บทที่ 439; ความอัปยศขั้นสูงสุด
บทที่ 439: ความอัปยศขั้นสูงสุด ในงานนี้มีผู้คนจำนวนมากที่มีอัตลักษณ์ใน หม่านเฉิน เมื่อพวกเขาเห็น หยานเจิ้น ล้อมรอบห้องจัดเลี้ยงทั้งหมด พวกเขาทั้งหมดแสดงความไม่พอใจ “หยานเจิ้น เจ้าหมายความว่าอย่างไร? เป็นไปได้ไหมที่จะทำลายกิจกรรมการล่าสัตว์ของเจ้าเอง? ผู้อาวุโส รู้สึกอึมครึม ยืนขึ้นและถาม หยานเจิ้น “...
