ระบบจำลองบรรพบุรุษ บทที่ 3 : ธูป 120,000 ดอก! บรรพบุรุษอวยพร ระดับ A!

บทที่ 3 : ธูป 120,000 ดอก!  บรรพบุรุษอวยพร ระดับ A!

[ติ๊ง! แจ้งเตือน! แจ้งเตือน! พบว่าผู้สืบทอดของ “บุตรแห่งโชคชะตา” ซึ่งระดับโชคอยู่ในอันตรายกำลังถูกผู้อื่นปล้นชิงไป!]

[ติ๊ง! สร้างงานด่วนแล้ว]

[เนื้อหาภารกิจ : ป้องกันไม่ให้ศัตรูขโมยโชคของลูกหลาน]

นั่นเอง!

ในเวลานี้ ทันใดนั้นเสียงของระบบก็ดังขึ้นในใจของซูม้อและเนื้อหาที่พร้อมหน้าจอก็ยืนยันการเดาของเขาด้วย

มีคนพยายามปล้นโชคของหลานชายรุ่นที่ 18 ของเขา!

ซูม้อโกรธมาก แต่ตอนนี้เขามีพื้นฐานการฝึกตนไม่เพียงพอ ร่างวิญญาณไม่สามารถแม้แต่จะออกจากแท่นบูชา ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงมองดูโชคของลูกหลานของเขาถูกปล้นได้แค่นั้น?

มีวิธีการไหนบ้าง?

ถูกต้อง! ระบบ!

ซูม้อถามทันที “ระบบ! มีวิธีไหนที่จะช่วยหลานชายรุ่นที่ 18 ของข้าได้บ้าง”

[ติ๊ง! ตามสถานการณ์ปัจจุบัน ระบบแนะนำวิธีการตอบโต้ต่อไปนี้]

[1, บรรพบุรุษอวยพร ระดับ C มันสามารถหยุดการปล้นโชคลาภได้ทันที แต่ระดับโชคของลูกหลานจะลดลงระดับแรก ใช้ธูป 50,000 ดอก]

[2, บรรพบุรุษอวยพรระดับ B มันสามารถหยุดการปล้นโชคลาภทันทีและกู้คืนโชคลาภที่ถูกปล้นชิงไป ใช้ธูป 80,000 ดอก]

[3, บรรพบุรุษอวยพรระดับ A มันสามารถป้องกันการขโมยโชคลาภและกู้คืนโชคลาภที่ถูกปล้นชิงไปได้ทันที พร้อมกับสร้างความเสียหายสะท้อนกลับให้กับผู้ปล้นชิงและมีโอกาสที่แน่นอนที่จะต่อต้านการขโมยโชคลาภของศัตรู ใช้ธูป 120,000 ดอก]

[เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่แลกธูป ปริมาณการใช้ที่แสดงด้านบนจึงเป็นข้อเสนอพิเศษ]

เมื่อเห็นทางเลือกสามทางที่ระบุไว้ในระบบซูม้อรู้สึกโล่งใจ

บรรเทาวิกฤติได้ง่ายๆ แค่ใช้ธูป

ส่วนจะเลือกแบบไหนนั้น...

ซูม้อแทบจะไม่ลังเลและพูดอย่างเด็ดขาด “เลือกอันที่สาม! บรรพบุรุษอวยพรระดับ A!”

ไม่สำคัญว่าเขาต้องใช้ธูปที่มีอยู่ทั้งหมดหรือไม่!

กล้าที่จะปล้นโชคลาภของลูกหลานของข้า เจ้าต้องจ่ายราคา!

[ติ๊ง! ยืนยันคำสั่งซื้อ ใช้ธูป 120,000 ดอก แลกบรรพบุรุษอวยพรระดับ A 1 ครั้ง ใช้ทันทีหรือไม่?]

ซูม้อตอบ “ใช่!”

[ติ๊ง! คำสั่งได้รับการยืนยัน ใช้บรรพบุรุษอวยพรระดับ A ทันที…]

…………

ในลานบ้านของตระกูลซู มีลานเล็กๆ ที่หลานชายคนโตซูหลินซงอาศัยอยู่นั้นเต็มไปด้วยผู้คนในเวลานี้

นอกจากสาวใช้มากมายที่รอดูแลการคลอดแล้ว ยังมีญาติของตระกูลซูรออยู่ข้างนอกที่ลานบ้านอีกหลายคน

ไม่เพียงแต่ซูหลินซง แต่ยังรวมถึงปู่ย่าตายาย และเด็กคนอื่นๆ และแม้แต่ปู่ใหญ่ซูเฉิงซาน ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันก็อยู่ด้วย

ท้ายที่สุด เขาเป็นลูกคนแรกของตระกูลซูรุ่นที่ 18 ทั้งครอบครัวจึงให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับเรื่องนี้

ตระกูลซูประสบปัญหาในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา และทุกคนหวังว่าการกำเนิดของเด็กรุ่นใหม่จะเปลี่ยนเป็นเรื่องดีๆ

“อุ้แว้...อุ้แว้”

เมื่อเสียงร้องของเด็กออกมาจากบ้าน ทุกคนดูมีความสุข!

“นายน้อยเล็ก เกิด...เกิดแล้ว!”

เมื่อได้ยินเสียงรายงานของสาวใช้ซูเฉิงซานที่มีผมสีเทาก็หัวเราะอย่างโล่งอก “ดี ดีมาก! จากนี้ไปเราจะมีผู้ชายอีกคนในตระกูลซู!”

เขามองไปที่หลานชายของเขาซูหลินซง กล่าวว่า “หลินซง เจ้า…”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ดูเหมือนเขาจะรู้สึกบางอย่างในทันใด จู่ๆ เขาก็แหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า!

จากนั้นซูเฉิงเหอ ซูฮุ่ยเหริน ซูฮุ่ยอี้ และคนอื่น ๆ ที่มีพื้นฐานการฝึกตนสูงกว่าก็สังเกตเห็น ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็เงยหน้าขึ้นมอง

ในดวงตาของพวกเขา รังสีของแสงที่โปร่งใสได้เล็ดลอดออกมาจากอากาศและตกลงบนหลังคาด้านหน้า

หลังจากนั้น ซูเฉิงซานกล่าวด้วยความประหลาดใจ “นี่คือ… นิมิตรลงมาจากสวรรค์!”

ซูเฉิงเหอยังกล่าวด้วยความยินดีว่า “นี่เป็นลางดี!”

“เมื่อเขาเกิดก็มีนิมิต เด็กคนนี้จะกลายเป็นอาวุธที่ยิ่งใหญ่ในอนาคต!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ในที่สุดตระกูลซูของข้าก็มีความหวังที่จะลุกผงาด!”

หลายคนอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา ทุกคนที่อยู่ข้างๆ พวกเขามองท้องฟ้าอย่างไม่ชัดเจน แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจ แต่พวกเขาทั้งหมดก็มีความสุขเมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด

แต่ในขณะนั้นเอง ซูเฉิงซานก็กล่าวด้วยความประหลาดใจ “ห๊ะ! ทำไมมันถึงหายไป!”

คนอื่นๆ ก็มองหน้ากันอย่างงงๆ เล็กน้อย

ซูเฉิงเหอขมวดคิ้วและกล่าวว่า “นิมิต… ทำไมจู่ๆ มันก็แตก?”

“มันจบหรือยัง?”

“เร็วมาก?”

“ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ…”

ใบหน้าของซูเฉิงซานเปลี่ยนสี ตวาดด้วยความโกรธว่า “ไม่! เกรงว่าจะมีคนสร้างปัญหาและตัดโอกาสเหลนของข้า!”

คนอื่นๆ ตกใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้

“นี่…ข้าจะทำอะไรได้!”

“ใครกันแน่ที่ใจร้ายขนาดนี้!”

ด้วยความตื่นตระหนก มองเห็นสาวใช้วิ่งออกจากบ้านด้วยความกลัว ตะโกนว่า “ไม่ดี! นายน้อยเล็ก… จู่ๆ เขาก็อาเจียนเป็นเลือดด้วยเหตุผลบางอย่าง!”

“อะไรนะ?!”

ทุกคนยิ่งตกใจมากขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้น ทันใดนั้น ลานบ้านก็กลายเป็นชุลมุนวุ่นวาย

ซูหลินซงตื่นตระหนก “นี่…ท่านปู่! ต้องคิดหาวิธี!”

ใบหน้าของ ซูเฉิงซานเคร่งเครีดราวกับเหล็ก เขากล่าวอย่างเคร่งขรึม “เฉิงเหอ ไปดูกับข้า คนที่เหลือรออยู่ข้างนอก!”

แม้เขาจะบอกว่าเขาต้องการเข้าไปในบ้านพร้อมกับน้องชายคนเล็กเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ของเหลนชายตัวน้อยของเขา แต่หัวใจของซูเฉิงซานนั้นหนักหนาสาหัสมาก เพราะเขารู้ว่าหากเป็นอย่างที่เขาเดา จะต้องมีผู้เชี่ยวชาญบางคนที่ทำร้ายเด็กวิเศษคนนี้ และเขาอาจจะไม่มีพลังที่จะต้านทานได้

คนที่สามารถทำสิ่งนี้ได้ น่าจะเป็นผู้ฝึกตนที่อยู่ในอาณาจักรจุติหรือสูงกว่า ด้วยตัวเขา เขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย!

“อ้า! ดู! นั่นคืออะไร!”

ในขณะนั้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงอุทาน ซูเฉิงซานก็รู้สึกเล็กน้อย และหันไปมองด้วยความประหลาดใจ

เขาเห็นแสงสีทองจางๆ ส่องออกมาจากเรือนที่อยู่ไม่ไกล พุ่งผ่านไปเหนือหัวของเขา กระทบกับความว่างเปล่าบนหลังคาตรงหน้าเขา!

จบบทที่ 3