินอายในขณะที่พูดคำเหล่านั้น
โมเฟย “…”
“องค์ชายมีรสนิยมประหลาดอย่างงั้นหรือ?” โม่เฟยกระพริบตาและพูด
โม่อี้เกาหัวของเขา “บางทีองค์ชายอวี้ อาจมีรสนิยมพิเศษ”
โม่เฟยลูบคางแล้วพูดว่า “แผนการ! จะต้องมีแผนการเบื้องหลังสิ่งนี้แน่ๆ”
โมอี้รู้สึกเขินอาย “นายน้อย คุณควรพิจารณาเรื่องนี้ ท้ายที่สุดเขาก็คือองค์ชาย มันเป็นสิ่งที่ต้องคิด”
“องค์ชายอวี้? เขาโดดเด่นมากเหรอ?” โม่เฟยถาม
โม่อี้พยักหน้า “แน่นอน! แน่นอน! แม้ว่าผู้หญิงสามคนจะเสียชีวิตเพราะเขา แต่ก็ยังมีผู้หญิงอีกหลายคนที่ต้องการจะแต่งงานกับเขา”
โม่เฟยลูบคางอีกครั้ง “มีบางอย่างไม่ถูกต้อง ฉันพนันได้เลยว่าองค์ชายอวี้ อาจจะได้รับการเลี้ยงดูโดยแม่เลี้ยงของเขา”
โม่อี้พยักหน้า “นายน้อย คุณฉลาดมาก เขาถูกเลี้ยงดูมาโดยแม่เลี้ยงของเขา และว่ากันว่าการแต่งงานครั้งนี้ก็ถูกจัดขึ้นโดยเธอ”
โม่เฟย “…”
โม่อี้มองดูโม่เฟยและกล่าวว่า “นายน้อย คราวนี้อย่าพยายามทำให้เขากลัวอีก”
โม่เยเงยหน้าขึ้นและมองไปที่โม่อี้ "ดูเหมือนว่านายจะสนใจเขามากทีเดียว ชอบเขาเหรอ?”
โม่อี้ฝืนยิ้ม “นายน้อย ผมจะมีความกล้าที่จะฉวยผู้ชายจากนายน้อยได้อย่างไร? ผมหมายถึง อูฐผอมบางตัวใหญ่กว่าม้า แม้องค์ชายอวี้ไม่ใช่ลูกคนโปรด แต่เขาก็ยังเป็นองค์ชายอยู่ดี คิดถึงค่าตอบแทนจากการหมั้น! นายน้อย เมื่อเร็ว ๆ นี้เราแทบจะไม่สามารถซื้ออาหารได้เลย”
พวกเขาสามารถทำเงินได้อย่างรวดเร็วถ้าขายเครื่องประดับของหลินซี แต่หลังจากเมื่อคืนพวกเขาก็ไม่กล้าขายตอนนี้
ทันใดนั้น ดวงตาของโม่เฟยก็ส่องประกาย “จริงสิ ฉลาดไม่เบานี่!”
“ทั้งหมดต้องขอบคุณคุณนายน้อย ผมเรียนรู้ทุกอย่างจากคุณแล้ว…” โม่อี้พูด
ณ ที่ประทับขององค์ชายอวี้
“องค์ชาย ถ้าท่านไม่ชอบคนนี้ ท่านสามารถยกเลิกได้” ซูหรงกล่าว
หลัวอวี้ส่ายหัว “ไม่จำเป็น คนที่ฉันจะแต่งงานด้วยไม่ได้สร้างความแตกต่างอะไร ฉันสงสัยว่าผู้หญิงคนไหนที่เลือกให้ฉันอย่างระมัดระวัง”
เมื่ออยู่กับผู้หญิงคนนั้น เขาไม่สามารถแต่งงานกับคนที่เขารักได้จริงๆ
ซูหรงขมวดคิ้ว “ฝ่าบาท”
หลัวอวี้กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว “จัดหาวันดูตัว ฉันต้องการดูว่าคนนี้มีความสามารถอะไร”
