MMORPG : ตอนที่ 19 หมอกพิษ

ทันใดนั้น เสียงนี้ ก็ทำให้หนังศีรษะของเขากลายเป็นด้านชาไปในทันที

อ๊ะ!

ฉินลั่วเฉิง ได้กลายเป็นตื่นตระหนก เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเขาได้ทำอะไรโง่ ๆ ลงไป

“เวรแล้ว!”

เมื่อหันศีรษะกลับไปเขาก็พบปลายอุโมงค์ที่เชื่อมต่อกับถ้ำงู มีงูพิษที่มีสีสันหลายตัวได้ปีนขึ้นมาแล้ว และ งูพิษเหล่านี้กำลังจ้องมองมาที่เขาอย่างรุนแรง

“อ๊า!”

ใบหน้าของ ฉินลั่วเฉิง ได้กลายเป็นขาวซีด เขารีบวิ่งหนีโดยไม่คิดชีวิต

“ฟ่อ…”

“ฟ่อ…”

“ฟ่อ…”

งูพิษที่มองเห็นเหยื่อเข้ามาเยือนถึงถ้ำของมัน พวกมันจะปล่อยให้อีกฝ่ายหนีไปโดยง่ายได้อย่างไร

“ก้าวย่างเทพ!”

ฉินลั่วเฉิง ไม่ลังเลที่จะเปิดใช้ทักษะของเขาโดยตรง ในชั่วพริบตาเดียว ความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้น 100% เป็นเวลา 30 วินาที

ความเร็วของเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก!

แต่แค่นี้ยังคงไม่เพียงพอ!

ระยะเวลา 30 วินาทีไม่เพียงพอที่จะช่วยให้เขาสิ่งหนีออกจากอุโมงค์แห่งนี้ไปได้

“ไม่มีทางเลือกแล้ว!”

ฉินลั่วเฉิง ได้กัดฟันแน่น กระป๋องดินปืนได้ปรากฏขึ้นในมือของเขา

“ตายซะ ไอ้งูบ้า!”

ฟุ่บ!

กระป๋องดินปืนได้ถูกดึงสลักออกและพุ่งตกลงไปที่พวกงูอย่างแม่นยำ

บึ้ม!

ทันใดนั้นเสียงระเบิดก็ได้ดังขึ้น

พื้นที่ในระยะ 3*3 เมตร ได้กลายเป็นควันสีดำในตอนนี้

งูพิษทุกตัวที่มีพลังชีวิตแค่ 300 หน่วย กับ กระป๋องดินปืน ที่มีความเสียหายจริง 300 หน่วย ย่อมทำให้ค่าพลังชีวิตของพวกมันถูกลดทอนให้หายไปโดยตรง

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูดินได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูท้องดำได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูท้องลายได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูสีรุ้งได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง…”

เขาสัมผัสได้ถึงความสดชื่นในทันที!

กระป๋องดินปืนที่สร้างความเสียหายเป็นวงกว้างกว่า 3*3 เมตร ได้ยับยั้งพวกงูพิษที่อยู่ข้างไม่ให้ตามมาด้วย

ฉินลั่วเฉิง ได้ใช้โอกาสนี้ วิ่งต่อไป

ตอนนี้เขากำลังเดิมพันชีวิตและความตายกับเวลาที่เหลืออยู่

กระป๋องดินปืน 5 กระป๋อง ใช้ได้เพียง 5 ครั้งเท่านั้น

ในช่วงเวลาทั้ง 5 ครั้งนี้ เขาจะต้องวิ่งออกจากอุโมงค์เพื่อหลบหนีให้ได้

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูดินได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูท้องดำได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูท้องลายได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูสีรุ้งได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง…”

อย่างไรก็ตาม…

“เกิดอะไรขึ้น?”

ฉินลั่วเฉิง ที่วิ่งด้วยความเร็วสุดกำลัง และ ได้ยินแต่เสียงแจ้งเตือนของระบบ จู่ ๆ เขาก็ตระหนักได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง

เขาได้มองหันกลับไปอย่างรวดเร็ว

“ล้อเล่นกันใช่มั้ย?”

เขาเห็นหมอกพิษหลากสีสันจำนวนมากได้ปรากฏขึ้น

“ฉันคือบุตรแห่งโชคชะตาจริงงั้นเหรอ? เหตุใดสถานการณ์ถึงได้เอื้ออำนวยขนาดนี้!”

ฉินลั่วเฉิง ไม่อยากจะเชื่อ

ในเวลานี้ เขาได้นึกถึง บทนำ : ที่ว่า งูมีพิษเหล่านี้ได้อาศัยอยู่ในถ้ำมืดและได้เปลี่ยนไปอย่างมาก ไม่เพียงแต่ความสามารถด้านพิษของพวกมันที่ได้รับการปรับปรุง แต่พวกมันยังสามารถพ่นพิษเพื่อโจมตีระยะไกลได้อีกด้วย และ เมื่อพวกมันตาย พวกมันก็จะระเบิดตัวเองตายไปพร้อมกับศัตรู

ใช่แล้ว!

การระเบิด!

กระป๋องดินปืน ได้ฆ่า งูพิษไปหลายสิบตัว และ เมื่อพวกมันตาย พิษในร่างของพวกมันก็ระเบิดออกมาและหลอมรวมกันกลายเป็นหมอกพิษที่แปลกประหลาดหลากสีสันปกคลุมไปทั่วพื้นที่แห่งนี้

พวกงูพิษเหล่านี้ไม่ได้มีสติปัญญา มีเพียงสัญชาตญาณเพียงเท่านั้น มันถูกดึงดูดด้วยเสียงดังขนาดใหญ่ และ ปฏิบัติภารกิจในการล่าอย่างไม่สนใจอะไร ทำให้พวกมันตกลงไปในหมอกพิษจำนวนมาก

แม้ว่าพวกงูพิษ จะมีพิษร้ายแรง แต่พิษของมันก็ถูกเก็บไว้ในถุงพิษ และ สามารถปล่อยออกมาได้โดยการพ่นหรือกัดเหยื่อเพียงเท่านั้น และ ค่าความต้านทานต่อพิษของพวกมันก็ไม่ได้สูงเท่าไหร่

ดังนั้น…

หมอกพิษที่ร้ายแรงได้สอนบทแรงที่สาหัสให้กับพวกงูพิษเหล่านี้โดยตรง!

ค่าพลังชีวิต 300 หน่วย ที่อ่อนแอของพวกมัน จะต้านทานการทำลายล้างของหมอกพิษได้อย่างไร?

ในชั่วระยะเวลาสั้น ๆ ไม่กี่วินาที พวกมันหลายตัวก็ได้ล้มตัวลง

จากนั้นก็ระเบิดตัวออกกลายเป็นหมอกพิษ ทำให้ เกิดพิษร้ายแรงคละคลุ้งไปทั่ว เสริมกับพิษจากงูพิษหลากหลายชนิดทำให้มันกลายเป็นหมอกพิษที่รุนแรงมากยิ่งขึ้น…

สิ่งนี้ได้วนซ้ำอย่างไม่รู้จบ!

มันได้วนไปเรื่อย ๆ !

“นี่คือการใช้ BUG งั้นหรือไม่?”

ฉินลั่วเฉิง มองไปที่ งูพิษที่ตายด้านหน้าเขาอย่างว่างเปล่า จากนั้น เขาก็พึมพัมกับตัวเอง

บางทีอาจเป็นเพราะการโจมตีครั้งแรกของเขาเป็นตัวเปิดการกระทำ ทำให้ระบบได้กำหนดว่าหมอกพิษเหล่านี้ ถูกสร้างขึ้นโดยเขา และ ทำให้เขาได้รับผลกระทบที่ตามมา

พิษหลากหลายชนิดได้กลายเป็นเครื่องจักรสังหารอย่างบ้าคลั่ง

และเหล่างูพิษที่ตายไปทำให้เขาได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมาก

สิ่งนี้ทำให้ ฉินลั่วเฉิง รู้สึกอารมณ์ดีในทันที

มีวิธีที่ง่ายในการเพิ่มระดับเลเวลมากกว่านี้อีกหรือไม่?

ค่าประสบการณ์ได้ถูกถ่ายโอนมาที่เขาโดยตรง

สิ่งนี้ค่อนข้างน่ากลัว!

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูดินได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง คุณได้ฆ่างูท้องดำได้รับค่าประสบการณ์ 500 แต้ม!”

“ติ๊ง…”

“ติ๊ง…”

ค่าประสบการณ์ทั้งหมดได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในระยะเวลา ครึ่งชั่วโมง โดยไม่หยุดพัก

เดิมทีแถบค่าประสบการณ์ของเขามีเพียงแค่ 18% แต่ทว่าตอนนี้มันได้พุ่งสูงขึ้นไปถึง 97% แล้ว

เขาไม่รู้ว่า ‘งูพิษ’ เหล่านี้ได้ตายไปทั้งหมดกี่ตัว มีอุปกรณ์กี่ชิ้นที่ดรอบ และ วัสดุ จำนวนมากขนาดไหน เพราะ ตามทางเดิน ได้มีแสงเรืองรองส่องสว่างไปทั่วพื้นที่แห่งนี้

น่าเสียดายที่พวกมันตอนนี้อยู่ในหมอกพิษ

ฉินลั่วเฉิง รู้สึกทอะไรไม่ถูก เขาไม่กล้าที่จะเข้าไปใกล้เลย เขาทำได้เพียงเฝ้ามองดูพวกมันหายไปทีละชิ้น และ ทำได้เพียงคอยเก็บเกี่ยวค่าประสบการณ์จากระบบ

สรวงสวรรค์อยู่ตรงหน้าแท้ ๆ แต่เขากลับไม่สามารถเข้าไปได้ สิ่งนี้ช่างน่าเศร้าอย่างแท้จริง!

โชคดีที่เขาได้รับค่าประสบการณ์มาได้อย่างง่ายดาย ถือว่าเป็นการได้กำไร และ สบายใจอย่างไม่ต้องสงสัย

หลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน หมอกพิษที่ขยายไปข้างหน้ามากกว่า 10 เมตร จู่ ๆ มันก็ค่อย ๆ จางหายไป

แต่ถึงกระนั้น ฉินลั่วเฉิง ก็ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า

เขารู้สึกกลัว!

บทเรียนจากอดีตทำให้เขารู้สึกระมัดระวังตัวอยู่เสมอ

โดยเฉพาะเมื่อเขาเห็นว่า หมอกพิษเหล่านี้ฆ่าพวกงูพิษอย่างไร ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวจนเข้ากระดูกในทันที

หากเขาพลาดไปโดนพวกพิษเข้า พิษนี้ก็จะติดอยู่บนร่างกายของเขา

กระทั่งทำให้ร่างกายของเขาสลายกลายเป็นผุยผงได้

สิ่งที่คิดมันช่างน่าสยดสยองเกินจะบรรยาย!

“มันน่าจะไม่เป็นอะไรแล้วกระมัง?”

หลังจากยืนนิ่งอยู่กับที่เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง โดยการเฝ้าระวังอย่างต่อเนื่อง ฉินลั่วเฉิง ก็สรุปสถานการณ์ได้ว่ามันค่อนข้าง ‘ปลอดภัย’ c]h;

เขาได้ไปที่ปลายอุโมงค์อีกครั้ง

และมองลงไป

เขาเห็นว่าถ้ำงูที่หนาแน่นก่อนหน้านี้ในเวลานี้เหลือเพียงแต่ถ้ำที่ว่างเปล่าและมีเพียงแค่ไข่งู

“คงต้องลงไปงั้นสินะ”

ฉินลั่วเฉิง ได้มองดู และ สูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนที่จะกระโดดลงไป

กลิ่นอันเหม็นสาปจำนวนมากได้พุ่งเข้าใส่จมูกของเขา

แม้ว่าถ้ำแห่งนี้จะไม่หลงเหลืองูพิษอีก แต่ทว่า มันก็สร้างแรงกดดันให้กับ ฉินลั่วเฉิง อย่างมาก

ภายในถ้ำมีของเหลวสีเขียวที่ไม่รู้จักอยู่นับไม่ถ้วน มันทั้งส่งกลิ่นเหม็นและให้ความรู้สึกเหนียวเหนอะหนะออกมา การเหยียบลงบนพื้นสีเขียว มันให้ความรู้สึกเหมือนกับ เหยียบกาว และ ทำให้ทุกย่างกา้วของ ฉินลั่วเฉิง เต็มไปด้วยความยากลำบาก

หากต้องต่อสู้ในสถานการณ์เช่นนี้ ก็คงไม่ต่างไปจากการติดอยู่บนใยแมงมุม ที่จำกัดการเคลื่อนไหวของตนเอง

ถ้ำงูแห่งนี้ค่อนข้างลึกมาก มันมีทางเดินตรงไปอีกอย่างน้อย 50 ถึง 60 เมตร

ยิ่งไกลออกไป ก็ยิ่งให้ความรู้สึกที่เย็นชาและรุนแรงมากยิ่งขึ้น ความวิตกกังวลในใจของ ฉินลั่วเฉิง ได้เพิ่มขึ้นทันที

โชคดีที่งูพิษภายในถ้ำได้ถูกล่อออกไปตายจนหมดแล้วทำให้ภายในถ้ำแห่งนี้ค่อนข้างไร้อุปสรรคใด ๆ

ในไม่ช้า ฉินลั่วเฉิง ที่กำลังเดินมาได้ครึ่งทางเขาก็ลื่นตกลงมาที่ก้นของถ้ำงู

ที่นี่เป็นพื้นที่กว้างที่มีขนาดเท่ากับสนามฟุตบอล

เพียงแต่ว่าพื้นที่กว้างแห่งนี้ กลับมีพื้นที่ให้ยืนอยู่ได้น้อยกว่า 1 ใน 10

เพราะ 9 ใน 10 ที่เหลือต่างเต็มไปด้วยไข่งูที่มีขนาดต่างกัน

“นั่นคืออะไร?”

ฉินลั่วเฉิง ได้พบแท่นหินประหลาดที่ดูบิดเบี้ยว

เพราะระยะทางค่อนข้างไกลเกินไปทำให้ระยะการมองเห็นของเขาได้สั้นลง เขาไม่สามารถมองเห็นภาพทั้งหมดได้อย่างชัดเจน ทว่าสิ่งที่เขาเห็นก็คือหางสีแดงที่ดูใหญ่โตและดูลึกลับ

“เพี๊ยะ!”

ด้วยความไม่ระวัง เขาได้เผลอไปเหยียบไข่งูบนพื้นจนแตก

แม้แต่ ฉินลั่วเฉิง ก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงที่ปริแตกเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม…

ร่างที่ดูบิดเบี้ยวในระยะไกลได้พลันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

“อะไรกัน?!!”

ฉินลั่วเฉิง รู้สึกตื่นตระหนกในทันที

วินาทีต่อมา ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้แผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา ทำให้ทั่วร่างของเขาแข็งทื่อ

มันคือความหวาดกลัวที่ฝังลึกลงไปในกระดูก!

เขารู้สึกหวาดกลัวที่ตกเป็นเป้าหมายในการล่า

รูม่านตาสีแดงได้ส่องประกายระยิบระยับตั้งแต่ระยไกล มันค่อนข้างเต็มไปด้วยความอาฆาตและโกรธเคือง และ จ้องมองมาที่เขา

เขาได้ถูกเพ่งเล็งโดยสมบูรณ์

และการล่ากำลังจะเริ่มต้นขึ้น