ตอนที่ 1165-1166 หวังว่าเขาจะคิดมากเกินไป
ก่อนที่เขาจะขับรถออกไป เหมาเยซื่อมองไปที่เฉียวเฉินอีกครั้ง
ถ้าเฉียวเฉินเป็นลูกชายของอารองจริง ๆ เขาไม่รู้ว่าจะมีความสุขหรือเป็นห่วงเขาดี?
อารองไม่มีลูก
เขาต้องแปลกใจอย่างยิ่งที่รู้ว่าเฉียวเฉินเป็นลูกของเขา
เขาคงจะจริงจังกับลูกชายคนเดียวของเขาอย่างแน่นอน
นอกจากนี้เฉียวเฉินยังเป็นเด็กที่ฉลาดและเชื่อฟัง บุคลิกของเขายังเป็นที่ชื่นชองอย่างมากด้วย
อย่างไรก็ตาม...
เมื่อนึกถึงความหึงหวงของป้ารอง เขาก็อดไม่ได้ที่จะกังวลแทนเฉียวเฉิน
เขาทำได้เพียงหวังว่าตัวเองจะคิดมากเกินไป
...
หลังจากที่มาถึงบ้านตระกูลเหมา
ก่อนหน้านี้ หลังจากที่คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสตำหนิไปอย่างรุนแรง ในครั้งนี้คุณผู้หญิงเหมาปฏิบัติตัวได้ดีกว่าครั้งก่อนมาก เธอไม่ได้ไร้ความรู้สึกอีกต่อไปและไม่มีข้ออ้างที่จะหนีขึ้นบนห้องของตัวเองอีก
แม้ว่าเธอไม่แสดงความกระตือรือร้นมากนัก
แต่เธอก็ทำตัวตามปกติได้อย่างดี
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสมีความสุข เธอจับมือเฉียวเมียนเมียนและถามคำถามทั่ว ๆ ไป จากนั้นก็จับมือเฉียวเฉินและถามว่าเขายุ่งกับการเรียนไหม ทานข้าวได้ดีไหม?
เธอจดจ่ออยู่กับพวกเขา
เมื่อเห็นเช่นนั้นคุณผู้หญิงเหมาก็โกรธจัด
ทั้งคู่เป็นภรรยาที่แต่งเข้าเหมือนกัน แต่หญิงชราปฏิบัติต่อเธอเหมือนลูกสะใภ้ที่แตกต่างออกไป จากที่เธอได้ปฏิบัติต่อหลานสะใภ้อย่างสิ้นเชิง
ท่านเข้มงวดต่อเธอ ทว่าผ่อนปรนให้กับเฉียวเมียนเมียน
แม้ว่าเธอจะกลายเป็นนักแสดงที่ต่ำต้อย แต่คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสก็ไม่คัดค้าน
คุณผู้หญิงเหมาไม่ชอบดาราไม่ว่าจะชายหรือหญิงในวงการบันเทิงมากที่สุด
ด้วยเหตุนี้บริษัทเหมาจึงไม่เคยก้าวเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับวงการบันเทิง
คุณผู้หญิงเหมารู้สึกไม่ยุติธรรมอย่างยิ่งและรู้สึกว่าคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสมีอคติอย่างยิ่ง
แต่เธอกลัวอีกฝ่าย จึงไม่กล้าพูดอะไรของเธอ
เธอไม่กล้าทำอะไรต่อคุณผู้หญิงเหมาอาวุโส และหันความเกลียดชังของเธอไปที่เฉียวเมียนเมียน
ทั้งหมดเป็นความผิดของผู้หญิงนามสกุลเฉียวนั้นที่กำลังวางแผนอะไรอยู่ ทั้งเธอและน้องชายของเธอต้องวางแผนอะไรอยู่เป็นแน่ พี่น้องสองคนนี้ต้องมีแผนที่จะเกลี้ยกล่อมคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสอย่างแน่นอน
ไม่ว่าคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสจะฉลาดสักเพียงไหน ท่านก็ชรามากแล้วและอาจถูกหลอกได้ง่าย ๆ
....
ในห้องอาหาร
คุณผู้หญิงเหมามองดูขณะที่ท่านผู้หญิงเหมาอาวุโสกำลังสนทนาอย่างมีความสุขกับเฉียวเมียนเมียนและน้องชายของเธอ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิด เธออดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “เมียนเมียน ฉันได้ยินมาว่าเธอกับอาซื่อเปิดเผยต่อสาธารณะผ่านโพสต์เว่ยป๋อ นั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ?”
“อย่างนี้ทุกคนก็รู้แล้วสิว่าเธอเป็นสะใภ้ของตระกูลเหมาของเราแล้ว”
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสและเฉียวเมียนเมียนกำลังคุยกันอย่างมีความสุข
เสียงที่พูดอย่างกะทันหันของคุณผู้หญิงเหมาทำให้ท่านหญิงเหมาอาวุโสมองเธอด้วยความสงสัย
“สาธารณะ? เว่ยป๋อ? เหวินเป่ย เธอหมายพูดเรื่องอะไร?”
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสปกติแล้วไม่ได้ใช้เว่ยป๋อ ทำให้ไม่รู้ว่าเว่ยป๋อคืออะไร
อันที่จริงคุณผู้หญิงเหมาเองก็ไม่ได้ใช้เว่ยป๋อเช่นกัน สำหรับผู้หญิงร่ำรวยอย่างเธอ งานอดิเรกมักจะเป็นเรื่องของศิลปะและความงาม เธอจัดดอกไม่ เล่นเปียโน หรือเชิญเพื่อนสนิทไปดูคอนเสิร์ตหรืองานนิทรรศการศิลปะ
เซินโย่วเป็นคนบอกเธอเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเฉียวเมียนเมียนและเหมาเยซื่อในเว่ยป๋อ
คุณผู้หญิงเหมายิ้มและตอบอย่างสุภาพ “คุณแม่คะ เป็นแอปทางโซเซียลที่หนุ่มสาวสมัยนี้เขาใช้กันค่ะ จำนวนคนลงทะเบียนใช้งานเป็นร้อยล้านเลยนะคะ นอกจากครอบครัวของเธอแล้ว มีเพียงเพื่อนสนิทของเธอบางคนเท่านั้นที่รู้ว่าเมียนเมียนและอาซื่อคบหากัน เห็นตอนนั้นเมียนเมียนบอกไว้ว่าเธอยังเด็กและจะประกาศเรื่องแต่งงานของเธอกับอาซื่อหลังจากเรียนจบ”
__
“แต่ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาเปิดเผยต่อสาธารณะผ่านเว่ยป๋อในวันนี้ หลายคนก็รู้แล้วว่าตอนนี้พวกเขาคบหากัน ฉันแค่สงสัยว่าทำไมเมียนเมียนถึงยินดีที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ ฉันก็เลยถามเฉย ๆ ค่ะ”
คุณผู้หญิงเหมาในวันนั้นหุนหันพลันแล่นเกินไป และถูกต่อว่าอย่างรุนแรงจากคุณผู้หญิงเหมาอาวุโส
เธอได้เรียนรู้บทเรียนของเธอแล้ว และจะไม่ทำอะไรที่หุนหันพลันแล่นอีก
ไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่ชอบเฉียวเมียนเมียนแค่ไหน เธอก็ต้องปั้นหน้าต่อหน้าคุณผู้หญิงเหมาอาวุโส
ท่านหญิงอาวุโสตกตะลึง “อย่างนั้นเหรอ?”
ท่านถามเฉียวเมียนเมียนว่า “เมียนเมียน เธอกับอาซื่อเปิดเผยต่อสาธารณะกันแล้วจริง ๆ เหรอ?”
เฉียวเมียนเมียนวางตะเกียบลงและมองไปที่คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสอย่างใจเย็น
“คุณย่าคะ อาซื่อกับหนูได้เปิดเผยต่อสาธารณะกันแล้วค่ะ แต่ไม่มีใครรู้ว่าตัวตนของเขาเป็นใคร วงการบันเทิงซับซ้อนนัก หนูไม่อยากให้ตัวตนของเขาถูกเปิดเผยค่ะไ
“คุณย่าค่ะ หนูขอโทษด้วยนะคะ”
“คุณย่าเสียใจไหม” หญิงชราตกใจ “มีอะไรให้เสียใจเล่า?”
เฉียวเมียนเมียนกล่าวอย่างจริงใจว่า “ช่วงนี้หนูเข้าไปพัวพันกับเรื่องอื้อฉาวมากมาย แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องจริงก็ตาม”
“คุณย่าไม่ได้ตำหนิหนูในเรื่องพวกนั้นเลย และไม่ได้ไม่ชอบหนูเพราะเรื่องพวกนั้น หนูรู้สึกขอบคุณคุณย่าจริง ๆ ค่ะ หนูไม่คิดว่าหนูจะเข้าไปพัวพันกับเรื่องอื้อฉาวอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นเพื่อตัวเองหรือเพื่ออาซื่อ”
“นั่นเป็นเหตุผลที่หนูตัดสินใจเปิดเผยต่อต่อสาธารณะค่ะ”
“ถ้าเปิดเผยไปแล้ว ต่อไปจะได้ไม่มีใครเอาหนูไปพูดอะไรที่ไม่จริงกับผู้ชายคนอื่น ๆ อีก”
“อย่างนั้นเหรอ?” ก่อนที่หญิงสูงวัยจะพูดอะไร คุณผู้หญิงเหมาก็ชิงพูดขึ้นก่อนด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ ว่า “แต่คนเรา ไม่มีควันก็ย่อมไม่มีไฟนะ ข่าวลือพวกนั้นนักข่าวนักนั่งเทียนได้ขึ้นจริง ๆ เหรอ? แต่ฉันไม่ได้สงสัยเธอหรอกนะ แต่เพราะเธอแต่งงานกับอาซื่อ ก็คือผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ก็น่าจะหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่น่าสงสัยบ้าง เธอก็บอกเองนี่ว่าวงการบันเทิงน่ะซับซ้อน ผู้หญิงอย่างเธอจะอยู่ในวงจรซับซ้อนเช่นนั้นได้ยังไง?”
“ตอนนี้เธอเป็นคุณผู้หญิงเหมานะ ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้โดยไม่มีเธอ ในความคิดของฉัน เธอหยุดแสดงดีไหม อยู่บ้านเลี้ยงลูกและดูแลสามี ครอบครัวเหมาของเราไม่ได้ขาดเงินเสียหน่อย ถ้าคนอื่นรู้ว่าลูกสะใภ้ของฉันเป็นดาราตัวเล็ก ๆ ในวงการบันเทิง ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าพวกเขาจะนินทาฉันลับหลังว่ายังไง”
“ป้าเหมาครับ พี่สาวของผมไม่เคยทำให้พี่เขยผิดหวังเลยนะครับ! เรื่องอื้อฉาวเหล่านั้นเป็นข่าวปลอมตั้งแต่แรก และพี่สาวของผมที่ตกเป็นเหยื่อของเรื่องอื้อฉาวเหล่านั้น ตอนนี้ก็ศตวรรษที่ 21 แล้ว ไม่ใช่ยุคสมัยเก่าอีกต่อไป ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่อยู่บ้านดูแลสามีและเลี้ยงลูกหลังแต่งงานหรอกครับ พี่เขยก็ปฏิบัติต่อพี่สาวอย่างดี ผมเชื่อว่าพี่สาวจะไม่ทำอะไรไม่ดี เธอต้องใช้ชีวิตได้อย่างไร้กังวลแน่ครับ อีกอย่าง การแสดงเป็นความฝันของพี่เขา จะไม่อาจกีดกันเธอหรือดูถูกความฝันของเธอเพียงเพราะเธอแต่งงานกับพี่เขยนะครับ” เฉียวเฉินทนไม่ได้ที่จะพูดถึงพี่สาวของเขาแบบนั้น หลังจากได้ยินคำพูดของคุณผู้หญิงเหมา เขาอดไม่ได้ที่จะโต้กลับ
แม้ว่าเขาจะประหม่า แต่ก็ไม่มีใครรังแกพี่สาวของเขาได้!
เหมาเยซื่อกำลังจะปกป้องภรรยาของเขา ทว่าน้องเขยของเขาแย่งทำไปก่อน
เขาไม่ได้พูดอะไรอีก ต้องการดูว่าเฉียวเฉินจะปกป้องพี่สาวของเขาอย่างไร
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองพร้อมกับขมวดคิ้ว ในใจของเธอคิดว่าคุณผู้หญิงเหมาเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงได้ยากจริง ๆ
ตอนแรกทุกคนก็มีความสุข แต่เธอต้องสร้างเรื่องอะไรสักอย่างให้ได้เลยเชียวที่จะให้เสียบรรยากาศ
