ตอนที่ 145+146 ลักษณะภายนอกที่ไม่สำคัญ

ตอนที่ 145 ลักษณะภายนอกไม่สำคัญ

จริงจัง? เทพธิดาที่เดินออกมาจากภาพวาด? ผู้หญิงคนนั้นคิดว่าเธอเป็นใครที่จะได้รับคำชมขนาดนั้น?

ยิ่งไปกว่านั้น ลูกพี่ลูกน้องของเธอยังชมผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าเธอ! เขาไม่เคยพูดถึงเธอแบบนี้มาก่อน!

ในขณะที่เจียงเหยาเดินไปที่รถสปอร์ตคันนั้น จางซีชิงก็คว้ากล้องในมือของจางซีหนานมาถ่ายรูปไว้อย่างรวดเร็ว ตั้งแต่ตอนที่เธอเริ่มพูดคุยกับชายคนนั้นกระทั่งเธอขึ้นรถไปกับชายคนนั้น

ในเวลานั้น ดวงตาของจางซีชิงท่วมท้นไปด้วยความเกลียดชังและการดูถูก

‘เทพธิดาที่นายพูดถึง? แล้วไง? ก็แค่ผู้หญิงที่ใช้ชีวิตโดยการขายตัวให้กับผู้ชาย!’

จางซีชิงเคยเห็นผู้หญิงแบบนี้มากนักต่อนัก ตัวอย่างเช่น ลูกพี่ลูกน้องของเธอคนนี้ที่มักจะรายล้อมไปด้วยผู้หญิงประเภทนั้นตลอดเวลา

จุดประสงค์หลักที่เธอถ่ายรูปของเจียงเหยาไว้ ก็คือการกระจายภาพเหล่านั้นไปทั่วมหาวิทยาลัย ให้คนที่แสดงความคิดว่าเจียงเหยาน่ารักกว่าเธอได้เห็นว่าผู้หญิงคนนี้สกปรกและน่าขยะแขยงขนาดไหน

วันรุ่งขึ้นโดยไม่คาดคิด เจียงเหยากลับปรากฏตัวในหนานเจียงมอนิ่งโพสต์ ได้รับความสนใจจากทุกคนในมหาวิทยาลัย

ยิ่งไปกว่านั้น ในวันต่อมา เจียงเหยาก็ได้ลงในหนังสือหนานเจียงมอนิ่งโพสต์อีก และครั้งนี้เธอได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนนักศึกษาใหม่อีก!

เธอจะไม่โกรธได้อย่างไร เธอจะไม่เกลียดอีกฝ่ายได้อย่างไร! ไม่มีใครมีสิทธิ์แย่งเอาสิ่งที่ควรเป็นของเธอไปได้! มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่สามารถเป็นตัวแทนนักศึกษาใหม่ได้

จางซีชิงมองไปที่เจียงเหยา ซึ่งกำลังเยาะเย้ยหูเอวียน ราวกับว่าเธอกำลังมองดูมด คนงี่เง่าที่ไม่แสร้งทำเป็นคนดี จะเอาชนะเธอในการได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนนักศึกษาใหม่ได้อย่างไร?

จางซีชิงดึงเสื้อของหูเอวียนและส่งสัญญาณบางอย่างให้เธออย่างลับ ๆ เธอมองไปที่หูเอวียนที่รู้ทันและหันไปหาเจียงเหยา พร้อมกับกล่าวว่า “คุณเจียง คุณค่อนข้างหยาบคายนะ ฉันรู้สึกว่าคุณตัดสินคนที่หน้าตา ต่อให้สวยสักแค่ไหน ถ้าลึก ๆ แล้วสกปรก ก็คือน่าเกลียด ในทางกลับกัน ถ้าคนใจดีและเห็นอกเห็นใจคนอื่นก็น่าดึงดูดและเปล่งประกายจากภายในออกมาสู่ภายนอก”

“ความกรุณาสงวนไว้สำหรับผู้ที่ปฏิบัติต่อฉันด้วยความอ่อนโยนก่อน” เจียงเหยากล่าวขณะที่เธอขมวดคิ้วอย่างสง่างาม

เวินเสวี่ยฮุ่ยรีบอุทาน “ใช่ ถูกต้องแล้ว! คุณคิดว่าคุณหูใจดีกับเจียงเหยาแล้วเหรอ? ฉันน่ะเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณพูดนะ ความน่าดึงดูดนั้นไม่ได้มีแค่ภายนอกแต่มาจากภายในด้วย ดูเจียงเหยา – ไม่เพียงแค่สวยและใจดี เธอยังช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ด้วย! สรุปแล้ว เจียงเหยาเหมาะสมที่จะเป็นดาวของนักศึกษาใหม่ที่สวยที่สุดในหมู่พวกเรา!”

ทั้งเจียงเหยาและเวินเสวี่ยฮุ่ยมีความเหนือกว่า ความสามารถในการเยาะเย้ยของเวินเสวี่ยฮุ่ยนั้นยอดเยี่ยมมาก เธออ้างคำพูดของจางซีชิงออกมาโดยตรง และห่อมัน เหวี่ยงกลับไปที่เธออย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่าจางซีชิงกำลังบอกเป็นนัยว่าเจียงเหยานั้นสวยแค่เปลือก แต่ข้างในน่าเกลียด เมื่อเธอกล่าวหาว่าเพื่อนของเธออย่างหยาบคาย ทำให้เวินเสวี่ยฮุ่ยรู้สึกหงุดหงิดกับการกลั่นแกล้งของเธอ ดังนั้น จึงเอาเหตุการณ์ที่เจียงเหยาทำ CPR ขึ้นมาพูด เพื่อทำให้เห็นได้ชัดถึงความมีน้ำใจของเจียงเหยา

เธอใช่หรือเปล่าล่ะ จางซีชิงกล่าวว่ารูปลักษณ์ภายนอกที่สวยงามไม่สำคัญเท่าความสวยงามภายใน? ช่างเป็นเรื่องบังเอิญเสียจริง! เธอกำลังพูดถึงเจียงเหยา! สาวสวยผู้มีจิตใจดี แถมยังเป็นนักศึกษาใหม่ที่น่ารักที่สุดในรุ่นอีกด้วย เธอไม่มีโอกาสหรอกนะจางซีชิง!

ในทำนองเดียวกันเจียงเหยาไม่ได้ขยับเขยื้อนจากคำพูดของจางซีชิง ‘กล้าดียังไงมากล่าวหาว่าฉันหยาบคาย? แล้วคนข้าง ๆ เธอล่ะ? เธอคิดว่าเขาสุภาพแล้วหรือไง’

__

ตอนที่ 146 ไม่มีสิทธิ์เผชิญหน้ากับฉัน

การแลกเปลี่ยนเยาะเย้ยระหว่างเจียงเหยาและเวินเสวี่ยฮุ่ย ทำให้จางซีชิงโกรธแค้นมากจนเธอหวังว่าเธอจะฆ่าพวกเขาด้วยสายตาอันน่ากลัวที่เธอมองมา

หูเอวียนรู้จักจางซีชิงดีเหมือนกับหลังมือของตัว เพียงชำเลืองมองจางซีชิงแค่ครั้งเดียว เธอก็รู้ว่าตอนนี้เธอโกรธมากขนาดไหน ดังนั้นเธอจึงโบกมือให้กับรูปภาพที่เพิ่งได้รับจากจางซีชิงและตะโกนเสียงดัง “เธอกล้าดียังไงเรียกตัวเองว่านักศึกษาใหม่ที่สวยที่สุด ทั้งที่ทำตัวสำส่อนแบบนี้!”

หูเอวียนพ่นลมหายใจ เธอยกภาพในมือขึ้นสูงและพูดต่อ “ทุกคน ไม่รู้หรอกว่าเจียงเหยาเป็นเด็กของใครบางคน! เรามีหลักฐานะ ลองดูนี่สิ!”

หูเอวียนส่งต่อรูปภาพให้คนที่อยู่รอบข้างดูและพูดว่า “ใครบอกพวกเธอว่าเจียงเหยามาจากครอบครัวร่ำรวย? เธอน่ะเหรอจะสามารถซื้อโทรศัพท์มือถือเมื่อเธอยังเป็นเพียงนักศึกษาใหม่? อย่าทำให้ฉันหัวเราะหน่อยเลย! โทรศัพท์นี่คงมาจากป๋าของเธอล่ะสิไม่ว่า! พระเจ้ารู้ดีว่าเธอทำให้ปรนนิบัติป๋าบนเตียงดีขนาดไหนเพื่อให้ได้มือถือนั่น! นักศึกษาที่น่ารังเกียจเช่นนี้สามารถมีคุณสมบัติเป็นตัวแทนของนักศึกษาใหม่ได้อย่างไร? เธอสามารถเรียกตัวเองว่าเป็นดาวของนักศึกษาใหม่ที่สวยที่สุดในปีนี้ได้อย่างไรกัน? ในความเห็นฉันนะ เธอไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแพทย์หนานเจียง!”

บางทีการเผชิญหน้าอาจดึงผู้คนจำนวนมาก เหมือนกับไฟลามทุ่ง และเรื่องราวดังกล่าวไปถึงหูของผู้บริหารระดับสูงของมหาวิทยาลัยในเวลาอันรวดเร็ว หรือบางทีจางซีชิงอาจขอให้ใครบางคนไปเชิญผู้บริหารมาที่นี่ก็ได้

ระหว่างนั้น ภาพต่าง ๆ ถูกส่งผ่านออกไป และมันก็อยู่ในมือของผู้บริหารระดับสูงที่เพิ่งมาถึง หนึ่งในนั้นก็คือผู้อำนวยการสำนักวิชาการ

การแสดงออกของผู้บริหารมหาวิทยาลัยกลายเป็นสีเทาดูน่าขนลุก เมื่อพวกเขาดูภาพนั่นและได้ยินคำพูดของหูเอวียน

“เจียงเหยา เกิดอะไรขึ้น? กรุณาอธิบายมาด้วย!” ผู้อำนวยการพูดด้วยความตกใจอย่างมาก หรือบางทีเขาอาจจะโกรธกับความเลวทรามของเธอ เมื่อพวกเขาได้คัดเลือกตัวแทนนักศึกษาใหม่ เขาเป็นคนที่สนับสนุนเจียงเหยาอย่างสุดใจ เขาดูถูกธรรมชาติที่ไร้รสนิยมของตระกูลเจียง โดยการแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยเงิน ดังนั้นเขาจึงพบว่าการดำรงอยู่ของเจียงเหยาเป็นเรื่องน่ายินดี ในที่สุดพวกเขาก็มีข้ออ้างในการคัดเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมเป็นตัวแทนของนักศึกษาใหม่

เจียงเหยามองดูรูปถ่ายจากผู้อำนวยการ แล้วพ่นเสียงดังต่อหน้าทุกคน

“จางซีชิง เธอแอบตามฉันเหรอ?” เจียงเหยากล่าวหาด้วยน้ำเสียงตกตะลึงและตกใจ

“หือ ใครจะมีเวลาตามเธอ? ฉันอยู่ที่หน้าประตูในเวลานั้นพอดี!” จางซีชิงกระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย “เธอเป็นใคร? มีอะไรให้ฉันต้องแอบตาม”

“อ๋อ เธอเป็นคนถ่ายเองเหรอ? แล้วทำไมเธอถึงส่งรูปถ่ายที่เธอถ่ายให้กับหูเอวียน และสั่งให้เธอเป็นคนกล่าวหาฉันแทนเธอล่ะ” เจียงเหยากระพริบตาอย่างไร้เดียงสา “ทำอะไรก็ควรยอมรับด้วยตัวเองหน่อยสิ หูเอวียนไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองสักหน่อย และไม่ได้เป็นคนถ่ายรูปเหล่านี้ด้วยมือของเธอเอง ดังนั้นเธอจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะเผชิญหน้ากับฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้”

เจียงเหยาทำการหักล้างข้อกล่าวหาไปหลายประการ ประการแรก ภาพถ่ายถูกถ่ายที่หน้าประตูมหาวิทยาลัย เจ้าของกล้องในยุคนั้นต้องมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยตัวอย่างง่ายที่สุดที่เธอคิดได้คือตระกูลลู่ พวกเขามีของทุกอย่าง และมีกล้องถ่ายรูปด้วย แต่พวกเขาเก็บมั้นไว้เหมือนอัญมณี จะเอามาใช้อย่างระมัดระวัง

เจียงเหยาจึงอนุมานว่าไม่ใช่หูเอวียนเป็นคนถ่ายรูป เพราะดูจากการแต่งกายเธอไม่ได้มาจากครอบครัวที่ร่ำรวย ดังนั้นจางซีชิงน่าจะเป็นคนถ่ายรูปนี้มากที่สุด

จางซีชิงอ้าปากค้างด้วยความตกใจหลังจากถูกกล่าวหาอย่างไม่เป็นทางการของเจียงเหยา ทุกคนมองเธออย่างแตกต่างออกไปและบ่นว่า “เธอเป็นคนถ่ายรูปพวกนี้ แล้วทำไมถึงให้หูเอวียนเป็นคนออกมาเผชิญหน้ากับเจียงเหยาเล่า? หูเอวียนไม่เห็นกับตา แล้วเธอรู้อะไรไหม? เกิดอะไรขึ้นถ้าเป็นเรื่องเข้าใจผิด? มันจะกลายเป็นการกล่าวหาทั้งที่ไม่ได้รับการพิสูจน์นะ!”

เจียงเหยาตั้งใจที่จะลากจางซีชิงลงโคลนไปด้วย เธอจึงสาดโคลนลงไปอีก ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่เธอจะปล่อยให้อีกฝ่ายยืนอยู่เฉย ๆ

นอกจากนี้เจียงเหยายังเน้นย้ำว่าจางซีชิงได้แอบตามเธอ เธอต้องการให้ผู้ที่ยืนดูรู้ว่าไม่มีใครแอบถ่ายรูปคนอื่นภายใต้สถานการณ์ปกติ เว้นแต่คนนั้นจะมีเจตนาร้ายตั้งแต่แรก