ตอนที่ 153+154 ผลจากการสืบสวน

ตอนที่ 153 ผลจากการสืบสวน

ลู่ชิงสีอยู่ในห้วงอารมณ์ดีแบบสุด ๆ เขาเพียงแค่นั้นอยู่ตรงนั้น และฟังครูฝึกอาวุโสเริ่มจู้จี้ขึ้นอีกครั้ง บางครั้งเขาก็ได้รับรอยยิ้มที่คลุมเครือจากผู้ฝึก

ในขณะเดียวกัน ที่มหาวิทยาลัย เจียงเหยาหยุดโต้ตอบข้อความกับลู่ชิงสี หลังจากอ่านคำตอบของเขา เธอนำเสื้อผ้าของตนเองเดินออกไปที่ระเบียงและซักผ้า ข้าง ๆ เวินเสวี่ยฮุ่ย

แม้ว่าเวินเสวี่ยฮุ่ยจะเป็นลูกรักของพ่อกับแม่ แต่เธอก็เป็นผู้หญิงที่พึ่งพาตนเองได้มากกว่าที่คิด ไม่เหมือนกับหญิงสาวจากตระกูลร่ำรวยคนอื่น ๆ ที่นิสัยไม่น่ารักเพราะถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจ ครอบครัวเวินมีคนรับใช้ที่บ้าน และบ้านของเวินเสวี่ยฮุ่ยเองก็ไม่ได้ไกลจากมหาวิทยาลัย แต่เธอจะซักผ้าเองที่ห้องพัก แทบไม่เคยนำกลับไปให้คนรับใช้ที่บ้านซักให้

...

ที่บ้านตระกูลจาง

จางซีชิงพ่นลมหายใจด้วยความรังเกียจ หลังจากรู้ผลที่แม่ของเธอไปสืบสวนมาให้ “หนูล่ะสงสัยว่าสามีของเจียงเหยาจะยอดเยี่ยมสักเพียงไหน ก็ขอยืมรถของคนอื่นไปรับส่งเธอ! ไร้รสนิยมสิ้นดี!”

“พ่อของลูกเชิญอธิการมหาวิทยาลัยมาทานอาหารค่ำคืนนี้ล่ะ ไม่ต้องห่วงไป ลูกรัก ยังไงลูกก็ต้องได้เป็นตัวแทนนักศึกษาใหม่อยู่แล้ว!” แม่จางกอดลูกสาวของเธออย่างหวงแหน “ชีซิง คนต่ำต้อยอย่างเจียงเหยา ไม่คุ้มกับความโกรธของลูกหรอก จำไว้ ลูกเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตระกูลจาง เป็นหญิงสาวที่ได้รับพรจากสวรรค์ เด็กสาวจากหมู่บ้านที่ไหนก็ไม่รู้จะมาเทียบกับลูกได้อย่างไร? ฮุ่ม! เธอทำอะไร – ก็แค่ช่วยชีวิตชายคนหนึ่ง แล้วไงเล่า? ก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่พยายามทำให้คนอื่นพอใจก็เท่านั้น จะมาสู้กับลูกสาวอันล้ำค่าของพวกเราได้ยังไง”

“แม่คะ แม่รู้ไหมว่าสามีของเจียงเหยาเป็นใคร?” ตาของจางซีชิงเป็นประกายอย่างตื่นเต้นเมื่อเธอได้ยินว่าจะมีการเปลี่ยนตัว ของตัวแทนนักศึกษาใหม่ เธอโผล่เข้าสู่อ้อมกอดของแม่และยิ้มอย่างเขินอาย “แม่คะ หนูรู้ดีค่ะ ว่าพ่อและแม่รักหนูมากที่สุด”

“คนในเมืองหนานเจียงมีมากมายนัก แต่เราไม่พบคนในรูปถ่ายเลย คงยากที่จะหาคนที่ไม่ชื่อเสียง หากลูกอยากรู้จริง ๆ ก็ลองถามเด็กจากตระกูฉีคนนั้นดู แม่แน่ใจว่าเขาคงจะรู้ แต่คนภูมิหลังต่ำต้อย ขนาดที่ต้องยืมรถคนอื่นแบบนั้น มันไม่คุ้มหรอกที่จะสืบหาเขา”

รถสปอร์ตในรูปนั้นเป็นของตระกูลฉี แม่จางเชื่อว่าเธอสามารถหาตัวตนสามีของเจียงเหยาได้โดยสอบถามลูกชายตระกูฉี แต่เธอก็ไม่ได้จริงจังอะไรมากนัก เธอรู้จักกับคนกลุ่มไฮโซเกือบทั่วเมืองหนานเจียง แต่เธอไม่รู้จักคนแบบนี้เลย สำหรับผู้ชายที่ไม่ได้เป็นเจ้าของรถเอง แม่เจียงถือว่าสามีของเจียงเหยาคนเป็นเพื่อนที่ไม่มีอิทธิพลหรืออาจจะเป็นลูกน้องของนายน้อยตระกูลฉี เขาอาจจะสามารถยืมรถจากนายน้อยฉีได้เพียงเพราะความสนิทสนมเพียงเล็กน้อยก็ได้

จางซีชิงเห็นด้วยกับคำพูดของแม่ตนเอง เธอเติบโตในเมืองหนานเจียง และรู้จักคนรวยในเมืองทั้งหมด เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีข่าวเกี่ยวกับชายผู้นั้นในแวดวงชนชั้นสูง ถ้าเขาเป็นคนมีหน้ามีตาจริง ๆ

ดังนั้นจางซีชิงจึงมั่นใจว่าเจียงเหยาและสามีของเธอไม่มีอะไรนอกจากคนเย่อหยิ่งอวดดีคนหนึ่งก็เท่านั้นเอง

หลังจากเหลือบมองรถในภาพเป็นครั้งที่สอง จางซีชิงก็ขอเบอร์โทรของฉีเซียงจากแม่ของเธอ หลังจากกลับไปที่ห้องส่วนตัว เธอกดหมายเลขโทรออกไปหาเขา

แม้ว่าตระกูลฉีและตระกูลจางจะไม่ใช่คู่ค้าทางธุรกิจหรือมีส่วนเกี่ยวข้องกัน แต่พวกเขาก็อยู่ในวงสังคมเดียวกัน ทำให้พวกเขามีปฏิสัมพันธ์กันอยู่เสมอ

ตอนนี้ฉีเซียงกำลังสนุกสนานกับเพื่อน ๆ ของเขาที่บาร์แห่งหนึ่ง เขารับโทรศัพท์จากจางซีชิง แล้วก็ต้องเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย

“โอ้ คุณหนูจาง ลมอะไรหอบมา ถึงได้โทรหาผม รู้สึกเป็นเกียรติเสียจริง” ฉีเซียงหยอกเย้าสาว ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ เขาขณะที่คุยโทรศัพท์ไปด้วย เสียงหัวเราะคิกคักของหญิงสาวทำให้เขาหัวเราะอย่างเจ้าชู้ออกมา โดยไม่สนใจว่าจางซีชิงกำลังฟังอยู่

__

ใบหน้าของจางซีชิงบิดเบี้ยวในขณะที่เสียงหัวเราะของชายปลายสายดังก้องอยู่ในหูของเธอ ฉีเซียงค่อนข้างจะเป็นที่รู้จักในเรื่องฉาวโฉ่ในฐานะคนเจ้าชู้ และเขาเริ่มยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงตั้งแต่ที่เริ่มเรียนในมหาวิทยาลัย เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น หากเป็นคนที่ชอบ เขาจะพุ่งเข้าใส่อย่างกับนักล่าที่โจมตีเหยื่อ

จางซีชิงพ่นลมหายใจด้วยความรังเกียจ ถ้าไม่ใช่เพื่อตอบโต้เจียงเหยา เธอคงไม่สนใจผูกมิตรกับชายที่น่ารังเกียจเช่นนี้เป็นแน่

“ฉันนึกถึงคุณ เพราะเห็นว่าสามีของเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยขับรถคันใหม่ของคุณไปรับภรรยาของเขาที่มหาวิทยาลัยเมื่อวันก่อน คุณพอจะมีเวลาว่างไหม? มาเจอกันหน่อยเป็นไง คุณกับฉัน เพื่อนของคุณแล้วก็เพื่อนของฉัน ชวนเพื่อนที่ยืมรถคุณวันนั้นแล้วก็ภรรยาของเขามาด้วยสิ ภรรยาของเพื่อนคุณเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยกับฉัน เราเลยบังเอิญรู้จักกันน่ะ” น้ำเสียงของจางซีชิงทำให้ดูเหมือนว่าเธอเป็นเพื่อนเก่าของเขา จากนั้นเธอก็หัวเราะ “เพื่อน ๆ ที่มหาวิทยาลัยของฉันสวยมากนะ ฉันพนันได้เลยว่าเธอต้องสร้างความประทับใจให้กับคุณ ถ้าคุณได้พบเธอ”

ฉีเซียงพูด “ใครบอกคุณว่าผู้ชายที่ยืมรถของผม เขาแต่งงานแล้ว? เขาคนนั้น โจวเหวยฉี ยังโสดนะ ผมรับประกันได้ว่าเขายังไม่เคยแต่งงาน เพื่อนของคุณบอกไปแบบนั้นเหรอ? ว้าว เธอคนนั้นหวังสูงน่าดู ถึงได้จินตนาการว่าเธอเป็นภรรยาของโจวเหวฉี? ผมว่าน่ะ เขาก็คงแค่ทำเจ้าชู้กับเธอ สุดท้ายก็ทิ้งเธอ ตอนนี้เขาออกจากเมืองหนานเจียงไปแล้ว”

ฉีเซียงเพิ่งให้โจวเหวยฉียืมรถ หลังจากที่เขาเพิ่งซื้อมาได้ไม่นาน ดังนั้นเขาจึงเดาจากคำพูดของจางซีชิงว่า โจวเหวยฉีคงจะขับรถไปหลอกเด็กสาวที่มหาวิทยาลัย เขาสงสัยว่าผู้หญิงสมัยนี้ทำไมถึงได้โง่นัก ถึงได้กล้าเรียกตัวเองว่า ‘ภรรยาของเขา’ โจวเหวยฉีเดินทางมาติดต่อธุรกิจของเขาแค่วันเดียวเอง และคงจะพบกับผู้หญิงคนนั้นแค่คืนเดียว แล้วก็คงเขี่ยเธอทิ้ง ผู้หญิงคนนั้นกลับเรียกตัวเองว่า ภรรยาของโจวเหวยฉี จริง ๆ น่ะเหรอ? แค่นอนกับเขาคืนเดียวเนี้ยนะ? เขาพนันว่าโจวเหวยฉีไม่ได้เห็นว่าเธอเป็นแฟนของเขาเสียด้วยซ้ำ คงเห็นเป็นเพียงคู่นอน เธอถึงกับจินตนาการถึงอนาคตกับเขาหลังจากนอนด้วยกันเพียงคืนเดียวเนี้ยนะ?

ฉีเซียงเคยเรียนที่มหาวิทยาลัยในจินโด ทำให้รู้จักกับโจวเหวยฉีโดยบังเอิญ เขาไม่ได้มีปัญหาอะไรต่อกัน แม้ว่าฉีเซียงจะจงใจหลอกล่อโจวเหวยฉี เพราะชื่อเสียงในจินโดของเขา แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาโดยตลอด

เขาได้วางแผนที่จะสร้างความบันเทิงให้กับโจวเหวยฉี ตอนที่เขามาหนานเจียงเมื่อครั้งที่ผ่านมา ทว่าโจวเหวยฉีหายตัวไปเป็นนานสองนาน หลังจากยืมรถของเขาและยุ่งกับธุรกิจของเขา กระทั่งหนึ่งวันก่อนโจวเหวยฉีจะเดินทางกลับจินโด พวกเขาจึงมีโอกาสได้ทานข้าวด้วยกัน

ฉีเซียงรู้จักสถานะทางสังคมของโจวเหวยฉี ตระกูลฉีถือเป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหนานเจียง แต่ก็ไม่อาจเทียบกับตระกูลโจวในเมืองจินโดได้ ดังนั้นฉีเซียงจึงมั่นใจมากว่าโจวเหวยฉีไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่มีภูมิหลังที่สำคัญเป็นภรรยาของเขา

อย่างไรก็ตาม ความคิดที่ชั่วร้ายได้ก่อตัวขึ้นในใจของฉีเซียง หลังจากที่จางซีชิงกล่าวว่าหญิงสาวคนนั้นสวยมาก

จางซีชิงเองก็เป็นที่รู้จักว่ามีหน้าตาที่น่าดึงดูดคนหนึ่งในเมืองหนานเจียง เมื่อสาวสวยอย่างเธอชมอีกคนว่าสวย หญิงสาวคนนั้นก็น่าจะสวยมากเสียจนดึงดูดความสนใจของโจวเหวยฉี เธอก็น่าจะสวยจริง ๆ

ฉีเซียงรู้สึกจั๊กจี้อยู่ข้างในใจ เขาอยากรู้อยากเห็นนักว่ารสนิยมเกี่ยวกับผู้หญิงของโจวเหวยฉีจะเป็นยังไง อีกอย่างโจวเหวยฉีก็กลับไปที่จินโดแล้ว คงไม่กลับมาที่หนานเจียงในเร็ววันนี้ เขาคงไม่สนใจผู้หญิงคนนั้นแล้วล่ะ

“ได้! คืนพรุ่งนี้เป็นไง บอกเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของคุณด้วยว่าผมจะพาสามีของเขาไปด้วย เอาเป็นพวกเรานัดดื่มชากันเป็นไง” ฉีเซียงเชื่อว่าหญิงสาวคนนั้นต้องเดินมาติดกับดัก หากอ้างชื่อของโจวเหวยฉีเป็นเหยื่อล่อ