"ศพของร่างเซียนโบราณมีค่ามากเกินไป เจ้าคิดว่าเจ้าจะไปดูเมื่อไหร่ทุกคนก็จะอนุญาตอย่างนั้นหรือ ศพนั้นสามารถใช้ทำสิ่งของอย่างอื่นได้และมีผู้คนเฝ้าระวังอยู่ตลอดเวลา”

"นี่... สิ่งของอย่างอื่น พวกเจ้าคิดจะทำให้ร่างเซียนโบราณเป็นอาวุธงั้นหรือ!" เย่ฟ่านแตะคางของตัวเองและรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

“เจ้าควรระวัง แม้ว่าเจ้าจะอยู่ในอาณาจักรตำหนักเต๋าเท่านั้น แต่จากการแสดงของเจ้าในระหว่างวันร่างกายของเจ้าแข็งแกร่งยิ่งกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์เสียอีก มีผู้คนไม่น้อยที่ต้องการใช้ร่างกายของเจ้าในการทำอาวุธ!”

“บัดซบ!” เย่ฟ่านอดสาปแช่งไม่ได้

เขานึกถึงปัญหาที่เขาอาจเผชิญในอนาคต แต่เขาไม่เคยคิดว่าแม้แต่ร่างกายของเขาก็ยังถูกคนอื่นหมายปอง

ฉินเหยายิ้ม "ดังนั้นตอนนี้ร่างกายของเจ้าจึงมีค่าไม่น้อย หากเจ้ายินยอมขายตัวเองรับรองว่าจะมีคนยินยอมจ่ายด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง"

"ขายตัวเอง? ถ้าเจ้าต้องการข้าจะทนทุกข์ทรมานเล็กน้อยเพื่อเจ้าก็ได้" เย่ฟ่านล้อเล่น

"เจ้าได้ช่วยข้าอย่างแน่นอน เจ้าสามารถใช้ร่างกายของตัวเองสร้างสิ่งประดิษฐ์ให้ข้าได้" ฉินเหยากล่าวด้วยรอยยิ้ม

"นี่คือความปรารถนาที่แท้จริงของเจ้า?" เย่ฟ่านถามอย่างเคร่งขรึม “เจ้าพบร่างศักดิ์สิทธิ์นี้ที่ไหน?”

“ข้าพบมันในโลกใบเล็กนี้ ข้าสามารถให้องค์หญิงพาเจ้าไปที่นั่นเมื่อข้ามีเวลา” ฉินเหยาหาวและเอามือหยกปิดปาก "มีอะไรก็ค่อยพูดกันพรุ่งนี้"

"เจ้าจะนอนที่นี่ก็ได้ เตียงมีขนาดใหญ่พอ" เย่ฟ่านยิ้มกลุ้มกลิ่ม

“ไปตายซะ!”

ฉินเหยาบิดตัวอ่อนนุ่มของนางแล้วเดินจากไปอย่างยั่วยวน

…………….

ในตอนเช้าเย่ฟ่านไม่พบฉินเหยาเขาจึงไปหาตู้เฟยเพื่อชวนไปเมืองอสูรด้วยกัน

“น้องเย่ เจ้าจะวิ่งไปทำไม ตอนนี้เจ้ากลายเป็นแพะอ้วนแล้ว เจ้าไม่กลัวว่าอสูรที่แก่ชราพวกนั้นจะลงมือจัดการเจ้าหรือ?”

“ข้าต้องการรวบรวมวัสดุและสร้างอาวุธของตัวเอง” เย่ฟ่านตอบกลับ

ตู้เฟยกลอกตาและพูดว่า "เจ้าก็มีหม้อวิเศษแล้วไง เจ้ายังต้องการอะไรอีก?"

“ตอนนี้หลายคนต่างก็มีความปรารถนาต่อหม้อใบนี้ คิดว่าข้าจะใช้มันแบบลวกๆได้ไหม?”

“ทำไมถึงดูเหมือนเจ้ารีบร้อนจัง?” ตู้เฟยรู้สึกสงสัย

“รีบพาข้าไปที่นั่นเร็วเลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว อีกอย่างข้าอยากเห็นว่าเมืองอสูรจะเป็นอย่างไร”

เย่ฟ่านเรียกสุนัขสีดำไปด้วย เขามาที่นี่เพื่อรวบรวมวัสดุสำหรับการทำลายค่ายกลของพระราชวังโบราณอู่จิง

แบบจำลองของเมืองอสูรนั้นไม่ใหญ่มาก แต่มีความเจริญรุ่งเรืองสุดๆ

มีร้านค้ามากมายสองข้างทางของถนน ซึ่งส่วนใหญ่ขายยาและอาวุธวิญญาณ และยังมีผู้ฝึกฝนเผ่าพันธุ์อสูรอยู่มากมาย

ในเมืองเย่ฟ่านสามารถเห็นคนแปลกๆมากมาย เช่น ผู้ที่มีเขายาวอยู่บนหัว ผู้ที่มีปีก และผู้ที่มีหางอยู่ข้างหลัง...

มีอสูรจำนวนมากที่รักษาลักษณะของบรรพบุรุษไว้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะแปลงร่างเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์

“คางคกทองคำสามขา!” สุนัขสีดำตัวใหญ่จ้องไปที่ผู้ฝึกฝนอสูรที่อยู่ไม่ไกลและพึมพำ "เลือดของมันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับหลอมยา"

“เจ้าบ้า ระวังคำพูดของตัวเองหน่อย นี่คือเมืองอสูรคำพูดของเจ้าอาจกระตุ้นความโกรธแค้นของมวลชนได้” ตู้เฟยดุ

“จักรพรรดิองค์นี้เป็นใคร? ข้าจะพูดอย่างไรก็เรื่องของข้า พูดถึงเรื่องยาแน่นอนว่าเลือดของเผิงสวรรค์ย่อมดีที่สุด”

“อย่าอวดดีมากเกินไป พวกเราควรระวังตัวมากกว่านี้” เย่ฟ่านเตือน

“เจ้าต้องการวัสดุอะไร” ตู้เฟยถาม

“ศิลาดวงดาว, หยกน้ำแข็งซวน, โลหิตศักดิ์สิทธิ์…” เย่ฟ่านร่ายชื่อต่างๆ ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่เขาได้รับจากสุนัขสีดำตัวใหญ่

“พวกมันล้วนเป็นของแปลกๆ ที่นี้ไม่ได้หากันง่ายๆ” ตู้เฟยส่ายหัว

“มันไม่ใช่วัตถุระดับสูงเท่าไหร่ ไม่น่าจะหายากขนาดนั้น” เย่ฟ่านกล่าว

พวกเขาเดินไปตามถนนและถามทีละคนก่อนจะรวบรวมวัสดุได้เพียงไม่กี่อย่างเท่านั้น แต่สุนัขสีดำตัวใหญ่ต้องการวัตถุพวกนี้กว่าสามสิบหกชนิดซึ่งเป็นหนทางที่ค่อนข้างห่างไกล

“นี่คือบ้านของราชามังกรเขียว แค่ของระดับต่ำแบบนี้ก็ยังไม่มีหรือ” เย่ฟ่านงงงวย

“กุญแจสำคัญคือวัสดุที่เจ้าต้องการไม่เป็นที่นิยมมากเกินไป” ณ จุดนี้ตู้เฟยดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างและกล่าวว่า

“ยังไงก็ตาม ยังมีอีกที่หนึ่ง ที่นั่นรวบรวมของแปลกๆไว้มากมาย”

"เอาล่ะ ไปกันเลย!"

ดินแดนเสรีนี้อยู่ทางตอนเหนือของเมืองอสูร และมีคนไม่มากนัก

ที่นี่มีแผงขายวัสดุแปลกๆทุกชนิด

"คนพวกนี้ขี้โกงเกินไป แค่ขุดรากไม้เก่าออกมาพวกเขาก็กล้าขายมันเป็นไม้เลือดมังกร" เย่ฟ่านพูดไม่ออก

ที่แผงขายด้านหน้า รากไม้เก่าวางอยู่บนโต๊ะไม้จันทน์สีแดง และเจ้าของแผงขายบอกว่ามันเป็นรากของไม้เลือดมังกรที่หายาก

"แม้ว่าที่นี่จะมีของปลอมจำนวนมากแต่สำหรับผู้ที่สายตาดีก็อาจจะมองเห็นสมบัติบางอย่างที่ถูกซ่อนอยู่" ตู้เฟยอธิบาย

เมื่อเดินไปอีกร้านพวกเขาเห็นเศษผ้าอยู่บนพื้นซึ่งมีหินขนาดเท่ากำปั้นเพียงสามก้อน พวกมันมีสีแดงดั่งเลือดแวววาวดุจผลึก แม้จะงดงามแต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีประโยชน์อะไร

“นี่ไม่ใช่ก้อนกรวดสีแดงที่หยิบขึ้นมาจากริมแม่น้ำไม่ใช่หรือ เขากล้าขายมันในราคาของหยกสวรรค์จริงๆ” เย่ฟ่านตกตะลึง

"ไม่ใช่ นี่เป็นของล้ำค่ารีบซื้อเลย!" สุนัขสีดำตัวใหญ่ส่งเสียงอย่างกระตือรือร้น

เย่ฟ่านเคลื่อนไหวในใจและถามผู้ขายว่า

"หินสามก้อนนี้ขายอย่างไร"

"หนึ่งชิ้นมีค่าเท่ากับต้นกำเนิดสิบจิน"

ผู้ฝึกฝนเผ่าพันธุ์อสูรคนนี้ดูเสื้อผ้าของพวกเขาก่อนแล้วจึงยื่นข้อเสนอ แน่นอนว่าฝ่ายตรงข้ามมั่นใจว่าพวกเขาสามารถจ่ายได้อย่างแน่นอน

“ทำไมเจ้าไม่ปล้นเราเลย” ตู้เฟยส่งเสียงคำราม

เจ้าหมาสีดำตัวใหญ่เริ่มวิตกกังวล มันกัดตู้เฟยก่อนจะลากออกไปจากแผงขายของนี่อย่างรวดเร็ว

“เจ้าบ้า เจ้ากัดข้าอีกแล้ว”

ตู้เฟยโกรธจัดและมหาสงครามกำลังจะเริ่มต้นขึ้น

“ข้าต้องการหินสามก้อนนี้!”

ในขณะนั้นฉินเหยาก็ปรากฏตัว นางคว้าหินสีแดงสดด้วยมือข้างหนึ่ง

สุนัขสีดำตัวใหญ่รีบวิ่งกลับเข้ามาด้วยท่าทางดุร้ายอย่างถึงที่สุด

ฉินเหยาตกตะลึงและบินถอยหลังอย่างรวดเร็ว สุนัขสีดำตัวใหญ่ได้ทีก็กวาดเอาหินพวกนั้นไปทั้งหมดทันที

“นั่นคือสิ่งที่จักรพรรดิผู้นี้ต้องการ!”

สุนัขสีดำตัวใหญ่คำรามใส่ฉินเหยา

“เจ้าต้องการแล้วยังไง” ฉินเหยาหัวเราะเบาๆก่อนจะโยนต้นกำเนิดที่มีความบริสุทธิ์ให้กับเจ้าของร้าน

"ข้าซื้อมาแล้ว"

เย่ฟ่านรู้ว่าหินพวกนี้จะต้องมีประโยชน์บางอย่างแน่นอน เขาจึงรีบโยนต้นกำเนิดที่มีน้ำหนักกว่าสามสิบจินให้เจ้าของร้านทันที

“นี่ไม่ใช่ก้อนกรวดริมแม่น้ำหรอกหรือ?” ตู้เฟยงงงวย

“เจ้าเด็กโง่ นี่คือหินเลือดอสูร!” สุนัขสีดำตัวใหญ่พยายามกลืนหินลงไปในท้อง

“อะไรนะหินเลือดอสูร ข้าไม่ขายมันแล้ว!”

เจ้าร้านอุทานออกมาด้วยความตกใจ แต่เมื่อมันมองเห็นสายตาของเหล่าลูกค้าเขาก็กลืนคำพูดของตัวเองกลับไปอย่างรวดเร็ว

หินเลือดอสูรได้รับการกล่าวขานว่าเป็นการรวมตัวกันของแก่นแท้ของเลือดหลังจากการตายของอสูรผู้ยิ่งใหญ่โบราณ

ของแบบนี้ไม่ใช่สมบัติหายาก หลังจากหลายปีผ่านไปแก่นแท้ของเลือดก็แทบจะกระจัดกระจายไปแล้ว แต่ก็มีวิธีใช้ที่พิเศษบางอย่างที่น่าอัศจรรย์

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด