1127-1128

3/8

Ep.1127

“ผู้อาวุโส ในเมื่อท่านไม่เชื่อ งั้นลองประมือกับผมซักหน่อยเป็นไง?” ซูเฉินเสนอ

เห็นได้ชัดว่าลิงยักษ์กำลังดูแคลนเขา หากไม่สำแดงกำลังรบให้เห็น เกรงว่าเรื่องเข้าสู่เขตแดนมู่กวงคงเป็นไปได้ยาก

“นี่เจ้าขอท้าประลองกับข้า?” ลิงยักษ์เบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เป็นเรื่องจริง ที่ตอนนี้มันเป็นแค่ วิญญาณประดิษฐ์ แต่ถึงอย่างไรเคยมีประสบการณ์จากมหาศึกเมื่อหมื่นปีก่อน โชกโชนในการต่อสู้อย่างถึงที่สุด หรือความหมายก็คือ ความแข็งแกร่งของมัน อันที่จริงแล้วเหนือกว่าในระดับเดียวกันมาก

ขณะที่ซูเฉินเป็นเพียงขอบเขตเทพเจ้าหน้าใหม่ แต่ดันกล้าขอท้าประลองกับมัน  ช่างไม่รู้จักประมาณตน!

อย่างไรก็ตาม เมื่อลองย้อนนึกดู ตราบใดที่มันเอาชนะซูเฉิน สามารถมอบบทเรียนให้ซูเฉินรู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า ทำให้อีกฝ่ายจะได้ยอมล้มเลิกการเดินทางไปยังเขตแดนมู่กวง แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ถือว่าเป็นการช่วยชีวิตของซูเฉินไปในตัว

คิดได้แบบนี้ วิญญาณประดิษฐ์กล่าวเสียงเรียบว่า “ข้าตกลง เจ้าสามารถใช้พลังทั้งหมดที่มีออกมาได้เลย ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเจ้า”

ใช้พลังทั้งหมดที่มี?

ซูเฉินส่ายหัว อดยิ้มเจื่อนไม่ได้

เห็นๆกันอยู่ว่าลิงยักษ์ไม่ทราบภูมิหลังของเขา เกรงว่าหากซูเฉินงัดกำลังรบทั้งหมดที่มีออกมา อีกฝ่ายคงตายในกระบวนท่าเดียว

แน่นอนว่าซูเฉินจะไม่ทำเช่นนั้น เจ้าตัวกล่าวด้วยรอยยิ้มบาง “ผู้อาวุโส ถ้าอย่างนั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะ”

“แสดงฝีมือของเจ้าออกมา!”

ลิงยักษ์ไม่สนใจ เผยให้เห็นกระทั่งร่องรอยดูแคลนในแววตา

ซูเฉินไม่พูดพล่ามยืดเยื้อ แสงสีม่วงระเบิดใต้ฝ่าเท้า พุ่งหวืออออ! หายวับไปจากที่เดิม

เมื่อปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ก็มาถึงเบื้องหน้าของลิงยักษ์แล้ว

ในเวลาเดียวกัน พลังแห่งจิตวิญญาณถูกปลดปล่อยออกมา  พร้อมโจมตีด้วย [ชีวิตเมามายจมอยู่ในห้วงฝัน]

“ว่องไวอะไรเช่นนี้!”

ลิงยักษ์เลิกคิ้วขึ้น ขณะที่กำลังจะตอบโต้ จิตสำนึกมันพลันสั่นไหวอย่างรุนแรง ทันใดนั้นตกอยู่ในห้วงความสับสน

อย่างไรก็ตาม สุดท้ายมันเป็นถึงผู้แข็งแกร่งเก่าแก่ที่ผ่านมหาศึกมา จึงมีจิตแกร่งกว่าคนทั่วไป ไม่นานก็หลุดจากห้วงภวังค์ได้อย่างรวดเร็ว

“กับอีแค่พลังศักดิ์สิทธิ์สายลวงตาของผู้วิวัฒนาการ คิดหรือว่าจะหยุดข้าได้?”

ลิงยักษ์ขนฟ้าหัวเราะดูแคลน แต่วินาทีถัดมา สีหน้าของมันก็เปลี่ยนไป

ณ จุดนี้ มันสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าร่างวิญญาณของตนกำลังถูกพันธนาการด้วยพลังมหาศาลที่มองไม่เห็น

อำนาจอันยิ่งใหญ่ตรึงมันไว้จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

“นี่มันพลังจิต! ที่แท้เจ้าก็เป็นปรมาจารย์พลังจิตระดับขอบเขตเทพเจ้าด้วย!” ลิงยักษ์ร้องอุทาน ข้างในจิตใจคล้ายเกิดคลื่นโหมกระหน่ำ

ผู้แข็งแกร่งสองอาชีพในขอบเขตเทพเจ้า แม้แต่ในสมัยก่อน ก็ยังเป็นการดำรงอยู่ที่พบเจอได้ยากยิ่งอย่างขนหงสาและเขากิเลน แต่ละคนล้วนมีกำลังรบสูงกว่าในระดับเดียวกัน เป็นการดำรงอยู่ที่มีเกียรติและชื่อเสียง

ไม่นึกฝันเลย ว่าซูเฉินจะครอบครองกำลังรบเช่นนี้

อีกทั้งพลังจิตของซูเฉินยังคนละชั้นกับขอบเขตเทพเจ้าหนึ่งดารา เพราะพลังจิตของ หนึ่งดารา ไม่มีทางจำกัดการเคลื่อนไหวของลิงยักษ์ได้ถึงขั้นนี้อย่างแน่นอน

ในเวลาเดียวกัน เห็นแค่เพียงซูเฉินกุมกระบี่ยาวสีดำสนิทไว้ในมือ กล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ผู้อาวุโส ท่านยังอยากสู้อีกไหม?”

“นี่เจ้ามีสิ่งประดิษฐ์เทวะแห่งมิติอยู่ด้วย!?”

สัมผัสได้ถึงอำนาจฉีกมิติที่แผ่ออกมาจาก [กระบี่แยกฟ้าแห่งความโกลาหล] ลิงยักษ์กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก สีหน้าของมันกลายเป็นซับซ้อนถึงขีดสุด

ในตอนแรก มันไม่เห็นซูเฉินอยู่ในสายตา แต่ใครจะทันคิด ว่าทันทีที่ประมือ ก็ถูกซูเฉินสะกดไว้ได้อย่างสมบูรณ์ สามารถพูดได้เลยว่าไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน ความรู้สึกนี้คล้ายถูกตบหน้าอย่างแรง อับอายขายขี้หน้าอย่างถึงที่สุด

“ข้าขอยอมแพ้” ลิงยักษ์ถอนหายใจลึกล้ำ

แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม แต่ความจริงตรงหน้า ทำให้มันได้แต่ต้องกัดฟันยอมรับ

“ผู้อาวุโส ขอบคุณที่ยั้งมือ” ซูเฉินยิ้มบาง กล่าวไว้หน้าอีกฝ่าย

เขาถอนพลังจิตกลับคืน และเก็บกระบี่กลับไป เอ่ยเสริมว่า “ผู้อาวุโส คราวนี้ท่านน่าจะวางใจได้แล้วนะ ว่าผมมีฝีมือพอที่จะเข้าสู่เขตแดนมู่กวงได้”

4/8

Ep.1128

“เขตแดนมู่กวง มีตัวตนที่แข็งแกร่งกว่าข้าอยู่มากมาย แม้เจ้าเอาชนะข้าได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะชนะคนอื่นๆเช่นเดียวกัน อย่าลืมว่าข้าเป็นเพียงวิญญาณประดิษฐ์ที่สูญเสียสิ่งสถิตไป หากมีสิ่งสถิตที่เข้ากันได้ เจ้าไม่มีทางเป็นคู่มือข้าอย่างแน่นอน”

ลิงยักษ์กล่าวด้วยท่าทีไม่ค่อยพอใจนัก

ในความเป็นจริงแล้ว หลังจากพิสูจน์ด้วยตัวเองว่าซูเฉินแข็งแกร่งเพียงใด มันก็เกิดความคิดในใจแล้วว่าการปล่อยให้ซูเฉินเข้าสู่เขตแดนมู่กวงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

เพียงแต่ว่า ในหมื่นเผ่าพันธุ์กว่าจะปรากฏผู้แข็งแกร่งเช่นซูเฉิน มันไม่ง่ายเลย มันไม่ต้องการให้ซูเฉินเอาชีวิตไปเสี่ยง ดังนั้นจึงหาข้ออ้างเพื่อหยุดซูเฉิน

สิ่งสถิตที่เข้ากันได้?

ผู้พูดไม่มีเจตนา แต่ผู้ฟังมีเจตจำนง

ดวงตาของซูเฉินเปล่งประกาย ในสมองค่อยๆปั่นความคิด เดิมเขาสนใจจะกำราบวิญญาณประดิษฐ์อยู่แล้ว เช่นนั้นนี่ไม่ใช่โอกาสเหมาะหรอกหรือ?

“ผู้อาวุโส บังเอิญผมมีสิ่งสถิตที่เหมาะกับท่านพอดี สนใจลองดูสักไหม” ซูเฉินกล่าวอย่างใจเย็น

หืม?

ลิงยักษ์ขนฟ้าเลิกคิ้ว เหม่อมองซูเฉินอย่างว่างเปล่า กล่าวน้ำเสียงดูแคลน “เจ้ารู้ไหมว่าสิ่งสถิตของข้าต้องเป็นแบบใด? คิดหรือว่าสิ่งประดิษฐ์ธรรมดาจะเข้าตาข้าได้?”

แม้มันจะเป็นเพียงวิญญาณประดิษฐ์ แต่หัวใจยังคงหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรี สิ่งสถิตที่เหมาะสมแก่การพักอาศัย ย่อมไม่พ้นเป็นสิ่งประดิษฐ์เทวะหรือ สิ่งประดิษฐ์เทพเจ้า อย่างภูเขาวิญญาณ อีกทั้งยังต้องมีคุณภาพสูง มิฉะนั้น ตัวมันจะไม่สามารถสำแดงพลังทั้งหมดออกมาได้

ซึ่งอาวุธเช่นนี้ ทั่วทั้งสวรรค์และปฐพี ยากนักจะพบเจอ มันเลยไม่คิดว่าซูเฉินจะมีในครอบครอง

“ผู้อาวุโส เชิญดูเถอะว่าของชิ้นนี้เหมาะสมหรือไม่?”

ซูเฉินยิ้มบาง ยกมือขึ้นและโยน [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ออกไป

เมื่อ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋]] ปรากฏขึ้น พริบตาเดียวก็ขยายใหญ่เป็นสิบจั้ง รอบตัวปกคลุมไปด้วยลำแสงห้าสี ปลดปล่อยคลื่นความผันผวนของพลังเวทย์ที่แตกต่างกันห้าธาตุออกมา ให้ความรู้สึกตกตะลึงอย่างน่าประหลาดใจ

“นี่มันภูเขาวิญญาณห้าธาตุ! เจ้ามีของดีเช่นนี้ได้อย่างไร!?”

ลิงยักษ์อ้าปากกว้าง ในดวงตาเปล่งประหลาดไปด้วยสีสัน

ในฐานะวิญญาณประดิษฐ์ เป็นธรรมดาที่มันต้องการหาสิ่งสถิตที่เหมาะสม แม้ยังไม่เคยสัมผัสกับ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] แต่ก็มีความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบาย ว่าตัวมันต้องเข้ากันได้ดีกับ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] อย่างแน่นอน

ทันใดนั้น มันรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

มองไปยังสีหน้าการแสดงออกของลิงยักษ์ มุมปากของซูเฉินยกโค้งเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ผู้อาวุโส ทำไมท่านไม่ลองสิงมันดูล่ะ?”

“ซูเฉิน เหตุใดข้าคล้ายรู้สึกว่าเหมือนนี่จะเป็นแผนที่เจ้าวางไว้ก่อนแล้ว?” ลิงยักษ์สงบสติอารมณ์ลง กล่าวเสียงขรึม

ซูเฉินสามารถนำภูเขาวิญญาณที่เข้ากันได้กับมันออกมาอย่างพอเหมาะพอเจาะ นี่ใช่เป็นเรื่องบังเอิญ ... หรือตั้งใจกันแน่? เจ้าตัวได้แต่พึมพำในใจ

“ผู้อาวุโสคิดมากเกินไปแล้ว ถ้าท่านไม่อยากลอง งั้นผมขอเก็บมันเลยแล้วกัน” ซูเฉินกล่าวอย่างสบายๆ

มองจากสีหน้าของลิงยักษ์ที่แปรเปลี่ยนไป  ซูเฉินมั่นใจว่าลิงยักษ์หวั่นไหวแน่นอน  มันย่อมไม่พลาดโอกาสนี้

“ช้าก่อน”

ลิงยักษ์ร้องให้หยุดเสียงดัง  จากนั้นกล่าวว่า “ขอลองสักหน่อยคงไม่น่ามีปัญหาอะไร”

ว่าจบ มันก็กลายเป็นร่างแสงสีเขียวอีกครั้ง พุ่งเข้าชน [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ผลุบหายเข้าไป

ระหว่างนั้นเอง ตามมาด้วยเสียงแคร่ก แคร่กกก เห็นแค่เพียง [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ขยายเป็นขนาด 20 ตั้งในคราเดียว และเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างกะทันหัน รูปร่างของลิงยักษ์กลับคืนมาอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับลิงยักษ์ขนฟ้าก่อนหน้านี้ ปัจจุบันร่างของมันใหญ่โตกว่ามาก อีกทั้งตามตัวยังปกคลุมไปด้วยกระแสแสงห้าสี คุกรุ่นไปด้วยแรงกดดันอันน่าสะพรึง

ตัดสินจากกลิ่นอาย สมควรบรรลุถึงขอบเขตเทพเจ้าสองดาราแล้ว!