SD:บทที่ 148 ข้าวโพดคั่วพอแล้ว
SD:บทที่ 148 ข้าวโพดคั่วพอแล้ว "โชคดีนะ!" ประโยคที่แปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูก หลังจากพูดจบ ซูชิวไป๋ก็ยื่นมือออกไปทําท่ากอด! แต่กู่ปู้ฝานที่อยู่ที่นี่กลับไม่ขยับเขยื้อนพร้อมกับขมวดคิ้ว ไม่โทษเขาที่ไม่เข้าใจ มีไม่กี่คนรอบข้างที่เข้าใจ แล้วเจ้าจะเข้ามากอดเขาได้อย่างไร? เพื่ออะไร? ซูชิวไป๋กางแขนออกแล้ว ...