AC 533: การลอบสังหาร ฟรี
AC 533: การลอบสังหาร
ชินเบล่าเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า นางเดินเร็วมากและรู้สึกกังวลเล็กน้อย ถึงคราวของนางที่จะปกป้องอลิซในคืนนี้ แต่ในขณะที่นางกำลังจะออกจากกองทหารรักษาการณ์ แก๊งทั้งสองที่นำโดยจูลี่และมิดอฟได้ปะทะกัน และเกือบจะปะทุในการต่อสู้
เหตุผลของการต่อสู้นั้นค่อนข้างไร้สาระ นักดาบหญิงคนหนึ่งบังเอิญไปชน มิดอฟ ขณะที่นางกำลังเดินอยู่ และ มิดอฟ ก็ตบหน้านางอย่างแรงเพื่อแสดงปฏิกิริยา นักดาบหญิงรับความอับอายนี้ไม่ได้ และได้บ่นกับจูลี่ จูลี่จึงยืนขึ้นเพื่อนาง และสถานการณ์ก็ทวีขึ้นจนควบคุมไม่ได้
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตทางสังคม เมื่อพวกเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่ พวกเขาจะมองหาคนที่พวกเขาสบายใจเพื่อทำงานร่วมกัน ในเวลาเพียงไม่ถึง 10 วัน นักดาบหญิงเหล่านั้นได้ผูกมิตรซึ่งกันและกันและก่อตั้งสองแก๊ง เนื่องจาก มิดอฟ และ จูลี่ มีความสามารถมากกว่า พวกเขาจึงได้รับเลือกให้เป็นผู้นำของแต่ละกลุ่ม
มันเริ่มมืดมาก บนถนนไม่มีคนอื่นนอกจากชินเบล่า โลกเวทมนตร์ไม่สามารถเทียบได้กับเมืองสมัยใหม่ ไม่มีไฟถนนหรือสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นใดที่สามารถส่องสว่างได้ แม้ว่าจะไม่มีความมืดมิดทั้งหมด แต่ก็สามารถพึ่งพาแสงจันทร์และแสงที่ออกมาจากบ้านเพื่อเดินทางได้เท่านั้น ทัศนวิสัยไม่ดี โชคดีที่ชินเบล่าเป็นนักดาบระดับสูง ถ้าเป็นสตรีธรรมดาๆ นางคงร้องออกมาด้วยความกลัว
หลังจากเดินผ่านมุมหนึ่ง ชินเบล่าก็ได้ยินเสียงคนร้องไห้จากข้างถนน นางหยุดและฟังสักครู่ เสียงมาจากตรอก ถ้านางไม่รีบร้อน นางก็คงจะลองดู อย่างไรก็ตาม นางต้องรีบกลับไปทำหน้าที่ของนาง และนั่นก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุด หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ชินเบล่าก็เดินทางต่อไป
“อา…ไม่!” ได้ยินเสียงกรีดร้องจากตรอก
ชินเบล่าหยุดอีกครั้ง นางได้ยินชัดเจนมาก นอกจากเสียงกรีดร้องของสตรีแล้ว นางยังได้ยินเสียงหัวเราะที่น่าขยะแขยงของบุรุษอีกด้วย นางเลิกคิ้วและเดินกลับไปที่ซอย
ชินเบล่าเห็นสตรีผู้หนึ่งนอนอยู่บนพื้นท้ายซอย ร่างมืดสองร่างกำลังเคลื่อนที่ไปมา นางเดาได้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่ ถึงแม้ว่านางจะมองเห็นไม่ชัดก็ตาม
"หยุด!" ชินเบล่าตะโกน เมื่อนางปลดปล่อยพลังการต่อสู้ของนาง นางก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น กระโปรงของผู้หญิงถูกถอดออก แต่เสื้อของนางยังคงไม่ อย่างไรก็ตาม มีคราบเลือดอยู่บนใบหน้าของนาง ใบหน้าด้านซ้ายบวม และนางสูญเสียฟันไปสองสามซี่ นางดูสิ้นหวัง อับอาย และโกรธเคือง
ตอนแรก ชินเบล่า รู้สึกสงสัยเล็กน้อย ไม่มีคนทั่วไปจะออกจากบ้านตอนดึก คนเหล่านี้มาจากไหน?
อย่างไรก็ตาม หลังจากดูการแสดงออกของหญิงสาวแล้ว ชินเบล่าก็เลิกสงสัย จากประสบการณ์ของนาง นางสามารถบอกได้ว่าการแสดงออกของหญิงสาวนั้นเป็นเรื่องจริง
ขณะที่ชินเบล่ากำลังจะพุ่งไปข้างหน้า ส่วนโค้งที่แทบมองไม่เห็นด้วยตาก็แวบผ่านรองเท้าบู๊ตของนาง ชินเบล่าตัวแข็งค้างทันที ธาตุดินสองแผ่นปิดเท้าของนางและกลายเป็นหิน
ชายสองคนที่อยู่ข้างหน้าหันกลับมา ต่างถือคันธนู เมื่อได้ยินเสียงธนูถูกดึงกลับ ลูกธนูสองดอกก็พุ่งไปที่หน้าอกของชินเบล่า
ดาบเป็นมือขวาของชินเบล่า แม้ว่านางจะไม่สามารถขยับเท้าได้ แต่ก็ไม่ได้ขัดขวางไม่ให้นางออกแรงต่อสู้
เกิดการระเบิดขึ้น และกำแพงด้านหลังชินเบลาก็พังทลายลง ร่างสูงกระโดดออกมา ชินเบล่าสูง แต่ร่างสูงกว่า ต้นขาทั้งสองข้างใหญ่กว่าเอวของนาง ร่างนั้นถือขวานรบยาวที่น่ากลัว ซึ่งเขาเหวี่ยงไปทางหัวของชินเบล่า เสียงดังของขวานต่อสู้ทำให้ชินเบล่ารู้สึกหายใจไม่ออก
พลังต่อสู้ของ ชินเบล่า อยู่ที่ระดับสูงสุดแล้ว นางขยับร่างกายและวาดดาบใส่ขวานศึก เมื่อเกิดการปะทะกัน ชินเบล่าก็เกือบจะล้มลงกับพื้น ร่างนั้นถอยหลังไปสองสามก้าวก่อนจะทรงตัว ในแง่ของความแข็งแกร่ง ชินเบล่านั้นแข็งแกร่งกว่า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนางถูกจำกัดการเคลื่อนไหว นางจึงไม่สามารถออกแรงเต็มที่ได้ สิ่งนี้ทำให้นางเสียเปรียบ
ร่างนั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว เขาเหวี่ยงขวานศึกที่ขาของชินเบล่า นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่เลวร้าย ชินเบล่าไม่สามารถวิ่งได้ เนื่องจากเท้าของนางถูกผนึก เขาโจมตีขาซ้ายของนาง แต่ในขณะที่ ชินเบล่า ถือดาบด้วยมือขวาของนาง สิ่งนี้ทำให้นางเคลื่อนไหวตามความเหมาะสมได้ยากขึ้น
นี่เป็นเพียงการคุกคามจากด้านหลัง นักดาบสวมเสื้อคลุมบินลงมาจากด้านบนด้วยดาบยาวเล็งไปที่หน้าอกของนาง กำลังรบเทียบได้กับของชินเบล่า
ชินเบล่าจ้องไปที่นักดาบอย่างเฉียบขาด นางไม่สามารถใส่ใจกับการโจมตีจากด้านหลังได้ในขณะนี้
ในเวลานี้ มีคนพุ่งจากด้านข้าง กระแทกตัวเองกับนักรบขวาน แม้ว่าร่างของนักรบขวานจะเหมือนสัตว์อสูรขนาดมหึมา แต่เขาไม่สามารถต้านทานการปะทะได้ เขาลอยถอยหลังพร้อมกับเสียงร้อง กระแทกกำแพงก่อนจะล้มลงกับพื้น พื้นดินสั่นสะเทือนราวกับว่ามีแผ่นดินไหวขนาดเล็ก
มือของชินเบล่าอ่อนแรงลงเล็กน้อย นางไม่มีความปรารถนาที่จะต่อสู้อีกต่อไป นี่เป็นเพราะร่างหนึ่งยืนอยู่ต่อหน้านางและปกป้องนาง นี่ไม่ใช่ไสยศาสตร์ นี่เป็นความเชื่อที่นางสร้างขึ้นจากการต่อสู้หลายครั้ง ไม่มีใครสามารถทำร้ายนางได้ต่อหน้าร่างนี้
นักดาบเห็นอันเฟย์ และหยุดการโจมตี ด้วยการตีลังกา นางร่อนลงห่างจาก อันเฟย์ เจ็ดถึงแปดเมตร นางรู้ว่าระยะทางนี้ยังใกล้ อันเฟย์ มากเกินไป และนางยังคงตกอยู่ในอันตราย นางตัวสั่น และปลายดาบของนางก็สั่นมากขึ้นไปอีก
ด้วยเสียงตะโกน ชายร่างกำยำที่ตกลงสู่พื้นก็กระโดดขึ้น เขากำลังเหยียบร่างกายที่แต่งตัวเหมือนนักมายากลและบิดเบี้ยวในลักษณะแปลก ๆ ราวกับว่ามันไม่มีกระดูก และคราบเลือดก็กระจายไปทั่วร่างกาย ไม่มีใครบอกได้ว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อชายร่างกำยำลอยออกไปหรือว่าเกิดจากการชนกัน
ชายร่างกำยำดูดื้นดึง เขาเหวี่ยงขวานรบยาวไปที่ชินเบล่าอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส การเคลื่อนไหวของเขาจึงช้าลง
ตอนนี้ ชินเบล่า ได้ปลดปล่อยตัวเองจากข้อจำกัดแล้ว นางย่อตัวลงใต้ขวานต่อสู้ และถอยหลังต่อไป นางเหวี่ยงดาบด้วยเอวของนาง
ระเบิดนี้มีพลังมากพอที่จะแยกชิ้นส่วนใครก็ได้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากชายร่างกำยำนั้นใหญ่เกินไป แรงกระแทกทำได้เพียงตัดส่วนขาของเขาเท่านั้น มีบาดแผลลึกที่ขาของเขา และเลือดก็ไหลออกมา เป็นอีกครั้งที่ชายร่างกำยำร้องลั่นและล้มลงกับพื้น
ชินเบล่ากระโดดขึ้นทันที และเมื่อนางลงถึงพื้น เข่าขวาของนางก็กระทบกระดูกสันหลังของชายร่างกำยำ นางถือดาบยาว แต่สายตาของนางจับจ้องไปที่ อันเฟย์ นางไม่รู้ว่า อันเฟย์ ต้องการให้เขาตายหรือมีชีวิตอยู่ ดังนั้นนางจึงไม่กล้ากระทำการที่หุนหันพลันแล่น
อันเฟย์พยักหน้า ชินเบล่าแทงคอของชายร่างกำยำอย่างแรง ตอกเขาลงกับพื้น
ชายร่างกำยำนี้ไม่เพียงแต่มีพลังใจที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังมีความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะมีชีวิตอยู่ด้วย เขารอดชีวิตจากการถูกโจมตี เขาโบกมืออย่างบ้าคลั่งแล้วทุบไปรอบ ๆ อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาดิ้นรนมากเท่าไหร่ บาดแผลของเขาก็ยิ่งฉีกมากขึ้นเท่านั้น เลือดสดไหลออกจากคอของเขาราวกับน้ำพุ สาดลงบนร่างกายของเขาและชินเบลา ถ้าเป็นอันเฟย์ เขาจะขยับออก แต่ไม่ใช่ชินเบล่า นางไม่ได้ใส่ใจกับเลือดที่อยู่บนตัวนาง นางจ้องไปที่ร่างของชายร่างกำยำและเตะหัวเขา บาดแผลของเขาแย่ลงและมีเลือดไหลออกมามากขึ้น ชายร่างกำยำค่อยๆ หยุดดิ้นรนและเริ่มกระตุก
"ข้ารู้สึกเสียใจสำหรับเจ้า ข้าไม่ได้ต่อต้านคนที่มีความทะเยอทะยาน เป็นการดีที่จะมีความทะเยอทะยานเพราะมันทำหน้าที่เป็นแรงจูงใจ” อันเฟย์ กล่าวอย่างราบเรียบ
“แต่…การลอบสังหารใครบางคนเพื่อเติมเต็มความทะเยอทะยานของเจ้าเป็นสิ่งที่ข้าไม่สามารถยอมรับได้”
เมื่อกล่าวอย่างนั้น เขาโบกแขนและนกไฟสองตัวก็พุ่งออกไปราวกับสายฟ้า ก่อนที่ชายสองคนที่ซ่อนตัวเองอย่างเงียบๆในรูข้างกำแพง จะร้องออกมา เมื่อพวกเขาก็ถูกไฟไหม้
“เจ้า… เจ้ารู้จักข้าหรือ” นักดาบถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
ขณะที่นักดาบเปิดปากของนาง ชินเบล่าจำเสียงของนางได้ มันคือมิดอฟ!
“มีนักเวทย์มากกว่า 50 คนคอยสอดส่องเจ้าอยู่เรื่อยๆ ไม่มีอะไรจะหลบตาข้าได้!” อันเฟย์กล่าวอย่างราบเรียบ เขาไม่อยากทำลายใคร สำหรับสิ่งที่อลิซกล่าว แม้ว่านักดาบเหล่านี้จะไม่น่าเชื่อถือ แต่ก็มีประโยชน์จริง ๆ และสามารถทำหน้าที่เป็นปืนใหญ่เนื้อมนุษย์ได้ อย่างไรก็ตาม มิดอฟ ลงพลาดและกระทำการโดยจงใจ นางเป็นแกะดำ"
“เจ้าโง่เกินไป เมื่อเทียบกับจูลี่ นางฉลาดกว่าเจ้า นางมีความทะเยอทะยานเช่นกัน และรู้ว่าเจ้ากำลังจะทำอะไร นางเล่นกับเจ้า และหลังจากที่เจ้าจากไป นางรายงานกับแอนโทนี่ว่าเจ้าแอบหนีไป ถ้าชินเบล่าถูกฆ่า และแผนการของเจ้าถูกเปิดเผย นางจะกลายเป็นผู้นำโดยธรรมชาติ”
มิดอฟสั่นสะท้านมากขึ้นไปอีก ไม่ว่าจะด้วยความโกรธหรือความกลัวที่ใครๆ ก็บอกไม่ได้
“เจ้าอยากมีชีวิตอยู่ไหม” อันเฟย์ถามด้วยรอยยิ้ม
มิดอฟ ฉลาดพอที่จะเข้าใจความหมายของอันเฟย์ นางคุกเข่าลงบนพื้นและร้องออกมาโดยไม่ลังเล
“นายท่าน…”
