บทที่ 204: ผมน่ะค่อนข้างมีพรสวรรค์ในการสร้างวิชาฝึกฝน
“สามเณรที่ว่านั่นก็คือนักบวชที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบของทางมี่จงที่เรียกกันว่าลูกเณร ๆ อะไรนั่นน่ะเหรอ?” เฉิงตงเฟิงหันไปเจอกับใบหน้าที่ดูไม่เป็นมิตรของเจียงเหอเข้าก็เปลี่ยนท่าทีทันที “นั่นสินะ ฉันก็อุตส่าห์นึกว่าทั้งมี่จงทั้งเส้าหลินต่างก็เป็นวัดของทางพระพุทธศาสนากันทั้งนั้น จะสามเณรหรืออะไรก็ช่างแต่ไห...
