ตอนที่ 263+264 เพิ่มพลังทางกาย

หลังจากเสร็จสิ้นจากการประชุมผู้ถือหุ้น เจียงเหยาได้ส่งผู้จัดการซุนไปพบคุณเฟิงในนามของเธอ ทว่าคุณเฟิงได้เดินทางไปทำธุรกิจและอาจต้องใช้เวลาสักระยะกว่าที่เขาจะเดินทางกลับมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญหรือเขาจงใจจะหลีกเลี่ยงการพบปะกับเธอ เธอก็จนใจไม่รู้จะทำอย่างไรเช่นกัน

เจียงเหยารู้สึกรำคาอย่างยิ่ง กระทั่งไม่มีแม้แต่คำใดจะพูดออกไป

อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทำได้ คนที่สนใจจะพบก็ไม่อยู่ให้พบ นอกจากนี้ข่าวลือก็กำลังจะต้องยุติลง เพื่อประโยชน์ของโรงพยาบาล เธอต้องหยุดแพร่สะพัดข่าวลือไม่ดีนั่นเสีย

เจียงเหยาได้ขอให้ผู้อำนวยการเป็นตัวแทนในนามของโรงพยาบาล เพื่อตอบรับการสัมภาษณ์จากหนังสือพิมพ์หนานเจียงเดลี่ การสัมภาษณ์เพื่อยุติข่ายเรื่องของการเปลี่ยนแปลงโรงพยาบาลเป็นโรงแรม สุดท้ายข่าวดังกล่าวก็ถูกตีพิมพ์

หลังจากการตีพิมพ์ บรรยากาศที่มหาวิทยาลัยก็เปลี่ยนแปลงไป ก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดในรั้วมหาวิทยาลัย ก็จะได้ยินนักศึกษานินทาและด่าทอเจ้าของโรงพยาบาลคนใหม่ ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ ได้เปลี่ยนไปและการวิพากษ์วิจารณ์ก็หันไปหาบุคคลที่เผยแพร่ข่าวลือดังกล่าว

เมื่อไม่กี่วันก่อน เจียงเหยาถูกดูหมิ่นและต่อว่าว่าเป็นผู้หญิงที่ข่มขู่และหาแต่เรื่องเชิงลบ ทว่าตอนนี้กลับมาแต่เพียงคำพูดสรรเสริญเท่านั้นที่ลอยมาเข้าหู

ตัวเอกของเรื่องทั้หงมด เจียงเหยารู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังดูละครหลังข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์โดยรอบของโรงพยาบาล

เรื่องโรงพยาบาลเฉิงอ้ายทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในเมืองหนานเจียง ทว่าหลังจากนั้นไม่นาน ก็เริ่มคลี่คลายและผู้คนก็ไม่พูดเรื่องนี้อีกต่อไป เจียงเหยาไม่สามารถเจอกับคุณเฟิงได้เลย เธอรู้อย่างแน่ชัดว่าเมื่อสถานการณ์กลับมาเป็นปกติแล้ว บรรดาผู้ถือหุ้นที่รีบขายหุ้นออกไปอาจจะรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของพวกเขา โดยบางคนคงรู้ว่าเรื่องทั้งหมดน่าจะเกิดจากการจัดฉากของเจียงเหยา คุณเฟิงคงจะพอเดาเรื่องทั้งหมดเหล่านี้ได้ เขาถึงปฏิเสธที่จะขายหุ้นคืนให้กับเจียงเหยา

ตอนนี้เจียงเหยาได้ละทิ้งความคิดที่จะซื้อหุ้นจากคุณเฟิงแล้ว เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ในการศึกษาในระบบการแพทย์ เพื่อเตรียมตัวสำหรับการผ่าตัดของอู๋จง

โบนัสที่ใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานี้คือการเพิ่มค่าความชื่นชอบในตัวเจียงเหยา

จนถึงขณะนี้ ยังไม่มีใครรู้ว่าเธอคือเจ้าของคนใหม่ของโรงพยาบาลเฉิงอ้าย แต่หลังจากความโกลาหลรอบนี้ผ่านไป ผู้คนก็เริ่มมีความคิดเห็นที่ดียิ่งขึ้นต่อเจ้าของคนใหม่ ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ค่าความชื่นชอบในตัวของเจียงเหยาเพิ่มมากขึ้นไปด้วย

เธอเปลี่ยนค่าความชื่นชอบทั้งหมดที่ได้รับ เพื่อเพิ่มค่าความแข็งแกร่งทางกายภาพ ทำให้ศักยภาพของพลังที่ซ่อนอยู่ภายในของเธอได้รับการกระตุ้น

เมื่อเห็นศักยภาพทางกายของเธอเพิ่มขึ้น ผู้ดูแลระบบก็มีความสุข

“ยินดีด้วย เจ้านาย! คุณประสบความสำเร็จในการเพิ่มความแข็งแกร่งแล้ว ตอนนี้ระบบกำลังถ่ายโอนพื้นฐานของศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดให้กับคุณ”

เจียงเหยาเตรียมพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของเธอแล้ว กระทั่งสิ้นสุดการถ่ายโอน เธอรู้สึกว่าร่างกายไม่ได้แตกต่างไปจากเดิม ทว่าจิตใจของเธเต็มไปด้วยศิลปะการต่อสู้มากมาย การใช่ความรู้ใหม่เข้าไปไม่ได้ทำให้รู้สึกอึดอัด แต่เธอรู้สึกว่าเธอได้เรียนรู้การเคลื่อนไหวเหล่านี้มาทั้งชีวิต

ตอนนี้เธอสัมฟัสได้ถึงพลังงานที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกาย มันได้ขจัดสัญญาณของความอ่อนล้า เล็ก ๆ น้อย ๆ นับตั้งแต่เพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพของเธ เริ่มไม่รู้สึกถึงความอ่อนเพลียอีกเลย

__

ระหว่างนี้เจียงเหยามีตารางเรียนที่แน่น ทำให้เธอยุ่งอยู่ตลอด ทว่าเธอไม่รู้สึกเหนื่อยล้าเลย

เวลาผ่านไปและในไม่ช้าวันชาติก็มาถึง ทุกคนกลับมาที่หอพักในตอนเย็น เพื่อพูดคุยว่าต้องการใช้วันหยุดไปกับอะไรกันบ้าง

ทั้งเฉินซีหยางและเจียงเหยามาจากจังหวัดเดียวกัน เมื่อรู้ว่าเจียงเหยาวางแผนจะใช้เวลาวันหยุดวันชาติกับสามีของเธอ เฉินซีหยางแอบรู้สึกเศร้านิดหน่อยที่ต้องนั่งรถไฟกลับบ้านเพียงลำพัง

“ครั้งนี้ไม่ได้กลับบ้าน แล้วช่วงวันหยุดฤดูหนาวล่ะ สามีของเอจะได้หยุดด้วยไหม จะกลับไปฉลองที่บ้านหรือเปล่า?”

“ใช่ วันหยุดฤดูหนาวฉันจะกลับบ้าน” แผนวันหยุดในช่วงฤดูหนาวได้รับการปรับใหม่ เธอรู้ว่าลู่ชิงสีไม่ได้หยุดในวันปีใหม่ เธอจึงวางแผนที่จะเดินทางไปหาเขาที่กองทัพแทน

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเฉินซีหยางก็ยิ้มออกมา “เรานั่งรถไฟกลับบ้านด้วยกันในช่วงวันหยุดฤดูหนาวเน๊าะ!”

“รอใกล้ ๆ ค่อยคิดกันอีกทีเน๊าะ” เจียงเหยาไม่ได้ให้คำตอบที่แน่นอนกับเธอ เธอยุ่งหลาย ๆ อย่าง แผนอาจมีการเปลี่ยนแปลงในอนาคตได้เสมอ เธอจึงไม่กล้ารีบรับปากในตอนนี้

โทรศัพท์เธอดังขึ้นในตอนนี้ เธอขอตรวจออกไปรับสายที่ระเบียง

เธอรับสายโดยไม่ได้มองด้วยซ้ำว่าใครโทรมา และไม่คาดคิดว่าจะได้ยินเสียงลู่ชิงสี

“ที่รัก ผมเอง” สิ่งแรกที่ลู่ชิงสีทำหลังจากกลับเข้ามาในกองทัพคือการเปิดโทรศัพท์มือถือของเขา แบตหมดเสียแล้ว จึงรีบทำการชาร์จ และเปิดอ่านข้อความจากเจียงเหยาในทันที เขาตื่นตระหนกเมื่ออ่านข้อความจากเธอ

เจียงเหยาโทรหาเขา หลายสาย เมื่อโทรศัพท์ของเขาแบตหมด เธอจึงส่งข้อความว่าเธอต้องการเงินอย่างเร่งด่วน

ลู่ชิงสีเป็นกังวลว่าเจียงเหยาจะเข้าใจผิดคิดว่าเขาปิดโทรศัพท์ เพราะเธอโทรมาขอเงิน

เมื่อรับสายแล้ว สิ่งแรกที่ลู่ชิงสีทำคืออธิบายสาเหตุที่เขาไม่ได้รับโทรศัพท์ และรีบโทรกลับหาเธอในทันที

“ไม่กี่วันก่อน ผมมีภารกิจด่วน และไม่ได้บอกให้คุณรู้ก่อนหรือส่งข้อความบอกคุณ”

ลู่ชิงสีหยุดสักครู่แล้วถามอย่างระมัดระวัง “คุณโกรธหรือเปล่า?”

เมื่อได้ยินเสียงเขา เธอจะโกรธได้อย่างไรกัน? นอกจากนี้ เมื่อเธอรู้ว่าเขาทำงานด่วน เธอเป็นกังวลเรื่องความปลอดภัยของเขา ไม่มีเวลาแม้แต่จะคิดถึงเรื่องเงินเสียด้วยซ้ำ

“ฉันติดต่อคุณไม่ได้ เลยโทรหาโจวเหวยฉีแล้วค่ะ เขาบอกฉันแล้วล่ะว่าคุณออกไปทำภารกิจ” เจียงเหยาถอนหายใจ “ฉันไม่ใช่คนไร้เหตุผลเสียหน่อย ทำงานเป็นยังไงบ้างคะ บาดเจ็บตรงไหนไหม?”

ลู่ชิงสีวิเคราะห์จากน้ำเสียงของภรรยาตนอย่างระมัดระวัง เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่สรุปได้ว่าเธอไม่ได้โกรธเขาเลย เขายิ้มจาง ๆ โดยรู้ว่าเจียงเหยากังวลเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของเขา