บทที่ 98 ประธานจอมเผด็จการที่มีอำนาจเหนือกว่าผู้ใด
ซูเชิ่งจิ่งก็หันมาพูดกับหานซือเหย่ว่า “เธอก็ไปนั่งกับพ่อของเธอสิ”
หานซือเหย่ “......”
หานซือเหย่รู้สึกไม่พอใจอยู่บ้างเล็กน้อย แต่เขาก็ทำได้เพียงมองหาที่นั่งและนั่งลงเท่านั้น
หานเซียวเมื่อเห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ของหานซือเหย่ หลังจากที่นั่งลงข้างๆลูกชายของตัวเองแล้ว เขาก็ถามด้วยความประหลาดใจว่า “สุภาพบุรุษตัวน้อย เป็นอะไรไป ใครทําอะไรให้แกไม่พอใจอีกล่ะ?”
“ฮึ!” หานซือเหย่เบ้ปาก จากนั้น เขาก็มองไปที่ซูเชิ่งจิ่งและซูจิ่วที่นั่งอยู่ที่เบาะหลัง
หานเซียวดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว เขาจึงพูดแซวลูกชายจอมดื้อว่า “ทําไม แกชอบน้องสาวมากเลยงั้นเหรอ?”
“ไม่ได้ชอบ…แต่ผมชอบแกล้งเธอ❗️” หานซือเหย่โต้กลับอย่างเขินอาย
สีหน้าของหานเซียวเปลี่ยนเป็นจริงจัง “ถ้าแกกล้าแกล้งเสี่ยวจิ่ว? ฉันจะตีก้นแกคอยดูสิ❗️”
รู้สึกถึงภัยคุกคามจากพ่อแท้ๆของตัวเอง หานซือเหย่จึงไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง รถก็เดินทางมาถึงหมู่บ้าน
เด็กพวกนี้อาศัยอยู่แต่ในเมืองใหญ่ตั้งแต่เกิด มีชีวิตที่สุขสบาย และนี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่พวกเขามาที่ชนบท และพอลงจากรถพวกเขาก็มองซ้ายมองขวา ซึ่งทุกอย่างรอบๆ ตัวดูแปลกใหม่ไปเสียหมด
บรรดาพ่อๆ ต่างก็ยกกระเป๋าออกจากรถ จากนั้น พวกเขาก็จูงมือลูกของตัวเองเดินไปหาหยางฟางผิงและทีมงานที่รออยู่ที่ลานกว้างตรงหน้า
หยางฟางผิงยิ้มทักทายพ่อและเด็กๆ “อรุณสวัสดิ์นะทุกคน เมื่อคืนนอนหลับสบายกันไหม?”
“สบายสุดๆ❗️” หลีนั่วเอ่อร์เจ้าชายร็อคตัวน้อยผู้ที่มีชีวิตชีวาที่สุด เป็นคนแรกที่พูดออกมา
“ธรรมดา❗️” หานซือเหย่พูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึกใดๆ
หานเซียวเลิกคิ้วขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของลูกชายตัวเอง เจ้าเด็กเหลือนี่แค่ไม่ได้นั่งกับเสี่ยวจิ่ว ถึงกับไม่มีความสุขเลยงั้นเหรอ?
หยางฟางผิงรู้สึกขบขัน “เอาล่ะ เมื่อทุกคนมาถึงแล้ว ฉันจะเล่ารายละเอียดคร่าวๆเกี่ยวกับแผนการถ่ายทำของรายการนี้ให้ฟัง พ่อและลูกจะใช้เวลาสามวันสามคืนในหมู่บ้านบนภูเขาแห่งนี้ ซึ่งฉันได้เรียนรู้มาว่าพ่อมักจะยุ่งอยู่กับงาน และไม่มีเวลาที่จะอยู่กับลูกของตัวเอง ฉันก็เลยใช้โอกาสนี้เพื่อให้พวกคุณได้ใช้เวลาอยู่กับลูกๆให้มากขึ้น”
“สิ่งแรกที่เราต้องทำคือเลือกบ้าน ฉันจะมีการ์ดอยู่ห้าใบที่เด็กๆจะต้องเป็นคนเลือก ซึ่งการ์ดแต่ละใบจะแสดงถึงบ้านที่พวกคุณต้องไปอยู่ และแน่นอนว่าจะต้องมีบ้านทั้งดีและไม่ดี และการจับครั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับโชคของพวกคุณเอง❗️ เอาล่ะ แล้วเด็กคนไหนที่จะมาจับการ์ดเป็นคนแรกเอ่ย?”
เกือบทุกคนมองไปที่ซูจิ่วอย่างไม่ได้นัดหมาย
ซูจิ่วเป็นเด็กผู้หญิงและเธอก็เป็นน้องคนสุดท้องในกลุ่มเด็กๆ ซึ่งเด็กผู้ชายต่างก็คิดว่าพวกเขาควรจะให้เธอเป็นคนเลือกก่อน ส่วนเฉินซีซีก็รู้สึกว่าตัวเองต้องเสียสละให้กับน้องสาวที่น่ารักของเธอ
หานซือเหย่พูดออกมาทันที “ให้เสี่ยวจิ่วเลือกก่อน”
เขาพูดประโยคนี้ออกมาทันที โดยที่ไม่ได้ขอความคิดเห็นจากใครสักคน
และนี่คือหานซือเหย่ ประธานจอมเผด็จการที่มีอำนาจเหนือกว่าผู้ใด
“เอาล่ะเสี่ยวจิ่ว หนูมาเลือกไปก่อนเลย” หยางฟางผิงกวักมือเรียกซูจิ่ว
ซูจิ่วเงยหน้ามองซูเชิ่งจิ่ง และเมื่อได้รับสายตาให้กําลังใจจากผู้เป็นป๊ะป๋า เธอก็เดินไปหาหยางฟางผิง
เมื่อมองไปที่ใบหน้าเล็กๆที่น่ารักของเธอ หัวใจของพ่อหยางฟางผิงก็ล้นทะลักออกมา เขาจึงก้มตัวลงแล้วยื่นการ์ดห้าใบให้กับซูจิ่ว “เสี่ยวจิ่ว หนูอยากได้ใบไหน?”
มีผลไม้ห้าชนิดที่เป็นรูปอยู่บนการ์ดแต่ละใบ
ซูจิ่วสังเกตว่ามีผลไม้ห้าชนิดคือ แตงโม สับปะรด มะม่วง แอปเปิ้ล และสตรอเบอร์รี่ และมันเรียงลำดับจากใหญ่ไปเล็ก นั่นก็หมายความว่ามันคือขนาดและคุณภาพของบ้านอย่างนั้นเหรอ?
เมื่อเธอคิดเกี่ยวกับมัน ซูจิ่วก็พูดขึ้นว่า “หนูชอบสตรอเบอร์รี่”
นี่อาจจะเป็นบ้านที่แย่ที่สุด แต่เธอต้องเลือกมัน
จากประสบการณ์ที่เธอเคยดูรายการพ่อแม่ลูกก่อนหน้านี้ ผู้โชคร้ายที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังที่แย่ที่สุดมักจะได้รับความสนใจมากกว่าคนอื่น
เพราะมันคือสิ่งที่เธอต้องการ❗️
PS: ตั้งแต่บทที่ 101 เป็นต้นไป เราจะลงเป็นตอนคู่นะครับแล้วนะครับ 101+102, 103+104, 105+106 แบบนี้นะครับ เหมือน เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ