AC 536: ความแตกต่าง ฟรี
AC 536: ความแตกต่าง
“ข้าเข้าใจแล้ว” อันเฟย์ กล่าวพร้อมพยักหน้า
“เกี่ยวกับ บาตูซิม่อน… ทำตามที่คริสเตียนกล่าว”
“ขอรับ” เยอร์กล่าว
ทัศนคติของ อันเฟย์ แสดงให้เห็นว่าคำกล่าวของเยอร์ สร้างความประทับใจ เขายังดีใจที่ อันเฟย์ ยินดีที่จะรับฟังคำแนะนำและไม่ใช่คนที่มีความมั่นใจมากเกินไป
"เยอร์?" มีคนข้างนอกเรียก
"มีอะไร?" เยอร์ถาม
“เราพบคนเหล่านั้นแล้วขอรับ” ชายคนหนึ่งตอบ
“อลิซสั่งเจ้ามาหรือ” อันเฟย์ถาม
เยอร์ส่ายหัว
“นางรู้ว่าข้ากำลังทำอะไรอยู่ แต่นางไม่ได้บอกให้ข้าทำอะไรเลย”
“เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น”
“ช่วงนี้ท่านไม่ได้สนทนากับใครเลยหรือ”
“ข้าไปพบทหารองครักษ์” อันเฟย์ กล่าว
“ข้าไม่ได้สังเกตอะไร”
“หลังจากขุนนางเหล่านั้นถูกประหารชีวิต ตระกูลก็เริ่มแพร่ข่าวลือเพื่อใส่ร้ายท่านหญิงอลิซ บางตระกูลต้องพบศิลปินและจ่ายเงินให้เขาวาดภาพบนผนังใกล้ประตูด้านใต้ ศิลปินวาดภาพสตรีที่มีเพศสัมพันธ์กับปีศาจและสตรีคนนั้นก็คล้ายกับท่านหญิงอลิซ”
อันเฟย์ขมวดคิ้ว สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงการไม่ใส่ใจและไม่เคารพต่ออลิซอย่างโจ่งแจ้งและเป็นการต่อยอดให้กับเขา เยอร์หยุดเมื่อเห็นการขมวดคิ้วและกล่าวอย่างเงียบ ๆ
“เราทำลายภาพเหล่านั้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”
“อลิซรู้ไหม”
“ข้าคิดอย่างนั้น” เยอร์กล่าว
“ท่านหญิงอลิซเป็นที่นิยมในหมู่สามัญชน และไม่มีเหตุผลใดที่พวกเขาจะไม่เคารพนาง บาตูซิม่อน ได้ขอโทษ ท่านหญิงอลิซ แล้วเช่นกัน”
“เขาขอโทษทำไม”
เยอร์ถอนหายใจและกล่าวว่า
“ภาพวาดทำในตอนกลางคืน คนของ บาตูซิม่อน พบภาพวาดและแทนที่จะรายงานทันที พวกเขาเลือกที่จะเพิกเฉย จนกระทั่งเที่ยงวันที่เราค้นพบมัน”
อันเฟย์ ขมวดคิ้วลึก
“ข้าไม่คิดว่าบาตูซิม่อนมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” เยอร์กล่าวอย่างเร่งรีบ
“เขาดูจริงใจมากเมื่อเขาขอโทษท่านหญิงอลิซ”
อันเฟย์ เดินไปที่หน้าต่างแล้วเปิดออก ต้องการให้ตัวเองสงบลง เขาผลักมันแรงเกินไป และหน้าต่างก็กระแทกเข้ากับผนัง ดึงดูดความสนใจของทหารรับจ้างหลายคนด้านล่าง เขามองไปไกลๆ และเห็นว่าอลิซยังอยู่ในห้องทำงานของนาง
“นางนอนพอหรือไม่”
“นางยุ่งอยู่” เยอร์กล่าว
“นางจะยุ่งมากขึ้น”
ภายในห้องทำงานของอลิซ อลิซอยู่กับฮุ่ยเหว่ย ทั้งสองมีกองเอกสารกองใหญ่อยู่บนโต๊ะข้างๆ และทำงานหนัก ซูซานนานั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงมุมห้อง จ้องมองที่อลิซ
“เจ้าได้ยินไหม” อลิซนั่งลงและถามด้วยความขมวดคิ้ว
ฮุ่ยเหว่ยพยักหน้า
“นั่นคืออันเฟย์ใช่ไหม”
“นั่นสินะ” ซูซานนากล่าวพร้อมพยักหน้า “เขาดูโกรธ”
“เจ้าต้องการจะตรวจสอบเขาหรือไม่” อลิซหันมาถามซูซานนา
“ข้าจะไปเมื่อชินเบล่ามาถึง”
"แต่…"
“ไม่ต้องเป็นห่วง” ซูซานนากล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เขาไม่ใช่เด็กอีกต่อไป ข้าแน่ใจว่าเขาดูแลตัวเองได้”
“หมายความว่าข้าเป็นเด็กที่ไม่สามารถดูแลตัวเองได้หรือ” อลิซถามติดตลก
“ไม่แน่นอน”
“นางกล่าวถูก อลิซ” ฮุ่ยเหว่ย กล่าว
“เราไม่สามารถเสี่ยงได้ แน่นอนว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่ถ้ามีอะไรผิดพลาดและไม่มีใครปกป้องเจ้าล่ะ เราเสียเจ้าไปไม่ได้”
อลิซถอนหายใจ
“ข้าแค่อยากรู้” นางกล่าว
“อะไรทำให้เขาโกรธขนาดนั้น? ช่วงนี้เขาอารมณ์เสียหรือเปล่า?”
ซูซานนาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และส่ายหัว
อลิซยิ้ม
“เมื่อเห็นว่าเขาห่วงใยเจ้ามากแค่ไหน ข้าไม่คิดว่าเขาจะแจ้งให้เจ้ารู้หากมีสิ่งใดที่กวนใจเขา ถึงแม้ว่าเขาจะหงุดหงิดมากก็ตาม”
ซูซานนาหน้าแดง
“ไม่มีงานทำหรือ?”
อลิซหัวเราะคิกคักและหันกลับมามองที่เอกสาร
ไม่กี่นาทีต่อมา ประตูก็เปิดออกและอันเฟย์ก็ปรากฏตัวขึ้น
“ซูซานนาที่รัก ยิ้มสิ” อลิซกล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้น
ซูซานนากลอกตา แต่ก็ยังยิ้มให้อันเฟย์ ฮุ่ยเหว่ย มองขึ้นและยิ้ม
“อันเฟย์” เขากล่าว "ข้าต้องการกล่าวกับเจ้า"
“พวกเจ้ารู้ได้ยังไงว่าเป็นข้า”
“เพราะเจ้าเป็นคนเดียวที่ไม่เคาะประตู” อลิซกล่าว
"มีอะไร?"
อันเฟย์ มองดูนางสักครู่แล้วกล่าวว่า
"ท่านแบร์รี่ กล่าวอะไรเกี่ยวกับการประหารชีวิตขุนนาง?"
“แน่นอน…” ฮุ่ยเหว่ยกล่าว ก่อนที่เขาจะกล่าวจบ อลิซก็ขมวดคิ้วและขัดจังหวะเขา
“ฮุ่ยเหว่ย ช่วยพาออซซิคมาหาข้าหน่อยได้ไหม”
ฮุ่ยเหว่ยเหลือบมองนาง จากนั้นถอนหายใจและออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว อันเฟย์ นั่งลงบนเก้าอี้ของ ฮุ่ยเหว่ย และมองไปที่ อลิซ
“เจ้าไม่อยากบอกอะไรข้าหรือ” เขากล่าว
อลิซยักไหล่
“รู้สึกไม่ถูกต้อง” นางกล่าว
อันเฟย์ หันไปหา ซูซานนา และกระซิบว่า
“เจ้าปล่อยเราตามลำพังสักพักได้ไหม? อย่าให้ใครเข้ามา”
ซูซานนาพยักหน้าและออกจากห้อง ปิดประตูตามหลังนางเบาๆ
"เกิดอะไรขึ้น?" อลิซถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
"เจ้าควรจะรุ้ บาตูซิม่อนมาขอโทษด้วยตนเองใช่หรือไม่”
“อือ” อลิซกล่าว “เจ้าหมายถึงภาพวาด”
อันเฟย์พยักหน้า
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่” อลิซกล่าวพร้อมส่ายหัว
"ไม่ใช่เรื่องใหญ่?"
“ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นห่วงข้า แต่นี่เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้” อลิซกล่าว
“ข้าจะไม่ปล่อยให้มันมาถึงข้า”
อันเฟย์จ้องที่ อลิซ เขาชื่นชมความรู้สึกของนาง และประทับใจมากที่นางจัดการกับความอัปยศอดสูในที่สาธารณะได้อย่างใจเย็น
