บทที่ 23: ออร่าแปลก ๆ

บทที่ 23: ออร่าแปลก ๆ

การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันนี้ทําให้ฉินหยูและซ่งเสี่ยวเหม่ยตกใจและการแสดงออกของพวกเธอก็จริงจังมากขึ้น

ตอนนี้หมีดำ กําลังสู้กับหมาป่าทั้งสองตัวและฉินหยูกําลังสู้กับแฝดคนน้องและมีเพียงซ่งเสี่ยวเหม่ยเท่านั้นที่เป็นอิสระ

แต่ถ้าเธอต้องเผชิญหน้ากับอีกามันก็เท่ากับหาที่ตายเพราะอีกาเป็นอสูรระดับเหล็กดํา

"หมีดำ!"

ซ่งเสี่ยวเหม่ยตะโกนและขอความช่วยเหลือจากหมี ดำ

โล้ว!

หมีที่ภักดีหันไปช่วย ทันทีแม้ว่ามันจะถูกกัดโดยหมาป่าพายุก็ไม่สนใจ เผชิญหน้ากับอีกาในระดับเดียวกันโดยไม่ลังเล

อย่างไรก็ตามเมื่อเผชิญกับอีการะดับเหล็กดําและการโจมตีของหมาป่าพายุทั้งสองตัวหมีดำ ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังอย่างรวดเร็วและมีแนวโน้มที่จะได้รับบาดเจ็บสาหัส

"ไปตายซะ!"

ร่างเล็ก ๆ ของฉินหยูกระพริบผ่านและโบกเคียวอย่างรวดเร็วปิดกั้นหมาป่าพายุและเริ่มต่อสู้กับมัน

ซ่งเสี่ยวเหม่ยยังแทนที่เธอในเวลานี้มาสู้กับแฝดน้อง

ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายตกอยู่ในการต่อสู้ที่ชะงักอีกครั้ง

เมื่อเผชิญกับศัตรูที่ไม่กลัวความตายฉินหยูและซ่งเสี่ยวเหม่ยอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายมาก หากพวกเธอไม่ระวังให้ดีพวกเธออาจตายได้ในทันที

ฉินหยูพร้อมที่จะเรียกหลี่ซวนเพื่อขอความช่วยเหลือ

"พี่หลี่ซวน ตามข้อตกลงฉันสามารถเรียกคุณในวันพรุ่งนี้ แต่เราไม่สามารถทนมันได้อีกต่อไป"

ฉินหยูเห็นว่าหมีดำ ถูกโจมตีโดยอีกาและหมาป่าร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยรอยแผล ดังนั้นเธอต้องขอความช่วยเหลือจากหลี่ซวนได้เท่านั้น

วู๊บ!

อาเรย์เวทย์มนตร์หกเหลี่ยมกระพริบและโผล่ออกมาบนพื้นดิน

หลังจากการก่อตัวนี้ออร่าที่แข็งแกร่งก็ออกมาและกวาดผ่านสนามฝึก ทั้งหมด

หมาป่าพายุทั้งสองที่รู้สึกถึงลมหายใจนี้ในทันทีพวกมันก็ถอยกลับพร้อมตัวสั่นไปทั่ว

อีกาดีขึ้นหน่อย สามารถบินขึ้นไปในอากาศได้อย่างรวดเร็วและประกอบเป็นร่างอีกาดํา

กา กา กา!

อีกากรีดร้องดูอาร์เรย์ดาวหกแฉกอย่างระมัดระวังและบินสูงขึ้นและสูงขึ้นราวกับว่ากลัวบางสิ่งบางอย่าง

"กล้ามาก กล้ามากๆที่โจมตีผู้คนในเมืองแบล็กร็อคทีมบังคับใช้กฎหมายจัดการพวกมันให้ฉัน!"

หลังจากเสียงนี้ นกระดับเหล็กดําสองตัวบินขึ้นไปในอากาศฆ่าอีกา

ในเวลาเดียวกัน

สมาชิกของทีมบังคับใช้กฎหมายในเครื่องแบบรีบเข้าไปในสนามฝึก ล้อมรอบพี่น้องฝาแฝดในทันทีและจับพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

อสูรอัญเชิญของทีมบังคับใช้กฎหมายนั้นดําเนินการอย่างรวดเร็วควบคุมหมาพายุทั้งสองตัวได้อย่างรวดเร็ว

การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันนี้ยังขัดขวางการเคลื่อนไหวของฉินหยู ทำให้การเรียกของเธอหยุดลง

"เฮ้อ ฉันเกือบจะรบกวนพี่หลี่ซวน โชคดีที่ทีมบังคับใช้กฎหมายอยู่ที่นี่ดังนั้นไม่ต้องรบกวนพี่หลี่ซวนอีกต่อไป"

ฉินหยูถอนหายใจโล่งอกและเตรียมที่จะเรียกอีกครั้งในวันพรุ่งนี้

"เป็นอะไรหรือเปล่า"

นอกสนามฝึก เฮียหยูรีบเข้ามาและถามด้วยความเป็นห่วง

"พี่เฮียหยู คุณมาที่นี่ทําไม" ซ่งเสี่ยวเหม่ยสงสัย

"มันเป็นแบบนี้เฟิงและซู้เฟิงหายตัวไปเมื่อวานนี้ฉันตามหาพวกเขาแล้วฉันก็พบสิ่งที่น่ากลัว

ฉันบังเอิญเห็นเฟิง กับซู้เฟิง และอีกามาที่วิลล่าของคุณ ฉันจึงรีบติดต่อทีมทีมบังคับใช้กฎหมายโดยเร็วที่สุด โชคดีที่ฉันเรียกทัน "

เฮียหยูอธิบายอย่างรวดเร็วใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกลัว

"ขอบคุณคุณพบอะไร? ทําไมเฟิงและซู้เฟิงถึงกลายเป็นแบบนี้" ซ่งเสี่ยวเหม่ยพูดอีกครั้ง

"พวกเขาถูกทําให้เป็นหุ่นเชิด"

"หุ่นเชิด?"

ซ่งเสี่ยวเหม่ยและฉินหยูตกใจและมองไปที่เฮียหยูด้วยความไม่เชื่อ

"ใช่ ไม่ใช่แค่พวกเขา เม่นก่อนหน้าและหมาป่าแดงเป็นสัตว์ป่าหุ่นเชิดทั้งหมด พวกเขาถูกทําให้เป็นสัตว์ประหลาดด้วยวิธีการที่ชั่วร้าย"

เฮียหยูพูดพร้อมถอนหายใจใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

"ทำให้เป็นหุ่นเชิดทั้งเป็น? ใครเป็นคนทํา? มันชั่วร้ายเกินไป" ฉินหยูกําหมัดเล็ก ๆ ของเธอและพูดอย่างโกรธแค้น

"ตอนนี้เบาะแสชี้ไปที่นักเล่นแร่แปรธาตุวังเฮา อสูรอัญเชิญของเขาเป็นอีการะดับเหล็กดําและทีมบังคับใช้กฎหมายได้ไปจับกุมมันแล้ว"

เฮียหยู อธิบายสถานการณ์ทั่วไปและยังชี้ให้เห็นว่าตราบใดที่ได้รับการยืนยันว่าทําโดยนักเล่นแร่แปรธาตุวังเฮาแล้วเขาจะโดนโทษประหาร

"คนแบบนี้สมควรตายจริงๆ มันจะต้องถูกกำจัดให้สิ้นซาก จึงจะช่วยผู้คนให้รอดพ้นจากอันตรายได้มากขึ้น" ซ่งเสี่ยวเห่มยพูดอย่างโกรธ

"ใช่ ตราบใดที่มีหลักฐาน จุดจบคือความตาย เจ้าหน้าที่จะไม่อดทนสําหรับเรื่องนี้" เฮียหยูอธิบาย

"เป็นอย่างนั้นก็ดีหากไม่มีคนประเภทนี้เราสามารถอยู่ได้อย่างสบายใจมากขึ้น"

ซ่งเสี่ยวเหม่ยรู้สึกอึดอัดมากที่ได้เห็นเฟิงกับซู้เฟิงที่ถูกจับและพยายามดิ้นรนอย่างหนัก

พี่น้องฝาแฝดคู่นี้ยังคงเป็นเพื่อนร่วมทีมมาก่อน แต่กลับกลายเป็นหุ่นเชิดในสองวันต่อมา ความรู้สึกนี้น่ากลัวจริงๆ

"สิ่งนี้ไม่สามารถย้อนกลับได้ สิ่งที่เราสามารถทําได้คือการปรับปรุงความแข็งแกร่งของเราให้แข็งแกร่งขึ้นและเราจะช่วยผู้คนได้มากขึ้น" เฮียหยูพูด

"พวกเขาจะได้รับการจัดการอย่างไร" ฉินหยูชี้ไปที่พี่น้องฝาแฝดและถามด้วยเสียงต่ํา

"มันไม่มีทางอื่นนอกจากต้องรับมือกับมัน" เฮียหยูตอบอย่างช่วยอะไรไม่ได้

ฉินหยูและซ่งเสี่ยวเหม่ยมองหน้ากันรู้สึกเศร้าเล็กน้อยและในเวลาเดียวกันพวกเธอก็กระตือรือร้นที่จะแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ

แตะ แตะ!

เสียงฝีเท้าดังช้าๆ และชายหัวล้านที่ร่างกายดูแข็งแกร่งก็เข้ามามองฉินหยู

"สาวน้อยฉันชื่อ ไทฮู ฉันเป็นกัปตันของทีมบังคับใช้กฎหมายอสูรอัญเชิญของคุณล่ะ? คุณช่วยเอามาให้ผมดูหน่อยได้ไหม" ไทฮูถาม

"เอ๊ะ? ทําไม?" ฉินหยูระมัดระวังกังวลว่าจะมีคนทําร้ายอสูรของเธธอ

"ไม่มีอะไรฉันแค่อยากรู้อยากเห็นเล็กน้อยลืมมันค่อยมาพูดถึงมันในภายหลัง"

ไทฮูคิดสักพักและไม่ได้ถามคําถามต่อไป แต่พูดสองสามคํากับ เฮียหยู หันหลังกลับและจากไปกับทีม

ในเวลาเดียวกันอีกากับหมาป่าพายุทั้งสองตัวและพี่น้องฝาแฝดก็ถูกนำไปเช่นกัน

แต่

เมื่อพวกเขาออกจากวิลล่าและเดินออกไปข้างนอก

ไทฮูก็ขมวดคิ้วและมองกลับไปที่วิลล่าอีกครั้ง

"กัปตันเป็นอะไรไป? มีอะไรเกิดขึ้นอีกไหม" รองผู้บัญชาการมาถาม

"มีบางอย่างแปลกๆ เดี๋ยวเราผ่านสมาคมนักล่าเราจะแวะเข้าไปรับข้อมูลเกี่ยวกับอสูรอัญเชิญของฉินหยู" ไทฮูบอก

"มีอะไรเหรอครับ"

แม้รองกัปตันจะงงเล็กน้อย แต่กัปตันของพวกเขามีประสบการณ์มากมายและจะไม่ทําสิ่งที่ไร้ความหมายดังนั้นรองกัปตันจึงพยักหน้าทันที

ในไม่ช้า

พวกเขามาถึงประตูของสมาคมและหลังจากแสดงข้อมูลประจําตัวของพวกเขาพวกเขาก็เริ่มอ่านข้อมูลของฉินหยูและอสูรอัญเชิญของเธอ

"กัปตันแมวตัวนี้มีพลังมาก มีทั้งความสามารถในการรักษา กับลูกไฟมันต้องเป็นอสูรอัญเชิญพิเศษ" รองกัปตันประหลาดใจ

"แม้มันจะดูทรงพลังมาก แต่ก็ยังผิดข้อมูลไม่สมบูรณ์" ไทฮูยังคงขมวดคิ้วข้อมูลแตกต่างจากที่เขาเข้าใจ

"เอ๊ะ?เป็นไปได้ไหมว่าอสูรอัญเชิญนี้มีความสามารถอื่นอีก? มันเป็นไปไม่ได้"

รองกัปตันส่ายหัว อสูรอัญเชิญพิเศษที่มีความสามารถสองอย่างนั้นทรงพลังมากอยู่แล้ว หากมีความสามารถอื่นอีกมันจะน่ากลัวเกินไป

"นายรู้ไหม? ทันทีที่ฉันเข้าไปในวิลล่าตอนนั้นงูสายฟ้าของฉันรู้สึกถึงออร่าลึกลับ

ออร่านั่นทําให้งูสายฟ้าของฉันรู้สึกกลัว รู้ไหมระดับอสูอัญเชิญของฉันอยู่ที่ระดับเหล็กดำขั้นสูงและสามารถก้าวไปสู่อันดับทองแดงได้ตลอดเวลา "

ไทฮู กล่าวอย่างเคร่งขรึมด้วยการแสดงออกที่จริงจังมาก