ตอนที่ 233+234 ผู้จัดการซุนถูกไล่ออก

ตอนที่ 233 ผู้จัดการซุนถูกไล่ออก

“ผู้จัดการซุน มาซื้ออะไรหรือเปล่าคะ?” เจียงเหยาถามอย่างเป็นกันเอง เธอมองดูรายการที่แสดงบนหิ้งในร้าน มีของมากมายจัดแสดง ทว่าราคาของทุกชิ้นนั่นทำให้เจียงเหยาพูดไม่ออก

จากนั้นเธอก็รู้ว่าเธอเป็น ‘เจ้านายที่ยากจน’ จริง ๆ เมื่อเธอเดินเข้าไปในร้าน ไม่น่าแปลกใจที่ ‘ท่านมัว’ ที่ก่อนหน้านี้มีเพชรเป็นของเล่นได้ดูถูกความสามารถทางการเงินของเธอ

ผู้จัดการซุนส่ายหน้า ใบหน้าของเขาดูเศร้าหมองแทน

“เชิญคุณเจียงตามสบายครับ ผมไม่รบกวนแล้ว” ผู้จัดการซุนรู้ว่าเขาเพิ่งพบกับเจียงเหยาเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเล่าความยากลำบากที่กำลังเผชิญให้เธอฟัง

เขาสังเกตเห็นว่าเจียงเหมามองไปที่คนขายที่ยืนห่างจากเธอเพียงไม่กี่ก้าว เขาสามารถเดาความสับสนของเธอได้ ผู้จัดการซุนกระซิบกับเจียงเหยาเพื่อขจัดข้อสงสัยของเธอ “มีกฎที่ไม่ได้เขียนไว้ในร้านขายของเก่าทั้งหมด เมื่อมีลูกค้าก้าวเข้ามาในร้าน คนขายจะไม่เข้ามาบริการหรือมานำเสนอสินค้าในทันที เว้นแต่ลูกค้าจะสอบถามก่อน เพราะคนที่เดินเข้ามาในร้านมักจะเป็นพวกนักเลง ส่วนใหญ่ชอบที่จะมองไปรอบ ๆ ด้วยตนเองแทนที่จะมีคนคอยติดตามและรบกวนพวกเขา”

นั่นทำให้ความสงสัยของเจียงเหยาถูกขจัด เธอรู้สึกทึ่งกับความสามารถที่โดดเด่นในการสังเกตการณ์แสดงออกทางสีหน้าของผู้คนและอ่านใจคนอื่นของเขาอีกครั้ง

เมื่อเธอเห็นว่าผู้จัดการซุนกำลังจะจากไป เจียงเหยาก็หมดความสนใจที่จะช้อปปิ้งต่อเช่นกันเพราะเธอไม่มีเงินพอที่จะซื้ออะไรได้ ถ้าสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเธอจริง ๆ เธอก็คงต้องหักห้ามใจแทน

ทั้งสองคนเดินออกจากร้านไป ผู้จัดการซุนสังเกตว่าเจียงเหยาเดินตามเขาออกจากร้าน จึงมองไปที่เจียงเหยาด้วยความประหลาดใจ

เขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ยิ้มให้เจียงเหยาเท่านั้น จากนั้นเขาก็ยืนอยู่ที่นั่น มองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความงุนงง

นั่นคือสิ่งที่กระตุ้นความอยากรู้ของเจียงเหยา

ครั้งสุดท้ายที่เธอได้พบกับผู้จัดการซุน จิตวิญญาณของเขาดูสูงส่ง มีพลัง เกิดอะไรขึ้นกับเขาเพียงช่วงสั้น ๆ ราวกับว่าเขากำลังมีปัญหาใหญ่

เจียงเหยาคิดว่าคนที่ฉลาดพอ ๆ กับผู้จัดการซุนไม่น่าจะทำให้ตัวเองเดือดร้อน

“ผู้จัดการซุนคะ เกิดอะไรขึ้นกับคุณเหรอคะ” เจียงเหยาถามอย่างไม่เป็นทางการ

หากเจียงเหยาไม่ถาม ผู้จัดการซุนไม่มีทางพูดออกมาอย่างแน่นอน เมื่อเจียงเหยาถามแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเจียงเหยาไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่ก็ไม่สามารถต้านทานสิ่งที่อัดอั้นในใจออกมาได้

“ผมถูกไล่ออกครับ” ผู้จัดการซุนถอนหายใจ “แต่น่าเสียดาย ที่ลูกสาวดันมาเข้าโรงพยาบาลในช่วงวิกฤตเช่นนี้ ผมไม่มีเงินเหลือ ครอบครัวของเราไม่มีเงินสดเหลืออยู่เลย ผมไม่อยากขายบ้านด้วย ผมเกรงว่าหากเธอหายดีและออกจากโรงพยาบาลแล้วจะไม่มีที่อยู่ เลยคิดว่าจะขายกาน้ำชาที่เป็นมรดกสืบทอดกันมาของครอบครัว แต่ไม่มีความรู้เรื่องของโบราณเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากาน้ำชาเป็นของเก่าที่มีมูลค่าด้วยหรือเปล่า เลยเอามาตรวจสอบราคาดูครับ”

“คุณถูกไล่ออก?” เจียงเหยาตกตะลึงงัน เธอคงเชื่อ หากผู้จัดการซุนตัดสินใจลาออกเอง หรือหางานอื่นทำได้แล้ว เพราะเธอรู้ดีเกี่ยวกับความสามารถของผู้จัดการซุนดี นายจ้างคนใดในโลกที่ตาบอดและโง่เขลาที่ไล่พนักงานเช่นนี้ออก?

“ทั้งหมดเป็นเพราะจาง...” ผู้จัดการซุนเผลอโพล่งออกมาสองสามคำ โดยไม่ตั้งใจ แต่หลังจากนั้นก็ปิดปากทันที เขามองไปที่เจียงเหยา โดยไม่รู้ตัวและหลบสายตา จากนั้นเขาก็ส่ายหน้า พร้อมกับถอนหายใจ “ก็แค่โชคร้ายอย่างไม่คาดคิดก็เท่านั้น ไม่คุ้มที่จะอยู่ในร้านอาหารแบบนั้นครับ”

ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุ เจียงเหยาพอจะคาดเดาได้ เมื่อผู้จัดการซุนเหลือบมองเธอในเสี้ยววินาทีนั้น เธออาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้จัดการซุนถูกไล่ออก หรือบางทีเธออาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่มากก็น้อย

__

ตอนที่ 234 สองสิ่ง

นั่นคือเหตุผลที่ผู้จัดการซุนไม่เต็มใจที่จะบอกให้เธอได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ และตัดสินใจที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย

หลังจากที่เจียงเหยาส่งผู้จัดการซุนจากไปแล้ว เธอจับมัวที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอและไม่สามารถเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับการว่างงานของผู้จัดการซุนได้

เจียงเหยาคิดและตัดสินใจว่าเธอต้องหาเหตุผลที่ผู้จัดการซุนถูกเลิกจ้าง ทว่าความสัมพันธ์ของเธอกับคนในเมืองนี้ที่ไม่มากนัก เธอไม่รู้ว่าเธอจะให้ใครช่วยดี

เธอคิดเกี่ยวกับมันและตระหนักว่าชายคนเดียวที่เธอรู้จัก ซึ่งมีความสัมพันธ์กับคนมากมายในเมืองหนานเจียงคือหวงเฉิงจิ้ง

อีกอย่างตระกูลหวงยังติดหนี้บุญคุณเธออยู่ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาหวงเฉิงจิ้ง

หวงเฉิงจิ้งเคยให้นามบัตรกับเธอ และเธอได้บันทึกเบอร์ของเขาไว้ในมือถือแล้ว เธอไม่เคยคิดว่าจะมีความจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากเบอร์ของเขา

ในขณะนี้หวงเฉิงจิ้งกำลังเดินทางไปท่านเลี้ยงอาหารค่ำ เขานั่งอยู่บนรถ ขณะที่รับสายจากเจียงเหยา เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้รับสายจากเธอ

“ผู้จัดการหวงคะ ฉันมีเรื่องของความช่วยเหลือจากคุณอยู่สองเรื่องค่ะ” เจียงเหยาพูดถึงจุดประสงค์ที่เธอโทรมาในทันที “ตอนนี้คุณพอจะมีเวลาว่างคุยโทรศัพท์ไหมคะ มันไม่ใช่เรื่องด่วนอะไรคะ เราค่อยคุยกันทีหลัง หลังจากที่คุณว่างก็ได้ค่ะ”

“ได้สิ ตอนนี้ว่างอยู่ ผมอยู่ในรถครับ” หวงเฉิงจิ้งกล่าว

เจียงเหยารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง “ฉันอยากจะขอให้ผู้จัดการหวงช่วยหาสาเหตุที่ผู้จัดการซุนถูกไล่ออกค่ะ โอ้ สำหรับข้อมูลของเขา เขาเคยทำงานให้กับร้านอาหารยือเอียค่ะ”

“ได้สิ แล้วอีกเรื่องล่ะ?” หวงเฉิงจิ้งยอมรับคำขอของเธอในทันที

“คุณไม่ได้บอกฉันหรอกเหรอคะว่า คุณฉินกำลังเปล่าประกาศให้ทุกคนรู้ว่าโรงพยาบาลตกอยู่ภายใต้การบริหารของฉัน ฉันอยากขอให้ผู้จัดการหวงช่วยฉันกระจายข่าวที่คุณฉินเพิ่งพูดไปค่ะ ให้ทุกคนคิดว่าโรงพยาบาลจะตกอยู่ในมือของฉันไม่ช้าก็เร็ว”

เจียงเหยาเกิดความคิดนี้ขึ้นหลังจากที่หวงเฉิงจิ้งจากไปแล้ว ในตอนแรก เธอต้องการขอให้คนอื่นช่วย แต่เธอไม่สามารถคิดถึงใครอื่นได้เลยในตอนนี้

ตอนนี้ เนื่องจากเธอกำลังขอความช่วยเหลือจากหวงเฉิงจิ้งค้นหาข้อมูลของผู้จัดการซุน เธออาจจะขอให้เขาทำงานด้วย

เมื่อเทียบกับตระกูลฉีแล้ว เจียงเหยาเต็มใจที่จะขอความช่วยเหลือจากตระกูลหวงมากกว่า แม้แต่ลู่ชิงสีเองก็เคยบอกกับเธอว่า ตระกูลหวงน่าเชื่อถือมากกว่าตระกูลฉี

“ทำไมล่ะ?” หวงเฉิงจิ้งสับสน ถ้าเขาเผยแพร่ข่าวลือนั้นจริง ๆ มันจะไม่เป็นผลดีต่อเจียงเหยา และโรงพยาบาล อาจทำให้ผู้ป่วยกังวลหรืออาจจะแย่ไปกว่านี้ หากแพทย์เริ่มตื่นตระหนกเช่นกัน

“คุณเจียง ผมไม่คิดว่าเป็นความคิดที่ดีหรอกนะ” หวงเฉิงจิ้งรู้สึกว่าเขาต้องเตือนเจียงเหยา

“ไม่ค่ะ” เจียงเหยารู้ดีว่าหวงเฉิงจิ้งกังวลเรื่องอะไร คำตอบของเธอหนักแน่น “แพทย์ในโรงพยาบาลทุกคนได้เซ็นสัญญาไว้แล้ว พวกเขาไม่สามารถลาออกไปได้ง่าย ๆ ก่อนที่สัญญาจะหมดอายุ นอกจากนี้เหตุผลหลักที่ว่าทำไม คนไข้มาหาเรา เพราะหมอ เขาไม่สนใจหรอกการเปลี่ยนแปลงของโรงพยาบาลหรอกค่ะ ตราบใดที่โรงพยาบาลยังมีหมอที่ให้การรักษาอยู่”

เจียงเหยาไม่ได้ปิดบังอะไรจากหวงเฉิงจิ้ง และบอกเขาทุกอย่าง อย่างเปิดเผยว่า “สิ่งที่จะเป็นประโยชน์ต่อฉัน เพราะฉันต้องการหุ้นที่คุณฉินมีค่ะ แต่ฉันไม่มีเงิน ดังนั้นถ้าฉันต้องการหุ้นในราคาที่ถูกลง ฉันก็ต้องคิดหาวิธีเปลี่ยนหุ้นที่คุณฉินมีให้เป็นกระดาษที่ไร้มูลค่า”

นั่นเป็นครั้งแรกที่หวงเฉิงจิ้งได้พบกับใครบางคนที่ตรงไปตรงมาโดยบอกว่ากับเขาว่าเธอไม่มีเงิน

เอาล่ะ เธอไม่มีเงินแต่เธอต้องการหุ้นที่คุณฉินมี เธอควรทำอย่างไร

ดังนั้นวิธีเดียวคือทำให้หุ้นของคุณฉินไร้มูลค่า เธอถึงจะสามารถได้รับหุ้นของเขาอย่างถูกในราคาที่ถูกที่สุดและเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ได้อย่างเต็มที่