ผู้จัดการคนใหม่ (อ่านฟรี)
“ไม่เป็นไรครับ แค่จู่ๆก็รู้สึกหนาวๆแปลกๆขึ้นมายังไงไม่รู้” ราฟหันมายิ้มตอบหญิงสาว ก่อนจะเงยหน้าออกไปนอกหน้าต่างของห้องแล้วเอ่ยว่า
“ตึกนี้สร้างเสร็จเร็วมากจนผมอึ้งไปเลยนะครับเนี่ย ทั้งที่เมื่อวานสภาพของตึกแหลกเป็นฝุ่นแบบนั้น แต่พอมาวันนี้ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว แถมอาคารบ้านเรือนส่วนใหญ่ที่ถูกทำลายไปก็สร้างขึ้นมาใหม่เหมือนกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลย”
“ไม่แปลกหรอกค่ะ ปกติหน่วยก่อสร้างของสมาคมทำงานกันได้ไวอยู่แล้ว แถมตึกนี้ก็เป็นตึกที่ทางสมาคมสร้างสำรองเก็บไว้ ถ้ามีเหตุการณ์ที่ทำให้ตึกสมาคมถูกทำลายแบบที่คุณราฟเล่าให้ฉันฟัง ทางสมาคมก็แค่เทเลพอร์ตตึกสำรองมาไว้แทนที่ตึกที่ถูกทำลายไปเท่านั้น” ธาเลียอธิบายราฟด้วยรอยยิ้ม
“โอ้ว สะดวกดีแฮะ” ราฟพยักหน้ายิ้มๆ
“ขออภัยที่ให้รอนานนะคะคุณราฟ คุณหัวหน้าทีมสำรวจ”
ในขณะที่ราฟกำลังพูดคุยกับธาเลียอยู่นั้น ประตูห้องก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของเทียร์ที่เดินเข้ามาด้านในและโค้งตัวลงเป็นการทักทาย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้กับทั้งสองคน
“เชิญนั่งก่อนสิครับคุณเทียร์” ราฟโบกมือให้เทียร์ยิ้มๆ ก่อนจะผายมือเชิญเธอเข้ามานั่ง
“ขอบคุณค่ะ”
เทียร์ปิดประตูจากนั้นจึงเดินมานั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามของราฟ หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มผมเทาด้วยแววตาอ่อนหวานก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ฉันจัดการส่งเจ้าหน้าที่ให้พาตัวเหล่าหญิงสาวที่น่าสงสารกลับบ้านของพวกเธออย่างปลอดภัยตามที่คุณบอกไว้เรียบร้อยแล้วนะคะ ตอนแรกที่เห็นว่าคุณพาคนมาด้วยร้อยกว่าคนเนี่ยทำเอาฉันแล้วก็คนที่อยู่ในสมาคมตอนนั้นพูดไม่ออกเลยล่ะค่ะ เพราะเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นให้เห็นบ่อยๆ” เมื่อพูดจบเทียร์ก็เผยรอยยิ้มแห้งออกมาพลางนึกถึงตอนที่ราฟปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับหญิงสาวกว่าร้อยชีวิตที่หน้าตึกของสมาคม จากนั้นเธอจึงหันมายื่นนามบัตรของเธอให้ธาเลียและพูดด้วยใบหน้าเสียใจว่า
“ฉันขอแสดงความเสียใจกับคุณธาเลียเกี่ยวกับเรื่องที่คุณเจอมาอีกครั้งนะคะ ถ้ามีอะไรให้ทางเราช่วยเหลือก็สามารถมาติดต่อได้ตลอดเลยนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ” ธาเลียยิ้มตอบเทียร์ จากนั้นจึงหันมามองราฟแล้วพูดกับเขาว่า
“พวกคุณทั้งสองคนคงจะมีเรื่องที่ต้องคุยกัน ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวไปรอที่ด้านล่างก่อนนะคะ”
“ได้ครับ หลังจากคุยกับคุณเทียร์เสร็จผมจะพาคุณไปหาน้องสาวนะครับ” ราฟพยักหน้าให้ธาเลีย ก่อนจะเดินไปเปิดประตูส่งเธอ
“ค่ะ”
หลังจากที่ธาเลียออกจากห้องไป ราฟก็เดินมานั่งลงบนโซฟาแล้วมองเทียร์ด้วยรอยยิ้ม
“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ไม่ได้เจอกันแค่วันเดียวคุณเทียร์ก็ได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการสาขาไปซะแล้ว อย่างนี้ตอนที่ผมมาติดต่อสมาคมก็คงไม่ได้เจอคุณแล้วสิ” ราฟพูดขึ้นยิ้มๆ
“ขอบคุณค่ะ...อ้ะ อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ ถ้าเป็นคุณราฟล่ะก็ ต่อให้ฉันยุ่งแค่ไหนก็จะรีบออกมาต้อนรับด้วยตัวเองอยู่แล้วล่ะค่ะ” เทียร์ยิ้มหวานตอบราฟ ก่อนจะเอ่ยต่อว่า
“สำหรับตำแหน่งที่ได้มา ตอนแรกฉันก็งงๆอยู่เหมือนกันค่ะ ที่ฉันได้ตำแหน่งนี้เป็นเพราะว่าตอนนี้เจ้าหน้าที่ระดับสูงทั้งหมดที่คอยดูแลสาขาได้เสียชีวิตไปพร้อมกับหัวหน้าสาขาแล้ว และทางศูนย์ใหญ่ยังตกลงกันไม่ได้ว่าจะส่งใครมาจัดการที่นี่เพราะที่สาขาอื่นก็มีปัญหาของตัวเองที่ต้องจัดการ พวกเขาก็เลยให้ฉันที่มีตำแหน่งสูงสุดในสาขาตอนนี้มาเป็นคนดูแลที่นี่ไปก่อนจนกว่าจะมีการแต่งตั้งใหม่น่ะค่ะ” เทียร์ตอบราฟด้วยรอยยิ้มเศร้าๆเพราะคนที่เสียชีวิตไปส่วนใหญ่ล้วนเป็นคนที่เธอสนิทด้วยทั้งสิ้น โดยเฉพาะหัวหน้าสาขาที่เป็นเหมือนกับญาติผู้ใหญ่ของเธอ
เทียร์นึกถึงเหล่าคนที่เสียชีวิตไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามราฟว่า
“คุณจะไม่เปิดเผยชื่อว่าเป็นคนค้นพบดินแดนที่ล่มสลายจริงๆเหรอคะ? นั่นเป็นการค้นพบครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของแดนมนุษย์ที่ไม่เคยมีใครเคยพบตั้งแต่ที่ดินแดนนั้นได้หายไปจากแผนที่โลกมาเป็นเวลาหลายร้อยปีเลยนะคะ”
“ครับ ผมไม่อยากเป็นจุดสนใจเท่าไหร่น่ะ” ราฟตอบหญิงสาวพลางเอนตัวไปพิงพนักโซฟาอย่างสบายอารมณ์
“คิกๆ ฉันไม่คิดเลยนะคะว่าคำพูดนี้จะออกมาจากคนที่เอาชนะตระกูลหลักอันดับหนึ่งของแดนมนุษย์จนเป็นข่าวดังไปทั่วโลกอย่างคุณได้”
“เอ่อ เรื่องนั้นมันเป็นเหตุสุดวิสัยน่ะครับ” ราฟยิ้มแห้งมองเทียร์ที่กำลังหัวเราะให้เขาอยู่
“คนอื่นๆที่ผมช่วยไว้ตอนนั้นเป็นยังไงบ้างเหรอครับ?”
“คนอื่นๆ? อ้อ คุณหมายถึงสาวๆที่คุณช่วยออกมาจากซากตึกสมาคมสินะคะ?”
“ครับ”
“ทุกคนได้รับการรักษาจนหายเป็นปกติพร้อมกับฉันแล้วล่ะค่ะ นี่ถ้าพวกเธอรู้ว่าคุณถามถึงจะต้องดีใจมากแน่ๆ...อ้ะ เกือบลืมไปเลย คุณราฟคะ ที่ฉันบอกให้คุณมารอที่นี่ก็เพราะมีเรื่องสำคัญที่คุณจะต้องรู้”
“ครับ?”
“หลังจากนี้คุณต้องระวังตัวเอาไว้นะคะ เพราะจากการสอบสวนนักโทษจากเมต้าฟอร์สที่คุณแอนนาจับเอาไว้ได้เมื่อวานทำให้ทางเราทราบว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังการโจมตีนี้คือเทียนเฉินที่ต้องการแก้แค้นคุณและได้ส่งพวกนักโทษมาทำลายเมืองนี้ค่ะ”
“!?” ราฟที่ได้ยินคำพูดของเทียร์ก็ขมวดคิ้ว
“ตาลุงนั่นก็หนีออกมาได้เหรอครับ?”
“ค่ะ จากการสอบสวนนักโทษคนนั้นทำให้เรารู้สาเหตุที่ทำให้พวกเขาหลบหนีออกมาจากเมต้าฟอร์สได้เป็นเพราะเทียนเฉินได้เข้าร่วมกับพวกปีศาจและหนีออกมาพร้อมกับพวกนักโทษที่ถูกเผ่าปีศาจที่แฝงตัวมาช่วยแหกคุกโดยแลกกับการที่ต้องทำตามคำสั่งของเทียนเฉินหนึ่งครั้ง ซึ่งก็คือการทำลายเมืองไอรีนด้วยการแยกกันไปสังหารเหล่าผู้นำของเมืองนี้ค่ะ”
“...” ราฟที่ได้ฟังดังนั้นก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะถามเทียร์ว่า
“ผมเคยได้ยินมาว่าทางเมต้าฟอร์สได้ฝังเครื่องติดตามไว้กับนักโทษทุกคนนี่ครับ สามารถใช้มันตามหาพวกเขาได้มั้ย?”
“เครื่องติดตามพวกนั้นถูกเทียนเฉินที่เป็นถึงอดีตปรมาจารย์ที่สามารถเข้าถึงข้อมูลสำคัญทุกเรื่องในแดนมนุษย์ทำลายด้วยวิธีการเฉพาะไปแล้วค่ะ และเพราะเขาเป็นหนึ่งในคนที่รู้ความลับของแดนมนุษย์ ทางเราจึงต้องรีบตามตัวเขากลับมาให้เร็วที่สุดเพื่อไม่ให้ความลับถูกพวกปีศาจนำมาใช้ประโยชน์ในการทำลายแดนมนุษย์ได้”
