ตอนที่ 12: เธอยังพยายามไม่มากพอ

พอเปาจุนเยี่ยนเดินออกจากห้องน้ำ เขาก็เห็นผู้หญิงผู้อ่อนโยนและยังสาวสวยทำตัวเรียบร้อยและกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขาราวกับดอกไม้ที่สดใสและบอบบาง! ภาพที่เห็นทำให้เขาถึงกับต้องหรี่ตาและขมวดคิ้ว เขาไม่ชอบความรู้สึกเวลาที่เขาสูญเสียการควบคุมตัวเอง รอยย่นบนคิ้วที่ปรากฎบนใบหน้าของเขาจึงทำให้ มู่ฮวนงงงัน เธอคิดว่าเขาอาจจะกำลังอารมณ์เสียกับอะไรหรือเปล่า เธอจึงรีบเดินเข้าไปหาเขา

“ที่รัก...คุณจะเข้าออฟฟิศวันหลังหรือจะหยุดดีวันนี้? ให้ฉันเตรียมเสื้อผ้าที่คุณจะใส่ดีไหมคะ?”

เขาบอกได้เลยว่าภรรยาของเขาพยายามอย่างมากเพื่อที่จะทำให้เขาพอใจ และแน่นอนว่าเขารู้ดีถึงเหตุผลลึกๆที่ตระกูลมู่ปล่อยให้เธอแต่งงานกับเขาและเธอก็ปฏิบัติต่อเขาอย่างระมัดระวัง ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ชอบที่เธอปฏิบัติกับเขาแบบนี้

“ผมไม่ได้แต่งงานมาเพื่อจะหย่าหลังแต่ง ตราบใดที่คุณทำตัวดีและไม่ได้ไปก่อปัญหาอะไร คุณจะยังคงเป็นนางเปา ดังนั้น คุณไม่ต้องพยายามเอาอกเอาใจผมมากขนาดนั้นก็ได้” ทุกอย่างจะดีตราบใดที่เธอไม่ไปก่อปัญหาและไม่ทำตัวนอกลู่นอกทาง

เธอตกใจกับคำที่เขาพูดมาก เพราะเธอได้ใช้ความพยายามอย่างมากในการต้องปรับตัวให้ปกติรอบตัวเขา แต่เขายังคงมองเห็นการเสแสร้งแกล้งทำของเธอ! ครั้งหน้า ดูเหมือนว่าเธอจะต้องระมัดระวังให้มากกว่านี้ เธอก้มศีรษะแล้วตอบ

“เปล่านี่ค่ะ”

เขาหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เขาก็มองดูหัวที่นุ่มฟูของเธอ เธอยังคงกล้าปฏิเสธหลังจากแสดงพฤติกรรมแบบนั้นออกมาหรอ ช่างเถอะ เดี๋ยวในที่สุดเธอก็จะเหนื่อยและลดความระมัดระวังรอบตัวเขาลงเอง

“ผมจะไปทำงานหลังมื้อเช้า”

“โอเคค่ะ ฉันจะไปเตรียมเสื้อผ้าให้คุณ!” เธอรีบหันตัวไปทางห้องเสื้อผ้าของพวกเขาทันที

แม้จะแต่งงานกับเขามาระยะหนึ่งแล้ว แต่เวลาจริงๆที่พวกเขาใช้ร่วมกันนั้นแทบจะไม่มีเลยนอกจากเวลาบนเตียง ดังนั้น มันจึงทำให้เธอมีความคิดที่ว่าการเป็นภรรยาผู้เป็นกุลสตรีนั้นไม่มีความเหนื่อยยากเลย เพียงวันนี้เท่านั้นที่เธอรู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากตัวเอง! เธออยากให้สามีออกไปทำงานทุกวันก่อนที่เธอจะตื่น และกลับมาแค่ตอนดึกๆเท่านั้น

หลังจากที่เธอเตรียมเสื้อผ้าของเขาแล้ว เธอก็ขอตัวและรีบออกจากห้องไป เปา จุนเยี่ยนรู้ได้เลยว่าเธอกำลังหลบหน้าเขาและไม่กล้าอยู่ในพื้นที่เดียวกับเขา แต่เขาก็ไม่ได้แสดงออกมาให้เธอรู้แต่อย่างใด อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องธรรมดาที่หญิงสาวที่แต่งงานกับคนแปลกหน้าจะรู้สึกหวาดกลัวชั่วขณะหนึ่ง

พอทันทีที่มู่ ฮวนก้าวออกจากห้องเธอก็บังเอิญเจอกับมู่ เค่อชิน

“ยัยผู้หญิงหน้าด้าน! แกยั่วยวนจุนเยี่ยนของฉันอีกแล้ว!”

เธออยู่ห้องข้างๆถัดออกไปจากห้องนอนใหญ่ของพวกเขา ดังนั้นมันจึงทำให้เธอถึงกับคลั่งเมื่อได้ยินเสียงการพลอดรักของพวกเขาตลอดทั้งคืน!

“เธอพูดว่าไงน่ะ 'จุนเยี่ยนของเธอ' หรอ? ถ้ามีปัญหาทางด้านสมองก็ไปพบแพทย์ซ่ะนะ! อย่ามาทำตัวบ้าบอแถวนี่!” มู่ฮวนปัดมือที่กำลังคว้าเสื้อของเธอออก

“ยัยบ้ามู่ฮวน เธอคิดจริงๆหรอว่าแค่เธอล้มลงแล้วจะสามารถเป็นนางเปาไปได้ตลอด? ฝันไปเถอะ! ฉันขอสั่งให้เธอรีบจับคู่ฉันกับเปา จุนเยี่ยนให้เร็วขึ้นกว่านี้อีก ถ้าเธอรู้หน้าที่ของเธอ ฉันจะปล่อยให้เธอและยายของเธอไปแต่โดยดี ไม่เช่นนั้นเธอจะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง!”

“มู่เค่อชิน หัดรู้จักควบคุมอารมณ์ตัวเองเสียบ้างน่ะ? จงสำเนียกไว้ว่าเธอเป็นเพียงยัยผู้หญิงบ้า ไม่ใช่พระเจ้า!”

ยัยน้องสาวต่างแม่คนนี้คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าและคิดว่าเธอสามารถวางแผนชีวิตที่เหลือของตัวเองได้งั้นหรอ?

“นังสารเลว!”

มู่เค่อชิน กัดฟันด้วยความโกรธ แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเมื่อสามีของเธออยู่ในห้องนอน

“แทนที่จะพูดเรื่องไร้สาระที่นี่ เธออาจจะอยากกลับไปที่ห้องเพื่อแต่งหน้าเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อยก็ได้ เธอจะหลอกล่อเปา จุนเยี่ยนด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอแบบนี้ไม่ได้นะ” ด้วยความหิว มู่ฮวนไม่มีอารมณ์ที่จะมายืนโต้เถียงกับผู้หญิงคนนี้ได้อีกต่อไป

ถึงแม้ว่ามู่เค่อชินจะโกรธจนแทบเป็นบ้า แต่เธอก็รู้สึกว่าสิ่งที่พี่สาวของเธอพูดนั้นถูกต้อง ดังนั้นหลังจากที่พี่สาวเธอได้จุดประกายความคิด เธอก็รีบกลับไปที่ห้องของเธอเพื่อแต่งตัวให้ดูดีขึ้นทันที

ณ.ห้องรับประทานอาหาร

นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอได้พบกับชายคนนั้น ถึงกระนั้นเธอก็ไม่สามารถควบคุมหัวใจที่เต้นแรงของเธอได้! เขาหล่อมากจนเธออยากจะโยนตัวเองใส่เขา!