บทที่ 29
ถึงแม้จะมีเสื้อผ้าคั่นกลาง แต่ฝ่ามือขนาดใหญ่ของไซม่อนก็กำลังโอบเอวของชารอนอยู่ ถึงอย่างไร ชารอนรู้สึกราวกับผิวหนังบริเวณนั้นของตัวเองกำลังไหม้ ความรู้สึกอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วแก้มของชารอน ใบหน้าของเธอรู้สึกร้อนผ่าว 'ให้ตายสิ เกิดอะไรขึ้นกับเรากันล่ะเนี่ย?' ชารอนไม่รู้ตัวเลยว่าเธอเดินมาถึงข้างรถได้ยังไง...
