ตอนที่ 159+160 โจวเหวยฉีโกรธจัด

ตอนที่ 159 โจวเหวยฉีโกรธจัด

มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา แม้ว่าพวกเขาจะมาจากภูมิหลังครอบครัวที่แตกต่างกัน ถ้าเธอไม่มีครอบครัวที่มีอำนาจหนุนหลัง ก็ไม่มีใครสามารถยับยั้งไม่ให้เขาไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นได้ในอนาคต

ถ้าได้สาวสวยคนนี้มาเป็นภรรยาของเขา เขาคงสามารถพาเธอออกงานได้ ถ้าเขาเบื่อ เขาก็เพียงแค่หย่ากับเธอหรือหาผู้หญิงคนอื่น

อีกอย่าง ยังใช้เวลาอีกตั้งสามถึงสี่ปี ก่อนที่เจียงเหยาจะเรียนจบ ถ้าตอนนั้นเบื่อร่างกายของเธอแล้ว ก็ไม่เห็นจะเป็นไร?

เขาคิดอยู่อย่างเดียวในตอนนี้ คือคืนนี้ต้องพาเธอไปนอนด้วยให้ได้

“ไอ้เส็งเคร็ง!” เหวยฉีระเบิดขึ้นทันที “ไอ้เวรนั่น! ฉันอยากจะเห็นนักว่ามันจะมีความกล้าที่จะแต่งงานกับเจียงเหยาแค่ไหนกัน”

เป็นไปไม่ได้ที่โจวเหวยฉีจะไม่รู้จุดประสงค์ที่เจียงเหยาโทรหาเขา? ฉีเซียงคงจะตามเธอไปทั่วมหาวิทยาลัยและรังควานเธออย่างต่อเนื่อง นั่นคือเหตุผลที่เจียงเหยาปล่อยให้เขาได้ยินการสนทนาของพวกเขา

โจวเหวยฉีวางสายและโทรหาฉีเซียงทันที

ฉีเซียงที่กำลังรอคำตอบจากเจียงเหยา เขาขมวดคิ้วด้วยความร้อนใจ ตอนนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เขาตกตะลึงที่จู่ ๆ ก็เห็นว่าเป็นสายจากโจวเหวยฉี เขามองไปยังผู้หญิงที่มีท่าทางสงบบนใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัว และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับอย่างไม่รอช้า

“ฉีเซียง! นายเบื่อกับการมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม? กล้าดียังไงมารบกวนเจียงเหยา! ฉัน โจวเหวยฉีปฏิบัติกับนายในฐานะเพื่อนมาตลอด แล้วนายล่ะ? นายคิดว่าฉันเป็นใคร? ฉันคงเข้าใจผิดไปเองที่ปฏิบัติกับนายเหมือนเพื่อนของฉัน! ฉันขอเตือนนายเลยนะ ถ้านายกล้าแตะต้องเจียงเหยา ฉันจะเอาทั้งตระกูลฉีให้หายไปจากโลกนี้ภายในหนึ่งอาทิตย์!”

โจวเหวยฉีกำลังอาละวาดอีกด้านของปลายสาย หากเจ้าตัวอยู่ตรงหน้าเขา ตอนนี้คงได้ทุบฉีเซียงจนเลอะไปแล้ว

ที่ผ่านมาโจวเหวยฉีปฏิบัติต่อฉีเซียงในฐานะเพื่อนอย่างจริงใจ นั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ได้มองหาเพื่อนคนอื่นและมองหาฉีเซียงเมื่อเขามาที่เมืองหนานเจียง เขาไม่เคยคิดว่าฉีเซียงจะกล้าแตะต้องเจียงเหยา

ฉีเซียงมีแฟนหลายคนตอนเรียนมหาวิทยาลัย แม้ว่าโจวเหวยฉีจะรู้เรื่องนี้ดี แต่ก็ไม่ได้ถือสา เพราะตัวเองก็เติบโตมาท่ามกลางคนประเภทเดียวกับเพื่อนคนนี้ จำนวนแฟนสาวที่เขามีไม่ได้ส่งผลต่อมิตรภาพระหว่างเขาและอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย

ทว่า เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไป หากฉีเซียงพยายามแตะต้องเจียงเหยา!

โจวเหวยฉีไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าฉีเซียงพบกับเจียงเหยาได้อย่างไร อีกฝ่ายแอบตามและทำให้เขาเจอกับเจอในตอนนี้ใช่หรือไม่? เขาล่วงเกินเธอมานานแค่ไหนแล้ว ถึงขนาดหญิงสาวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโทรหาเขา เพราะเธอคงทนไม่ไหวอีกต่อไป?

ขณะที่คิดชายหนุ่มก็ยิ่งเดือดดาลด้วยความโกรธนอกจากจะโทษตัวเองแล้ว เขายังรู้สึกผิดต่อลู่ชิงสีและเจียงเหยา

เขาต้องการที่อยู่ ลู่ชิงสีก็มอบบ้านให้เขาในทันที และแม้แต่เจียงเหยายังไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขากลับได้สร้างปัญหาให้เจียงเหยา เพียงแค่ไปที่เมืองหนานเจียงเพียงครั้งเดียว

“เหวยฉี ฉัน...” ฉีเซียงเหลือบมองไปที่เจียงเหยา ที่ยื่นอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เธอจ้องมองมาที่เขา เขาวิตกกังวล เป็นไปได้ไหมว่าความสัมพันธ์ระหว่างเจียงเหยาและโจวเหวยฉี จะไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด?

“ให้ฉันบอกนายเลยนะ ฉีเซียง นายไม่คู่ควรเป็นอะไรกับเจียงเหยาทั้งนั้น แม้จะทำตระกูลฉีทั้งหมดมาไว้ตรงหน้าเธอ! ไปให้พ้นสายตาเธอเดี๋ยวนี้! พรุ่งนี้ฉันจะไปที่หนานเจียง!” โจวเหวยฉีโกรธมาก เขาไม่ต้องการที่จะพูดกับฉีเซียงอีกต่อไป และวางสายทันที จากนั้นก็รีบโทรหาเจียงเหยา และขอโทษเธออย่างต่อเนื่อง

“เจียงเหยา ฉันขอโทษ ที่ทำให้เธอเดือดร้อนมากขนาดนี้ ฉั้นจะจองตั๋วเครื่องบินและรีบไปหนานเจียงทันที ฉันรับรองว่าจะให้คำอธิบายกับเธออย่างแน่นอน!”

“เหวยฉี ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องมาหรอก” เจียงเหยาไม่ได้พยายามจะตำหนิอีกฝ่าย แต่นี่เป็นวิธีที่ตรงไปตรงมาและมีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับเขาในการจัดการเรื่องนั้น เพราะฉีเซียงเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับโจวเหวยฉี ดังนั้นเธอจึงขอความช่วยเหลือจากเขา เพื่อให้เขาเป็นฝ่ายอธิบายให้ฉีเซียงได้เข้าใจ และนี่ยังเป็นโอกาสดีที่จะให้ โจวเหวยฉีได้เห็นธาตุแท้ของคนที่เขาเรียกว่า ‘เพื่อน’ ได้อย่างชัดเจน

__

ตอนที่ 160 การขอโทษของฉีเซียง

โจวเหวยฉีวางสายก่อนที่เจียงเหยาจะพูดอะไรได้อีก ในทางกลับกัน ฉีเซียงก็ตระหนักว่าสถานการณ์เลวร้ายเพียงใด หลังจากที่เขาเจียงเหยาถือโทรศัพท์ของเธอ โจวเหวยฉีกำลังจะรีบมาที่เมืองหนานเจียงทั้งหมด ก็เพราะเจียงเหยา ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ฉีเซียงไม่คาดคิดว่าเจียงเหยาจะโทรหาโจวเหวยฉี โดยที่เขาไม่ทันสังเกต

จากมุมมองของฉีเซียง โจวเหวยฉีแค่เพียงเล่น ๆ กับเจียงเหยาเท่านั้น ดังนั้นโจวเหวยฉีไม่น่าจะให้เบอร์ติดต่อกับเจียงเหยาเสียด้วยซ้ำ

“คุณเกี่ยวกับกับเหวยฉีแค่ไหน” ท่าทางขี้เล่นของฉีเซียง ซึ่งเขาได้แสดงออกให้เห็นเมื่อไม่นานมานี้หายไปจนหมดสิ้น เมื่อเขาพูดขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะนั้น เขาเพียงอยากรู้เกี่ยวกับหญิงสาวที่ยืนตรงหน้าเขาและตัวตนที่แท้จริงของเธอ เขายังกังวลว่าเขาจะอธิบายกับโจวเหวยฉีอย่างไร เมื่อเขามาถึงที่นี่ในวันพรุ่งนี้

เจียงเหยาหรี่ตาลงข้างหนึ่งให้กับฉีเซียง “กังวลเรื่องนั้นเองเหรอ? แต่ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วย” เนื่องจากโจวเหวยฉีไม่ได้บอกฉีเซียงเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอจึงไม่บอกเขาด้วยเช่นกัน

ฉีเซียงรู้ว่าเขาไม่สามารถหาคำตอบจากเธอได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ถามต่อ จากนั้นเขาก็เปล่งเสียงออกมาอีกครั้งและขอโทษอย่างจริงใจ “คุณเจียง วันนี้เป็นผมเองที่เป็นฝ่ายผิด ผมต้องขอโทษด้วยครับ”

ฉีเซียงเป็นคนที่มีไหวพริบเสมอ เมื่อครั้งที่เขาเรียนอยู่ในเมืองจินโด เขาปลอมแปลงความหยาบคายและปกปิดนิสัยที่แท้จริงของตัวเองได้อย่างไม่มีที่ติ สำหรับวันนี้ เขาสามารถขอโทษเธอออกมาได้ทันทีโดยไม่ลังเล ‘ชายผู้ยิ่งใหญ่ รู้ว่าเมื่อใดควรยอมจำนน’ นั่นคือคติประจำใจของฉีเซียงเสมอมา

“คุณผู้หญิงครับ คุณพอจะเมตตายอมรับคำขอโทษจากผมได้หรือไม่ครับ? คุณเจียงสนใจโครงการบ้านที่ทางตระกูลฉีกำลังพัฒนาอยู่ไม่ครับ? หากคุณสนใจ ผมสามารถยกบ้านของโครงการนั่นเพื่อเป็นการขอโทษ คุณคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ?”

“ฉีเซียง นายบ้าไปแล้วเหรอ?” จางซีชิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉีเซียงเพียงรับสายและทัศนคติของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขาเรียกชื่อโจวเหวยฉีทางโทรศัพท์ แต่หลังจากที่เขาวางสาย เขาก็เรียกเจียงเหยาว่า คุณเจียงอย่างกะทันหัน แม้กระทั่งใช้คำว่า ‘คุณผู้หญิง’ กับเธอ

นอกจากนี้ฉีเซียงยังสามารถขอโทษเจียงเหยาต่อหน้าคนจำนวนมาก และเสนอบ้านให้แก่เธอ เป็นแทนคำขอโทษ จางซีชิงรู้จักฉีเซียงมาระยะหนึ่งแล้ว เธอไม่เคยเห็นเขามีลักษณะที่อ่อนน้อมถ่อมตนเช่นนี้มาก่อน

คงจะดีถ้าจางซีชิงไม่เปล่งเสียงของเธอออกมา ฉีเซียงกังวลเกินไปในขณะนี้และลืมเธอไปเสียสนิท เมื่อจางซีชิงเปิดปากของเธอ ฉีเซียงก็เปลี่ยนทิศทางความโกรธทั้งหมดของเขาไปยังจางซีชิง

ถ้าไม่ใช่เพราะจางซีชิง เขาคงไม่คิดแม้แต่จะแตะต้องเจียงเหยา และเขาก็คงไม่พลาดทำให้โจวเหวยฉีไม่พอใจ

จางซีชิงเป็นคนที่ทำให้เขาเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงกล่าวโทษเรื่องราวทั้งหมดไปที่เธอ

เจียงเหยาไม่รู้ว่าโจวเหวยฉีจะทำอะไรอีกฝ่าย แม้ว่าเธอจะตกใจอยู่บ้านที่ฉีเซียงเสนอยกบ้านให้กับเธอแทนคำขอโทษ แต่เธอก็ไม่หวั่นไหวอะไรกับเขาเช่นกัน

“ฉีเซียง คุณเก็บบ้านของคุณไว้เถอะค่ะ” เจียงเหยาไม่มีความสนใจในเรื่องนั้น สามีของเธอสามารถให้บ้านในเมืองจินโดกับโจวเหวยฉีได้ อีกอย่างมูลค่าบ้านในเมืองจินโดนั้นสูงกว่าเมืองหนานเจียง ในฐานะภรรยาของคุณลู่ผู้ร่ำรวย เจียงเหยาเชื่อว่าเธอไม่จำเป็นต้องงกรับของอะไรจากคนอื่น

เธอไม่ได้ให้โอกาสฉีเซียงที่จะรบกวนเธออีกต่อไป เจียงเหยาหันหลังกลับและเดินจากไป ก่อนทำเช่นนั้น เธอยังส่งสายตาเย็นชา จ้องมองไปที่จางซีชิง

เธอจากไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ฉีเซียงจะได้ตอบโต้อะไรเสียด้วยซ้ำ ตอนนี้เธอจากพวกเขามาไกลแล้ว

เจียงเหยาสูดอากาศเย็นเข้าเต็มปอด ผู้หญิงคนนี้ชื่อจางซีชิง ยอดเยี่ยมมาก

แม้ว่าเจียงเหยาจะไม่ได้รบกวนเธอ แต่เธอยังคงท้าทายขีดจำกัดความอดทนของเธออยู่ได้ หากเป็นเช่นนี้ เธอคงไม่โทษเราแล้วใช่ไหมที่ไม่ให้โอกาสเธอได้แก้ตัว

เจียงเหยาไม่ได้รีบกลับห้องพักของเธอเพื่อร่างคำกล่าวสุนทรพจน์ของเธอแล้ว เธอเดินตรงไปที่จุดรวมนักศึกษาและซื้อของบางอย่างก่อนจะเดินกลับห้องพักโดยสบาย ๆ