ตอนที่ 241+242 อย่างที่เธอคิด

ตอนที่ 241 อย่างที่เธอคิด

“ผมคงไม่มาถึงจุดนี้ ถ้าต้องใช้เวลานานกว่าจะทำเรื่องพวกนั้นให้สำเร็จ” หวงเฉิงจิ้งไม่ได้พยายามที่จะยกย่องตัวเองอะไร แต่เขาได้ทำการสืบเรื่องของผู้จัดการซุนเมื่อวันก่อนแล้ว เขาคิดว่าเจียงเหยาอาจจะนอนไปแล้ว เลยเลือกที่จะโทรมาตอนนี้

“ผู้จัดการซุนที่คุณกำลังพูดถึง เป็นผู้จัดการคนเดียวกับร้านอาหารที่พ่อของผมป่วย” หวงเฉิงจิ้งตระหนักหลังจากสอบถามว่าเขาเป็นคนเดียวกัน “ลองเดาสิ ใครเป็นผู้จัดการร้านอาหารยือเอียคนปัจจุบัน ผมไม่คิดว่าคุณจะเดาถูก”

“ถ้าคุณพูดอย่างนั้น ทำไมคุณยังจะให้ฉันเดาล่ะค่ะ” เจียงเหยารู้สึกขบขัน “ในเมื่อฉันยังไม่รู้ คุณก็ช่วยบอกฉันทีเถอะค่ะ”

หวงเฉิงจิ้งหัวเราะอย่างเชื่องช้า ไม่คิดว่าเจียงเหยาจะพูดออกมาอย่างนี้ “ผู้จัดการร้านยือเอียคนปัจจุบันคือ จางซีชิง”

ชื่อเดียวนี้ทำให้ทั้งหมดอยู่ในความเงียบที่น่าอึดอัด

ไม่กี่วินาทีต่อมาเจียงเหยาก็หัวเราะออกมา

“นั่นเป็นชื่อที่ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนจริงด้วยค่ะ” เจียงเหยาประหลาดใจ คนเดียวที่เป็นอิสระจากตระกูลจาง คือจางซีชิง ใครจะคิดว่าเธอจะลาออกจากมหาวิทยาลัยและมาเป็นผู้จัดการร้านอาหารยือเอีย

เจียงเหยาต้องการทราบว่าเหตุใดเจ้าของร้านยือเอียถึงได้เลิกจ้างผู้จัดการซุน และจ้างคนอย่างจางซีชิงไปแทน

“คุณหางคะ เจ้าของร้านยือเอียมีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลจางงั้นเหรอคะ?”

เจียงเหยาคิดว่านี่เป็นคำอธิบายเพียงอย่างเดียวที่น่าจะเป็นไปได้

“ใช่แล้วล่ะ คุณเจียง เจ้าของร้านอาหารยือเอีย มีกันสองคน ภรรยาของหุ้นส่วนคนหนึ่งคือป้าของจางซีชิง จำได้ไหมว่าผู้จัดการซุนและนักข่าวเขียนเรื่องใหญ่ถึงคุณอย่างไร หลังจากนั้น คุณก็ได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนนักศึกษา ตระกูลจางค่อนข้างไม่พอใจและไล่ผู้จัดการซุนออกในอีกไม่กี่วันต่อมา หลังจากการล่มสลายของตระกูลจาง ป้าของจางซีชิงได้ว่าจ้างเธอให้มาเป็นผู้จัดการแทนตำแหน่งที่ว่างนั่น”

“ดูเหมือนว่าวันเจ๋งของร้านอาหารยือเอียเริ่มเดินแล้วสินะคะ” เจียงเหยาพึมพำ “ฉันคิดว่าผู้จัดการซุนเป็นผู้ชายที่มีความสามารถมากจริง ๆ”

“คุณพูดถูก แม้ว่าผมจะเจอเขาแค่สองครั้ง” หวงเฉิงจิ้งเห็นด้วยกับคำตัดสินของเจียงเหยา “ผมได้ดำเนินการเรื่องปล่อยข่าวหุ้นแล้วนะ คิดว่าภายในสองสามวัน คุณก็น่าจะดำเนินการตามแผนได้เลย”

“ฟังดูดีนี่คะ ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือในวันนี้นะคะ” เจียงเหยาแสดงความขอบคุณ เช่นเดียวกับที่เธอคิดว่าผู้จัดการซุนถูกไล่ออกนั้นเกิดจากเธอทางอ้อม

หลังจากวางสาย เจียงเหยามองหาหมายเลขโทรศัพท์ของผู้จัดการซุนทันทีและกดโทรออก พนักงานที่ร้านอาหารยือเอียรับสาย

พนักงานคนนี้เป็นมิตรอย่างน่าประหลาด แม้จะรู้ว่าเจียงเหยากำลังติดต่อหาผู้จัดการซุนอยู่ก็ตาม “โทรศัพท์เครื่องนี้ถูกมอบให้กับผู้จัดการซุนตอนที่เขาทำงานที่นี่ค่ะ ตอนนี้เขาไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว โทรศัพท์ถูกส่งคืนมาที่ร้านค่ะ ถ้าคุณต้องการจะติดต่อเขา โทรไปที่บ้านแทนดีไหมคะ”

หลังจากคร่ำครวญเล็กน้อย เจียงเหยาก็ขอหมายเลขโทรศัพท์ผู้จัดการซุน เธอขอบคุณพนักงานอย่างมากและคิดกับตัวเองว่าผู้จัดการซุนคนนี้น่านับถือเพียงใด แม้หลังจากออกจากงาน เขาก็ยังได้รับการตอบรับอย่างดีจากอดีตลูกน้องของเขา

เหวินเสวี่ยฮุ่ยมองเจียงเหยาจากด้านหลังด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ดูเหมือนเธอจะยุ่งกว่าพ่อของเธอที่เป็น อธิการบดีเหวินเสียอีก

__

ตอนที่ 242 พร้อมที่จะเจรจา

ไม่นานหลังจากนั้น เหวินเสวี่ยฮุ่ยก็มีโอกาสพูดแทรก “เจียงเหยา ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไปบ้านเกิดของหลี่หรงฮุ่ยกับเธอในสุดสัปดาห์นี้ ฉันต้องไปเห็นกับตาถึงจะเชื่อ”

เจียงเหยาเหลือบมองไปที่เหวินเสวี่ยฮุ่ย ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีนิสัยที่ดื้อรั้นคล้ายกัน

“เป็นแผนที่ดี ฉันจะไปกับเธอ” เจียงเหยาพยักหน้ารับ แล้วโทรหาผู้จัดการซุนต่อ เธอค่อนข้างกังวลว่าผู้จัดการซุนจะไม่ว่าง แต่น่าแปลกใจที่เขารับสาย

“คุณเจียง?” เขาตกใจ จำเสียงทางโทรศัพท์ได้ “มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ”

“ฉันมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ” เจียงเหยามองไปที่โรงอาหารที่พลุกพล่าน เธอขอตัวออกจากโต๊ะและพบว่าตัวเองอยู่ในที่เงียบ ๆ ห่างจากความพลุกพล่านนั้น

เจียงเหยากำลังมองหาใครสักคนที่เธอสามารถใช้การได้ และผู้จัดการซุนก็เป็นคนนั้น

“ผู้จัดการซุน ฉันรู้ค่ะว่าตอนนี้คุณกำลังตกงาน และลูกสาวของคุณก็ป่วย คุณต้องเป็นกังวลมาก ๆ แน่” เจียงเหยากล่าวต่อ “ถ้าคุณต้องการทำงานให้ฉัน เราสามารถให้ลูกสาวของคุณย้ายมาที่โรงพยาบาลเฉิงอ้าย ฉันจะเป็นคนจัดการหาหมอที่ดีที่สุดสำหรับเธอและจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ อีกอย่าง คุณจะได้รับค่าตอบแทนที่ใกล้เคียงกับที่คุณได้รับตอนที่ทำงานให้กับร้านอาหารยือเอียด้วย”

เจียงเหยายื่นข้อเสนอให้กับผู้จัดการซุน เธอเชื่อมั่นในความสามารถของเขา นอกจากนี้ การโทรศัพท์ไปที่ร้านอาหารยือเอียก็เพียงพอที่จะตรวจสอบนิสัยของผู้จัดการซุนได้

เธอต้องการให้ผู้จัดการซุนเป็นคนซื้อหุ้นที่เหลือจากคุณฉิน

“ในทางกลับกัน คุณอาจได้รับค่าจ้างที่มั่นคงในตอนแรก แต่คุณอาจจะไม่มีตำแหน่งงานที่น่านับถือนะคะ” เจียงเหยายอมรับตามความจริง “ฉันยังไม่มีบริษัทค่ะ ฉันทำเพียงจ้างคุณเป็นการส่วนตัว”

ผู้จัดการซุนพูดไม่ออก

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ทำงานให้กับคุณเจียงครับ!” ผู้จัดการซุนดีใจมาก เขาไม่รู้ว่าเจียงเหยาเป็นใคร ทั้งหมดที่เขารู้คือเธอมีส่วนทำให้ตระกูลจางล่มสลาย

ตำแหน่งงานที่น่ายกย่องไม่ใช่สิ่งที่เขากำลังมองหา เขาต้องการอนาคตที่มั่นคง

อีกอย่างเจียงเหยายังมอบข้อเสนอดี ๆ ให้กับเขา ตอนนี้เขากังวลมากที่สุดคืออาการป่วยของลูกสาวเขา อย่างไรก็ตาม เจียงเหยาสัญญาว่าจะส่งลูกสาวของเขาไปที่โรงพยาบาลเฉิงอ้าย โรงพยาบาลที่ดีที่สุดในเมืองหนานเจียง!

หลังจากคุยกับผู้จัดการซุน เจียงเหยาก็โล่งใจ

เธอได้พบคนที่เธอไว้ใจได้แล้ว ตอนนี้สิ่งที่เธอต้องการคือเงิน

หลังจากไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้ว เธอตัดสินใจซื้อกระโถนฉี่นั่น หลังเลิกเรียน และให้ผู้จัดการซุนนำไปขายต่อเมื่อมีโอกาส

เธอไม่เคยแตะต้องกระโถนฉี่ แม้ว่าเป็นวันสิ้นโลก แต่เธอรู้ว่าเงินสามารถพูดอะไรก็ได้ นั่นเป็นการตัดสินใจทางการเงินที่ดีที่สุด ที่เธอจะทำได้

เมื่อเจียงเหยากลับมาที่ที่นั่ง เหวินเสวี่ยฮุ่ยทานอาหารเสร็จแล้ว เธอนั่งอยู่ที่นั่น รอให้เจียงเหยาทานข้าวให้เสร็จ ก่อนจะออกจากโรงอาหารไปพร้อมกัน