ตอนที่ 57 ผู้บุกเบิกโรงห่าน

“ถ้ารายการวาไรตี้ไม่มีโฆษณามันก็ไม่มีประโยชน์น่ะสิ ไม่ใช่แค่นักลงทุนที่ไม่เห็นด้วย แต่ท่านประธานก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน”

“ใช่ การลงโฆษณาไม่ว่าจะมากหรือน้อยในรายการวาไรตี้มันเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าทำตามกระแสรายการขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ป รายการวาไรตี้ใหญ่ๆคงได้มาประท้วงแน่...”

เหล่าผู้กำกับและผู้ผลิตรายการต่างแสดงความคิดเห็นทีละคนและเริ่มทะเลาะกัน

มุมปากผู้กำกับยกขึ้น “พอได้แล้ว หยุดเถียงกันสักที”

เมื่อทุกอย่างเงียบลง ผู้อำนวยการก็พูดด้วยท่าทีสบายๆ “เจ้านายบอกว่า ทำยังไงก็ได้ให้เราชนะการต่อสู้ครั้งนี้ และรักษาตำแหน่งที่เราได้มาอย่างยากลำบากในอุตสาหกรรมวาไรตี้นี้ไว้ พวกนายเข้าใจรึเปล่าว่าการทำทุกวิถีทางหมายความว่าอย่างไร?!”

“เรื่องที่หนึ่ง โฆษณาทั้งหมดจะถูกลบออก! เหลือไว้แค่โฆษณาเปิดตัวของผู้สนับสนุนพิเศษเท่านั้น และเวลาโฆษณาจะลดลงจากหกเหลือสาม!”

“เรื่องที่สอง เราจะวิเคราะห์เรื่องต่างๆของรายการขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปและลอกเลียนแบบ เอาเป็นว่าขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปทำแบบไหน ไม่ใช่ว่าเราแค่ทำแบบนั้น แต่จะทำให้ยิ่งใหญ่กว่านั้น! ยังไงซะโรงห่าน(เ*นเซ็นต์)ของเราก็เป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก!”

“เรื่องที่สาม ต้องทำให้เร็วกว่า เราต้องปล่อยออกอากาศก่อนตอนที่สามจะออกอากาศ พวกเขาจะได้จับไม่ได้!”

“เรื่องที่สี่! อย่าคิดถึงเรื่องเงิน เจ้านายไม่สนใจอีกต่อไปและจะลงทุนตอนล่ะ 200 ล้าน! หรือไม่จำกัด! ถ้าพวกนายใช้เงินทั้งหมดไม่ได้ก็ไสหัวออกไปซะ!”

“เชี่ย...”

“200 ล้านต่อตอน? นี่เจ้านายจริงจังหรือเปล่า? เพิ่มต้นทุนการถ่ายทำเป็นสองเท่า?”

เหล่าผู้กำกับต่างตะลึง

ผู้อำนวยการเยาะเย้ย “ฉันลืมบอกไปว่าเงิน 200 ล้านไว้ใช้สำหรับการถ่ายทำล้วนๆ ส่วนค่าเชิญดาราดังจะเป็นค่าใช้จ่ายแยกออกไป”

วิ้งงงงงง!

มีเสียงวิ้งอยู่ในหัวพวกเขา

ตอนนี้พวกเขาเหมือนเป็นขนมแป้งทอด พวกเขาจะไม่รู้ได้ยังไงว่าต้นทุนการผลิตรายการวาไรตี้นั้นคิดเป็น 100 ล้าน(หนึ่งซีซั่น) โดยที่ 80 ล้านเป็นค่าเชิญดาราและจะใช้เงินเพียง 20 ล้านในการถ่ายทำรายการ แต่ครั้งนี้เจ้านายเพิ่มต้นทุนเป็นสิบเท่า ...

“จะใช้ 200 ล้านในการถ่ายทำตอนเดียวได้ยังไง?”

ทุกคนต่างมองหน้ากัน ดูเหมือนว่านอกจากระเบิดรถ ระเบิดเรือ ระเบิดบ้านแล้ว...คงไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้

“เอ่อ..ผู้อำนวยการ แล้วเราจะเชิญใครมาเป็นตัวหลักในรายการวาไรตี้รายการใหม่ของเราล่ะ?” มีคนถามเข้าตรงประเด็นหลัก

วาไรตี้โชว์จะดูดีหรือไม่ แน่นอนว่าเนื้อหาเป็นสิ่งสำคัญ แต่ผู้เข้าร่วมสำคัญกว่า!

เหตุผลที่ตอนที่ 2 ของขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปเป็นที่นิยมได้ไม่ใช่เพราะเนื้อหาที่ดีและการรับชมที่สะดวกสบายเท่านั้น แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือการมีส่วนร่วมของสามศิลปินชั้นนำ ได้แก่ หวงซานฉือ ซุนหวงเล่ย และจื่อฉี

“เจ้านายบอกให้ใช้*‘ชุนหวา’เป็น**คนถือธง! ต้องทำให้ขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปแพ้! แล้วอย่าปล่อยให้พวกมันกลับมาได้อีก!” มุมปากผู้อำนวยการยกขึ้น

*ดอกไม้ประจำหมู่บ้าน

**ผู้นำ

“ชุนฮวา คราวนี้ไม่พลาดแน่”

“แน่นอน!”

...

อีกด้านหนึ่ง

เย่เทียนยังไม่รู้ว่ารายการขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปที่เขาสร้างได้รับการเปรียบเทียบและประกาศสงครามเป็นที่เรียบร้อย ตอนนี้เขาพาคนมาจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์อยู่

หัวหน้าผู้กำกับที่ดูแลขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ประธานเย่ กลยุทธ์ของคุณมีประโยชน์มาก พวกเราเกือบทำลายสถิติรายการวาไรตี้และยังถูกค้นหาอย่างร้อนแรงอีกด้วย”

“ดีมาก การแสดงของMCและแขกรับเชิญนั้นยอดเยี่ยมมาก ตอนนี้แฟนๆของพวกเธอเพิ่มจากศูนย์เป็นล้าน และกัปตันเสี่ยวเหยาเป็นคนแรกที่ทำลายสติถิที่มีแฟนคลับถึง 1.1 ล้าน!”

“เก่งมากโหยวฉิน!”

“ไชโย!”

โหยวฉินเสี่ยวเหยารีบยืนขึ้นแล้วโค้งคำนับ ตาของเธอเริ่มเป็นสีแดง “ขอบคุณค่ะ…ขอบคุณ! ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่และจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง”

เย่เทียนพูดด้วยรอยยิ้ม “สิ่งที่ล้มเหลวคือไม่ล้มเหลว ขอแค่เธอมีความสุขก็พอ ชีวิตของคนเรามันสั้น แค่ชีวิตในแบบที่เธอต้องการ”

“พี่เย่ช่างอามรมณ์ดีจริงๆ ฉันฉินเยี่ยนขอคำนับให้พี่เย่ห้าครั้ง!”

“ฉันผางเหว่ยขอรับใช้พี่เย่!”

“มาเถอะ มาตะโกนสโลแกนด้วยกัน!”

พรึ่บ!

ทุกคนยืนขึ้นแล้วกุมมือขวาไปที่หัวใจ “ยินดีมอบหัวใจนี้ให้คุณเย่!!!”

เซียวยวี่เยียนลุกขึ้นพูดด้วยเสียงเบา “ยินดี~มอบ~หัว~ใจ~”

“เอาล่ะ พวกนายทำมาสองตอนก็คงเหนื่อยกันมากแล้ว รีบกินแล้วไปพักผ่อนให้เต็มที่ซะ พรุ่งนี้เราจะได้มาคุยกันเรื่องแขกรับเชิญรอบหน้า” เย่เทียนอดหัวเราะไม่ได้

เมื่อมื้อเย็นสิ้นสุดลงทุกคนก็แยกย้ายกันไป

ในเวลานี้ทุกคนไม่ได้รับรู้ถึงอันตรายแม้แต่น้อยจนกระทั่งเช้าวันต่อมา เมื่อเย่เทียนตื่นและรับประทานอาหารเช้า รายการค้นหายอดนิยมก็ถูกแทนที่ด้วย ‘ประกาศอย่างเป็นทางการของชุนฮวาหยางจิ่นลี่! การเข้าร่วมถ่ายรายการอีกครั้ง!’

รายการค้นหามากที่สุดอันดับสอง: ผู้บุกเบิก! ชุนฮวากำลังตกอยู่ในอันตราย! เธอสู้ให้กับโรงห่าน!

รายการค้นหามากที่สุดอันดับสาม: จิ่นลี่เข้าร่วม! *แม้แต่หญ้าก็ยังไม่ขึ้น!

*สภาพแวดล้อมรุนแรงจนแม้แต่หญ้ายังขึ้นไม่ได้

รายการค้นหามากที่สุดอันดับห้า: สุดยอดเกิร์ลกรุ๊ป! หยางจิ่นลี่อยู่ตำแหน่งเซ็นเตอร์!

รายการค้นหามากที่สุดอันดับหก: ซุนฮวาจะเปลี่ยนกระแสครั้งได้หรือไม่!

รายการค้นหามากที่สุดอันดับเจ็ด: แฟนพันธุ์แท้ออกมาปกป้องชุนฮวาในชั่วข้ามคืน! “

ความนิยมของรายการขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปถูกบีบจากอันดับหนึ่งลงไปอันดับแปด

บรรยากาศเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ฝั่งขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปกลับเย็นเฉียบจนถึงจุดเยือกแข็ง...

อ่าวอิมพีเรียบ วิลล่า1

“บัดซบ! ไอ้พวกซุ่มยิงสารเลว! ไอ้โรงงานห่านไร้ยางอาย!” หัวหน้าผู้กำกับตบโต๊ะด้วยอามรมณ์โกรธจัด “เล่นไพ่นกกระจอกก็ยังไม่ทำกันแบบนี้ อยากเป็นราชาจนต้องทำขนาดนี้เลย?”

หน้าของเจียงเซิ่งเฟิงมืดมน ฉินเยี่ยนเงียบ ผางเหว่ยถูใบหน้าอ้วน “นี่มันแย่มากๆ…”

“พี่ชาย”

“คุณเย่!”

“ประธานเย่!”

เมื่อเย่เทียนผลักประตูเข้า ทุกคนต่างลุกขึ้น

เย่เทียนให้พวกเขานั่งลง “พวกนายทำอะไรอยู่? ทำไมต้องร้องไห้กันด้วย?”

โหยวฉินเสี่ยวเหยาปาดน้ำตาพูด “พี่...พวกเราชนะชุนฮวาไม่ได้”

“ยอมแพ้ก่อนสู้เลยหรอ?”

เย่เทียนไม่สนใจ เขาลูบหัวโหยวฉินเซียวเหยาด้วยรอยยิ้ม “ฉันเคยบอกให้พวกคุณต้องชนะด้วยเหรอ?”

“เอ่อ…”

ทุกคนต่างสบตากัน

“ไม่มีใครชอบการสูญเสีย ฉันเองก็ด้วย ชนะหรือแพ้มันไม่ได้สำคัญขนาดนั้น ขอแค่มีความสุขและเป็นตัวของตัวเองก็พอ”

เย่เทียนกอดโหยวฉินเสี่ยวเหยา “อย่ากดดันตัวเองเลย แค่มีความสุขไปกับมัน การนำความสุขมาสู่คนดูนั่นคือสิ่งที่ศิลปินควรทำ”

“พี่ชาย...” ตาของโหยวฉินเสี่ยวเหยาเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอพยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้ว”

เย่เทียนพูดด้วยรอยยิ้ม “ชุนฮวาเป็นคู่แข่งอันดับหนึ่งของเรา ไม่คิดเลยว่าจะจับปลาคาร์ฟตัวใหญ่เร็วแบบนี้ โรงงานห่านแข็งแกร่งจริงๆ”

“เอาล่ะ พวกนายไปเตรียมตัวเถอะ ฉันจะไม่รบกวนแล้ว”

เย่เทียนยิ้มแล้วเดินจากไป

ชนะหรือแพ้?

เขาไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก เพราะความสนุกต่างหากที่คือราชา

“เหลืออีกครึ่งเดือนระบบถึงจะอัปเกรดเสร็จ…” เย่เทียนขมวดคิ้ว

ระหว่างทางกลับ เขาก็เจอเซียวยวี่เยียนที่ถือบัตรเงินของเย่เทียนอยู่ เธอพูดด้วยความดีใจ “พี่ชาย! คุณดูในเว่ยป๋อรึยัง? ชุนฮวาที่เป็นคนถือธงท้าทายขีดจำกัดเทียนเกิร์ลกรุ๊ปของคุณ! คุณช่วยขอลายเซ็นจากเธอให้หน่อยได้ไหม? คนธรรมดาอย่างฉันคงไม่ได้ง่ายๆแน่!”

เย่เทียน จ้องไปที่เธอ “ฉันขอให้ได้อยู่แล้ว! แต่ที่ถ่ายทำไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน ไว้คราวหลังจะพูดให้นะ!”

เซียวยวี่เยียนเข้าไปกอดแขนของเย่เทียน “คุณไปไหนฉันไปด้วย!”

“เธอไม่ต้องทำงานหรือไง?” เย่เทียนกลอกตาใส่

“ฉันไม่ต้องทำ พ่อของฉันมีทรัพย์สินเป็นพันเป็นหมื่น แค่นั้นก็พอให้ฉันใช้แล้ว”

“ผู้หญิงสิ้นเปลือง”