บทที่ 7: การสู้รบครั้งที่ 18

บทที่ 7: การสู้รบครั้งที่ 18

“องค์ชาย ท่านหญิงหมิงเสียชีวิตแล้วพะยะค่ะ” ซูหรงพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างจริงจัง

หลัวอวี้สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างไม่อดทน “ไม่ได้ส่งคนไปอารักขาเธอเหรอ?”

“พะยะค่ะ ฝ่าบาท เป็นปรมาจารย์กังฟูชั้นยอด” ซูหรงกล่าวอย่างไม่เต็มใจ

หลัวอี้ถอนหายใจแล้วทุบโต๊ะ

"ไม่เป็นไร ผู้หญิงคนนั้นตัดสินใจบอกคนอื่นว่าฉันเป็นคนบ้า”

“ฝีมือเธอล้ำหน้าไปไกลแล้ว ในฐานะเภสัชกรที่โดดเด่นเช่นนี้ เมื่อเวลาผ่านไปท่านหญิงหมิงอาจมีศักยภาพที่จะเป็นเภสัชกรระดับปรมาจารย์ได้ นี่เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับอาณาจักรเรา” ซูหรงขมวดคิ้ว

“อาณาจักร? ผู้หญิงคนนั้นไม่เคยสนใจอาณาจักรเลย สิ่งที่เธอสนใจคือลูกชายของเธอ เขาจะสามารถนั่งบนบัลลังก์ได้หรือไม่” หลัวอวี้กล่าวอย่างเย็นชา

“ฝ่าบาท ท่านหญิง…เธอ…”

หลัวอวี้มองไปที่ซูหรงและพูดว่า “แค่พูดมันออกมา มีอะไรอีกบ้างที่ฉันรับไม่ได้?”

ซูหรงลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ท่านหญิงได้จัดงานแต่งงานให้ท่านแล้ว”

หลัวอวี้มองไปที่ซูหรง “การแต่งงานสำหรับฉัน? แล้วอีกฝ่ายเป็นคนแบบไหน?”

ซูหรงดูเขินอายเล็กน้อย “เอ่อ คนๆ นั้นมีชื่อเสียงที่ไม่ดี กระหม่อมค่อนข้างกลัว”

หลัวอวี้เลิกคิ้ว “จริงเหรอ? แย่แค่ไหน”

ซูหรงกล่าวอย่างเชื่องช้า “ตามเว็บไซต์สตาร์ ผู้ชายคนนี้น่าเกลียด ไร้ประโยชน์ อายุสั้น ประหลาด ไม่มีศีลธรรม ไร้ยางอาย และ…”

หลัวอวี้ขมวดคิ้ว หน้าซีดเผือด และจากนั้นก็พ่นลมหายใจออกมา “ท่านหญิงผู้สูงศักดิ์ของเราช่างน่ารังเกียจจริงๆ”

“ฝ่าบาท บุคคลนั้นถูกปฏิเสธการหมั้น มาแล้ว 17 ครั้ง!” ซูรงกล่าว

หลัวอวี้คิ้ว “17 ครั้ง? เขาจะแย่สักแค่ไหน”

ตระกูลโม่

“นายน้อย นายน้อย!” โม่อี้บุกเข้ามาในห้อง ดูตื่นเต้นมาก

โม่เฟยมองไปที่โม่อี้อย่างเย็นชา

“บอกแล้วว่า อย่าวิ่งเร็วนัก! มันจะใช้พลังงานมากเกินไป เราไม่มีเงินซื้ออาหารแล้ว”

“นายน้อย นายน้อย จะมีการหมั้นเกิดขึ้นอีกแล้ว!” โม่อี้พูดด้วยอารมณ์

"อะไร?!"

“นายน้อยไม่ต้องประหม่า คราวนี้คุณหมั้นกับองค์ชายวี้! องค์ชายลำดับที่สามของจักรวรรดิที่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง!”

“หมายความว่าองค์ชายอวี้ต้องการแต่งงานกับฉัน?”

“แน่นอน นายน้อย องค์ชายอวี้ต้องการแต่งงานกับคุณ!”

"ไม่มีทาง! เขาเสียสติไปแล้วหรือ? แม้ว่าตอนนี้ผู้หญิงจะหายาก แต่ในฐานะเชื้อพระวงศ์ เขาก็มีโอกาสได้แต่งงานกับผู้หญิง เป็นเพราะเขาถูกกีดกันหรือบางทีเขาอาจจะเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ ดังนั้นเขาจึงแต่งงานกับผู้ชายได้เท่านั้น?” โม่เฟยถามพร้อมคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน

“องค์ชายอวี้มีเสน่ห์ สง่างาม มีคุณธรรมเก่งกาจในด้านการต่อสู้และงานพลเรือน และยังมีสุขภาพที่สมบูรณ์ด้วย”

“โอ้ ในเมื่อเขาเพรียบพร้อมขนาดนี้ ทำไมเขาถึงอยากแต่งงานกับฉัน”

“เขาเก่งในทุกด้าน แต่มีข่าวลือเรื่องคำสาป คู่หมั้นของเขาสามคนเสียชีวิตติดต่อกัน คุณรู้ไหมว่าทุกวันนี้มีผู้หญิงไม่มากนักในอาณาจักรของเรา”

"สามคน? ถ้าฉันแต่งงานกับเขา ฉันจะเป็นคนที่สี่”

“อย่ากังวลไปเลยนายน้อย มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น”

“ทำไมล่ะ”

“เพราะชีวิตของคุณยากลำบากกว่าเขา”

“จริงจังเหรอ”

"แน่นอน. ไม่มีใครสามารถเปรียบเทียบกับคุณได้ในเรื่องนี้”

โม่เฟยขมวดคิ้ว เขาแค่รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง