Cornered by the CEO ตอนที่ 6 : อุบายเพื่อให้เธอกลับบ้าน
พี่เลี้ยงคนนี้ค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่น ตีนกาที่หางตาของเธอเข้มขึ้นเมื่อเธอเห็นหยุ่นเฉียนเหมิง เธอได้เห็นคุณหนูโตขึ้นเป็นสาวสวยเก่งและฉลาด แต่เธอก็รู้สึกว่าเด็กสาวคนนี้ช่างน่าสงสารเหลือเกิน
สำหรับหยุ่นเฉียนเหมิงเธอรู้จักผู้หญิงคนนี้ในฐานะพี่เลี้ยงหยาง ไม่มีใครเรียกชื่อจริงของเธอและเฉียนเหมิงไม่ใช่คนที่จะสอดรู้สอดเห็น
ดังนั้นเธอจึงไม่เคยตรวจสอบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับชื่อจริงของพี่เลี้ยงหยาง
“วันนี้ได้โปรดรับประทานอาหารให้หมดเถอะนะคะคุณหนู”หญิงชราพูดขณะที่เธอพาเฉียนเหมิงไปที่ห้องนั่งเล่น เฉียนเหมิงมองไปที่พี่เลี้ยงหยางด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
แววตาของเธอเต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอไม่ได้ดูพยายามเสมอหรอกเหรอ? ดูเหมือนว่าไม่ว่าเฉียนเหมิงจะหิวแค่ไหน ความหิวของเธอก็หายไปเมื่อเธอกลับมากินอาหารที่นี่
เฉียนเหมิงไม่ตอบ ในห้องนั่งเล่นสว่างไสวและตกแต่งอย่างโอ่อ่า มันมีกลิ่นของคนที่ชอบอวดเงินของพวกเขาด้วยการตกแต่งห้องด้วยของราคาแพงๆ
มีคนเดินเข้ามาในห้องและนั่งลงบนโซฟา3คน เฉียนเหมิงทักทายพ่อของเธอด้วยความเคารพ เขาก็ฮัมเพลงเพื่อรับทราบเมื่อเธอเงยหน้าขึ้น
เธอเห็นดวงตาของเขากำลังมองดูเธออยู่ มีคำใบ้ที่เตือนเธอว่าคืนนี้จะเป็นการปะทะคารมที่ยาวนาน
เฉียนเหมิงแสร้งทำเป็นไม่เห็นผู้หญิงในวัย40ปลายๆที่นั่งอยู่ข้างๆพ่อของเธอ ในทางกลับกันเฉียนเหมิงมองไปที่น้องชายต่างแม่ที่เธอรักและเอ็นดู...น่าแปลกใจ
“พี่ใหญ่ๆๆ”เขาร้องเรียกและกระโดดเข้ามากอดเธอ แม้ว่าเธอจะไม่รู้สึกว่าการกลับมาที่บ้านนั้นอบอุ่น แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้างเมื่อได้เจอน้องชายสุดที่รัก
ริมฝีปากของเธอยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอตบหลังเขาเบาๆ“เงินค่าขนมของฉันล่ะพี่ใหญ่!?”เขาถาม ต่อหน้าพี่สาวเขาจะทำตัวเอาแต่ใจมากกว่าอยู่กับคนอื่น และถ้าเป็นคนอื่นเฉียนเหมิงคงจะโยนเขาออกไปนอกหน้าต่าง
แต่นี่คือน้องชายต่างแม่ของเธอที่เธอรักมาก
เธอนำโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าและกดโอนเงินจำนวนหนึ่งให้ แม้ว่าเขาจะรวยแต่เขาก็ไม่ควรได้รับเงินเบี้ยเลี้ยงที่มากเกินไป เขาจะต้องเรียนรู้ที่จะทำงานเพื่อหาเงินของตัวเอง
เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นในกระเป๋าเสื้อ และเมื่อเขาเปิดข้อความดูดวงตาของเขาเบิกกว้าง เขาชื่นชมยินดีเมื่อเห็นจำนวนเงินฝากที่โอนเข้ามาเขากอดเธออีกครั้ง“ขอบคุณครับพี่ใหญ่!”เขาล้มตัวลงนอนบนโซฟาข้างๆแม่ของเขาและแสดงจำนวนเงินให้แม่ของเขาดู
แม่เลี้ยงของเธอดูจะไม่มีความสุขเท่าไหร่นักที่ลูกชายรักใคร่กันดีกับลูกเลี้ยง เธอยิ้มเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“เฉียนเหมิงดีต่อชิงหยวนมากเลย แถมยังให้เงินเขาเล็กน้อยๆอีกด้วย”เจี่ยงซินกล่าว น้ำเสียงของเธออ่อนหวานแต่เน้นที่คำว่า“เล็กน้อย!”
หยุ่นชิงหยวนตกใจมองพี่สาวอย่างขอโทษ และหวังว่าเธอจะไม่โกรธเคืองเมื่อได้ยินดังนั้น
“พี่ใหญ่ให้เงินฉันเพราะเธอรักฉัน ถ้าเธอให้เงินฉันมากเกินไปฉันอาจจะไม่รู้จักค่าของเงิน!”เขาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มบริสุทธิ์บนใบหน้าของเขาทำให้เฉียนเหมิงถอนหายใจ
“เจ้าเด็กบ้า เงินนั่นคือสิ่งที่แม่ของเธอต้องการ!”เฉียนเหมิงไม่สามารถส่ายหัวได้แต่ในใจเธอก็รู้สึกเช่นนั้น
“นั่งลงก่อน”พ่อของเธอสั่ง เธอนั่งลงอย่างสุภาพเรียบร้อยที่สุดและรอให้พ่อของเธอพูดเรื่องที่ให้เธอมาในวันนี้
เขาก็ไม่ชอบที่จะพูดคุยกับเธอเท่าไหร่นักหากไม่มีเรื่องจำเป็นอย่างที่สุด
“เธอรู้เรื่องร่างกฎหมายล่าสุดเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยและการจ้างงานที่เราพยายามจะทำให้ผ่านใช่ไหม”หยุ่นซุยป๋อเริ่มพูดเฉียนเหมิงพยักหน้า
เมื่อพูดคุยกันไปสักพักไม่รู้ว่าการสนทนามุ่งไปที่ใด หลังสิ้นคำพูดของผู้เป็นพ่อ“พรุ่งนี้เช้ามีสัมภาษณ์ทางทีวีที่เธอจะต้องเข้าร่วม”
“ขอโทษนะคะ เมื่อกี้พ่อพูดว่าอะไรนะ?!”เธอถามอย่างงงงัน เธอควรจะออกโทรทัศน์แต่เธอไม่รู้ ว่ามันเกี่ยวกับเรื่องอะไร?แล้วเธอจะไปทำไม?
“ใช่เธอต้องเข้าร่วมร่างกฎหมาย มันเป็นการสนทนาโต๊ะกลมและจะใช้เรื่องนี้เป็นข้อโต้แย้งในงานของเรา”เขาพยักหน้าอย่างมีเลศนัย
“ช่องไหน?ใครเป็นพิธีกร?ชื่อรายการอะไร? ผู้ร่วมเสวนาคนอื่นๆมีใครบ้างคะ?!”เธอรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อยเพราะไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน
โม่ชิงเฉิน?โมบิลดิ่งโซลูชั่น ขัดต่อกฎหมายหรือไม่?เฉียนเหมิงถาม
“ฉันบอกเธอแล้วอย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ”พ่อของเธอเริ่มบ่นเห็นได้ชัดว่ามีเรื่องราวเบื้องหลังเรื่องนี้ และเธอมั่นใจว่าพ่อของเธอจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก
“มันไม่สมเหตุสมผลเลย ร่างกฎหมายนี้จะช่วยในเรื่องอุตสาหกรรมเท่านั้น”
“เขาจะทำทุกอย่างด้วยอำนาจของเขาเพื่อต่อต้านฉัน เพราะเขาเกลียดฉัน”หยุ่นซุยป๋อจิบวิสกี้ในมือโดยไม่พูดอะไรเพิ่มเติม
หยุ่นเฉียนเหมิงกลับไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนั้น แต่โมบิลดิ่งโซลูชั่นได้รับส่วนแบ่งทางการตลาดเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆเพื่อให้พวกเขาสามารถแข่งขันกับหยุ่นคอร์ปอเรชั่นของเธอได้
และชนะสัญญาเพิ่มเติมจากกลุ่มฝ่ายค้าน อ๋อ!..นักการเมืองชั้นนำของฝ่ายตรงข้ามพวกเขาไม่ใช่ญาติสนิทกันหรอกเหรอ?
เธอคิดอย่างนั้น
“ฉันจะทำตามที่พ่อบอกค่ะ”เธอพูดทันที โดยมองดูแฟ้มเอกสารที่พ่อของเธอวางไว้ที่โต๊ะเล็กๆกลางห้อง
เธอต้องอ่านให้ดีและแจ้งให้หลี่หมินเตรียมเนื้อหาเพิ่มเติม พี่เลี้ยงหยางเดินเข้ามาบอกว่าเตรียมอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว
และทุกคนก็เดินออกไปที่ห้องอาหาร หยุ่นเฉียนเหมิงคิดว่าช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดของตอนเย็นได้จบลงแล้ว
แต่เธอคิดผิดหลังจากพูดคุยกันอย่างสุภาพ ในที่สุดพ่อของเธอก็พูดมาถึงประเด็นหลัก
เรื่องการปรากฏตัวทางโทรทัศน์จึงเป็นอุบาย ที่จะทำให้เธอกลับเข้ามาในบ้านของเธอเอง...
