ตอนที่ 323+324 อุบัติเหตุ
คุณนายหลินมีความสุขมากที่ได้ออกมาเดินซื้อของกับเจียงเหยา พวกเขาเข้ากันได้ดีและพูดคุยกันได้อย่างสบายใจ
ในการเลือกซื้อเฟอร์นิเจอร์ เจียงเหยาไม่ลังเลที่จะซื้อของและไม่มองป้ายราคา ถ้าเธอชอบ เธอก็ซื้อเลย
หลังจากใช้เวลาเกือบชั่วโมงครึ่งในร้านเฟอร์นิเจอร์ เจียงเหยาได้เฟอร์นิเจอร์และของใช้ในครัวมากมาย หลังจากจ่ายเงินแล้ว ทางร้านจะจัดส่งของทั้งหมดไปยังกองทัพ เมื่อของไปส่ง ก็มีคนมากมายที่จะช่วยขนย้ายโดยไม่ลำบากอะไร
หลังจากการซื้อของครั้งใหญ่ เจียงเหยาแวะไปที่ตลอดกับคุณนายหลินต่อ พวกเขาซื้อของสดและเนื้อสัตว์มากมาย จากการพูดคุยกันและกัน ทำให้ทั้งสองคนรู้ว่าฝีมือในการทำอาหารของพวกเขาค่อนข้างใกล้เคียงกัน จึงหันหน้ามองกัน พลางหัวเราะอย่างสนุกสนาน
แม้ว่าลูก ๆ ของเธอจะโตแล้ว แต่ทักษะการทำอาหารของคุณนายหลินก็ยังต้องการที่จะพัฒนา เธอเติบโตมาอย่างสะดวกสบายในครอบครัวที่มีฐานะ งานบ้านทั้งหมดมีแม่และคนรับใช้คอยจัดการ หลังจากแต่งงานเธอกับสามี เธอเลี้ยงดูก ๆ ของเธอที่บ้านพ่อแม่ในเมืองจิน และจะแวะมาเยี่ยมสามีที่กองทัพในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์เท่านั้น ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็เลือกทานข้าวที่โรงอาหารหรือเป็นผู้พันหลินเป็นฝ่ายทำอาหาร
เจียงเหยาคิดถึงจ่าเกอ ตอนที่กำลังเลือกซื้อของ เมื่อนึกถึงอาการบาดเจ็บของเขา เธอจึงซื้อเนื้อไก่ ปลา และไข่ออร์แกนิค ไม่ว่าเธอจะไม่ชอบเกอเวินเวินและแม่ของเด็กหญิงมากแค่ไหน ลู่ชิงสียังคงห่วงใยจ่าเกอ ถ้าไม่อย่างนั้น เมื่อคืนเขาคงไม่ไปดื่มเป็นเพื่อนอีกฝ่ายจนดึกดื่นและกลับมาด้วยใบหน้าคิ้วขมวด
พวกเขาออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู กลับมาถึงกองทัพตอนเที่ยง
ลู่ชิงสีนำอาหารกลางวันจากโรงอาหารมาให้เจียงเหยา เมื่อเข้าปในบ้าน เขาเห็นเจียงเหยายุ่งอยู่กับการจัดบ้าน
“มากินข้าวก่อนเถอะ ช่วงบ่ายค่อยจัดต่อ” ลู่ชิงสีเตือนเจียงเหยา
“ค่ะ” เจียงเหยาออกมาจากห้องนอนและพูดว่า “ผ้าม่านเป็นแบบสั่งตัดนะคะ ร้านจะเอามาส่งให้ในอีกสองสามวัน ฉันเลือกสีม่วงอ่อน มันสวยดี!”
ลู่ชิงสีฮัมเพลงและเปิดวิทยุ
เจียงเหยาเปิดกล่องอาหารกลางวันและดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นทันที
“เดินมาทั้งวันไม่ได้หยุดเลย ตอนนี้ฉันหิวมากเลยค่ะ ออกไปเลือกซื้อของกับคุณนายหลินสนุกมาก เธอมีรสนิยมที่ดีจริง ๆ และรู้ว่าจะต้องซื้อของที่ไหนถึงจะดีที่สุดในเมืองนี้”
เธอจำได้ว่าคุณนายหลินกำลังบอกอะไรบางอย่างกับเธอเมื่อเช้านี้ “คุณนายหลินบอกถ้าได้ไปซื้อของกับคุณนายเกอถือเป็นฝันร้ายเลยล่ะค่ะ ไม่ใช่เพราะเธอไม่มีเงิน แต่เป็นเพราะทัศนคติของเธอ เลยทำให้ไม่มีใครชอบเธอ”
ลู่ชิงสีกำลังฟังข่าวทางวิทยุ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้ารับรู้ เรื่องซุบซิบแบบนี้ไม่เกี่ยวกับเขา
เขากำลังฟังข่าวทางวิทยุ เครื่องบินพาณิชย์ถูกจี้ โดยไม่ทราบกองกำลัง และตอนนี้ยังติดต่อไม่ได้และไม่สามารถติดตามได้
__
ทั้งสองคนเมื่อได้ฟังข่าวก็ตกใจ
เจียงเหยาวางอาหารลงและจดจ่ออยู่กับวิทยุ ตั้งใจฟังรายงานข่าว เธอถามในภายหลังว่า “หมายความว่ายังไงคะ? ทำไมถึงต้องจี้เครื่องบินด้วย?”
“มีหลายสถานที่ในโลกที่ไม่สงบสุขเหมือนที่บ้านเรา ในบางสถานที่ กลุ่มและองค์กรเข้ายึดครองดินแดงโดยใช้กำลังทางทหารเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง” ลู่ชิงสีอธิบายอย่างง่าย ๆ มีบางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผลสำหรับเขา ทำไมพวกนั้นถึงจี้เครื่องบินที่มาจากไหนก็ไม่รู้? มันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างสิ
เครื่องบินกำลังบินอยู่เหนือน่านฟ้าของเขตขัดแย้งก่อนที่จะถูกล้อมรอบด้วยเฮลิคอปเตอร์และถูกบังคับให้ลงจอด
เป็นเที่ยงบินพาณิชย์จากประเทศอื่น แม้ว่าเจียงเหยาจะตกใจ แต่เธอก็รู้สึกว่ามันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อเธอ แต่อย่างใด
ทั้งลู่ชิงสีและเจียงเหยาไม่ได้ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับข่าวนี้ก่อนที่จะมีการรายงานข่าวอื่นต่อไป
หลังจากเช็ดรองเท้าแล้ว ลู่ชิงสีมองไปที่เจียงเหยาเพื่อดูว่าเธอกำลังมองกลับมาที่เขาหรือไม่ เขากระตุ้นให้เธอกินอาหารให้เสร็จก่อนที่มันจะเย็นชืด
หลังจากทานอาหารเสร็จ เจียงเหยาและลู่ชิงสีช่วยกันจัดของที่หญิงสาวซื้อมา
“วันนี้ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเลือกซื้อเฟอร์นิเจอร์และของชิ้นใหญ่ ๆ ค่ะ ส่วนของเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันจะออกไปซื้อในวันพรุ่งนี้”
ขณะที่ทำความสะอาดของสดที่ซื้อมาจากตลอด ทันใดนั้นเธอก็จำอะไรได้ และพูดว่า “วันนี้ฉันซื้อเนื้อไก่และปลามาคะ เดี๋ยวบ่าย ๆ ฉันจะทำซุป คืนนี้ถ้าคุณแวะไปหาจ่าเกอเอาของสดบางส่วนไปให้เขาด้วยนะคะ ฉันคิดว่าเขาคงต้องการในระหว่างที่พักฟื้นตัว”
นี่ควรเป็นสิ่งที่นางเกอควรเป็นกังวล อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอจากไปอย่างกะทันหันหลังจากการทะเลาะกันของทั้งคู่ และไม่ทิ้งสามีพร้อมกับลูกวัย6ขวบ จึงไม่มีใครดูแลจ่าเกอ เจียงเหยายอมรับความสัมพันธ์ระหว่างลู่ชิงสีและจ่าเกอ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอพยายามอำนวยความสะดวกให้กับจ่าเกอ
“ขอบใจนะ ที่รัก” ลู่ชิงสียืนขึ้นและเดินไปหาเจียงเหยา เขาก้มศีรษะลงและจูบที่หน้าผากของเธอ
เขากังวลเรื่องอาการบาดเจ็บของจ่าเกอ พวกเขาเป็นสหายกัน อีกอย่างจ่าเกอเป็นลูกน้องของเขา เขาเข้าใจดีว่าภารกิจที่จ่าเกอทำมีความสำคัญเพียงใด
ลู่ชิงสีวางแผนที่จะขอให้โรงอาหารต้มซุปสมุนไพรให้กับจ่าเกอในช่วงบ่ายของวันนี้อยู่พอดี โดยไม่คาดคิดว่าเจียงเหยาก็คิดเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน และเธอยังเตรียมส่วนผสมทั้งหมดไว้แล้ว
ย้อนกลับไปในตอนนั้น โจวเหวยฉีและเฉินซวีเหยาบอกเขาเสมอว่าการแต่งงานกับเจียงเหยาไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดนัก เธออาจเป็นตัวขัดขวางอาชีพของเขาและขัดขวางอนาคตของเขา ทว่าตอนนี้กลับไม่เป็นเช่นนั้น ภรรยาของเขาเอาใจใส่และละเอียดอ่อน เป็นภรรยาของทหารที่ยอดเยี่ยมและเป็นคู่ครองของเขา