บทที่ 50: วิธีสร้างรายได้

บทที่ 50: วิธีสร้างรายได้

"นี่..."

หลี่ซวนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ที่จริงแล้วฉันมีพื้นที่พกพาเล็กๆ ที่ฉันสามารถใส่อะไรก็ได้"

การเกิดใหม่ครั้งล่าสุดของเขาเรียกว่าแมวอวกาศ และเขาได้รับพื้นที่พกพาซึ่งเขาสามารถเก็บสิ่งต่าง ๆ ได้ตามต้องการซึ่งสะดวกมาก

อย่างไรก็ตามนี่เป็นความสามารถเสริม และพื้นที่มีขนาดเล็กเกินไปแค่ขนาดลูกบอลลูกหนึ่ง เขาจึงไม่ได้จริงจังกับมัน แต่ซ่งเสี่ยวเหม่ยและฉินหยูที่อยู่ฝั่งตรงข้ามค่อนข้างตกใจเมื่อพวกเธอได้ยินสิ่งนี้

เนื่องจากความสามารถประเภทอวกาศนั้นหายากมาก ด้วยความสามารถประเภทนี้ไม่ว่าจะเป็นทำภารกิจหรือสํารวจดินแดนลับ อสูรอัญเชิญประเภทอวกาศก็เป็นที่นิยมอย่างมาก

แม้แต่บริษัทขนส่งของหลายๆเมืองก็กําลังสรรหาคนที่มีอสูรอัญเชิญประเภทนี้เพื่อขนส่งเสบียงระหว่างเมือง

ภายใต้สถานการณ์ปกติทั้งสองเมืองอยู่ไกลกัน หากต้องการขนส่งเสบียงหรือบางสิ่งบางอย่างก็ต้องระวังเรื่องสัตว์กลายพันธุ์ในถิ่นทุรกันดารเสมอ

ทำให้จําเป็นต้องใช้กําลังคนและทรัพยากรวัสดุเป็นจํานวนมาก และเนื่องจากมีผู้คนจํานวนมากจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะตกเป็นเป้าหมายของสัตว์กลายพันธุ์ ทุกครั้งที่ส่งของหลายคนจะถูกฆ่าและได้รับบาดเจ็บสาหัส

ถ้ามีอสูรอัญเชิญประเภทอวกาศก็จะใช้คนจํานวนน้อยลงเพื่อปกป้องอสูรอัญเชิญแค่ตัวเดียว เพราะคนมีขนาดเล็กจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดึงดูดความสนใจของสัตว์กลายพันธุ์

อาจกล่าวได้ว่าอสูรอัญเชิญประเภทอวกาศเป็นที่นิยมมาก แต่น่าเสียดายที่มีจํานวนน้อยเกินไป บริษัทขนส่งหลายแห่งกําลังจ้างพวกเขาในราคาที่สูง แต่ก็ยังขาดแคลนมาก

ตอนนี้หลี่ซวนมีความสามารถนี้ ทําให้ทั้งซ่งเสี่ยวเหม่ยและฉินหยูประหลาดใจจริงๆ

"พี่หลี่ซวน ความสามารถด้านอวกาศนั้นหายากมาก ถ้าคนอื่นรู้ว่าพี่มีความสามารถนี้ พี่ก็จะกลายเป็นขนมหวานที่มีมดมารุม" ฉินหยูพูด

"ฉินหยูโง่ อย่าให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ไม่งั้นจะมีคนมาตามหาไม่หยุด และเธอกับพี่หลี่ซวนจะไม่สามารถมีชีวิตที่สงบสุขได้อีกในอนาคต"

ซ่งเสี่ยวเหม่ยมองไปไกลกว่า เธอจึงยกมือของเธอขึ้นและเคาะหน้าผากของฉินหยู

"เอ๊ะ? อย่างนั้นหรอ?"ฉินหยูถูหน้าผากของเธอ

"ใช่เสี่ยวเหม่ยพูดถูก แต่มันไม่สําคัญหรอก ถ้าพวกเขากล้ามาก่อกวนฉัน ฉันจะทุบตีพวกเขา" หลี่ซวนพูดอย่างใจเย็น เพราะเขาไม่กลัวความตายมันจะมีอะไรอีกที่เขาต้องกลัว?

นอกจากนี้คนในเมืองนี้ส่วนใหญ่คือระดับเหล็กดํา และระดับบรอนซ์นั้นยิ่งหายากไปอีก ส่วนเขาเป็นอสูรอัญเชิญระดับธรรมดาที่กล้าที่จะต่อสู้แม้แต่กับระดับบรอนซ์

ตอนที่เขายังไม่ค่อยแข็งแกร่งเขายังกล้าที่จะต่อสู้กับราชาหมาป่าดําระดับบรอนซ์ ในดงฝูงหมาป่าจํานวนมาก

แล้วมันเกี่ยวอะไรกันด้วยล่ะ? ไม่ต้องพูดถึงเขาคนปัจจุบันแม้แต่เขาในอดีตก็ไม่กลัวมัน

ด้วยเหตุนี้การแสดงออกของหลี่ซวนจึงเฉยเมย และกินส้มที่ฉินหยูป้อนให้ขณะพูดอย่างสบายๆ

"พี่หลี่ซวนเก่งที่สุด ว่าแต่ เราจะยังไปร้านขายยาอยู่ไหม พี่ฉีถามหาพี่หลายครั้งแล้ว ดูเหมือนว่าเธอรู้ว่าพี่สามารถสร้างยาได้" ฉินหยูพูดขึ้น

"อืม ฉันรู้ พรุ่งนี้ไปด้วยกัน ฉันว่าจะสร้างยาบางอย่างเพื่อแลกกับเงิน และใช้ซื้อของ"

หลี่ซวนมองไปที่สกิลต่างๆ ของเขา เพราะมีสกิลมากมายจึงต้องใช้วัสดุจํานวนมาก และเงินที่ต้องใช้ก็มหาศาลเช่นกัน

ตอนนี้มีอุตสาหกรรมที่ร่ํารวยเช่นการเล่นแร่แปรธาตุ เปิดประตูอยู่ตรงหน้าเขา ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะไม่พลาดโอกาศนี้ และยังสามารถใส่ยาเข้าไปในบ้านประมูลเพื่อขายให้กับคนอื่น ๆ เพื่อแลกกับคะแนนเกียรติยศได้อีกด้วย

เมื่อถึงเวลาที่เขาจะซื้อสิ่งที่ต้องการซื้อ มันเจ๋งมากที่ได้โยนเงินไปที่มัน

แต่ในเวลานี้เขาก็คิดถึงสิงโตบ้า และถาม

"ฉินหยู มีข่าวอะไรบ้างเกี่ยวกับกับสิงโตบ้า? มันได้รับการจัดการแล้วหรือยัง"

"เป้าหมายถูกตัดสินแล้ว เจ้าของสิงโตบ้าคือวังจุนพี่ชายของนักเล่นแร่แปรธาตุวังเฮา แต่วังจุนได้ตกลงไปที่หน้าผาแล้ว

ในเวลานั้นคนที่พี่ฉีจ้างได้ไปไล่ล่าวังจุน จนไปจนมุมที่ขอบหน้าผาและถูกตัดแขนขาด แล้วหวังจุนก็ตกลงไปที่หน้าผา และจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีข่าว

หน้าผานั้นลึกจนมองไม่เห็นก้นด้วยซ้ำ ดังนั้นจึงมีโอกาสน้อยที่เขาจะรอดชีวิต และส่วนสิงโตบ้าของเขาก็ถูกตัดหัวตาย ไปแล้ว"

ฉินหยูอธิบายข้อมูลที่เกี่ยวข้องทั้งหมด

หลี่ซวนพยักหน้า ในอดีตเขาอยู่ภายใต้แรงกดดันมากมายเมื่อเผชิญหน้ากับสิงโตบ้าที่อยู่ระดับเหล็กดําขั้นสูง แต่ตอนนี้เขาไม่ได้กังวลเลย

ด้วยสกิลที่หลากหลายตอนนี้เขามีความมั่นใจมากขึ้นดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเลย  หลังจากกินจนอิ่ม เขาจึงตกอยู่ในการหลับลึกจากผ้าห่มอุ่นๆ

ในตอนเช้าของวันถัดไปดวงอาทิตย์ส่องแสงมาบนโลกนําพลังมาสู่ทุกสิ่ง

หลี่ซวนตื่นแต่เช้า หาวบนไหล่ของฉินหยู ตามเธอออกจากบ้าน และมุ่งหน้าไปที่ร้านขายยา

แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาเดินออกจากบ้านพวกเขาก็ได้ยินเสียงการพูดคุยรอบตัวพวกเขา และหลายคนรวมตัวกันเพื่อพูดอะไรบางอย่าง

หูของหลี่ซวนนั้นดีมาก และเขาได้ยินการพูดคุยของคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย

"นายเคยได้ยินไหมสมาชิกแก๊งหัวโตตายหมดแล้ว"

"แน่นอนฉันได้ยินเพราะว่าบ้านของฉันอยู่ใกล้ ๆ กลิ่นของเลือดนั้นแรงมาก

ต่อมาหลังจากที่ผู้คนจากทีมบังคับใช้กฎหมายเข้ามาหลายคนก็วิ่งออกมาด้วยใบหน้าซีดเซียว ฉันเห็นหลายคนอ้วกแตกหลังจากมองเข้าไปที่หลังประตู มันน่าสังเวชเกินไป "

"มันร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ? ทีมผู้รักษากฎหมายไม่ควรกลัวแค่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เหรอ"

"ทําไมจะไม่ล่ะ ฉันบอกคุณแล้ว คนพวกนั้นถูกฉีกเป็นชิ้นๆ อย่างน่ากลัว..."

...

มีข้อมูลมากมายจากการพูดคุยจากคนรอบตัว

เมื่อฟังข้อมูลนี้หลี่ซวนนึกถึงฉากที่เขาเห็นเมื่อวานนี้ชายหน้าตาเย็นชาที่กําลังไล่ล่าเยฟาน

"เห็นได้ชัดว่าคนนั้นเป็นหุ่นเชิดจริงๆ ดังนั้นต้องระวังตัวในอนาคต"

หลี่ซวนบ่นพึมพํา และใช้มุมมองของพระเจ้าในการสแกนทุกทิศทาง และก็ปิดไปหลังจากยืนยันว่าไม่มีอันตราย

หลังจากนั้นไม่นาน

ทั้งสองคนกับหนึ่งแมวก็มาถึงที่ร้านขายยา และเจอพี่ฉีคนสวยที่สวมชุดกี่เพ้าสีแดง และสวมรองเท้าส้นสูงแดง

"หือ? ฉินหยู ในที่สุดเธอก็เต็มใจที่จะนําแมวของเธอมาที่นี่ เข้ามาเร็ว!" ดวงตาของพี่ฉีสว่างขึ้นเมื่อเห็นหลี่ซวน เธอยิ้มอย่างจริงใจทันที

"ฉินหยู มากับฉัน สิ ฉันมีบางอย่างจะถามเธอ"

พี่ฉีจับมือฉินหยูและลากเธอไปที่ห้องเล่นแร่แปรธาตุโดยไม่ลังเล หลังจากเดินเข้าไปข้างในเธอปิดประตูทันที

"ฉินหยู ช่วยฉันทํายาให้ความชุ่มชื้นหน่อย ลูกค้าเก่าเหล่านั้นได้ติดยาให้ความชุ่มชื้นของคุณ ไม่ต้องกังวลฉันจะขายได้ในราคาที่ดีอย่างแน่นอน"

พี่ฉีพูดด้วยรอยยิ้มและมองไปที่หลี่ซวน หลายครั้งจากมุมตาของเธอเห็นได้ชัดว่าเธอรู้ทุกอย่างแล้ว

"เอ๊ะ? โอเค"

เมื่อฉินหยูได้ยินอย่างนี้ เธอหันไปมองที่หลี่ซวนโดยไม่รู้ตัว และหลังจากยืนยันว่าหลี่ซวนไม่ได้ปฏิเสธเธอก็พยักหน้าเห็นด้วย

"ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มเลย วัสดุทั้งหมดอยู่ที่นี่ มาสร้างได้เลย โอเค ฉันไปก่อนล่ะนะ"

พี่ฉีโบกมือของเธอ และเดินออกจากห้อง

ในห้อง หลี่ซวนมองไปที่พี่ฉีที่กําลังเดินจากไป และกระโดดไปด้านข้างเตา

"มาเริ่มกันเลย"

"โอเค"

**อสูรที่หลี่ซวนเกิดใหม่ในร่างนั้นส่วนใหญ่อยู่ระดับธรรมดา แต่ที่หลี่ซวนมันโหดเพราะ จิตวิญาญาณของหลี่ซวนถึงระดับเหล็กดำ และมีสกิลโหดๆมากมาย เผื่อใครลืมแล้วสงสัย เพราะเส้นทางการOP ของหลี่ซวนต่างจากคนอื่น