MMORPG : ตอนที่ 43 ต่อต้านสุดชีวิต (2)
“จบแล้วสินะ!”
ฉินลั่วเฉิง ได้เผยรอยยิ้มที่ขมขื่นออกมาบนริมฝีปากของเขา
มือที่กำดาบ[กระหายเลือด]เอาไว้ดูเหมือนจะคลายลงเล็กน้อย
แม้จิตใจของเขาจะเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะต่อสู้แต่แล้วอย่างไร?
เผชิญหน้ากับข้อเท็จจริงที่โหดร้ายทำให้ ฉินลั่วเฉิง ไม่สามารถทำอะไรได้!
เจตจำนงค์การต่อสู้และความปราถนาทั้งหมดของเขาได้กลายเป็นไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง
ฉินลั่วเฉิง ไม่ได้เต็มใจที่จะยอมแพ้ ทว่า ภายใต้แรงกดดันที่แข็งแกร่งของราชินีเงือก ร่างกายของเขาแม้จะขยับก็ยังยากลำบากเลย นับประสาอะไรกับการต่อสู้เพียงลำพัง?
“ช่องว่างระหว่างพวกเรามีมากเกินไป!”
ฉินลั่วเฉิง ไม่ได้หวาดกลัวบอสระดับทอง
แต่ ราชินีเงือก ที่เป็นบอสระดับทองพิเศษ มีความแข็งแกร่งที่แตกต่างไปจากข้อมูลที่ [ตรวจสอบ] ได้ส่งกลับมา โดยสิ้นเชิง เขาไม่สามารถเข้าใจสถานะของอีกฝ่ายได้เลย
โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นเพียงแค่บอสระดับทอง แต่หลายสิ่งหลายอย่างที่ยังถูกซ่อนเอาไว้ ทำให้ มันมีความแข็งแกร่งที่เกินกว่าผู้เล่นมือใหม่จะรับมือไหว
“ฉันมาได้ไกลเพียงเท่านี้เองสินะ?”
ในรูม่านตาที่ดำสนิท ในเวลานี้ มันได้สะท้อนให้เห็นถึงแววตาที่ไม่เต็มใจของเขา
“น่าเสียดาย!”
“ฉันเองก็เหนื่อยมาพอแล้ว!”
“ฉันในเวลานี้ยังคงอ่อนแอเกินไป!”
เขาได้กางแขนและหลับตาลง
ฉินลั่วเฉิง พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความตาย!
เขาไม่ได้กลัว
บางทีความล้มเหลวในครั้งนี้อาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เขาคิด
เพราะอย่างน้อยมันก็ยังช่วยเตือนสติให้เขาเข้าใจว่าตนเองยังคงขาดอะไรไป
กบก้นบ่อไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ครอบครองได้แค่พื้นที่ก้นบ่อเพียงเท่านั้น เพราะ มันไม่เคยออกไปเผชิญหน้ากับโลกภายนอกและรับรู้ว่าโลกภายนอกนั้นกว้างใหญ่เพียงใด
และ ราชินีเงือก ก็เป็นบทเรียนที่ดีสำหรับเขา!
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ…
คลื่นน้ำวนมหาศาลได้พุ่งเข้ามาโจมตีใส่ร่างกายของ ฉินลั่วเฉิง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“หืม?”
เพียงแต่ความเจ็บปวดที่เขาจินตนาการไม่ได้ปรากฏขึ้น ฉินลั่วเฉิง ได้ลืมตาและพบว่าตัวเองยังคงอยู่ในพระราชวังคริสตัล ไม่ใช่หมู่บ้านแห่งการเริ่มต้น สิ่งนี้ทำให้ เขารู้สึกมึนงงในทันที
เมื่อเขาหันศีรษะไปมองก็พบ ราชินีเงือก เธอกำลังมองมาที่เขาด้วยใบหน้าที่สยดสยองและดูไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เกิดอะไรขึ้น?
ฉินลั่วเฉิง รู้สึกประหลาดใจ และ รีบตรวจสอบดูทันที
เปิดบันทึกการต่อสู้—
“ติ๊ง คุณได้รับผลกระทบจากกระแสน้ำวนที่อ่อนแรงจากผลของไข่มุกวิญญาณวารี ค่าความเสียหายที่ได้รับเป็น 0!”
“ติ๊ง คุณได้รับผลกระทบจากกระแสน้ำวนที่อ่อนแรงจากผลของไข่มุกวิญญาณวารี ค่าความเสียหายที่ได้รับเป็น 0!”
“ติ๊ง คุณได้รับผลกระทบจากกระแสน้ำวนที่อ่อนแรงจากผลของไข่มุกวิญญาณวารี ค่าความเสียหายที่ได้รับเป็น 0!”
“...”
เขาได้รีเฟรชบันทึกการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง!
“ฮ่าฮ่า…”
ฉินลั่วเฉิง ได้หัวเราะเยาะอย่างบ้าคลั่งในทันที!
“ไม่คิดเลยว่าฉันจะยังเหลือทางรอดอยู่!”
จู่ ๆ ทักษะลับของ ราชินีเงือก กลับกลายเป็นกระแสน้ำวนที่ทรงพลัง และ ผลพิเศษของไข่มุกวิญญาณวารีนั้นทำให้เขาไม่ได้รับดาเมจความเสียหายจากสิ่งเหล่านี้!
“ไข่มุก…วิญญาณ…วารี!”
ทันใดนั้น ราชินีเงือก ก็กลายเป็นเข้าใจได้ในทันที เธอได้กัดฟันแน่นและเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
เธอแทบจะบ้าคลั่ง!
นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว
เดิมทีมนุษย์ตัวกระจ่อยร่อยเธอสามารถบดขยี้ได้เพียงแค่การโบกมือเล็กน้อย ทว่า ตอนนี้ นับเป็น 2 ครั้งติดแล้วที่อีกฝ่ายหลบหนีจากทักษะโจมตีที่รุนแรงของเธอได้
“เจ้าเป็นใครกันแน่?”
นี่เป็นครั้งที่สามที่เธอถาม ทุกครั้งที่เธอถามอารมณ์ของเธอก็ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก“เจ้ามีไข่มุกวิญญาณวารีอยู่กับตัวได้อย่างไร! เดิมทีสิ่งนี้มันจะต้องอยู่กับเจ้าพวกตาเฒ่าทรยศพวกนั้น!”
ฉินลั่วเฉิง“…”
เธอจะคิดมากเกินไปหรือไม่?
ไม่แปลกใจที่เธอจะถูกทรยศ ด้วยไอคิวที่ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน และ สงสัยไปทุกสิ่งขนาดนี้ จะมีใครบ้างที่รู้สึกสบายใจเมื่อทำสิ่งต่าง ๆ ภายใต้เงื้อมมือของเธอกัน?
“เจ้าจะต้องถูกส่งมาโดยตาเฒ่าพวกนั้นแน่! เจ้าพวกคนทรยศพวกเจ้าสมควรตาย!”
ราชินีเงือก ได้คำรามออกมา
ความเงียบของ ฉินลั่วเฉิง ถือเป็นคำตอบในใจของเธอ
ดังนั้นเธอจึงรู้สึกขุ่นเคืองมากยิ่งขึ้น
ก่อนหน้านี้ เธอไม่คิดว่า ฉินลั่วเฉิง จะเป็นนักฆ่าที่ถูกส่งมาจากเจ้าพวกคนน่ารังเกียจเมื่อหลายพันปีก่อน เธอคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงหัวขโมยตัวน้อยที่โลภมากและบุกมายังดินแดนบรรพบุรุษของเธอเพื่อขโมยสมบัติ
ทว่าไม่คิดไม่ฝันเลยว่าตอนนี้หัวขโมยตัวน้อยที่เธอคิดว่าไม่ใช่แท้จริงแล้วกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คาดหวัง
ดังนั้นมันจึงทำให้เธอรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก!
ในฐานะราชินีแห่งเผ่าเงือก เธอจงเกลียดจงชังพวกตาเฒ่าพวกนั้นในอดีต ที่หลอกลวงเธอและทำให้เผ่าเงือกในปัจจุบันตกต่ำลงอย่างมาก
เพราะในขณะที่เผ่าพันธุ์เงือกเกิดความสูญเสียขนาดใหญ่เผ่าพันธุ์มนุษย์กลับแทบไม่ได้สูญเสียอะไรเลย
นี่คือความอัปยศโดยสมบูรณ์
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอก็ไม่มีทางญาติดีกับเผ่ามนุษย์คนใดอีก
มันคือความแค้นที่ถูกสั่งสมมานานนับพันปี
“ข้าไม่มีวันให้อภัยพวกเจ้า!”
ราชินีเงือก ได้กลายเป็นบ้าคลั่งมากกว่าเดิม สิ่งนี้ทำให้ดวงตาของเธอได้กลายเป็นสีแดงในทันที
ในเวลาเดียวกัน พลังเวทย์มนตร์ที่ทรงพลังที่ทำให้ ฉินลั่วเฉิง หวาดกลัว ก็ได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของ ราชินีเงือกอีกครั้ง
สิ่งนี้ไม่ใช่บางสิ่งที่มองไม่เห็น แต่เป็นคลื่นพลังที่สามารถมองเห็นได้ด้วตาเปล่า
มีพลังธาตุน้ำจำนวนมากมารวมตัวกันภายใต้การเรียกขานของราชินีเงือก เหนือศีรษะของเธอมันได้ควบแน่นกลายเป็นพลังเวทย์มนตร์ที่น่าสะพรึงกลัวและเต็มไปด้วยพลังทำลายล้าง
“เจ้ามนุษย์ ราชินีคนนี้จะแสดงให้เจ้าได้เห็นว่าคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตาเฒ่าพวกนั้นจะมีจุดจบอย่างไร!”
ราชินีเงือก ได้กลายเป็นบ้าคลั่งโดยสมบูรณ์
“บ้าเอ้ย!”
ใบหน้าของ ฉินลั่วเฉิง ได้กลายเป็นสีเขียวคล้ำ
อะไรมันจะขนาดนี้?
ไม่ใช่ว่าเธอเพิ่งใช้ทักษะขนาดใหญ่ไปหรอกเหรอ เหตุใด ถึงสามารถใช้ได้อีกแล้ว?
“ฉันเดาว่าคราวนี้คงจะจบสิ้นจริง ๆ แล้วสินะ!”
ขณะที่ ฉินลั่วเฉิง มีความสุขได้ไม่นาน เขาก็ค้นพบว่า ราชินีเงือก ได้กลายเป็นโหดร้ายมากขึ้น เธอกลับสามารถปลดปล่อยทักษะขนาดใหญ่ได้ติดต่อกันในเวลาเช่นนี้
จากสถานการณ์ในตอนนี้ ราชินีเงือก ไม่ได้เปิดโอกาสให้เขาเลย
เมฆพลังที่น่าสะพรึงกลัว ได้แผ่ขยายไปทั่วพระราชวังคริสตัลและปกคลุมไปทั่วทุกหนแห่งแม้แต่ในมุมที่ยากจะเข้าถึงก็เช่นเดียวกัน
นี่คือการโจมตีทั้งแผนที่ มันแทบไม่มีช่องว่างให้เหลือรอดเลย
ตราบใดที่ยังอยู่ในพระราชวังคริสตัล ก็จะถูกการโจมตีอย่างไม่ต้องสงสัย และ มันไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
ไม่เพียงเท่านั้น การโจมตีของธาตุน้ำบริสุทธิ์ ไม่ใช่การโจมตีด้วยกระแสน้ำวนอีกต่อไป แม้ว่าเขาจะมี ไข่มุกวิญญาณวารี ก็คงไม่สามารถใช้มันในการกู้คืนสถานการณ์ในปัจจุบันได้
ดังนั้น ฉินลั่วเฉิง จึงเหลือเพียงสองทางเลือกเท่านั้น!
อย่างแรกคือต่อต้านอย่างหนัก!
น่าเสียดายที่ค่าพลังป้องกันเวทย์มนตร์ของเขาไม่อนุญาติให้เขาทำเช่นนั้น
อย่างที่สองคือการหลบหนี!
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาอยู่บนขอบบัลลังก์ซึ่งอยู่ไกลจากประตูพระราชวังคริสตัลมากเกินไป ถึงแม้ว่าจะมีทักษะเพิ่มความเร็วอย่าง ก้าวย่างเทพ และ เคลื่อนที่ฉับพลัน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะออกจากพระราชวังคริสตัลได้ทัน
ส่วนการกระโดดข้ามมิติ นั้น ก็ยังติดระยะเวลาคูลดาวน์ 1 ชั่วโมง ซึ่งเขาไม่สามารถใช้งานได้
ในช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้ เขาไม่มีทางให้เหลือรอดเลยด้วยซ้ำ