Ep.24 - กางเกงของนายมีค่า!

Ep.24 - กางเกงของนายมีค่า!

คนเหล่านี้สามารถมาถึงค่ายได้ จะมากน้อยย่อมพอมีความสามารถอยู่บ้าง

แล้วจ้าวหมิงจะพลาดโอกาสดีๆในการดึงดูดผู้มีความสามารถไปได้อย่างไร?

เขาเดินเข้าไปหาคนอื่นๆทันที เริ่มเปิดประเด็นสนทนา

มนุษย์ถูกส่งเข้าสู่โลกวิญญาแบบสุ่มตำแหน่ง ทำให้ขุมกำลังในโลกมนุษย์ไม่สามารถมีอิทธิพลต่อโลกวิญญาณได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนออกจากป่าแห่งการเริ่มต้น ในค่ายเล็กๆแห่งนี้ยากมากๆที่จะหาคนที่มาจากเมืองเดียวกัน

เหล่าจ้าวตระหนักดีถึงความจำเป็นที่ต้องสร้างกองกำลังและระบบยุทธศาสตร์สองชุดทั้งทางฝั่งโลกมนุษย์และโลกวิญญาณ นี่ก็เพื่อวางรากฐานให้มั่นคงสำหรับอนาคต ดังนั้นเขาจึงต้องการหาคนที่มีพรสวรรค์เป็นจำนวนมาก!

หญิงสาวที่อายุไม่ถึง 30 ปีเดินเข้ามาหาสมาชิกทั้งสามที่เหลือ “สวัสดีหนุ่มหล่อ ชุดของคุณเท่สุดๆไปเลย ขอฉันลองจับหน่อยจะได้ไหม?”

จางเสี่ยวเฉียงพบว่าดวงตาของเขาราวกับถูกแม่เหล็กดูด ไม่อาจเบนมองไปทางอื่นได้ สาวที่เข้ามาทักเขาอาจไม่ได้หน้าตาเป๊ะเวอร์ แต่หุ่นนี่ระดับนางแบบแน่นอน แตงโมสองลูกกระเพื่อมทุกครั้งที่เธอก้าวเดิน ใหญ่แบบนี้ต้องคัพ D ชัวๆ

หญิงสาวสูงกว่าเขาหนึ่งช่วงหัว คาดว่าคงเป็นนางแบบหรืออะไรทํานองนั้น

ที่สำคัญที่สุดก็คือ อุปกรณ์สวมใส่เพียงชิ้นเดียวของเธอดรอปหายไปแล้ว เวลานี้จุดสำคัญสามจุดถูกปิดด้วยใบไม้เท่านั้น --ภาพนี้มันอาหารตายิ่งกว่าชุดบิกินี่ซะอีก อ๊าาาาา!

หญิงสาวหุ่นนางแบบหันมองคนสวมหน้ากาก แต่พอเห็นท่าทางไม่อยากผูกมิตรคล้ายอยู่ไกลกันเป็นพันลี้ก็หุบปากลง

บนหน้ากากของฮังอวี่แทบจะมีคำว่า ‘อย่ามายุ่งกับกู’ สลักติดบนหน้าผากเขา

ขณะที่พอมองมาทางจางเสี่ยวเฉียง เวลานี้เจ้าตัวหน้าแดงหูแดง ใช้สายตากวาดขึ้นๆลงๆมองร่างเธอ จึงตัดสินใจได้ทันที

หญิงสาวเริ่มสนทนากับจางเสี่ยวเฉียง ยิ้มหวานชวนคุยไม่กี่คำ จางเสี่ยวเฉียงก็ไปไม่เป็นแล้ว

เจียงหนานถอนหายใจ ลอบด่าคำหนึ่งด้วยความดูถูก

เธอคอยประกบฮังอวี่ตลอดเวลา ทั้งสองเดินแยกไปยังมุมที่ไม่สะดุดตาแล้วนั่งลง

“ไม่นึกเลยว่าในค่ายจะมีคนเข้ามามากขนาดนี้”

“เธออย่าได้ดูถูกพวกเขาเพราะเห็นว่าไม่มีเสื้อใส่หรืออยู่ในสภาพน่าสมเพชเชียว ในความเป็นจริงแล้ว การที่พวกเขาฟันฝ่าอุปสรรคในป่ามาจนถึงที่นี่ได้ มันต้องใช้โชคและกึ๋นไม่น้อยเลย” ฮังอวี่เหลือบมองไปยังดาวมหาลัย เอ่ยถามต่อว่า “เหล่าจ้าวกับเสี่ยวเฉียงเริ่มหาเพื่อนคนอื่นๆแล้ว เธอไม่สนใจไปหาบ้างหรอ?”

“ไม่ ไม่! ฉันค่อนข้างทึ่ม เกิดไปเจอคนเลวเข้าจะทำยังไง?” เจียงหนานเกาหัวอย่างไร้เสียงสา จากนั้นใช้สองมือโอบขาตะเกียบขาวนวลของเธอ ขยับตัวเข้ามานั่งใกล้ๆฮังอวี่

“ฮี่ ฮี่ ฉันขอรับหน้าที่อยู่คุยกับพี่มหาเทพเอง พี่จะได้ไม่เบื่อไง!”

ด้วยสถานะดาวมหาลัย ทำให้หญิงสาวยิ่งตระหนักดีถึงความอันตรายของมนุษย์

ในโลกวิญญาณไม่มีศีลธรรมหรือข้อจำกัดทางกฏหมาย ที่นี่อะไรก็เกิดขึ้นได้

ดอกไม้งามดั่งหยกเช่นเธอ มีอุปกรณ์มากพอที่ทำให้ใครๆต้องอิจฉา แต่พลังรบค่อนข้างอ่อนแอ ดังนั้นหากอยากปลอดภัย สมควรติดตามฮังอวี่จะเหมาะกว่า

เจียงหนานมีสัญชาตญาณของเธอ แทนที่จะเสี่ยงคบเพื่อนที่อาจมีเจตนาร้าย สู้สงวนตัว รักษาภาพลักษณ์ของกุลสตรี กระชับความสัมพันธ์กับพี่มหาเทพ สร้างความประทับใจแก่เขาจะดีกว่า!

คนเดียวที่เชื่อถือได้ในตอนนี้ มีแค่พี่มหาเทพคนนี้เท่านั้น!

ฮังอวี่ไม่มีแผนที่จะผูกมิตร เขาพยายามทำตัวให้เงียบที่สุดในตอนนี้ ยังไม่ถึงเวลาข้องเกี่ยวกับผู้คนแบบจริงจัง ซึ่งนี่รวมไปถึง จ้าวหมิง เจียงหนาน และจางเสี่ยวเฉียง เช่นกัน

ที่เขาร่วมทีมกับทั้งสามในสองครั้งที่ผ่านมา เพราะนั่นคือเรื่องจำเป็นล้วนๆ ไม่ได้หมายความว่า ฮังอวี่จะปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนเป็นคนของตัวเอง ไม่ได้หมายความว่า ฮังอวี่ต้องพาพวกเขาไปด้วยเสมอ

ข้อได้เปรียบของฮังอวี่คือความทรงจำและประสบการณ์อันมีค่าจากจอมปราชญ์ ดังนั้นก่อนที่วัวตัวอื่นๆจะปรับตัวให้คุ้นชินกับสภาพแวดล้อมใหม่ ก่อนจะเกิดการพัฒนาในระลอกแรก  เขาต้องนำหน้าทุกคนไปให้ไกลที่สุด เพื่อที่จะได้รับผลประโยชน์สูงสุด

ฮังอวี่เลยต้องพยายามไม่ให้มีใครมาถ่วงแข้งถ่วงขาเขา แน่นอน หากเป็นความร่วมมือที่สามารถก่อให้เกิดผลตอบแทนที่ดีได้ ฮังอวี่ก็ไม่รังเกียจที่จะร่วมงานกับพวกเขา

แต่หากอีกฝ่ายกลายเป็นตัวถ่วง หรือลดทอนผลประโยชน์ของเขา ฮังอวี่ก็ไม่ลังเลเลยที่จะไปคนเดียว

เหตุผลก็ง่ายๆแค่นี้

แน่นอน ในเวลาเดียวกัน ฮังอวี่ก็ไม่ลืมที่จะลงทุนกับผู้คน อย่างเหล่าจ้าว คนประเภทนี้สมควรให้ความสนใจ สร้างความสัมพันธ์ที่ดี จะก่อประโยชน์เป็นอย่างยิ่ง

ในตอนนั้นเอง จู่ๆเจียงหนานก็ได้ยินเสียงฝีเท้า เธอตื่นตัวเหมือนแมว ยกหน้าไม้ขึ้นทันที หันไปทางผู้มาเยือน “นั่นนายคิดจะทำอะไร ... หยุดอยู่ตรงนั้น!”

ผู้มาเยือนเป็นชายขนดก กล้ามแน่น สูงกว่า 1.9 เมตร เป็นชายร่างใหญ่หลังเสือเอวหมี เจ้าหมอนี่ดูจากท่าทางแล้วไม่น่าเป็นมิตรสุดๆ ดวงตาเขาเล็กตี่ รอบปากเต็มไปด้วยเครา ใบหน้าป่าเถื่อนเหมือนโจรหลบหนีจากคุก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจียงหนานจะรู้สึกระแวง

“อย่าพึ่งเข้าใจผิด ฉันไม่ได้คิดร้าย แค่อยากจะถามว่าสนใจทำธุรกิจกันหน่อยไหม” ชายร่างเหมือนหมีรีบอธิบาย “ไม่ว่าจะเป็นหินคริสตัล , อุปกรณ์สวมใส่ , หรือผลไม้ ขอแค่เป็นของจากโลกวิญญาณ ฉันรับซื้อทุกอย่าง และพร้อมจ่ายด้วยเงินสกุลหยวน รับประกันว่าราคายุติธรรม”

น่าสนใจดีแฮะ

แค่ช่วงเริ่มต้นในวันที่สอง ก็มีคนเริ่มทำธุรกิจแล้ว

เจียงหนานแค่นเสียง “ไม่ขาย! เพราะแค่พวกเราเองยังมีไม่พอใส่เลย!”

“สาวน้อย! อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันไม่เรื่องมากหรอก สินค้าอะไรก็ได้รับซื้อทุกอย่างเลย” ชายหุ่นหมีเหมือนจะยังไม่ยอมตัดใจ เขากวาดสายตัวสำรวจฮังอวี่และเจียงหนานอย่างรวดเร็ว “ดูสิ พวกคุณทั้งคู่มีอุปกรณ์ดีๆกันครบแล้ว เพราะงั้นขายกางเกงให้ฉันได้ไหม ยินดีมอบให้เลยตัวละ 50,000 หยวน อ้อ ชุดกระโปรงชั้นในของผู้หญิงก็รับซื้อเหมือนกัน จะเพิ่มราคาให้ด้วย”

เจียงหนานตะลึง “หา?? ไอ้พวกหินคริสตัล ชุดอุปกรณ์ หรือผลไม้นี่พอเข้าใจได้นะ แต่นายจะเอากางเกงกับชุดกระโปรงไปทำไม?”

ฮังอวี่เข้าใจแล้วว่าสาวดาวมหาลัยคนนี้ทึ่มจริงๆด้วย นี่เธอเข้ามหาลัยหยานจิงได้จริงๆงั้นหรอ?

ฮังอวี่กระแอมเบาๆ “เธอลองดูคนอื่นๆในค่ายสิ ตอนนี้มีไม่ถึงสองในสิบคนเท่านั้นที่มีเสื้อใส่ แล้วต่อจากนี้ไป ในอนาคตจะมีคนเข้ามาที่นี่เพิ่มขึ้นอีก กางเกงจะกลายเป็นสินค้าหายาก จะสามารถนำไปขายต่อในราคาสูงได้”

ว่าไงนะ?

จะเก็งกำไรกางเกง?

นี่ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม?

เจียงหนานตะลึง การเก็งกำไรในหุ้น , ทองคำ หรืออสังหามันไม่แปลกอะไร ทว่าตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่มนุษย์มาถึงจุดที่ต้องเก็งกำไรกางเกง!

แม้เรื่องนี้จะทำลายความรู้เดิมและเปิดมุมมองใหม่ แต่ต้องขอบอกว่ากางเกงจะกลายเป็นสินค้าที่ต้องการจริงๆ และตอนนี้มันยังอยู่ในสินทรัพย์ประเภทไร้ความเสี่ยง หรือนำไปขายต่อได้กำไรแน่ๆ อีกด้วย

คุณลองนึกดูสิ เกือบทั้งหมดที่อยู่ในค่าย ส่วนใหญ่แล้วตายมามากกว่าหนึ่งครั้ง และตราบใดที่คุณตายแค่ครั้งเดียว กางเกงตัวเดียวที่สวมใส่ปลิวหายไปอย่างแน่นอน

ถึงแม้ตอนนี้คุณจะยังรักษากางเกงไว้กับตัวได้ แต่อนาคตก็ไม่สามารถรับประกันว่าจะเก็บไว้ได้อยู่ดี

จากสถานการณ์ปัจจุบันของค่าย คนที่สวมกางเกงมีอยู่น้อยนิด ส่วนที่เหลือได้แต่ใช้ใบไม้กับเถาวัลย์ปกปิดความอับอาย ซึ่งไม่ว่าจะเดินเข้าป่าหรือต่อสู้ก็ไม่สะดวก

แม้ค่ายก็อบลินจะมีอาวุธเช่นกระบอง หน้าไม้ และดาบสั้นให้ซื้อ แต่มันไม่มีเสื้อผ้าขาย!

ถ้าบังเอิญตายข้างนอก คงไม่มีทางหาซื้อกางเกงจากในร้านของค่ายได้

โดยรวมแล้ว คนส่วนใหญ่อยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดโดยไม่สวมใส่เสื้อผ้าเป็นเวลานาน นับวันกางเกงจะยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ ขณะที่ความต้องการยิ่งเพิ่มขึ้น

นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า สินค้าชนิดนี้จะสามารถเก็งกำไรได้!

แล้วอีกอย่าง การรุกรานของโลกวิญญาณทำให้เกิดผลกระทบครั้งใหญ่ต่อระบบการเงินในโลกมนุษย์ ค่าเงินผันผวนเป็นอย่างมาก อัตราเงินเฟ้ออาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา จำเป็นต้องหาสินทรัพย์ที่ปลอดภัยเพื่อป้องกันการด้อยค่าของเงินตรา

แล้วสินทรัพย์ใดเล่าที่เหมาะสมที่สุดในเวลานี้?

ทอง?

อาหาร?

น้ำมัน?

ไม่ใช่แน่นอน! สินทรัพย์ที่มีแนวโน้มมูลค่าสูงสุดคือไอเท็มจากโลกวิญญาณ!

แต่ตอนนี้ไอเท็มในโลกวิญญาณขาดแคลนมาก และกางเกงเป็นไอเท็มของโลกวิญญาณที่หาได้ง่ายที่สุด จึงคุ้มค่าที่จะซื้อมาเก็บไว้เป็นอย่างยิ่ง!

อย่ามองแค่ว่าชายหุ่นหมีคนนี้โดดเด่นแค่หน้าตาป่าเถื่อน เพราะก่อนหน้านี้ เขาอาศัยแค่ปากตน สามารถโน้มน้าวให้ผู้ชาย 5 คนและผู้หญิงอีก 2 คนยอมละทิ้งศักดิ์ศรี ถอดกางเกงและกระโปรงขายให้ตัวเองมาแล้ว

ซึ่งราคาที่ซื้อนั้นเรียกได้เลยว่าสูงเสียดฟ้า เขากำลังกว้านซื้อมันเป็นจำนวนมากเพื่อกักตุนกางเกงไว้ เก็บมันให้อยู่ในรูปแบบสินทรัพย์ป้องกันความเสี่ยงต่ออัตราเงินเฟ้อในโลกมนุษย์ นอกจากนี้ยังนำมาใช้เก็งกำไรในอนาคตได้อีกด้วย

สามารถหาเงินมหาศาลได้ในระยะเวลาสั้นๆ ต่อไปการร่ำรวยชั่วข้ามคืนก็จะไม่มีความฝันอีกต่อไป

ฮังอวี่เอ่ยถาม “ไม่ทราบพี่ชายชื่ออะไร?”

“ฮี่ ฮี่ ฮี่ ฉันแซ่เซี่ยง ชื่อเซี่ยงว่านจุน”

เจ้าคนเจ้าเล่ห์คนนี้ แม้ดูจากหุ่นเหมือนหมีจำศีล แต่ในความเป็นจริงแล้วเขามันเป็นเสือซ่อนเล็บต่างหาก!

“ทั้งสองคนมีของใส่เยอะแล้ว ฉันยินดีซื้อกางเกงจริงๆ ราคาสามารถต่อรองกันได้” เขายิ้ม

“หรือถ้ามีของอะไรดีๆก็เอามาขายให้ฉันได้เหมือนกัน เหล่าเซี่ยงคนนี้มีเพื่อนๆร่ำรวยอยู่มากมาย บางอย่างถึงฉันจะไม่ซื้อ แต่สามารถเป็นนายหน้าให้ได้”

ฮังอวี่ตัดสินใจจำชายคนนี้ไว้ เพราะแค่ดูจากความคิดของเหล่าเซี่ยง นับว่าเพียงพอแล้วที่จะร่วมธุรกิจกันในอนาคต!

ว่าแต่แล้วทำไมเหล่าเซี่ยงถึงไม่เดินไปหาจ้าวหมิง แต่มาหาฮังอวี่กับเจียงหนานน้อยแทนน่ะหรือ?

นั่นเพราะในสายตาของเหล่าเซี่ยง แค่มองปราดเดียวก็รู้ว่าจ้าวหมิงคือคนใหญ่คนโต และคนใหญ่คนโต แทบไม่มีทางมาสนใจผู้ประกอบกิจการเล็กๆเช่นเขา

คนๆนี้สามารถเห็นสิ่งที่คนธรรมดาไม่เห็น ฮังอวี่จึงรู้สึกสนใจเล็กน้อย

ฮังอวี่ขายกางเกงสองตัวในราคา 150,000 หยวน หนึ่งชิ้นคือของเขาเอง อีกหนึ่งได้มากจากชายอ้วนที่ถูกก็อบลินฆ่าตอนแรก

ทั้งสองแลกเปลี่ยนกันผ่านผู้ช่วยโลกวิญญาณ

ผู้ช่วยโลกวิญญาณสามารถใช้ฟังก์ชัน APP ในโลกมนุษย์ได้ แม้แต่การโอนเงินก็สามารถทำได้เช่นกัน มันสะดวกมาก

เจียงหนานยืนกรานว่าจะไม่ขายชุดกระโปรงของเธอ ถ้าขายมันตอนนี้ แล้วเกิดพลาดถูกฆ่าขึ้นมา เสื้อดรอปหาย นั่นไม่เท่ากับว่าเธอไม่มีเสื้อใส่หรอ?

หรือจะต้องเอาใบไม้สามใบมาบังจุดสงวน ยั่วยวนเจ้าเสี่ยวเฉียง?

แม้เจียงหนานจะมั่นใจในรูปร่างของเธอ แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ก็อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี

ดังนั้นเธอต้องเตรียมการรับมือล่วงหน้า!

เหล่าเซี่ยงค่อนข้างพอใจกับผลการซื้อขาย กางเกงสองตัวนี้ราคาขึ้นแน่นอน รับรองว่าฟันกำไรชัวๆ!

“เพิ่มเพื่อนกันหน่อยไหม ไว้ต่อไปมีของอะไรดีๆอย่าลืมติดต่อเหล่าเซี่ยงคนนี้ด้วยล่ะ” เซี่ยงว่านจุนหัวเราะเบิกบานใจ  ลูบหน้าอกที่เต็มไปด้วยขนดก

“ฉันอยากทำธุรกิจไปนานๆ ดังนั้นไว้ใจได้ ว่าฉันจะไม่หลอกลวงแน่นอน”

ฮังอวี่ตกลงเพิ่มเพื่อนกับอีกฝ่าย เขาเริ่มรู้สึกสนใจชายคนนี้เพิ่มขึ้นนิดหน่อย

เจียงหนานเห็นมหาเทพเพิ่มเพื่อน เธอเลยเพิ่มด้วย

หมดเวลาแล้ว

ฮังอวี่ไม่คิดรั้งอยู่ต่อ

เขาบอกลาเจียงหนานกับจ้าวหมิง คลิ๊กตัวเลือกกลับสู่โลกมนุษย์